[Ahahaha, as expected even for Shiz

[Ahahaha, as expected even for Shizuku, surely you didn’t think that that child would turn against you? Un un, that’s probably right? That’s why I purposely took time to prepare it?]

With scorching pain running through her back and gritting her teeth on the cold ground, Shizuku realized that something was done to the soldiers and Nia. And although she didn’t want to admit it, the disastrous scene that unfolded before her, right now, she called out to her close friend who had an unusually unpleasant smirk on her face.

[What does this...mean…..Eri]

Right, that person who was modest and quiet, attentive and kind-hearted, Shizuku and their trusted companion which they shared their joys and sorrow with, it was that person, Eri Nakamura.

Even while sustaining severe injuries, the students who were targeted and still alive could do nothing but have an expression filled with agony, they watched Eri’s expression as she walked calmly and steadily through the soldiers in a grand manner.

Rather than answering Shizuku’s question, Eri began to laugh oddly in amusement as she moves towards Kouki. And after taking off her glasses, she pulls on the magic sealing collar which was placed on Kouki’s neck with an attractive smile.

[E, Eri….Just….what...gu….happened…..]

Although not to the extent of Shizuku and them who were his childhood friends, Eri who was one of his companions and close friend had a far too different atmosphere around her, Kouki desperately questions her while enduring the pain of the sword which ran through his body. However, Eri had a delirious expression which contained heat within it and disregarded Kouki’s question.

Then,

[Aha, Kouki-kun, I~caught~you~]

while saying so, she placed her lips on top of Kouki’s. Within the strange silence which surrounded the area, a vivid sound of water lapping could be heard. Eri was crazily releasing her emotions as if she had been saving it up for years towards Kouki.

