In linguistics, information structu

In linguistics, information structure describes the way in which information is formally packaged within a sentence.[1] This generally includes only those aspects of information that “respond to the temporary state of the addressee’s mind”, and excludes other aspects of linguistic information such as references to background (encyclopedic) knowledge, choice of style, politeness, and so forth.[2]

The basic notions of information structure are focus, givenness, and topic,[2] as well as their complementary notions of background, newness, and comment respectively.[3] Focus “indicates the presence of alternatives that are relevant for the interpretation of linguistic expressions”, givenness indicates that “the denotation of an expression is present” in the immediate context of the utterance, and topic is “the entity that a speaker identifies, about which then information, the comment, is given”.[2] Additional notions in information structure may include contrast and exhaustivity, but there is no general agreement in the linguistic literature about extensions of the basic three notions.[3]

Information structure can be realized through a wide variety of linguistic mechanisms.[3] In English one of the primary methods of indicating information structure is through intonation, whereby pitch is modified from some default pattern. Other languages use syntactic mechanisms like dislocation, anaphora, and gapping; morphological mechanisms like specialized focus or topic-marking affixes; and specialized discourse particles. English in fact uses more than intonation for expressing information structure, so that clefts are used for exhaustive focus, and grammatical particles like only also induce contrastive focus readings. Cross-linguistically, there are clear tendencies that relate notions of information structure to particular linguistic phenomena, so that for example focus tends to be prosodically prominent and there do not seem to be any languages that express focus by deaccenting or destressing.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในภาษาศาสตร์ โครงสร้างข้อมูลอธิบายวิธีที่ข้อมูลถูกอย่างเป็นกิจจะลักษณะบรรจุภายในประโยค [1] ซึ่งโดยทั่วไปรวมถึงเท่าที่ลักษณะของข้อมูลที่ "ตอบสนองสถานะชั่วคราวของจิตใจของผู้รับ" และรวมข้อมูลภาษาศาสตร์เช่นอ้างอิงไปยังพื้นหลัง (สารานุกรม) ความรู้ด้านอื่น ๆ หลากหลายสไตล์ politeness และอื่น ๆ [2]ความเข้าใจพื้นฐานของโครงสร้างข้อมูลได้โฟกัส givenness หัว ข้อ, [2] และรวมถึงความเข้าใจของพวกเขาเสริมพื้นหลัง ใหม่ และข้อคิดเห็นตามลำดับ [3] โฟกัส "บ่งชี้สถานะของตัวเลือกที่เกี่ยวข้องกับการตีความของนิพจน์ภาษาศาสตร์" givenness บ่งชี้ว่า "denotation ของนิพจน์ปัจจุบัน" ในบริบทของ utterance และหัวข้อเป็น "เอนทิตีที่ผู้บรรยายระบุ ที่ แล้วให้ข้อมูล คิด [2] เพิ่มเติมความเข้าใจในโครงสร้างข้อมูลอาจมีความแตกต่างและ exhaustivity แต่มีไม่มีข้อตกลงทั่วไปในวรรณคดีภาษาศาสตร์เกี่ยวกับส่วนขยายของกำลังสามพื้นฐาน [3]โครงสร้างข้อมูลสามารถถูกรับรู้ผ่านความหลากหลายของกลไกภาษาศาสตร์ [3] ในภาษาอังกฤษ หนึ่งในวิธีหลักบอกโครงสร้างข้อมูลจะผ่านออก โดยมีการปรับเปลี่ยนระยะห่างจากบางรูปแบบเริ่มต้น ภาษาอื่น ๆ ใช้กลไกทางไวยากรณ์ เช่นเคลื่อน anaphora, gapping กลไกของเช่นโฟกัสเฉพาะหรือส่วนผนวกหัวข้อทำเครื่องหมาย และวาทกรรมเฉพาะอนุภาค ภาษาอังกฤษในความเป็นจริงใช้มากกว่าเน้นการแสดงโครงสร้างข้อมูล ให้ใช้ clefts สำหรับความครบถ้วนสมบูรณ์ และอนุภาคไวยากรณ์เช่นเท่านั้นยังก่อให้เกิดความ contrastive อ่าน ขนมี มีแนวโน้มชัดเจนที่เกี่ยวข้องความเข้าใจโครงสร้างข้อมูลให้เฉพาะปรากฏการณ์ภาษาศาสตร์ เพื่อให้ตัวอย่างมามีแนวโน้มที่จะ prosodically โดดเด่น และไม่ดูเหมือนจะ เป็นภาษาใด ๆ เป็นความ deaccenting หรือ destressing [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาษาศาสตร์โครงสร้างข้อมูลอธิบายวิธีการที่ข้อมูลจะถูกบรรจุอย่างเป็นทางการภายในประโยค. [1] นี้โดยทั่วไปรวมถึงแง่มุมเฉพาะของข้อมูลที่ "ตอบสนองต่อรัฐชั่วคราวของจิตใจผู้รับของ" และไม่รวมด้านอื่น ๆ ของข้อมูลทางภาษาดังกล่าว เป็นข้อมูลอ้างอิงกับพื้นหลัง (สารานุกรม) ความรู้ทางเลือกของรูปแบบความสุภาพและอื่น ๆ . [2] ความคิดพื้นฐานของโครงสร้างข้อมูลจะโฟกัส givenness และหัวข้อ [2] เช่นเดียวกับความคิดของพวกเขาที่สมบูรณ์ของพื้นหลัง, แปลก, และแสดงความคิดเห็นตามลำดับ. [3] โฟกัส "แสดงว่ามีทางเลือกอื่นที่เกี่ยวข้องสำหรับการตีความของการแสดงออกทางภาษา" givenness บ่งชี้ว่า "denotation ในการแสดงออกที่เป็นปัจจุบัน" ในบริบทของคำพูดทันทีและหัวข้อคือ " นิติบุคคลที่ลำโพงระบุเรื่องที่แล้วข้อมูลความคิดเห็นจะได้รับ ". [2] ความคิดเพิ่มเติมในโครงสร้างข้อมูลอาจรวมถึงความคมชัดและ exhaustivity แต่ไม่มีความตกลงทั่วไปในวรรณคดีภาษาศาสตร์เกี่ยวกับส่วนขยายของความคิดพื้นฐานสาม [3] โครงสร้างข้อมูลสามารถรับรู้ผ่านความหลากหลายของกลไกทางภาษาศาสตร์. [3] ในภาษาอังกฤษหนึ่งในวิธีการหลักของการแสดงให้เห็นโครงสร้างข้อมูลจะผ่านน้ำเสียงโดยสนามมีการปรับเปลี่ยนจากรูปแบบเริ่มต้นบางอย่าง ภาษาอื่น ๆ ที่ใช้กลไกประโยคเช่นการเคลื่อนที่, Anaphora และ gapping; กลไกทางสัณฐานวิทยาเช่นโฟกัสเฉพาะหรือหัวข้อเครื่องหมาย affixes; และอนุภาควาทกรรมเฉพาะ ภาษาอังกฤษที่ใช้ในความเป็นจริงมากกว่าน้ำเสียงเพื่อแสดงโครงสร้างข้อมูลเพื่อให้ซอกจะใช้สำหรับโฟกัสหมดจดและอนุภาคเช่นไวยากรณ์เท่านั้นนอกจากนี้ยังก่อให้เกิดการอ่านโฟกัสเปรียบ ข้ามภาษามีแนวโน้มที่ชัดเจนว่าเกี่ยวข้องกับพัฒนาการของโครงสร้างข้อมูลกับปรากฏการณ์ทางภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อให้เช่นโฟกัสมีแนวโน้มที่จะ prosodically ที่โดดเด่นและมีไม่ดูเหมือนจะเป็นภาษาใด ๆ ที่แสดงความมุ่งเน้นโดย deaccenting หรือ destressing. [3]