Jo was the first to wake in the gra

Jo was the first to wake in the gray dawn of Christmas morning. No stockings hung at the fireplace, and for a moment she felt as much disappointed as she did long ago, when her little sock fell down because it was crammed so full of goodies. Then she remembered her mother's promise and, slipping her hand under her pillow, drew out a little crimson-covered book. She knew it very well, for it was that beautiful old story of the best life ever lived, and Jo felt that it was a true guidebook for any pilgrim going on a long journey. She woke Meg with a Merry Christmas, and bade her see what was under her pillow. A green-covered book appeared, with the same picture inside, and a few words written by their mother, which made their one present very precious in their eyes. Presently Beth and Amy woke to rummage and find their little books also, one dove-colored, the other blue, and all sat looking at and talking about them, while the east grew rosy with the coming day.

In spite of her small vanities, Margaret had a sweet and pious nature, which unconsciously influenced her sisters, especially Jo, who loved her very tenderly, and obeyed her because her advice was so gently given.

Girls, said Meg seriously, looking from the tumbled head beside her to the two little night-capped ones in the room beyond, Mother wants us to read and love and mind these books, and we must begin at once. We used to be faithful about it, but since Father went away and all this war trouble unsettled us, we have neglected many things. You can do as you please, but I shall keep my book on the table here and read a little every morning as soon as I wake, for I know it will do me good and help me through the day.

Then she opened her new book and began to read. Jo put her arm round her and, leaning cheek to cheek, read also, with the quiet expression so seldom seen on her restless face.

How good Meg is! Come, Amy, let's do as they do. I'll help you with the hard words, and they'' explain things if we don't understand, whispered Beth, very much impressed by the pretty books and her sisters, example.

I'm glad mine is blue, said Amy. and then the rooms were every still while the pages were softly turned, and the winter sunshine crept in to touch the bright heads and serious faces with a Christmas greeting.

Where is Mother? asked Meg, as she and Jo ran down to thank her for their gifts, half an hour later.

Goodness only knows. some poor creature came a-beggin', and your ma went straight off to see what was needed. There never was such a woman for givin' away vittles and drink, clothes and firin', replied Hannah, who had lived with the family since Meg was born, and was considered by them all more as a friend than a servant.

She will be back soon, I think, so fry your cakes, and have everything ready, said Meg, looking over the presents which were collected in a basket and kept under the sofa, ready to be produced at the proper time. why, where is Amy's bottle of cologne? she added, as the little flask did not appear.

She took it out a minute ago, and went off with it to put a ribbon on it, or some such notion, replied Jo, dancing about the room to take the first stiffness off the new army slippers.

How nice my handkerchiefs look, don't they? Hannah washed and ironed them for me, and I marked them all myself, said Beth, looking proudly at the somewhat uneven letters which had cost her such labor.

Bless the child! She's gone and put `Mother' on them instead of `M.March'. How funny! cried Jo, taking one up.

Isn't that right? I thought it was better to do it so, because Meg's initials are M.M., and I don't want anyone to use these but Marmee, said Beth;, looking troubled.

It's all right, dear, and a very pretty idea, quite sensible too, for no one can ever mistake now. It will please her very much, I know, said Meg, with a frown for Jo and a smile for Beth.

There's Mother. Hide the basket, quick! cried Jo, as a door slammed and steps sounded in the hall.

Amy came in hastily, and looked rather abashed when she saw her sisters all waiting for her.

Where have you been, and what are you hiding behind you? asked Meg, surprised to see, by her hood and cloak, that lazy Amy had been out so early.

Don't laugh at me, Jo! I didn't mean anyone should know till the time came. I only meant to change the little bottle for a bygone, and I gave all my money to get it, and I'm truly trying not to be selfish any more.

As she spoke, Amy showed the handsome flask which replaced the cheap one, and looked so earnest and humble in her little effort to forget herself that Meg hugged her on the spot, and Jo pronounced her `a trump', while Beth ran to the window, and picked her finest rose to ornament the stately bottle.

You see I felt ashamed of my present, after reading and talking about being good this morning, so I ran round the corner and changed it the minute I was up, and I'm so glad, for mine is the handsomest now.

Another bang of the street door sent the basket under the sofa, and the girls to the table, eager for breakfast.

Merry Christmas, Marmee! Many of them! Thank you for our books. We read some, and mean to every day, they all cried in chorus.

Merry Christmas, little daughters! I'm glad you began at once, and hope you will keep on. But I want to say one word before we sit down. Not far away from here lies a poor woman with a little newborn baby. Six children are huddled into one bed to keep from freezing, for they have no fire. There is nothing to eat over there, and the oldest boy came to tell me they were suffering hunger and cold. My girls, will you give them your breakfasts a Christmas present?

They were all unusually hungry, having waited nearly an hour, and for a minute no one spoke, only a minute, for Jo exclaimed impetuously, I'm so glad you came before we began!

May I go and help carry the things to the poor little children? asked Beth eagerly.

I shall take the cream and the muffins, added Amy, heroically giving up the article she most liked.

Meg was already covering the buckwheat's, and piling the bread into one big plate.

I thought you'd do it, said Mrs. March, smiling as if satisfied. You shall all go and help me, and when we come back we will have bread and milk for breakfast, and make it up at dinnertime.

They were soon ready, and the procession set out. Fortunately it was early, and they went through back streets, so few people saw them, and no one laughed at the queer party.

