From the Himalayas to the Adirondac

From the Himalayas to the Adirondacks, Prabal Gurung clearly has a thing for big hills. After two seasons devoted to the mountain range in his native Nepal and the people who live there, a trip to upstate New York provided the creative spark for Gurung's Fall collection, he said backstage. The graphic patterns found on Native American designs associated with the region were the throughline. They appeared on the first sweater to hit the runway and on the last midnight blue beaded dress, as well as on an intarsia-ed fur coat and a wool parka, among other things in between. If you think that sounds busy, it wasn't. Gurung's Spring collection suffered from a surfeit of embellishments: scads of feathers, trailing scarves, ruffles by the yard. We could go on, but we won't. This was decidedly pulled back by comparison—crisp and clean, if not quite minimal.

It counts as a major correction, but Gurung was up to changes beyond just the embroideries, or lack thereof. He gave his silhouette an overhaul, too, cutting slipdresses and sheaths along more generous, away-from-the-body lines. There was still rigor to the pieces, and no significant shortage of skin, but the clothes had a more forgiving quality. He explained the shift: "A lot of my friends are having babies. Their bodies change. I've realized a dress can still be sexy without being skintight." Frankie Rayder put proof to that idea in a spaghetti strap silk number with panels of jet beading, a sheer band at the hem, and a slit that crept up the side of the thigh. Rayder was joined by Kirsty Hume, Tasha Tilberg, and Christina Kruse—seeing their 30-something faces and bodies on the runway was just one of the positive developments here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากเทือกเขาหิมาลัยเพื่อ Adirondacks ที่ Prabal Gurung ชัดเจนมีสิ่งสำหรับภูเขาใหญ่ หลังจากที่ทั้งสองฤดูกาลที่ทุ่มเทให้กับเทือกเขาในเนปาลบ้านเกิดของเขาและผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นเดินทางไปยังตอนเหนือของรัฐนิวยอร์กที่ให้ประกายความคิดสร้างสรรค์ในการเก็บรวบรวมฤดูใบไม้ร่วง Gurung ของเขากล่าวว่าหลังเวที รูปแบบกราฟิกที่พบในการออกแบบชาวอเมริกันพื้นเมืองที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคเป็น throughline พวกเขาปรากฏตัวในเสื้อกันหนาวครั้งแรกที่จะตีรันเวย์และในวันสุดท้ายเที่ยงคืนชุดลูกปัดสีฟ้าเช่นเดียวกับบนเสื้อขนสัตว์ intarsia เอ็ดและเสื้อคลุมขนสัตว์ในสิ่งอื่น ๆ ที่อยู่ในระหว่าง ถ้าคุณคิดว่าเสียงไม่ว่างก็ไม่ได้ คอลเลกชันฤดูใบไม้ผลิของ Gurung รับความเดือดร้อนจากการปรุงแต่งของปรนเปรอ: scads ขน, ผ้าพันคอต่อท้าย ruffles โดยหลา เราได้ต่อไป แต่เราจะไม่ นี้ถูกดึงเด็ดกลับโดยการเปรียบเทียบที่คมชัดและสะอาดหากไม่น้อยเลยทีเดียว. มันนับเป็นการแก้ไขที่สำคัญ แต่ Gurung ก็ขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงกว่าเพียงแค่การเย็บปักถักร้อยหรือขาดมัน เขาให้เงาของเขายกเครื่องเกินไปตัด slipdresses และฝักพร้อมใจกว้างมากขึ้นห่างจากที่ร่างกายเส้น ยังคงมีความรุนแรงเป็นชิ้น ๆ และไม่มีปัญหาการขาดแคลนที่สำคัญของผิว แต่เสื้อผ้าที่มีคุณภาพมากกว่าอภัย เขาอธิบายการเปลี่ยนแปลง: "มากของเพื่อนของฉันมีทารกร่างกายของพวกเขาเปลี่ยนฉันได้ตระหนักถึงการแต่งกายยังสามารถเซ็กซี่โดยไม่ต้อง skintight..." แฟรงกี้ Rayder นำหลักฐานที่จะคิดว่าในสายปาเก็ตตี้จำนวนไหมกับแผงของประดับด้วยลูกปัดเจ็ทเป็นวงดนตรีที่แท้จริงที่ปิดล้อมและร่องที่พุ่งขึ้นด้านข้างของต้นขาที่ Rayder ได้เข้าร่วมโดยเคิร์สตี้ฮูม Tasha Tilberg, และคริสติ Kruse เห็นบางสิ่งบางอย่างที่ 30 ของพวกเขาใบหน้าและร่างกายบนรันเวย์เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการพัฒนาในเชิงบวกที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Just someone who understands.Just someone who understands.Just someone who understands.Just someone who understands.Just someone who understands.