A decrease of blood glucose across

A decrease of blood glucose across time was observed, except for after exercise (Fig. 1). No change was observed in pre-exercise levels of SBP (Fig. 2) and DBP across time (Fig. 3). Despite the fact that this study suggested only 90 min of weekly exercise training, instead of the mini- mum of 150 min of exercise recommended by several sports medicine associations [5], a significant improve- ment in blood glucose level was observed in the partici- pant. Our findings were in agreement with a recent case study in a woman of similar age and pathologies, where resistance training was beneficial for health and quality of life [10]. The present study could not discriminate which type of exercise, resistance or aerobic exercise, was more effective; however, the data confirmed the largest decrease in glucose level measurements at the end of the exercise. The blood pressure values indicated long-term stability and were very close to the normal values (130–80 mmHg). A specific dietary plan was suggested; nevertheless, the patient did not successfully follow the nutritional restric- tions and several glucose measurements were higher than normal. At the end of the fifth month, the patient reported

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบว่าระดับน้ำตาลในเลือดลดลงเมื่อเวลาผ่านไป ยกเว้นหลังออกกำลังกาย (รูปที่ 1) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในระดับก่อนการออกกำลังกายของ SBP (รูปที่ 2) และ DBP ในช่วงเวลาหนึ่ง (รูปที่ 3) แม้ว่าการศึกษานี้แนะนำให้ออกกำลังกายเพียง 90 นาทีต่อสัปดาห์ แทนที่จะออกกำลังกายขั้นต่ำ 150 นาทีที่แนะนำโดยสมาคมเวชศาสตร์การกีฬาหลายแห่ง [5] พบว่าระดับน้ำตาลในเลือดดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มผู้เข้าร่วม - หอบ การค้นพบของเราสอดคล้องกับกรณีศึกษาล่าสุดในสตรีที่อายุและโรคใกล้เคียงกัน ซึ่งการฝึกความต้านทานมีประโยชน์ต่อสุขภาพและคุณภาพชีวิต [10] การศึกษาครั้งนี้ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าการออกกำลังกายแบบใดประเภทหนึ่ง การออกกำลังกายแบบมีแรงต้านหรือแบบแอโรบิกมีประสิทธิผลมากกว่า อย่างไรก็ตาม ข้อมูลยืนยันว่าการวัดระดับกลูโคสลดลงมากที่สุดเมื่อสิ้นสุดการออกกำลังกาย ค่าความดันโลหิตบ่งชี้ถึงความคงตัวในระยะยาวและใกล้เคียงกับค่าปกติมาก (130–80 มิลลิเมตรปรอท) มีการแนะนำแผนอาหารเฉพาะ อย่างไรก็ตามผู้ป่วยไม่ปฏิบัติตามข้อจำกัดทางโภชนาการและการวัดระดับกลูโคสหลายครั้งก็สูงกว่าปกติ เมื่อสิ้นเดือนที่ 5 ผู้ป่วยรายงานตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำตาลในเลือดลดลงเมื่อเวลาผ่านไปยกเว้นหลังการออกกำลังกาย (รูปที่ 1) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในระดับ SBP ก่อนการออกกำลังกาย (รูปที่ 2) และ DBP เมื่อเวลาผ่านไป (รูปที่ 3) แม้ว่าการศึกษานี้แนะนำการฝึกกีฬาเพียง 90 นาทีต่อสัปดาห์แทนที่จะเป็นปริมาณการออกกำลังกายขั้นต่ำ 150 นาทีที่แนะนำโดยสมาคมเวชศาสตร์การกีฬาหลายแห่ง [5] ระดับน้ำตาลในเลือดดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด การค้นพบของเราสอดคล้องกับกรณีศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ของผู้หญิงที่มีอายุและพยาธิวิทยาใกล้เคียงกันซึ่งการฝึกความต้านทานนั้นดีต่อสุขภาพและคุณภาพชีวิต [10] การศึกษานี้ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าการออกกำลังกายประเภทใดมีประสิทธิภาพมากกว่าการออกกำลังกายแบบต้านและคาร์ดิโอ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลยืนยันการลดลงสูงสุดของการวัดระดับน้ำตาลในเลือดในตอนท้ายของการออกกำลังกาย ค่าความดันโลหิตบ่งบอกถึงความมั่นคงในระยะยาวซึ่งใกล้เคียงกับค่าปกติ (130 - 80 มิลลิเมตรปรอท) แผนอาหารที่เฉพาะเจาะจงคือซู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากการออกกําลังกายแล้วพบว่าน้ําตาลในเลือดลดลงตามเวลา(รูปที่1 ) ไม่พบการเปลี่ยนแปลงของSBP (รูปที่2 )และระดับDBPตามเวลา(รูปที่3 ) แม้ว่าการศึกษานี้แนะนําการออกกําลังกายเพียง90นาทีต่อสัปดาห์แทนการออกกําลังกายอย่างน้อย150นาทีที่แนะนําโดยสมาคมการออกกําลังกายหลายแห่ง[ 5 ]การปรับปรุงระดับน้ําตาลในเลือดอย่างมีนัยสําคัญในผู้เข้าร่วม การค้นพบของเราสอดคล้องกับกรณีศึกษาเมื่อเร็วๆนี้ในผู้หญิงที่มีอายุและพยาธิวิทยาที่คล้ายคลึงกันซึ่งการฝึกอบรมความต้านทานเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพและคุณภาพชีวิต[ 10 ] การวิจัยในปัจจุบันไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างการออกกําลังกายการออกกําลังกายความต้านทานหรือการออกกําลังกายแอโรบิคมีประสิทธิภาพมากขึ้น อย่างไรก็ตามข้อมูลยืนยันการลดลงสูงสุดของการวัดระดับกลูโคสในตอนท้ายของการออกกําลังกาย ค่าความดันโลหิตแสดงให้เห็นว่ามีเสถียรภาพในระยะยาวใกล้เคียงกับค่าปกติ( 130-80มิลลิเมตรฮีเลียม) เสนอแผนการรับประทานอาหารเฉพาะ อย่างไรก็ตามผู้ป่วยไม่ประสบความสําเร็จในการปฏิบัติตามข้อจํากัดด้านโภชนาการและการวัดกลูโคสหลายตัวสูงกว่าปกติ ในตอนท้ายของเดือนที่5ผู้ป่วยรายงานว่า