4′33″ (pronounced "Four minutes, th

4′33″ (pronounced "Four minutes, thirty-three seconds" or just "Four thirty-three"[1]) is a three-movement composition[2][3] by American experimental composer John Cage (1912–1992). It was composed in 1952, for any instrument or combination of instruments, and the score instructs the performer(s) not to play their instrument(s) during the entire duration of the piece throughout the three movements. The piece purports to consist of the sounds of the environment that the listeners hear while it is performed,[4] although it is commonly perceived as "four minutes thirty-three seconds of silence".[5][6] The title of the piece refers to the total length in minutes and seconds of a given performance, 4′33″ being the total length of the first public performance.[7]

Conceived around 1947–1948, while the composer was working on Sonatas and Interludes,[2] 4′33″ became for Cage the epitome of his idea that any sounds may constitute music.[8] It was also a reflection of the influence of Zen Buddhism, which Cage studied since the late 1940s. In a 1982 interview, and on numerous other occasions, Cage stated that 4′33″ was, in his opinion, his most important work.[9] The New Grove Dictionary of Music and Musicians describes 4′33″ as Cage's "most famous and controversial creation".[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4′33″ (ออกเสียง "สี่ สามสิบสามนาที" หรือเพียง "สี่ thirty-three"[1]) เป็นการเคลื่อนไหวสามองค์ประกอบ [2] [3] โดยนักประพันธ์ทดลองชาวอเมริกันจอห์นเคจ (ซาวน่า-1992) มันเป็นส่วนประกอบใน 1952 เครื่องมือหรือชุดของเครื่องมือ และ performer(s) การเล่น instrument(s) ของพวกเขาในระหว่างช่วงเวลาทั้งชิ้นตลอดความเคลื่อนไหวสามสั่งให้คะแนน Purports ชิ้นส่วนการประกอบเสียงสภาพแวดล้อม ที่ผู้ฟังจะได้ยินในขณะที่ดำเนินการ, [4] แม้ว่าโดยทั่วไปได้ถือว่าเป็น "สี่สามสามสิบนาทีของความเงียบ" [5] [6] ชื่อของชิ้นส่วนที่อ้างอิงถึงความยาวรวมนาทีและวินาทีที่กำหนดประสิทธิภาพการทำงาน 4′33″ มีความยาวรวมของประสิทธิภาพสาธารณะครั้งแรก [7]รู้สึกรอบ 1947-1948 ในขณะที่ผู้ประพันธ์ได้ทำ Sonatas และ Interludes, 4′33″ [2] กลายเป็นในกรง แห่งความคิดของเขาว่า เสียงอาจเป็นบทเพลง [8] ได้ยังสะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของศาสนาพุทธนิกายเซน ซึ่งกรงศึกษาพ.