A poor, bare, miserable room it was, with broken windows, no fire, ragged bedclothes, a sick mother, wailing baby, and a group of pale, hungry children cuddled under one old quilt, trying to keep warm.

How the big eyes stared and the blue lips smiled as the girls went in.

Ach, mein Gott! It is good angels come to us! said the poor woman, crying for joy.

Funny angels in hoods and mittens, said Jo, and set them to laughing.

In a few minutes it really did seem as if kind spirits had been at work there. Hannah, who had carried wood, made a fire, and stopped up the broken panes with old hats and her own cloak. Mrs.March gave the mother tea and gruel, and comforted her with promises of help, while she dressed the little baby as tenderly as if it had been her own. The girls meantime spread the table, set the children round the fire, and fed them like so many hungry birds, laughing, talking, and trying to understand the funny broken English.

Das ist gut! Die Engel-kinder! cried the poor things as they ate and warmed their purple hands at the comfortable blaze.

The girls had never been called angel children before, and thought it very agreeable, especially Jo, who had been considered `Sancho' ever since she was born. That was a very happy breakfast, though they didn't get any of it. And when they went away, leaving comfort behind, I think there were not in all the city four merrier people than the hungry little girls who gave away their breakfasts and contented themselves with bread and milk on Christmas morning.

That's loving our neighbor better than ourselves, and I like it, said Meg, as they set out their presents while their mother was upstairs collecting clothes for the poor Hummels.

Not a very splendid show, but there was a great deal of love done up in the few little bundles, and the tall vase of red roses, white chrysanthemums, and trailing vines, which stood in the middle, gave quite an elegant air to the table.

She's coming! Strike up, Beth! Open the door, Amy! Three cheers for Marmee! cried Jo, prancing about while Meg went to conduct Mother to the seat of honor.

Beth played her gayest march, Amy threw open the door, and Meg enacted escort with great dignity. Mrs. March was both surprised and touched, and smiled with her eyes full as she examined her presents and read the little notes which accompanied them. The slippers went on at once, a new handkerchief was slipped into her pocket, well scented with Amy's cologne, the rose was fastened in her bosom, and the nice gloves were pronounced a perfect fit.

There was a good deal of laughing and kissing and explaining, in the simple, loving fashion which makes these home festivals so pleasant at the time, so sweet to remember long afterward, and then all fell to work.

