To return to our starting question,

To return to our starting question, I (and many others) would argue that we can no
longer think of schools as separate from the community. If we take as a starting point that
the aim of a successful education system should be to prepare children and give them the
skills they need to progress in this world, then the most important thing a school can do is
teach a child how to learn. Not what to learn, but how to learn, and how to keep actively
learning as they grow. An enormous part of this is instilling intellectual curiosity into
learners (of all ages—this applies equally to lifelong learning and teaching). Another part
of this is reframing what counts as knowledge to value both school and community
contributions.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

To return to our starting question, I (and many others) would argue that we can nolonger think of schools as separate from the community. If we take as a starting point thatthe aim of a successful education system should be to prepare children and give them theskills they need to progress in this world, then the most important thing a school can do isteach a child how to learn. Not what to learn, but how to learn, and how to keep activelylearning as they grow. An enormous part of this is instilling intellectual curiosity intolearners (of all ages—this applies equally to lifelong learning and teaching). Another partof this is reframing what counts as knowledge to value both school and communitycontributions.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

เพื่อกลับไปที่คำถามเริ่มต้นของเราผม (และอื่น ๆ อีกมากมาย) จะยืนยันว่าเราไม่สามารถ
อีกต่อไปคิดว่าโรงเรียนที่แยกออกจากชุมชน ถ้าเราใช้เป็นจุดเริ่มต้นที่
จุดมุ่งหมายของระบบการศึกษาที่ประสบความสำเร็จควรจะเตรียมความพร้อมเด็กและให้พวกเขามี
ทักษะที่พวกเขาจำเป็นต้องมีความคืบหน้าในโลกนี้แล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดโรงเรียนสามารถทำได้คือการ
สอนเด็กวิธีการเรียนรู้ ไม่ใช่สิ่งที่จะเรียนรู้ แต่วิธีการเรียนรู้และวิธีการที่จะให้อย่างแข็งขัน
ในการเรียนรู้ที่พวกเขาเติบโต ส่วนมหาศาลนี้จะปลูกฝังความอยากรู้อยากเห็นทางปัญญาเข้า
เรียน (ทุกเพศทุกวัยนี้ใช้อย่างเท่าเทียมกันเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิตและการเรียนการสอน) อีกส่วนหนึ่ง
ของการนี้จะ reframing สิ่งที่นับเป็นความรู้ในการให้คุณค่าทั้งโรงเรียนและชุมชน
มีส่วนร่วม

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

กลับไปเริ่มต้นคำถาม ผม ( และอีกหลายคน ) จะยืนยันว่าเราจะไม่
ไม่คิดของโรงเรียนเป็นแยกจากชุมชน ถ้าเราใช้เป็นจุดเริ่มต้นที่
วัตถุประสงค์ของระบบการศึกษาที่ประสบความสำเร็จควรเตรียมเด็กและให้พวกเขา
ทักษะที่พวกเขาต้องการที่จะก้าวหน้าในโลกนี้ แล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดที่โรงเรียนทำได้
สอนเด็กวิธีการเรียนรู้ไม่ใช่สิ่งที่ต้องเรียนรู้ แต่วิธีการเรียนรู้ และวิธีการรักษาอย่าง
การเรียนรู้เช่นที่พวกเขาเติบโต ส่วนมหาศาลนี้ปลูกฝัง curiosity ปัญญาเข้าไป
ผู้เรียนทุกวัยนี้ใช้อย่างเท่าเทียมกันเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิตและการสอน ) อีกส่วนหนึ่ง
นี่ reframing สิ่งที่นับความรู้ค่า ทั้งโรงเรียนและชุมชนต่อ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.