So, why? Why let this go on? He had

So, why? Why let this go on?

He had no doubt that Daehyun was unsure if he was truly trustworthy – he was a smart man after all. But, there was something else behind his actions. But, what? Youngjae wondered if he'd ever understand what was going on inside the older man's head. “Where did you go today?” He knew how Daehyun would reply.

“I had an appointment.” Daehyun replied as he lit a cigar and put it between his lips.

"I want to start going with you.” Youngjae forced his voice to stay firm, wanting the older to know he was serious and he wasn't going to be waved off. He watched as the man sighed loudly before sitting down in the recliner in front of him. Daehyun took a long drag of his cigar before leaning forward and resting his elbow against his thigh, gazing into the younger man's eyes.

“No.” He finally spoke.

“Daehyun.” The younger man narrowed his eyes. “Why won't you let me go with you? It's like you don't-” He paused for a moment, thinking over if he really wanted to say his next words. “. . . trust me.” The words felt disgusting coming out of his mouth.

“Why do you think that?” The older raised an eyebrow and Youngjae swallowed thickly as he quickly tried to come up with an answer.

“You never let me get involved with anything. It's not fair, I. . . I want to be your partner.”

Daehyun stared at him, his expression so blank and so dark that there was no way Youngjae could even slightly guess what he was thinking. It was so utterly frustrating. “Fine.” He murmured before placing the cigar between his lips again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ทำไม ทำไมให้ไปนี้บน?

เขาไม่ต้องสงสัยว่า Daehyun ไม่แน่ใจว่าเขามีความเชื่อถืออย่างแท้จริง – เขาเป็นคนสมาร์ทจาก แต่ มีอย่างอื่นอยู่เบื้องหลังการกระทำของเขา แต่ สิ่งหรือไม่ Youngjae สงสัยว่า ถ้า เขาเคยเข้าใจสิ่งเกิดขึ้นในหัวของคนรุ่นเก่า "ไม่ได้จะไปไหนวันนี้" เขารู้วิธี Daehyun จะตอบ

"มีการนัดหมาย" Daehyun ตอบกลับเขาสว่างซิการ์ และวางระหว่างริมฝีปากของเขา

"อยากจะเริ่มต้นไปกับคุณ " Youngjae บังคับเสียงของเขาแก่บริษัท อยากรู้เขาอย่างจริงจัง และไม่ได้ไปมี waved ปิดเก่า เขาดูเหมือนคนถอนหายใจดังก่อนนั่งลงนวมหน้าเขา Daehyun เอาลากยาวของซิการ์ของเขาก่อนที่จะเอนเอียงไปข้างหน้า และวางข้อศอกของเขากับต้นขาของเขา ยและหันหน้าเข้าตาของคนอายุนั้น

"หมายเลข" เขาก็พูดกัน

"Daehyun" ผู้ชายอายุจำกัดตา "ทำไมจะไม่คุณผมไปกับคุณหรือไม่ เป็นเหมือนคุณ- "เขาหยุดชั่วครู่ ชั่งใจถ้า เขาอยากจะบอกว่า คำพูดของเขาต่อไป "... เชื่อใจฉัน"คำรู้สึกน่าขยะแขยงออกมาจากปากของเขา

"ทำไมคุณคิดว่า ที่ " คิ้วที่ขึ้นเก่า และกลืน Youngjae กินต้นเขาพยายามจะมากับคำตอบอย่างรวดเร็ว

"คุณไม่เคยปล่อยให้ฉันได้เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น ไม่ยุติธรรม ฉัน อยากให้ คู่ของคุณ"

