The Lottery--Shirley JacksonThe bla

The Lottery--Shirley Jackson
The black box grew shabbier each year: by now it was no longer completely black but splintered badly
along one side to show the original wood color, and in some places faded or stained.
Mr. Martin and his oldest son, Baxter, held the black box securely on the stool until Mr. Summers had
stirred the papers thoroughly with his hand. Because so much of the ritual had been forgotten or
discarded, Mr. Summers had been successful in having slips of paper substituted for the chips of wood
that had been used for generations. Chips of wood, Mr. Summers had argued. had been all very well
when the village was tiny, but now that the population was more than three hundred and likely to keep on
growing, it was necessary to use something that would fit more easily into he black box. The night before
the lottery, Mr. Summers and Mr. Graves made up the slips of paper and put them in the box, and it was
then taken to the safe of Mr. Summers' coal company and locked up until Mr. Summers was ready to take
it to the square next morning. The rest of the year, the box was put way, sometimes one place, sometimes
another; it had spent one year in Mr. Graves's barn and another year underfoot in the post office. and
sometimes it was set on a shelf in the Martin grocery and left there.
There was a great deal of fussing to be done before Mr. Summers declared the lottery open. There were
the lists to make up--of heads of families. heads of households in each family. members of each
household in each family. There was the proper swearing-in of Mr. Summers by the postmaster, as the
official of the lottery; at one time, some people remembered, there had been a recital of some sort,
performed by the official of the lottery, a perfunctory. tuneless chant that had been rattled off duly each
year; some people believed that the official of the lottery used to stand just so when he said or sang it,
others believed that he was supposed to walk among the people, but years and years ago this p3rt of the
ritual had been allowed to lapse. There had been, also, a ritual salute, which the official of the lottery had
had to use in addressing each person who came up to draw from the box, but this also had changed with
time, until now it was felt necessary only for the official to speak to each person approaching. Mr.
Summers was very good at all this; in his clean white shirt and blue jeans. with one hand resting
carelessly on the black box. he seemed very proper and important as he talked interminably to Mr. Graves
and the Martins.
Just as Mr. Summers finally left off talking and turned to the assembled villagers, Mrs. Hutchinson came
hurriedly along the path to the square, her sweater thrown over her shoulders, and slid into place in the
back of the crowd. "Clean forgot what day it was," she said to Mrs. Delacroix, who stood next to her, and
they both laughed softly. "Thought my old man was out back stacking wood," Mrs. Hutchinson went on.
"and then I looked out the window and the kids was gone, and then I remembered it was the twenty-
seventh and came a-running." She dried her hands on her apron, and Mrs. Delacroix said, "You're in time,
though. They're still talking away up there."
Mrs. Hutchinson craned her neck to see through the crowd and found her husband and children standing
near the front. She tapped Mrs. Delacroix on the arm as a farewell and began to make her way through
the crowd. The people separated good-humoredly to let her through: two or three people said. in voices
just loud enough to be heard across the crowd, "Here comes your, Missus, Hutchinson," and "Bill, she
made it after all." Mrs. Hutchinson reached her husband, and Mr. Summers, who had been waiting, said
cheerfully. "Thought we were going to have to get on without you, Tessie." Mrs. Hutchinson said.
grinning, "Wouldn't have me leave m'dishes in the sink, now, would you. Joe?," and soft laughter ran
through the crowd as the people stirred back into position after Mrs. Hutchinson's arrival.