The morning charities and ceremonies took so much time that the rest of the day was devoted to preparations for the evening festivities. Being still too young to go often to the theater, and not rich enough to afford any great outlay for private performances, the girls put their wits to work, and necessity being the mother of invention, made whatever they needed. Very clever were some of their productions, pasteboard guitars, antique lampshade of old-fashioned butter boats covered with silver paper, gorgeous robes of old cotton, glittering with tin spangles from a pickle factory, and armor covered with the same useful diamond shaped bits left inn sheets when the lids of preserve pots were cut out. The big chamber was the scene of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โจ้เป็นคนแรกตื่นขึ้นมาในรุ่งอรุณของเช้าวันคริสต์มาสสีเทา ถุงน่องไม่แขวนที่เตาไฟ และครู่เธอรู้สึกมาก ผิดหวังที่เธอไม่นาน เมื่อถุงเท้าเล็ก ๆ ของเธอล้มลงก็เอี้ยดเต็มรูปแบบเพื่อให้สินค้า เธอจำคำสัญญาของแม่ของเธอ แล้ว ลื่นไถลมือของเธอภายใต้หมอนของเธอ ดึงออกหนังสือครอบคลุมสีเลือดหมูน้อย เธอรู้ว่า มันดีมาก มันเป็นที่เรื่องเก่าสวยสุดชีวิตเคยอาศัยอยู่ และโจรู้สึกว่า มันเป็นคู่มือที่แท้จริงสำหรับกริมใด ๆ เกิดขึ้นในการเดินทางที่ยาว เธอตื่นเม็กกับสุขสันต์วันคริสต์มาส และคนเธอดูอะไรอยู่ใต้หมอนของเธอ หนังสือครอบคลุมเขียวปรากฏ มีรูปภาพเดียวกันภายใน และกี่คำเขียน โดยแม่ ที่หนึ่งของพวกเขามีล้ำค่ามากในสายตาของพวกเขา ปัจจุบันชาวและมีป่าวคุ้ยและหาของพวกเขาน้อยหนังสือยัง นกพิราบสีเดียว สีน้ำเงินอื่น ๆ และทั้งหมดนั่งมอง และพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขา ในขณะที่ตะวันออกโตโรซี่วันมาแม้เธอเล็กพระเพลิงเผากิเลส มาร์กาเร็ตมีความหวาน และผู้ศรัทธาธรรมชาติ ซึ่งรับอิทธิพลน้องสาวของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโจ้ ผู้ที่รักเธอมากละม่อม และเชื่อฟังเธอ เพราะคำแนะนำของเธอเบา ๆ เพื่อให้หญิง กล่าวว่า เม็กอย่างจริงจัง มองจากหัว tumbled ข้างเธอไปสองคืนปรบมือเด็ก ๆ ในห้องพักนอกเหนือจาก แม่ต้องให้อ่านรัก และสนใจหนังสือเหล่านี้ และเราต้องเริ่มต้นครั้ง เราใช้ต้องซื่อสัตย์เกี่ยวกับมัน แต่เนื่องจากพ่อไปเก็บ และปัญหาสงครามนี้ unsettled เรา เราได้ที่ไม่มีกิจกรรมหลายอย่าง คุณสามารถทำ ตามที่คุณกรุณา แต่ฉันจะเก็บหนังสือของฉันบนตารางที่นี่ และอ่านเหมือนทุกเช้าทันทีที่ฉันปลุก สำหรับฉันรู้ว่า มันจะทำผมดี และช่วยให้ฉันผ่านวันแล้วเธอเปิดสมุดใหม่ของเธอ และเริ่มที่จะอ่าน โจ้ใส่แขนรอบเธอ ก เอียงแก้มให้แก้ม อ่านยัง นิพจน์เงียบจึงค่อยเห็นหน้าเธอกระสับกระส่ายวิธีคือเม็กดี มา มี ลองทำดูกัน ฉันจะช่วยคุณกับคำยาก และพวกเขา '' อธิบายสิ่งที่ถ้าเราไม่เข้าใจ เกมส์เบธ ประทับใจมาก โดยหนังสือสวย และน้องสาวของเธอ ตัวอย่างฉันดีใจที่ฉันมีสีฟ้า กล่าวว่า มี แล้ว คำยังคงทุกขณะที่เพจที่ถูกเปิดเบา ๆ ฤดูหนาวที่ซันไชน์ crept ในการสัมผัสหัวใสและใบหน้าอย่างจริงจัง ด้วยการอวยพรวันคริสต์มาสแม่อยู่ที่ไหน ถามเม็ก ขณะที่เธอและโจ้ วิ่งลงไป ขอบคุณเธอสำหรับของขวัญของพวกเขา ครึ่งชั่วโมงต่อมารู้ความดีเท่านั้น สิ่งมีชีวิตบางอย่างไม่ดีมา a beggin' และม้าของคุณไปอีกเพื่อดูว่าถูกต้อง ไม่เคยมีผู้หญิงดังกล่าวสำหรับ givin' เก็บ vittles และเครื่องดื่ม เสื้อผ้าและ firin' ตอบกลับฮันนาห์ ที่ได้อาศัยอยู่กับครอบครัวเนื่องจากเม็กเกิด และถูกพิจารณา โดยพวกเขาทั้งหมดขึ้นเป็นเพื่อนมากกว่าเป็นข้าราชการเธอจะกลับเร็ว ๆ นี้ คิด เพื่อทอดเค้กของคุณ และมีทุกอย่างพร้อม ว่า เม็ก การมองเห็นการแสดง ที่ถูกรวบรวมไว้ในตะกร้าเก็บไว้ใต้โซฟา พร้อมที่จะผลิตในเวลาเหมาะสม ทำไม เอมี่ขวดโคโลญ เธอเพิ่ม เป็นหนาวเล็กน้อยไม่ปรากฏเธอเอาออกนาทีที่ผ่านมา และไปปิดกับใส่ ribbon หรือบางอย่างเช่นความคิด ตอบโจ้ เต้นรำเกี่ยวกับจะตึงแรกปิดรองเท้าแตะกองทัพใหม่ดีว่าผ้าเช็ดหน้าของฉันดู ไม่พวกเขา ฮันนาห์ล้าง และ ironed เหล่านั้นสำหรับฉัน และเครื่องหมายเหล่านั้นทั้งหมดด้วยตัวเอง ว่า เบธ ดูภูมิใจที่ ตัวอักษรไม่สม่ำเสมอซึ่งเธอได้ทุนแรงงานดังกล่าวอวยพรเด็ก เธอได้หายไป และใส่ "แม่" นั้นแทน 'M.March' วิธีตลก ร้องโจ้ หนึ่งกินไม่ใช่ ฉันคิดว่า มันดีกว่าที่จะทำได้ เนื่องจากชื่อย่อของเม็กเป็นม.ม. และไม่ต้องการผู้ใช้เหล่านี้แต่ Marmee กล่าวว่า เบธ มองปัญหามันเป็น รัก และคิดมาก เหมาะสมค่อนข้างมากเกินไป สำหรับใครสามารถเคยผิดตอนนี้ มันจะโปรดเธอมาก ฉันรู้ กล่าวว่า เม็ก คิ้วสำหรับโจ้และรอยยิ้มสำหรับชาวมีแม่ ซ่อนในตะกร้า ด่วน โจ้ร้อง เป็นประตูถาโถม และขั้นตอนแต่เพียงแห่งในห้องโถงมีเข้ามาอย่างกระทันหัน และดู abashed แต่เมื่อเธอเห็นน้องสาวของเธอทั้งหมดรอเธอมา และสิ่งคุณซ่อนไว้ข้างหลังคุณหรือไม่ ถามเม็ก แปลกใจที่เห็น โดยเธอฮูดและเสื้อคลุม มีซี่ที่ได้ออกให้ก่อนอย่าหัวเราะที่ฉัน โจ ผมไม่ได้หมายความว่า ทุกคนควรทราบจนถึงเวลามา ผมตั้งใจ จะเปลี่ยนขวดเล็ก ๆ ในอดีต และฉันได้เงินทั้งหมดจะได้รับมัน และฉันได้พยายามไม่ให้เห็นแก่ตัวอีกเธอพูด หนาวหล่อแทนได้ราคาประหยัด ที่แสดงให้เห็นว่ามี และมองคนได้ความดัง และพึงพอใจในความพยายามของเธอเล็กน้อยลืมตัวเอง ว่าเม็ก hugged เธอในจุด และโจ้ออกเสียงเธอ 'เป็นทรัมพ์' เบธวิ่งไปหน้าต่าง และรับกุหลาบของเธอดีที่สุดเพื่อ ornament ขวดสูง ๆคุณเห็นฉันรู้สึกละอายใจปัจจุบันของฉัน หลังจากการอ่าน และการพูดเป็นดีเช้านี้ ดังนั้นฉันวิ่งรอบมุม และเปลี่ยนแปลงนาทีผม และดีใจ ฉันเป็นตอนนี้ handsomestบางอื่นของประตูถนนส่งตะกร้าภายใต้โซฟา และหญิงตาราง กระตือรือร้นสำหรับอาหารเช้าสุขสันต์วันคริสต์มาส Marmee หลายของพวกเขา ขอบคุณสำหรับหนังสือของเรา เราอ่านบาง และหมายถึงทุกวัน พวกเขาร้องในคอรัสสุขสันต์วันคริสต์มาส สาวน้อย ฉันดีใจที่คุณเริ่มต้นในครั้งเดียว และหวังว่า คุณจะเก็บไว้ใน แต่อยากจะพูดคำหนึ่งก่อนเรานั่งลง ไม่ไกลจากที่นี่คือผู้หญิงที่ยากจน มีเด็กทารกน้อย เด็กหกจะต้องเป็นเตียงเพื่อให้จุดเยือกแข็ง สำหรับพวกเขามีไม่มีไฟ ไม่มีอะไรจะกินโน่น และเด็กเก่ามาเพื่อบอกพวกเขากำลังทุกข์หิวและเย็น ผู้หญิงของฉัน คุณจะให้อาหารเช้าของขวัญคริสต์มาสพวกเขาทั้งหมดหิวผิดปกติ มีรอเกือบชั่วโมง และนาทีที่ไม่มีใครพูด เพียงนาที สำหรับโจ้ทางหลุดรอด impetuously ดีใจมาก่อนเราเริ่มผมอาจไป และช่วยให้ดำเนินกิจกรรมเพื่อเด็กน้อยยากจน ถามชาวละไมผมจะใช้ครีมและมัฟฟิน เพิ่มมี heroically ก็บทความที่เธอชอบมากที่สุดเม็กแล้วครอบคลุมของ buckwheat และขนมปังลงในจานใหญ่หนึ่งเข็มฉันคิดว่า คุณจะทำได้ กล่าวนางมีนาคม ยิ้มพอใจว่า คุณจะหมดไป และช่วยฉัน และเมื่อเรากลับมา เราจะมีขนมปังและนมสำหรับอาหารเช้า และเดินขึ้นที่นี่พวกเขาได้เร็ว ๆ นี้พร้อม และตั้งขบวนออก โชคดีเป็นต้น และเดินผ่านถนน บางคนเห็นพวกเขา และไม่มีใครหัวเราะในงานแปลก ๆคนยากจน เอา ห้องเอง ก็ windows เสีย ไม่มีไฟ เกี่ยวกับภัตตาคารลอง แม่ป่วย เด็ก wailing และกลุ่มเด็กอ่อน หิวนอนกอดอย่างควิลท์เก่า พยายามที่จะทำให้อบอุ่นวิธีเริ่มตาใหญ่ และริมฝีปากสีฟ้ายิ้มเป็นหญิงไปในAch, mein Gott ดีทูตสวรรค์มาหาเรา กล่าวว่า ผู้หญิงไม่ดี ร้องไห้ในความสุขเทวดาตลกใน hoods และ mittens กล่าวว่า โจ และตั้งค่าการหัวเราะกี่นาที จริง ๆ ไม่เหมือนว่า จิตใจดีได้ที่ทำงานมีการ ฮันนาห์ ที่ได้ทำไม้ ทำไฟ และหยุดค่าบานหน้าต่างแตกเก่าหมวกและเสื้อคลุมของตนเอง Mrs.March ให้แม่ชาและโจ๊ก และ comforted เธอ มีสัญญาความช่วยเหลือ ในขณะที่เธอแต่งตัวทารกน้อยเป็นละม่อมว่ามันได้ของตนเอง หญิงระหว่างนี้กระจายตัว ตั้งเด็กรอบไฟ และเลี้ยงพวกเขาเช่นนกหิวมาก หัวเราะ พูดคุย และพยายามเข้าใจตลกเสียภาษาอังกฤษDas ist ไส้ ตาย Engel เกี่ยวกับ ร้องในสิ่งที่ไม่ดีพวกเขากิน และ warmed มือสีม่วงที่ถ้ำสบายหญิงก็ไม่เคยเรียกเด็กเทวดาก่อน และคิดว่า มันสบายมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งโจ้ ผู้ได้รับการพิจารณา 'Sancho' นับตั้งแต่เธอเกิด ที่มีอาหารเช้ามีความสุขมาก แม้ว่าพวกเขาไม่ได้รับมัน และเมื่อพวกเขาออกไป ปล่อยให้สบายหลัง ผมคิดว่า มีไม่ได้ในทุกเมือง 4 สู่ merrier คนกว่าสาวน้อยหิวให้เก็บอาหารเช้าของพวกเขา และพึงพอใจตัวเองกับขนมปังและนมในเช้าวันคริสต์มาสที่จะรักเพื่อนบ้านของเราดีกว่าตนเอง และชอบ เม็ก กล่าวว่า ก่อนจะออกแสดงของพวกเขาขณะที่แม่อยู่ในห้องเก็บเสื้อผ้าสำหรับ Hummels ไม่ดีไม่สวยงามมากแสดง แต่มีการจัดการที่ดีของความรักที่ทำขึ้นในการรวมกลุ่มเล็ก ๆ ไม่กี่ และแจกันสูงของดอกกุหลาบสีแดง ขาว chrysanthemums และต่อท้ายนำ ซึ่งยืนอยู่ตรงกลาง อากาศค่อนข้างสวยงามให้กับตารางเธอจะมา ตีค่า เบธ เปิดประตู มี เชียร์สามสำหรับ Marmee ร้องโจ้ prancing เกี่ยวกับขณะเม็กไปทำแม่ของเกียรติเบธเล่นมีนาคมเธอ gayest โยนมีเปิดประตู และเม็กตราพิทักษ์ มีศักดิ์ศรีมากขึ้น นางมีนาคมทั้งประหลาดใจ และสัมผัส และยิ้มกับสายตาของเธอเต็มเธอแสดงเธอตรวจสอบ และอ่านหมายเหตุเล็กน้อยที่มาพร้อมกับพวกเขา รองเท้าแตะที่ไปในครั้ง ผ้าเช็ดหน้าใหม่เล็ดรอดเข้าไปในกระเป๋าของเธอ กลิ่นดีกับโคโลญจน์เอมี่ โรสถูกยึดในทรวงของเธอ และถุงมือดีได้ออกเสียงพอเหมาะมีข้อเสนอดีหัวเราะการจูบ และการ อธิบาย เรียบง่าย รักแฟชั่นซึ่งทำให้เทศกาลนี้บ้านเพื่อผ่อนเวลา ดังนั้นหวานจำนานหลังจากนั้น ในแล้ว ทั้งหมดตกงานกุศลเช้าและพิธีใช้เวลามากที่เหลือวันที่ทุ่มเทเพื่อเตรียมสำหรับเทศกาลเย็น จะยังคงยังเด็กเกินไปที่จะมักจะไปโรงละคร และไม่รวยพอซื้อได้ outlay ใด ๆ ดีสำหรับแสดงส่วนตัว หญิงใส่ปัญญาของพวกเขาทำงาน และความจำเป็นในการถูกแม่ของประดิษฐ์ ทำสิ่งที่พวกเขาจำเป็น ฉลาดมากได้ของการผลิต กีตาร์ pasteboard โบราณเป็นเรือเนยทั้งปกคลุม ด้วยกระดาษเงิน เสื้อคลุมสวยเก่าฝ้าย นักกับ spangles ดีบุกจากโรงงานผักดอง และเกราะที่มีรูปแผ่นอินน์ซ้ายบิตเมื่อฝาของหม้อรักษาเพชรประโยชน์เดียวกันถูกตัดออก ห้องใหญ่มีฉากของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจเป็นคนแรกที่ตื่นในรุ่งอรุณสีเทาของเช้าวันคริสต์มาส ถุงน่องไม่มีแขวนที่เตาผิงและสำหรับช่วงเวลาที่เธอรู้สึกผิดหวังมากที่สุดเท่าที่เธอทำมานานแล้วเมื่อถุงเท้าเล็ก ๆ ของเธอก็ทรุดตัวลงเพราะมันเป็นหนาตาเต็มไปด้วยสารพัด จากนั้นเธอก็จำได้ว่าสัญญาที่แม่ของเธอและลื่นไถลมือของเธอภายใต้หมอนของเธอดึงออกหนังสือสีแดงเข้มปกคลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ เธอรู้ว่ามันเป็นอย่างดีสำหรับมันเป็นเรื่องเก่าที่สวยงามของชีวิตที่ดีที่สุดที่เคยมีชีวิตอยู่และโจรู้สึกว่ามันเป็นหนังสือจริงสำหรับผู้แสวงบุญที่จะเดินทางไกล ๆ เธอตื่น Meg กับเมอร์รี่คริสต์มาสและสั่งให้เธอเห็นสิ่งที่อยู่ภายใต้หมอนของเธอ หนังสือเล่มสีเขียวปกคลุมปรากฏมีภาพเดียวกันภายในและคำไม่กี่คำที่เขียนโดยแม่ของพวกเขาซึ่งทำให้หนึ่งของพวกเขาในปัจจุบันที่มีค่ามากในสายตาของพวกเขา ปัจจุบันเบ ธ และเอมี่ตื่นคุ้ยและหาหนังสือเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขายังเป็นหนึ่งนกพิราบสีอื่น ๆ สีฟ้าและนั่งมองและพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขาในขณะที่ทางทิศตะวันออกขยายตัวเป็นสีดอกกุหลาบที่มีวันที่มา. ทั้งๆที่มีโต๊ะเครื่องแป้งขนาดเล็กของเธอ มาร์กาเร็มีลักษณะหวานและเคร่งศาสนาซึ่งไม่รู้อิทธิพลน้องสาวของเธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งโจที่รักเธออย่างอ่อนโยนและเชื่อฟังเธอเพราะคำแนะนำของเธอได้รับเพื่อให้เบา ๆ . หญิงกล่าวว่าผู้หญิงอย่างจริงจังมองจากหัวร่วงลงข้างเธอทั้งสอง คนคืนปกคลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ ในห้องเกินกว่าแม่ต้องการให้เราอ่านและความรักและความคิดหนังสือเหล่านี้และเราจะต้องเริ่มต้นในครั้งเดียว เราใช้ที่จะซื่อสัตย์เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เนื่องจากพ่อเดินออกไปและทุกปัญหาสงครามครั้งนี้ยังไม่เรียบร้อยเราเราได้ละเลยหลายสิ่งหลายอย่าง คุณสามารถทำตามที่คุณโปรด แต่ฉันจะให้หนังสือของฉันบนโต๊ะที่นี่และอ่านเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกเช้าเร็วที่สุดเท่าที่ผมตื่นเพราะเรารู้ว่ามันจะทำผมที่ดีและช่วยให้ผมผ่านวัน. จากนั้นเธอก็เปิดหนังสือใหม่ของเธอ และเริ่มที่จะอ่าน โจใส่แขนของเธอรอบเธอและพิงแก้มแก้มอ่านยังมีการแสดงออกที่เงียบสงบจึงไม่ค่อยเห็นบนใบหน้าของเธอกระสับกระส่าย. วิธีที่ดีที่ขาเป็น! มาเอมี่ให้ทำตามที่พวกเขาทำ ฉันจะช่วยให้คุณมีคำยากและพวกเขา '' อธิบายสิ่งที่ถ้าเราไม่เข้าใจกระซิบเบ ธ ประทับใจมากหนังสือสวยและน้องสาวของเธอเช่น. ฉันดีใจที่เหมืองเป็นสีฟ้า, เอมี่กล่าวว่า แล้วห้องพักยังคงอยู่ทุกขณะที่กำลังหันหน้าเบา ๆ และแสงแดดฤดูหนาวพุ่งในการสัมผัสหัวสดใสและใบหน้าร้ายแรงกับอวยพรคริสต์มาส. ที่แม่คืออะไร? ถาม Meg ขณะที่เธอและโจวิ่งลงไปขอบคุณเธอสำหรับของขวัญของพวกเขาครึ่งชั่วโมงต่อมา. ความดีเท่านั้นที่รู้ บางสิ่งมีชีวิตที่น่าสงสารมา-Beggin 'และแม่ของคุณเดินตรงออกไปเห็นสิ่งที่เป็นสิ่งที่จำเป็น ไม่เคยมีผู้หญิงคนดังกล่าวสำหรับ givin 'ห่าง Vittles และเครื่องดื่ม, เสื้อผ้าและ firin' ตอบฮันนาห์ที่ได้อาศัยอยู่กับครอบครัวตั้งแต่ Meg เกิดและได้รับการพิจารณาโดยพวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนมากขึ้นกว่าคนรับใช้. เธอจะเป็น กลับมาเร็ว ๆ นี้ผมคิดว่าเพื่อให้ทอดขนมเค้กของคุณและมีทุกอย่างพร้อมกล่าวว่าขามองผ่านของขวัญที่ถูกเก็บไว้ในตะกร้าและเก็บไว้ภายใต้โซฟาพร้อมที่จะผลิตได้ในเวลาที่เหมาะสม เหตุผลที่เป็นขวดเอมี่ของโคโลญจ์? เธอเพิ่มเป็นขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ปรากฏ. เธอเอามันออกนาทีที่ผ่านมาและออกไปกับมันที่จะนำริบบิ้นกับมันหรือบางความคิดดังกล่าวตอบโจเต้นเกี่ยวกับห้องที่จะใช้ความฝืดก่อนปิด รองเท้าแตะกองทัพใหม่. วิธีที่ดีผ้าเช็ดหน้าของฉันดูทำไม่พวกเขา? ฮันนาห์ล้างและรีดพวกเขาสำหรับฉันและฉันทำเครื่องหมายพวกเขาทั้งหมดด้วยตัวเองกล่าวว่าเบ ธ ที่กำลังมองหาภูมิใจที่ตัวอักษรค่อนข้างไม่สม่ำเสมอซึ่งมีค่าใช้จ่ายแรงงานดังกล่าวของเธอ. อวยพรเด็ก! เธอหายไปและใส่ `แม่กับพวกเขาแทน` M.March ' ตลกวิธี! ร้องไห้โจพาหนึ่งขึ้น. ไม่ถูกต้องหรือไม่? ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีที่จะทำเช่นนั้นเพราะชื่อย่อของ Meg มี MM และผมไม่ต้องการให้ใครใช้เหล่านี้ แต่ Marmee กล่าวว่าเบ ธ ;, มองปัญหา. มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่รักและเป็นความคิดที่สวยมากค่อนข้างเหมาะสม เกินไปสำหรับการไม่มีใครเลยที่สามารถผิดพลาดในขณะนี้ มันจะโปรดของเธอเป็นอย่างมากฉันรู้กล่าวว่าขากับขมวดคิ้วสำหรับโจและรอยยิ้มสำหรับเบ ธ . มีแม่เป็น ซ่อนตะกร้ารวดเร็ว! ร้องไห้โจเป็นประตูกระแทกและขั้นตอนการฟังในห้องโถง. เอมี่มาอย่างเร่งรีบและมองค่อนข้างประหม่าเมื่อเธอเห็นน้องสาวของเธอทั้งหมดรอให้เธอ. ในกรณีที่คุณได้รับและสิ่งที่คุณจะซ่อนอยู่หลังคุณ? ถามขาแปลกใจที่เห็นโดยเครื่องดูดควันและเสื้อคลุมของเธอว่าขี้เกียจเอมี่ได้รับการออกดังนั้นในช่วงต้น. อย่าหัวเราะเยาะฉันโจ! ผมไม่ได้หมายความว่าทุกคนควรจะรู้ว่าจนถึงเวลานั้นมาถึง ฉันหมายเดียวที่จะเปลี่ยนขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับอดีตและฉันให้เงินทั้งหมดของฉันจะได้รับมันและฉันอย่างแท้จริงพยายามที่จะไม่เห็นแก่ตัวใด ๆ เพิ่มเติม. ขณะที่เธอพูดแสดงให้เห็นว่าเอมี่กระติกน้ำหล่อซึ่งแทนที่หนึ่งราคาถูก และมองเพื่อให้จริงจังและอ่อนน้อมถ่อมตนในความพยายามเล็ก ๆ ของเธอที่จะลืมว่าตัวเองขากอดเธอในจุดที่เด่นชัดและโจ `คนที่กล้าหาญ 'เธอในขณะที่เบ ธ วิ่งไปที่หน้าต่างและหยิบดอกกุหลาบที่ดีที่สุดของเธอที่จะเครื่องประดับขวดโอฬาร. คุณเห็น ผมรู้สึกละอายใจในปัจจุบันของผมหลังจากที่ได้อ่านและพูดคุยเกี่ยวกับการเป็นดีเช้านี้ดังนั้นฉันวิ่งรอบมุมและเปลี่ยนมันนาทีผมก็ขึ้นและผมดีใจมากสำหรับฉันเป็น handsomest ตอนนี้. ปังของอีก ประตูถนนส่งตะกร้าภายใต้โซฟาและเด็กผู้หญิงที่จะตารางกระตือรือร้นสำหรับอาหารเช้า. เมอร์รี่คริสต์มาส Marmee! หลายของพวกเขา! ขอขอบคุณสำหรับหนังสือของเรา เราอ่านบางส่วนและหมายถึงทุกวันพวกเขาทั้งหมดร้องไห้ในการขับร้อง. สุขสันต์วันคริสต์มาสสาวน้อย! ฉันดีใจที่คุณเริ่มต้นในครั้งเดียวและหวังว่าคุณจะเก็บไว้ใน แต่ผมอยากจะบอกคำเดียวก่อนที่เราจะนั่งลง ไม่ไกลจากที่นี่อยู่เป็นผู้หญิงที่ไม่ดีกับเด็กแรกเกิดน้อย หกเด็ก huddled เป็นหนึ่งในเตียงเพื่อให้จากการแช่แข็งสำหรับพวกเขามีไฟไม่มี ไม่มีอะไรที่จะกินมากกว่ามีและเด็กที่เก่าแก่ที่สุดมาที่จะบอกฉันว่าพวกเขากำลังทุกข์ทรมานความหิวและความหนาวเย็น สาว ๆ ของฉันคุณจะให้พวกเขามีอาหารเช้าของคุณเป็นของขวัญวันคริสต์มาส? พวกเขาทั้งหมดหิวผิดปกติต้องรอเกือบชั่วโมงและนาทีไม่มีใครพูดเพียงนาทีสำหรับโจอุทานคะนอง, ฉันดีใจที่คุณมาก่อน เราเริ่มต้น! ฉันขอไปและช่วยดำเนินการสิ่งที่เด็กเล็ก ๆ ดี? ถามเบ ธ กระหาย. ฉันจะใช้ครีมและมัฟฟินเพิ่มเอมี่อย่างกล้าหาญให้ขึ้นบทความที่เธอชอบมากที่สุด. Meg ได้แล้วครอบคลุมบัควีทและซ้อนขนมปังลงในจานขนาดใหญ่. ฉันคิดว่าคุณจะทำมันได้กล่าวว่า นางมีนาคมยิ้มราวกับว่ามีความพึงพอใจ คุณทุกคนจะไปและช่วยให้ผมและเมื่อเรากลับมาเราจะมีขนมปังและนมสำหรับอาหารเช้าและทำให้มันขึ้นที่ dinnertime. พวกเขาก็พร้อมที่เร็ว ๆ นี้และขบวนที่กำหนดไว้ โชคดีที่มันเป็นในช่วงต้นและพวกเขาเดินผ่านถนนด้านหลังไม่กี่คนเพื่อให้เห็นพวกเขาและไม่มีใครหัวเราะในงานปาร์ตี้. ยากจนเปลือยห้องอนาถมันก็มีหน้าต่างแตกไฟไม่มีที่นอนหมอนมุ้งมอมแมมแม่ป่วย , ร่ำไห้ทารกและกลุ่มอ่อนเด็กหิว cuddled หนึ่งภายใต้ผ้าห่มเก่าพยายามที่จะให้ความอบอุ่น. วิธีตาโตจ้องและริมฝีปากสีฟ้ายิ้มเป็นสาวไปใน. Ach, หมี่พระผู้เป็นเจ้า! มันเป็นเทวดาที่ดีมาให้เรา! กล่าวว่าผู้หญิงที่น่าสงสารร้องไห้ด้วยความดีใจ. เทวดาตลกในหมวกและถุงมือกล่าวว่าโจและกำหนดให้หัวเราะ. ในอีกไม่กี่นาทีมันจริงๆไม่ดูเหมือนว่าวิญญาณชนิดที่ได้รับในที่ทำงานที่นั่น ฮันนาห์ผู้ซึ่งได้ดำเนินไม้ก่อไฟและหยุดขึ้นบานหน้าต่างหักกับหมวกเก่าและเสื้อคลุมของเธอเอง Mrs.March ชาให้แม่และข้าวต้มและกำลังปลอบโยนเธอกับสัญญาของความช่วยเหลือในขณะที่เธอแต่งตัวทารกน้อยที่สุดเท่าที่นุ่มนวลราวกับว่ามันได้รับของเธอเอง สาวขณะเดียวกันกระจายโต๊ะตั้งไฟรอบเด็กและเลี้ยงพวกเขาเหมือนนกหิวมากมายหัวเราะพูดคุยและพยายามที่จะเข้าใจตลกหักอังกฤษ. Das ist ไส้! ตาย Engel-เมตตา! ร้องสิ่งที่ไม่ดีที่พวกเขากินและความอบอุ่นในมือสีม่วงของพวกเขาที่ลุกโชนสะดวกสบาย. สาว ๆ ไม่เคยถูกเรียกว่าเด็กทูตสวรรค์ก่อนและคิดว่ามันน่าพอใจมากโดยเฉพาะโจที่ได้รับการพิจารณา `โช 'นับตั้งแต่เธอเกิด นั่นคืออาหารเช้ามีความสุขมากแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับการใด ๆ ของมัน และเมื่อพวกเขาไปออกไปออกความสะดวกสบายอยู่ข้างหลังผมคิดว่ามีไม่ได้อยู่ในเมืองทั้งหมดสี่คน merrier กว่าสาวน้อยหิวที่ให้ไปอาหารเช้าของพวกเขาและเป็นที่พึงพอใจตัวเองกับขนมปังและนมในเช้าวันคริสต์มาส. นั่นคือความรักเพื่อนบ้านของเราดีกว่าตัวเอง และผมชอบมันกล่าวว่าขาเป็นพวกเขาออกนำเสนอของพวกเขาในขณะที่แม่ของพวกเขาถูกเก็บรวบรวมชั้นบนเสื้อผ้าสำหรับฮุมเมิลส์ยากจน. ไม่แสดงที่สวยงามมาก แต่ก็มีการจัดการที่ดีของความรักทำขึ้นในการรวมกลุ่มเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่กี่และ แจกันสูงของดอกกุหลาบสีแดง, เบญจมาศสีขาวและองุ่นต่อท้ายซึ่งยืนอยู่ตรงกลางให้ค่อนข้างอากาศที่สง่างามให้กับตาราง. เธอมา! ตีขึ้นเบ ธ ! เปิดประตู, เอมี่! ไชโยสาม Marmee! ร้องไห้โจ prancing เกี่ยวกับในขณะ Meg ไปดำเนินแม่ไปยังที่นั่งของเกียรติ. เบ ธ เล่นมีนาคม Gayest เธอเอมี่โยนเปิดประตูและ Meg ตราคุ้มกันอย่างมีศักดิ์ศรีที่ดี นางมีนาคมเป็นทั้งประหลาดใจและสัมผัสและยิ้มกับดวงตาของเธอเต็มรูปแบบขณะที่เธอนำเสนอการตรวจสอบของเธอและอ่านโน้ตเล็ก ๆ ที่มาพร้อมกับพวกเขา รองเท้าแตะเดินไปในครั้งเดียวผ้าเช็ดหน้าใหม่ได้รับการลดลงในกระเป๋าของเธอหอมดีกับโคโลญจ์ของเอมี่, ดอกกุหลาบถูกยึดในอกของเธอและถุงมือที่ดีเด่นชัดพอดี. มีการจัดการที่ดีของการหัวเราะและจูบและเป็น อธิบายง่ายๆในแฟชั่นความรักที่ทำให้เหล่านี้เทศกาลบ้านเพื่อให้ถูกใจในเวลาหวานเพื่อที่จะจำนานหลังจากนั้นและจากนั้นปรับตัวลดลงในการทำงาน. องค์กรการกุศลในตอนเช้าและพิธีเอาเวลามากว่าส่วนที่เหลือของวันที่ได้อุทิศ เพื่อเตรียมการสำหรับการเฉลิมฉลองช่วงเย็น เป็นยังเด็กเกินไปที่จะไปมักจะไปที่โรงละครและไม่รวยพอที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายใด ๆ ที่ดีสำหรับการแสดงส่วนตัวสาว ๆ ใส่ปัญญาของพวกเขาในการทำงานและความจำเป็นเป็นมารดาของประดิษฐ์ทำสิ่งที่พวกเขาต้องการ ฉลาดมากบางส่วนของโปรดักชั่นของพวกเขา, กีต้าร์ที่ทำด้วยกระดาษแข็งโบราณโป๊ะเรือเนยสมัยเก่าปกคลุมด้วยกระดาษสีเงิน, เสื้อคลุมที่สวยงามของผ้าฝ้ายเก่าระยิบระยับด้วย Spangles ดีบุกจากโรงงานดองและเกราะปกคลุมด้วยเพชรที่มีประโยชน์เหมือนกันบิตรูปซ้าย แผ่นอินน์เมื่อฝาปิดของรักษาหม้อที่ถูกตัดออก ห้องขนาดใหญ่ที่เกิดเหตุ