Daehyun จ้องไปที่เขา นิพจน์ของเขาว่างเปล่าดังนั้น และดังนั้นมืดว่า มีวิธี Youngjae เล็กน้อยเดาว่า เขาคิด เพื่อกำจัดเชื่อได้ "ดี" เขา murmured ก่อนที่จะวางซิการ์ระหว่างริมฝีปากของเขาอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นทำไม? ทำไมปล่อยให้เรื่องนี้ไปได้หรือไม่เขามีข้อสงสัยว่าของแดฮยอนก็ยังไม่แน่ใจว่าเขาเป็นที่น่าเชื่อถืออย่างแท้จริงไม่ - เขาเป็นคนสมาร์ทหลังจากทั้งหมด แต่มีอย่างอื่นที่อยู่เบื้องหลังการกระทำของเขา แต่สิ่งที่? ยองแจสงสัยว่าเขาเคยเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของคนที่มีอายุมากกว่า "คุณไม่ได้ไปในวันนี้" เขารู้วิธีที่จะตอบครับแดฮยอน"ผมมีนัด." ของแดฮยอนตอบในขณะที่เขาไฟซิการ์และวางไว้ระหว่างริมฝีปากของเขา"ผมอยากที่จะเริ่มต้นไปกับคุณ." ยองแจบังคับเสียงของเขา จะอยู่ที่ บริษัท ต้องการที่จะรู้ว่าพี่เขาเป็นคนจริงจังและเขาก็จะไม่ได้โบกมือออก. เขาดูเป็นคนถอนหายใจเสียงดังก่อนที่จะนั่งลงในเก้าอี้ในด้านหน้าของเขา. ของแดฮยอนเอาลากยาวของซิการ์ของเขาก่อน เอนไปข้างหน้าและวางข้อศอกของเขากับต้นขาของเขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มที่"ไม่ใช่" ในที่สุดเขาก็พูด"ครับแดฮยอน." ชายหนุ่มหรี่ตาของเขา. "ทำไมจะไม่ให้คุณให้ฉันไปกับคุณมันก็เหมือนกับ คุณห้าม "เขาหยุดสำหรับช่วงเวลาที่คิดไปว่าถ้าเขาอยากจะพูดคำต่อไปของเขา." ... เชื่อฉัน. "คำพูดความรู้สึกที่น่ารังเกียจออกมาจากปากของเขามา"ทำไมคุณคิดว่า?" เก่ายกคิ้วและยองแจกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากในขณะที่เขาได้อย่างรวดเร็วพยายามที่จะมากับคำตอบ"คุณไม่เคยให้ฉันได้รับเกี่ยวข้องกับอะไร. มันไม่ยุติธรรม, I. .. ฉันอยากจะเป็นคู่ของคุณ." ของแดฮยอนจ้องที่เขา การแสดงออกของเขาเพื่อที่ว่างเปล่าและเพื่อให้สีเข้มว่ามีวิธียองแจยังสามารถเดาเล็กน้อยสิ่งที่เขาคิดไม่ได้ มันจึงน่าผิดหวังอย่างเต็มที่ "Fine." เขาพึมพำก่อนที่จะวางซิการ์ระหว่างริมฝีปากของเขาอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น , ทำไม ? ทำไมถึงปล่อยมันไป ?

เขามีข้อสงสัยว่าแดฮยอนก็ไม่แน่ใจว่าถ้าเขาเชื่อถือได้จริงๆ และเขาเป็นผู้ชายฉลาด หลังจากทั้งหมด แต่มันมีอะไรอยู่เบื้องหลังการกระทำของเขา แต่ อะไร ? ยองเจ สงสัยว่า เขาจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของชายที่มีอายุมากกว่า . " วันนี้คุณไปไหนมา ? " เขารู้ว่าแดฮยอนจะตอบ

" ฉันมีนัด" แดฮยอนตอบโดยเขาจุดซิการ์และใส่ไว้ระหว่างริมฝีปากของเขา . . . . . .

" ฉันต้องการจะเริ่มต้นด้วย " ยองแจบังคับเสียงของเขาจะอยู่ที่ บริษัท ต้องการพี่ว่าเขาจริงจัง เขาก็จะต้องแกว่งไป เขาดูเป็นคนที่ถอนหายใจเสียงดังก่อนที่จะนั่งในเก้าอี้โยกในด้านหน้าของเขาแดฮยอนก็ลากยาวของซิการ์ของเขาก่อนที่จะโน้มตัวไปข้างหน้า และพักข้อศอกของเขากับต้นขาของเขา จ้องเข้าไปในดวงตาของเด็กหนุ่ม

" ไม่ " เขาพูดได้แล้ว

" แดฮยอน " คนหนุ่มคอดตาของเขา " ทำไมเธอถึงไม่ให้ฉันไปกับคุณ มันเหมือนคุณไม่ได้ " เขาหยุดไปชั่วครู่ คิดมาก ถ้าเขาอยากพูดต่อไปของเขา " . . . . . . . เชื่อผมสิ" คำพูดที่รู้สึกขยะแขยงออกมาจากปากของเขา . . . . . .

" ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้นล่ะ ? " พี่มินแจ ยกคิ้วหนาและกลืนเขาได้อย่างรวดเร็วพยายามที่จะหาคำตอบ

" คุณไม่เคยให้ฉันเข้าไปเกี่ยวข้องกับอะไร มันไม่ยุติธรรมเลย ฉัน . . . ฉันต้องการเป็นหุ้นส่วนของคุณ . "

แดฮยอนจ้องมองเขาการแสดงออกของเขาก็ว่างเปล่าและมืดมากจนไม่มีทางที่ยองแจได้แม้เพียงเล็กน้อยว่า สิ่งที่เขากำลังคิดอยู่ มันโคตรหงุดหงิด " ไม่เป็นไร " เขาพึมพำก่อนจะวางซิการ์ระหว่างริมฝีปากของเขาอีกครั้ง