AbstractLignocellulosic biomass has

Abstract
Lignocellulosic biomass has been acknowledged for potential use to produce chemicals and biomaterials. Lignin is the second most abundant natural polymer with cellulose being number one, making up to 10–25% of lignocellulosic biomass. Lignin is a three-dimensional, highly cross-linked macromolecule composed of three types of substituted phenols, which include: coniferyl, sinapyl, and p-coumaryl alcohols by enzymatic polymerization, yielding a vast number of functional groups and linkages. There is a wide range of lignin sources available, including: jute, hemp, cotton, and wood pulp. Hence, the lignin's physical and chemical behavior will be different with respect to the original source and extraction method used. The objective of this research is to extract lignin from nonwood cellulosic biomass (Wheat straw, Pine straw, Alfalfa, Kenaf, and Flax fiber) by formic acid treatment followed by peroxyformic acid treatment for the potential use as a partial replacement for the phenol precursor in resole phenolic systems. Isolated lignins were purified to remove impurities and characterized by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), Thermogravimetric analysis (TGA) and Differential scanning calorimetry (DSC) analysis to compare thermal properties and chemical composition. It was found that lignin obtained from alfalfa provided the greatest yield of the various sources. Enthalpy measurements were higher for lignin from flax fiber and alfalfa at 190.57 and 160.90 J/g, respectively. The source of lignin samples was seen to affect the thermal properties. Overall, lignin extracted from wheat straw had the greatest thermal stability followed very closely by that obtained from flax fiber.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ชีวมวลลิกโนเซลลูโลสได้รับการยอมรับสำหรับการใช้งานที่มีศักยภาพในการผลิตสารเคมีและวัสดุชีวภาพ ลิกนินเป็นพอลิเมอธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดที่สองที่มีเซลลูโลสเป็นหมายเลขหนึ่งทำให้ได้ถึง 10-25% ของชีวมวลลิกโนเซลลูโลส ลิกนินเป็นสามมิติโมเลกุลสูง cross-linked ประกอบด้วยสามประเภทของฟีนอลแทนซึ่งรวมถึง: coniferyl, sinapyl และแอลกอฮอล์ P-coumaryl โดยเอนไซม์พอลิเมอยอมจำนวนมากมายของการทำงานเป็นกลุ่มและเชื่อมโยง มีหลากหลายของแหล่งที่มาลิกนินที่มีอยู่รวมถึง: ปอ, ป่าน, ผ้าฝ้าย, และเยื่อไม้ ดังนั้นพฤติกรรมทางกายภาพและเคมีของลิกนินจะแตกต่างกันด้วยความเคารพในต้นฉบับและวิธีการสกัดที่ใช้ วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการสกัดลิกนินเซลลูโลสจากชีวมวล nonwood (ฟางข้าวสาลีฟางสนนเดอร์, ปอแก้วและเส้นใยปอ) โดยการรักษากรดฟอร์มิตามมาด้วยการรักษากรด peroxyformic สำหรับการใช้งานที่มีศักยภาพแทนบางส่วนสำหรับสารตั้งต้นฟีนอลใน รีโซลระบบฟีนอล lignins ถูกแยกบริสุทธิ์ที่จะเอาสิ่งสกปรกและโดดเด่นด้วยการแปลงฟูริเยอินฟราเรด (FTIR), การวิเคราะห์ Thermogravimetric (TGA) และ calorimetry สแกนที่แตกต่างกัน (DSC) การวิเคราะห์เพื่อเปรียบเทียบสมบัติทางความร้อนและองค์ประกอบทางเคมี พบว่าลิกนินที่ได้รับจากหญ้าชนิตให้อัตราผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของแหล่งต่างๆ วัด enthalpy สูงสำหรับลิกนินจากเส้นใยผ้าลินินและหญ้าชนิตที่ 190.57 และ 160.90 J / g ตามลำดับ แหล่งที่มาของตัวอย่างลิกนินถูกมองว่าจะมีผลต่อสมบัติทางความร้อน โดยรวม, ลิกนินที่สกัดจากฟางข้าวสาลีมีเสถียรภาพทางความร้อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตามอย่างใกล้ชิดโดยที่ได้รับจากเส้นใยผ้าลินิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวมวล lignocellulosic นามธรรม
ได้รับการยอมรับสำหรับการผลิตเคมีและชีวะ . ลิกนินเป็นสองชุกชุมมากที่สุดธรรมชาติพอลิเมอร์เซลลูโลสเป็นเบอร์หนึ่ง ทำให้ได้ถึง 10 - 25 % ของชีวมวล lignocellulosic . ลิกนินเป็นสามมิติสูงเชื่อมโยงโมเลกุลใหญ่ประกอบด้วยสามประเภททดแทนฟีนอลซึ่งรวมถึง : โคนิเฟอริลไซนาพิล , ,p-coumaryl แอลกอฮอล์โดยใช้เอนไซม์และกระบวนการ ผลผลิต จำนวนมากของการทำงานกลุ่มและเชื่อมโยง . มีช่วงกว้างของแหล่งที่มาลิกนินสามารถใช้ได้รวมถึง : ปอ , ปอ , ฝ้าย , และเยื่อกระดาษไม้ ดังนั้น ปริมาณทางกายภาพและทางเคมีของพฤติกรรมจะแตกต่างกันตามแหล่งที่มาดั้งเดิมและวิธีการสกัดที่ใช้การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแยกลิกนิน จากชีวมวล ( nonwood เซลลูโลสฟางข้าวสาลี ไม้สน ฟาง หญ้า ปอแก้ว และป่านใย ) โดยการใช้กรดฟอร์มิก ตามด้วยการรักษากรด peroxyformic เพื่อใช้ศักยภาพเป็นบางส่วนแทน ฟีนอลสารตั้งต้นในระบบใส่พื้นรองเท้าใหม่ค .แยกลิกนินถูกแยกเอาสิ่งเจือปนและโดดเด่นด้วยฟูเรียร์ทรานฟอร์มอินฟราเรดสเปกโทรสโกปี ( FTIR ) , การวิเคราะห์เทอร์โมกราวิเมตริก ( TGA ) และ differential scanning calorimetry ( DSC ) การวิเคราะห์เพื่อเปรียบเทียบคุณสมบัติทางความร้อนและส่วนประกอบทางเคมี พบว่า ปริมาณผลผลิตที่ได้จากหญ้าให้มากที่สุดจากแหล่งต่างๆการวัดความร้อนสูงขึ้น สำหรับน้ำจากเส้นใยป่านและหญ้าชนิตและที่ 190.57 160.90 J / g ตามลำดับ แหล่งที่มาของตัวอย่างน้ำที่เห็นที่มีผลต่อสมบัติทางความร้อน โดยรวม น้ำสกัดจากฟางข้าวสาลีมีเสถียรภาพทางความร้อนมากที่สุดติดตามอย่างใกล้ชิด โดยได้นำฝ้ายเส้นใย