ศ. 2483 ในสัมภาษณ์ 1982 และ ในโอกาสอื่น ๆ มากมาย กรงระบุ 4′33″ ที่ได้ ในความเห็นของเขา ทำงานที่สำคัญที่สุดของเขา [9] พจนานุกรมของใหม่โกรฟเพลงและดนตรีการอธิบาย 4′33″ เป็นของกรง "มากที่สุด และมีชื่อเสียงแย้งสร้าง" [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4'33 "(ออกเสียงว่า" สี่นาทีสามสิบสามวินาที "หรือแค่" สี่สามสิบสาม "[1]) เป็นองค์ประกอบสามเคลื่อนไหว [2] [3] โดยนักแต่งเพลงชาวอเมริกันทดลองจอห์นเค (1912-1992) . มันประกอบด้วยในปี 1952 สำหรับตราสารใด ๆ หรือการรวมกันของเครื่องมือและคะแนนแนะนักแสดง (s) ไม่ได้ที่จะเล่นเครื่องดนตรีของพวกเขา (s) ในช่วงระยะเวลาทั้งหมดของชิ้นตลอดสามการเคลื่อนไหว ชิ้นอ้างว่าจะประกอบด้วยเสียงของสภาพแวดล้อมที่ผู้ฟังได้ยินในขณะที่มันจะดำเนินการ [4] แม้ว่ามันจะเป็นที่รับรู้กันทั่วไปว่าเป็น "สี่นาทีสามสิบสามวินาทีของความเงียบ". [5] [6] ชื่อของที่ ชิ้นหมายถึงความยาวทั้งหมดในนาทีและวินาทีของการปฏิบัติงานที่กำหนด 4'33 "เป็นความยาวรวมของผลการดำเนินงานครั้งแรกที่ประชาชน. [7] รู้สึกรอบ 1947-1948 ในขณะที่นักแต่งเพลงได้ทำงานในเตสและสซั่ [2 ] 4'33 "กลายเป็นสิ่งที่ดีเลิศสำหรับกรงของความคิดของเขาว่าเสียงใด ๆ อาจเป็นเพลง. [8] มันก็ยังเป็นภาพสะท้อนของอิทธิพลของพุทธศาสนานิกายเซนซึ่งกรงศึกษาตั้งแต่ปลายปี 1940 ในการให้สัมภาษณ์ปี 1982 และในโอกาสอื่น ๆ อีกมากมายกรงระบุว่า 4'33 "คือในความคิดของเขางานที่สำคัญที่สุดของเขา. [9] พจนานุกรมโกรฟใหม่ของเพลงและนักดนตรีที่อธิบาย 4'33" ในขณะที่เคจ "ที่มีชื่อเสียงที่สุด และการสร้างความขัดแย้ง ". [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 ได้รับ 33 เพลง ( ออกเสียงว่า " สี่นาทีสามสิบสามวินาที " หรือแค่ " สี่ 33 " [ 1 ] ) เป็นสามการเคลื่อนไหวองค์ประกอบ [ 2 ] [ 3 ] โดยนักแต่งเพลงชาวอเมริกันทดลองจอห์นเคจ ( 1912 – 1992 ) 2484 ใน 1952 สำหรับตราสารใด ๆหรือการรวมกันของเครื่องมือและคะแนนที่ให้นักแสดง ( s ) ที่จะไม่เล่นเครื่องดนตรีของพวกเขา ( s ) ในช่วงระยะเวลาทั้งหมดของชิ้นตลอดสามการเคลื่อนไหว ชิ้นที่กล่าวอ้างเพื่อประกอบด้วยเสียงของสภาพแวดล้อมที่ผู้ฟังได้ยินในขณะที่มันดำเนินการ , [ 4 ] แม้ว่าจะเป็นที่รับรู้ว่าเป็น " สี่นาทีสามสิบสามวินาทีแห่งความเงียบ "[ 5 ] [ 6 ] ชื่อของชิ้นส่วน หมายถึง ความยาวรวมในนาทีและวินาทีนั้นให้ประสิทธิภาพ 4 33 เพลงมีความยาวรวมของการแสดงครั้งแรก [ 7 ]

รู้สึกรอบ 1947 และ 1948 ขณะที่เพลงกำลังและ Sonatas interludes [ 2 ] 4 ได้รับ 33 เพลงกลายเป็นสำหรับกรง epitome ของความคิดของเขาใด ๆอาจเป็นเสียงเพลง[ 8 ] มันยังสะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของพระพุทธศาสนานิกายเซน ซึ่งกรงเรียนตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1940 ใน 1982 การสัมภาษณ์ และในโอกาสอื่น ๆ มากมาย กรงนั้นระบุว่า 4 เพลงคือ 33 , ในความเห็นของเขา ผลงานที่สำคัญที่สุดของเขา . [ 9 ] New Grove พจนานุกรมดนตรีและนักดนตรี อธิบาย 4 ได้รับ 33 เพลงเป็นกรง " ที่มีชื่อเสียงที่สุดและการโต้เถียง [ 2 ] การสร้าง "