As opposed to the previous study,8

As opposed to the previous study,8 our study focused on long term risks; we applied a two year lag time, during which a large peak in incidence was observed. This peak is mainly the result of selection bias—that is, the outcome has an effect on the probability of being examined and thus recruited. Therefore, most of the gastric cancers diagnosed in the first two years were likely present—and overlooked—at the initial investigation or were in such an imminent precancerous stage that they were already symptomatic. Although dysplasia, and particularly severe dysplasia,8 is a powerful signal that a gastric cancer may be present (and should heighten clinical observation and prompt repeated endoscopy8 11) the concentration of cases in the first two years may blur assessments of the long term prognosis. After two years the peak was passed, so our present data do not include the initially overlooked prevalent cases. This is probably the principal reason for the discrepancy between studies for excess incidence of gastric cancer after a diagnosis of dysplasia (less advanced lesions were much less indicative of a prevalent cancer). None the less, throughout the 15-20 years of follow-up, during which we had sufficient power to monitor the long term progression, patients with dysplasia remained at substantially increased risk. Whether this increase merits institution of scheduled surveillance programmes and, if so, how often and in which ages, must be subject to careful cost-benefit deliberations. Such analysis should ideally provide estimated costs; number of cases of gastric cancer diagnosed and deaths prevented; life years, or quality adjusted life years gained, or both; and incremental cost effectiveness ratio, in association with different screening strategies defined by a combination of, for example, starting age, screening frequency, and risk stratums.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเทียบกับก่อนหน้า ศึกษา เราเน้นความเสี่ยงระยะยาว 8 เราใช้เป็นปีที่สองช้า ที่สูงใหญ่ในอุบัติการณ์ถูกตรวจสอบ ช่วงนี้เป็นส่วนใหญ่ผลของความโน้มเอียงในการเลือก — คือ ผลลัพธ์มีความน่าเป็นที่ผลการตรวจสอบ และพิจารณาดัง นี้ ดังนั้น ส่วนใหญ่ของโรคมะเร็งในกระเพาะอาหารที่วินิจฉัยในสองปีแรกมีแนวโน้มปัจจุบัน — และข้าม — ที่สอบสวนเริ่มต้น หรืออยู่ในนั้นมีพายุฝนฟ้าคะนอง precancerous ขั้นที่พวกเขาอยู่แล้วอาการ ถึงแม้ว่าแบบไม่สามารถ และแบบรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งความไม่สามารถ 8 จะมีสัญญาณว่า โรคมะเร็งในกระเพาะอาหารอาจมี (และควรป็นการสังเกตทางคลินิก และให้ endoscopy8 ซ้ำ 11) ความเข้มข้นของกรณีในสองปีแรกอาจเบลอประเมินคาดคะเนระยะยาวได้ หลังจากสองปี ยอดสูงส่ง เพื่อข้อมูลปัจจุบันรวมกรณีแพร่หลายครั้งแรก overlooked นี่อาจเป็นเหตุผลหลักสำหรับความขัดแย้งระหว่างการศึกษาการเกิดโรคมะเร็งในกระเพาะอาหารหลังจากวินิจฉัยของแบบไม่สามารถเกิน (ได้น้อยขั้นสูงได้มากน้อยส่อมะเร็งแพร่หลาย) None ยิ่ง ปี 15-20 ของการติดตามผล การที่เรามีอำนาจเพียงพอในการติดตามความก้าวหน้าระยะยาว ผู้ป่วยที่ มีแบบไม่สามารถยังคงเสี่ยงเพิ่มมากขึ้น บุญเพิ่มนี้ว่าสถาบันโครงการเฝ้าระวังตามกำหนดการแล้ว ถ้าดังนั้น ความถี่ และ ในวัยใด ต้องต้องระวังต้นทุนผลประโยชน์อย่างรอบคอบยิ่งขึ้น ตัวอย่างเช่นควรเชิญให้ประเมินต้นทุน การวินิจฉัยจำนวนกรณีของโรคมะเร็งในกระเพาะอาหาร และ ป้องกันการตาย ชีวิตปี หรือคุณภาพปรับปรุงปีชีวิตที่ได้รับ หรือทั้งสอง และอัตราส่วนต้นทุนเพิ่มประสิทธิภาพ กับกลยุทธ์คัดกรองต่าง ๆ ที่กำหนด โดยการรวมกันของ เช่น เริ่มต้นอายุ ตรวจความถี่ และความเสี่ยง stratums