Although Kouki couldn’t understand what was going on, he was desperately trying to shake free but, he was suppressed by several people, along with the magic sealing collar, like all the other students he also had his hands and feet bound as well, moreover his power was sapped from him as there was a sword thrust through his body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[Ahahaha ตามที่คาดไว้สำหรับรับ แน่นอนคุณไม่คิดว่า เด็กที่จะเปิดกับคุณ สหประชาชาติ un ที่เหมาะสมอาจ ที่มีเหตุจงใจใช้เวลาเวลาเตรียม]กับ scorching ผ่านเธอปวด หลัง และ gritting ฟันของเธอบนพื้นดินเย็น รับรู้ว่า สิ่งที่ทำให้ทหารและสนช และแม้ว่าเธอไม่ได้ต้องยอมรับมัน ฉากร้ายที่กางออกก่อนเธอ ขณะนี้ เธอร้องเรียกเพื่อนสนิทของเธอที่มีเกเรไม่ผิดปกติบนใบหน้าของเธอ[อะไรบ้างนี้...หมายถึง... Eri]ขวา ที่คนเจียมเนื้อเจียมตัว และเงียบสงบ มา และ kind-hearted รับ และความเชื่อถือ companion ซึ่งพวกเขาร่วมกันความสุขและความเสียใจกับ เป็นบุคคล Eri มุระแม้การประคับประคองการบาดเจ็บรุนแรง นักเรียนที่มีเป้าหมาย และยังมีชีวิตอยู่อาจไม่ต้องทำอะไร แต่มีนิพจน์ที่เต็มไป ด้วยทุกข์ทรมาน พวกเขาดูนิพจน์ของ Eri เหมือนเธอเดินอย่างสงบ และอย่างต่อเนื่องผ่านทหารอย่างแกรนด์แทนที่ตอบรับคำถาม Eri เริ่มหัวเราะน่าสนุกในขณะที่เธอย้ายไป Kouki และหลังจากถอดแว่นตาของเธอ เธอดึงในมายากลตัดคอที่ถูกวางบนคอของ Kouki ดีน่าสนใจ[E, Eri...เพียง...อะไร...กู...เกิด...]แม้ว่าจะไม่การรับและพวกเขาที่เพื่อนวัยเด็กของเขา Eri ผู้เป็นสหายและเพื่อนสนิทของเขามีบรรยากาศแตกต่างกันเกินไปรอบ ๆ เธอ Kouki หมดคำถามเธอขณะที่ยืนยงของดาบที่วิ่งผ่านร่างกายของเขา อย่างไรก็ตาม Eri มีนิพจน์ delirious ซึ่งประกอบด้วยความร้อนอยู่ภายใน และละเว้นคำถามของ Koukiแล้ว[Aha, Kouki-kun ฉัน ~ จับ ~ คุณ ~]ในขณะที่พูดนั้น เธออยู่ของเธอริมฝีปากบนของ Kouki ภายในเงียบแปลก ๆ ซึ่งล้อมรอบพื้นที่ ไม่ได้ยินเสียงสดใสของน้ำซัดสาด Eri crazily ถูกปล่อยอารมณ์ของเธอว่าเธอได้ถูกบันทึกไว้สำหรับปีต่อ Koukiแม้ว่า Kouki ไม่สามารถเข้าใจสิ่งเกิดขึ้น เขาหมดพยายามจับฟรี เขาถูกระงับไว้หลายคน กับมายากลตัดคอ เช่นทั้งหมดอื่น ๆ นักเรียน เขายังมีมือ และเท้าผูกด้วย นอกจากนี้อำนาจ ถูก sapped จากเขาเป็นมีดาบกระตุกผ่านร่างกายของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[รอเนี่ยเป็นไปตามคาดแม้ชิสุกะแน่นอนคุณไม่คิดว่าเด็กคนนั้นจะเปิดกับคุณ? อูอูที่เหมาะสมอาจจะ? นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจงใจเอาเวลาที่จะเตรียมความพร้อม?] ด้วยความเจ็บปวดเปรี้ยงวิ่งผ่านหลังของเธอและ gritting ฟันของเธอบนพื้นดินเย็นชิสุกะรู้ว่าสิ่งที่ได้กระทำลงไปและทหารเนี่ย และถึงแม้ว่าเธอไม่ต้องการที่จะยอมรับมันเกิดเหตุภัยพิบัติที่กางออกก่อนที่เธอตอนนี้เธอร้องออกมาให้เพื่อนสนิทของเธอที่มีรอยยิ้มที่ไม่พึงประสงค์ผิดปกติบนใบหน้าของเธอ. [นี้อะไร ... หมายถึง ... .. เอ่อ] ขวาที่คนที่เจียมเนื้อเจียมตัวและเงียบสงบที่เอาใจใส่และใจดี, ชิสุกะและสหายที่เชื่อถือได้ของพวกเขาที่พวกเขาร่วมกันความสุขและความเศร้าโศกของพวกเขาด้วยก็คือการที่คนนากามูระเอ่อ. แม้ในขณะที่ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงที่เป็นนักเรียน การกำหนดเป้าหมายและยังมีชีวิตอยู่จะทำอะไร แต่มีการแสดงออกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานที่พวกเขาเฝ้าดูการแสดงออกเอ่อขณะที่เธอเดินอย่างใจเย็นและมั่นคงผ่านทหารในลักษณะที่แกรนด์. แทนที่จะตอบคำถามชิสุกะของเอ่อเริ่มที่จะหัวเราะอย่างผิดปกติในสวนสนุกในขณะที่เธอจะย้ายไปทาง Kouki และหลังจากการปิดแว่นตาของเธอเธอดึงบนปกปิดผนึกเวทมนตร์ที่ถูกวางลงบนคอของ Kouki ด้วยรอยยิ้มที่น่าสนใจ. [E, เอ่อ ... .Just ... งั้น ... gu ... .happened ... .. ] แม้ว่าจะไม่ได้ไป ขอบเขตของชิสุกะและพวกเขาที่เป็นเพื่อนในวัยเด็กของเขาเอ่อซึ่งเป็นหนึ่งในสหายของเขาและเพื่อนสนิทของมีบรรยากาศที่แตกต่างกันมากเกินไปที่รอบตัวเธอ Kouki หมดคำถามของเธอในขณะที่ยั่งยืนเจ็บปวดจากดาบที่วิ่งผ่านร่างกายของเขา แต่เอ่อมีการแสดงออกเพ้อที่มีความร้อนอยู่ภายในและไม่สนใจคำถามของ Kouki. แล้ว[อ้า Kouki คุงผม ~ ~ จับคุณ ~] ขณะที่พูดเช่นนั้นเธอวางริมฝีปากของเธอที่ด้านบนของ Kouki ของ ภายในเงียบแปลกที่ล้อมรอบพื้นที่ของเสียงที่คมชัดขัดน้ำอาจจะได้ยิน เอ่อก็บ้าบอปล่อยความรู้สึกของเธอราวกับว่าเธอได้รับการบันทึกขึ้นสำหรับปีต่อ Kouki. แม้ว่า Kouki ไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเขาก็พยายามอย่างยิ่งที่จะเขย่าฟรี แต่เขาก็ถูกปราบปรามโดยคนหลายคนพร้อมกับความมหัศจรรย์ ปิดผนึกปกเหมือนนักเรียนคนอื่น ๆ นอกจากนี้เขายังได้มือและเท้าของเขาที่ถูกผูกไว้เป็นอย่างดีนอกจากนี้อำนาจของเขาถูกดูดซับจากเขาขณะที่มีแรงผลักดันดาบผ่านร่างกายของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ ฮ่าๆๆๆ ตามคาด แม้ชิซุคุ แน่นอนว่าคุณคงไม่คิดว่าเด็กจะต่อต้านคุณ สหประชาชาติสหประชาชาติ นั่นมันใช่มั้ย ? นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันจงใจเอาเวลาเตรียม ]

กับเปรี้ยง ความเจ็บปวดวิ่งผ่านเธอกลับมาและ gritting ฟันของเธอบนพื้นเย็น ชิซึกุตระหนักว่าสิ่งที่ทำเพื่อทหารและเนี๊ย และถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากยอมรับฉากหายนะที่กางออกก่อนที่เธอ ตอนนี้ เธอตะโกนเรียกเพื่อนสนิทของเธอที่ได้เยาะเย้ยขัดหูผิดปกติบนใบหน้าของเธอ . . . . .

[ นี่มัน . . . . . . . หมายถึง . . . . . เอริ ]

ถูก คนที่ถูก เจียมเนื้อเจียมตัวและเงียบ , ใส่ใจและก็ใจดีมาก ชิซุคุและคู่หูที่เชื่อถือได้ซึ่งพวกเขาใช้ร่วมกันของพวกเขาความสุขและความทุกข์ มันคือคนๆ นั้น เอริ นาคามูระ .

แม้ในขณะที่บาดเจ็บรุนแรง นักศึกษาที่เป็นเป้าหมาย และยังมีชีวิตอยู่ ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ทำหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขามองดูสีหน้าของเอริขณะที่เธอเดินอย่างสงบและมั่นคง ผ่านทหารในลักษณะที่ยิ่งใหญ่

แทนที่จะตอบคำถามชิซุคุเป็น เอริหัวเราะขึ้นอย่างขบขันเมื่อเธอขยับต่อ โคคิ และหลังจากถอดแว่นตาของเธอเธอดึงเกี่ยวกับเวทมนตร์ปิดผนึกซึ่งวางอยู่บนคอเสื้อโคคิคอด้วยรอยยิ้มมีเสน่ห์

[ e . . . . . . . . . . . . . . เอริก็อะไร . . . . . . . กู . . . . . . . เกิดขึ้น . . . ]

แม้ว่าจะไม่ได้ในขอบเขตของชิซุคุและพวกที่เขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก เมื่อคนที่เขาและสหายสนิทมี บรรยากาศที่แตกต่างกันไกลเกินไป รอบๆตัวเธอโคคิพยายามถามเธอในขณะที่อดทนกับความเจ็บของดาบซึ่งวิ่งผ่านร่างของเขา อย่างไรก็ตาม เอริก็เพ้อการแสดงออกซึ่งมีความร้อนภายในและไม่สนใจคำถาม โคคิ .

แล้ว

[ ฮา โคคิคุง ฉัน ~ ~ ~ ~

คุณจับในขณะที่พูด เธอวางริมฝีปากด้านบนของโคคิ . ภายในแปลกความเงียบซึ่งล้อมรอบพื้นที่สดใส เสียงน้ำกระทบอาจจะได้ยิน เอริก็รัวปลดปล่อยอารมณ์ของเธอ ราวกับว่าเธอถูกเก็บไว้สำหรับปีต่อ โคคิ โคคิ

ถึงแม้ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขาพยายามเขย่า ฟรี แต่ เขาถูกปราบปรามโดยหลายคน พร้อมกับเวทมนตร์ปลอกคอปิดผนึกเหมือนนักเรียนคนอื่นๆเขายังได้มือของเขา และเท้าไว้ด้วยนอกจากนี้ พลังของเขาถูก sapped จาก เขา มี ดาบแทงทะลุร่างของเขา . . . . . .