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเทียบกับการศึกษาก่อนหน้านี้ 8 การศึกษาของเรามุ่งเน้นไปที่ความเสี่ยงในระยะยาว ที่เรานำมาใช้สองปีเวลาล่าช้าในระหว่างที่ยอดมีขนาดใหญ่ในอุบัติการณ์พบว่า ยอดเขานี้เป็นส่วนใหญ่เป็นผลมาจากอคติที่เลือกผลที่มีผลต่อความน่าจะเป็นของที่มีการตรวจสอบและได้รับคัดเลือกจึง ดังนั้นส่วนใหญ่ของการเกิดโรคมะเร็งในกระเพาะอาหารการวินิจฉัยในสองปีแรกมีแนวโน้มในปัจจุบันและมองข้ามที่การตรวจสอบครั้งแรกหรืออยู่ในขั้นตอนดังกล่าวเป็นมะเร็งใกล้เข้ามาว่าพวกเขามีอาการแล้ว แม้ว่า dysplasia และ dysplasia อย่างรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง, 8 เป็นสัญญาณที่มีประสิทธิภาพว่าโรคมะเร็งกระเพาะอาหารอาจจะนำเสนอ (และควรเพิ่มความสูงการสังเกตทางคลินิกและพร้อมรับคำ endoscopy8 ซ้ำ 11) ความเข้มข้นของกรณีในสองปีแรกอาจจะเบลอการประเมินผลของการพยากรณ์โรคในระยะยาว หลังจากนั้นสองปีสูงสุดก็ผ่านไปได้เพื่อให้ข้อมูลในปัจจุบันของเราไม่ได้รวมถึงมองข้ามขั้นต้นกรณีที่แพร่หลาย นี่อาจจะเป็นเหตุผลหลักสำหรับความแตกต่างระหว่างการศึกษาอุบัติการณ์สำหรับส่วนที่เกินจากโรคมะเร็งกระเพาะอาหารหลังการวินิจฉัยของ dysplasia (ที่รอยโรคขั้นสูงน้อยก็แสดงให้เห็นถึงมากน้อยของโรคมะเร็งที่พบบ่อย) ไม่มีน้อยตลอด 15-20 ปีของการติดตามในระหว่างที่เรามีพลังงานเพียงพอที่จะตรวจสอบความก้าวหน้าในระยะยาวผู้ป่วยที่มีความเสี่ยง dysplasia ยังคงที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นสถาบันการศึกษานี้เพิ่มขึ้นประโยชน์ของโปรแกรมการเฝ้าระวังที่กำหนดและถ้าเป็นเช่นนั้นบ่อยแค่ไหนและในทุกเพศทุกวัยจะต้องขึ้นอยู่กับการพิจารณาต้นทุนและผลประโยชน์ระวัง การวิเคราะห์ดังกล่าวควรให้ค่าใช้จ่ายโดยประมาณ; จำนวนผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยโรคมะเร็งกระเพาะอาหารและป้องกันไม่ให้เกิดการเสียชีวิต; ชีวิตปีหรือปีที่มีคุณภาพชีวิตที่ได้รับการปรับหรือทั้งสอง; และค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นอัตราส่วนประสิทธิภาพในการเชื่อมโยงกับกลยุทธ์ที่แตกต่างกันการตรวจคัดกรองที่กำหนดโดยการรวมกันของตัวอย่างเช่นอายุเริ่มต้นการตรวจคัดกรองความถี่และ stratums ความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตรงข้ามกับการศึกษาก่อนหน้า , 8 การศึกษาของเราเน้นความเสี่ยงในระยะยาว เราใช้สองปีเวลาความล่าช้าในระหว่างที่สิงขรใหญ่ในอุบัติการณ์เพิ่มสูงขึ้น ยอดเขานี้เป็นหลักผลของอคติ หรือนั่นคือผลที่มีผลต่อความน่าจะเป็นของการตรวจสอบและทดสอบ ดังนั้นส่วนใหญ่ของมะเร็งกระเพาะอาหารการวินิจฉัยในช่วงสองปีแรกมีแนวโน้มในปัจจุบัน และมองข้ามการสอบสวนเบื้องต้นหรือเป็นข precancerous เวทีพวกเขาได้อาการ . แม้ว่า dysplasia และรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง dysplasia ,8 เป็นสัญญาณที่มีประสิทธิภาพที่เป็นมะเร็งกระเพาะอาหารอาจปัจจุบัน ( และควรเพิ่มการสังเกตทางคลินิกและการทำซ้ำ endoscopy8 11 ) ความเข้มข้นของกรณีในช่วงสองปีแรก อาจทำให้การประเมินของการพยากรณ์โรคในระยะยาว หลังจากสองปียอด ผ่าน ดังนั้น ข้อมูลปัจจุบันของเราไม่รวมตอนแรกมองข้ามกรณีที่แพร่หลายนี้อาจเป็นหลักเหตุผลสำหรับความแตกต่างระหว่างการศึกษาอุบัติการณ์ของมะเร็งกระเพาะอาหารส่วนเกินหลังจากวินิจฉัย dysplasia ( รอยโรคขั้นสูงน้อยได้มากน้อยบ่งบอกมะเร็งแพร่หลาย ) ไม่มีน้อย ตลอด 15-20 ปี ติดตาม ในระหว่างที่เรามีพลังเพียงพอที่จะติดตามความก้าวหน้าในระยะยาวผู้ป่วยที่มี dysplasia ยังคงอยู่ที่ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอย่างมาก . ไม่ว่าจะเพิ่มบุญสถาบันกำหนดโครงการเฝ้าระวังและหากดังนั้นวิธีที่มักและในช่วงอายุใด ต้องขึ้นอยู่กับความระมัดระวังและพิจารณา . การวิเคราะห์ดังกล่าวควรจะให้ประมาณต้นทุน ; จำนวนของกรณีของมะเร็งกระเพาะอาหารและป้องกันการวินิจฉัยการตาย ; ปี ชีวิตหรือคุณภาพปรับชีวิตปีได้รับ หรือทั้งสองอย่าง และอัตราส่วนต้นทุน - ประสิทธิผลที่เพิ่มขึ้น ร่วมกับการกำหนดกลยุทธ์ที่แตกต่างกันโดยการรวมกันของ ตัวอย่าง ตั้งแต่ อายุ การคัดกรองความถี่ stratums

และความเสี่ยง