"Well, now." Mr. Summers said soberly, "guess we better get started, get this over with, so's we can go
back to work. Anybody ain't here?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลอตเตอรี่ - อังกฤษ Jacksonกล่องดำโต shabbier แต่ละปี: ป่านนี้ ก็ไม่ดำทั้งหมด แต่ splintered ไม่ดี ด้านข้างหนึ่งในการแสดงสีไม้เดิม และ ในบางสถานสีจางลง หรือสี นายมาร์ตินและลูกชายของเขา Baxter จัดกล่องดำปลอดภัยบนเก้าอี้จนกระทั่งมีนายช่วงฤดูร้อน กวนกระดาษทำ ด้วยมือของเขา เพราะมากของพิธีกรรมที่ถูกลืม หรือ ละทิ้ง นายฤดูได้ประสบความสำเร็จมีกระดาษเศษไม้นำมาใช้แทนการจัดส่ง ที่มีการใช้สำหรับทอด เศษไม้ นายฤดูได้โต้เถียง ได้รับทั้งหมดเป็นอย่างดี เมื่อหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ ที่ประชากรได้มากขึ้น กว่าสามร้อย และมักจะเก็บบน เติบโต ไม่จำเป็นต้องใช้สิ่งที่จะพอดีกับกล่องดำเขาได้ง่ายขึ้น คืนก่อน สลากกินแบ่ง นายฤดูและหลุมฝังศพนายขึ้นจัดส่งกระดาษ และใส่ไว้ในกล่อง และก็ แล้ว นำไปเซฟของนายช่วงฤดูร้อนของบริษัทถ่านหิน และล็อคจนกว่าฤดูร้อนคุณไม่พร้อมที่จะ มันเหลี่ยมค่ะ ส่วนเหลือของปี กล่องย้ายวิธี บางครั้งเดียว บางครั้ง อีก มันได้ใช้เวลาหนึ่งปีในยุ้งข้าวของนายสุสานและปีอื่นในทำการไปรษณีย์ underfoot และ บางครั้งมันถูกตั้งบนชั้นในร้านขายของชำมาร์ติน และออกจากที่นั่น Fussing ให้เสร็จก่อนฤดูนายประกาศสลากเปิดมากขึ้น มี รายการทำขึ้น - ประมุขของตระกูล หัวของครัวเรือนในแต่ละครอบครัว สมาชิกของแต่ละ ครัวเรือนในแต่ละครอบครัว มี swearing-in เหมาะสมของช่วงฤดูร้อนนายโดยโพสมาสเตอร์ เป็นการ อย่างเป็นทางการของลอตเตอรี่ ครั้งเดียว บางคนจำ มีได้ปฐมทัศน์บางอย่าง ดำเนินการ โดยเจ้าหน้าที่ของลอตเตอรี่ แบบขอไปที chant tuneless ที่ได้รับ rattled ปิดดูแลแต่ละ ปี บางคนเชื่อว่า เป็นของลอตเตอรี่ที่ใช้ยืนเพียงดังนั้นเมื่อเขากล่าวว่า หรือสัง ผู้อื่นเชื่อว่า เขาควรจะเดินไปในหมู่ คน แต่ปี และปีนี้ p3rt ของการ พิธีกรรมมีการอนุญาตให้ล่วงเลย มีได้ ยัง เป็นพิธีทำความเคารพ ซึ่งเป็นของจับฉลากได้ มีการใช้ในการแก้ปัญหาแต่ละคนมาวาดจากกล่อง แต่นี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงโดย เวลา จนตอนนี้มันรู้สึกจำเป็นสำหรับเจ้าหน้าที่แต่ละคนที่กำลังพูด นายอภิรักษ์โกษะโยธิน ฤดูดีที่ทั้งหมดนี้ เขาเสื้อสีขาวและกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน ด้วยมือข้างหนึ่งที่เหลือ ลวก ๆ ในกล่องดำ ดูเหมาะสม และสิ่งสำคัญ interminably เขาพูดถึงหลุมฝังศพของนาย และ Martins เหมือนนายฤดูสุดท้ายออกพูดคุย และเปิดให้ชาวบ้านประกอบ นาง Hutchinson มา รีบไปตามเส้นทางไปเดอะสแควร์ เสื้อของเธอขึ้นเหนือไหล่ของเธอ และฝ่อไปใน หลังฝูงชน "สะอาดลืมวันใดที่มันเป็น เธอกล่าวว่า นางไมเคิล ที่ยืนข้างเธอ และ พวกเขาทั้งสองหัวเราะเบา ๆ "คิดว่าคนเก่าของฉันก็ออกมาหลังซ้อนไม้ นาง Hutchinson ไปบน "แล้ว ผมมองออกหน้าต่าง และเด็กหายไป และจากนั้น ผมจำได้ก็ยี่สิบ-เจ็ดและมาได้ทำ" เธอแห้งมือของเธอบนเรือของเธอ และนางไมเคิลกล่าว ว่า "คุณในเวลา แม้ว่าการ พวกเขากำลังยังคงพูดจากค่ามี" Hutchinson นาง craned คอของเธอผ่านฝูงชน และพบเด็กที่ยืนอยู่และสามีของเธอ ใกล้กับด้านหน้า เธอเคาะไมเคิลนางบนแขนเป็นการอำลา และเริ่มที่จะทำให้ทางของเธอผ่าน ฝูงชน คนคั่น good-humoredly ให้เธอผ่าน: สอง หรือสามคนกล่าว ในเสียง เพียงดังพอให้ได้ยินผ่านฝูงชน, "มาที่นี่คุณ Missus, Hutchinson, " และ "ตั๋ว เธอ ทำให้หลังจาก" นาง Hutchinson ถึงสามีของเธอ และนายฤดู ที่ได้รับการรอ กล่าวว่า cheerfully "คิดว่า เราจะต้องได้รับ โดยไม่มีคุณ Tessie" นาง Hutchinson กล่าว grinning, "ไม่มีฉันปล่อย m'dishes ในอ่าง ตอนนี้ จะคุณ โจ?, " และหัวเราะเบาวิ่ง ผ่านฝูงชนเป็นคนที่กวนไว้ตำแหน่งหลังจากมาถึงนาง Hutchinson "ดี ขณะนี้" กล่าวว่า ฤดูร้อนนาย soberly, "เดาเราดีกว่าเริ่มต้น ได้รับนี้ไป ด้วย เป็นดังนั้นเราสามารถไป กลับไปทำงาน ใคร ain 't นี่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จับสลาก - เชอร์ลี่ย์แจ็คสัน
กล่องดำ shabbier เติบโตในแต่ละปีโดยตอนนี้มันก็ไม่ได้เป็นสีดำสนิท แต่แตกไม่ดี
พร้อมด้านใดด้านหนึ่งในการแสดงสีไม้เดิมและในบางสถานที่จางหายไปหรือย้อมสี.
นาย มาร์ตินและบุตรชายคนโตของเขาแบ็กซ์เตอร์จัดขึ้นกล่องดำอย่างปลอดภัยบนม้านั่งจนกว่านายซัมเมอร์ได้
กวนเอกสารให้สะอาดด้วยมือของเขา เพราะมากของพิธีกรรมที่ได้รับการลืมหรือ
ทิ้งนายซัมเมอร์สประสบความสำเร็จในการมีใบกระดาษแทนชิปไม้
ที่มีการใช้มานานหลายชั่วอายุคน ชิปไม้นายในช่วงฤดูร้อนที่ถกเถียงกันอยู่ได้ ได้รับทุกอย่างดี
เมื่อหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ตอนนี้ที่มีประชากรที่มากกว่าสามร้อยและมีแนวโน้มที่จะเก็บใน
การเจริญเติบโตของมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะใช้สิ่งที่จะพอดีมากขึ้นเขาได้อย่างง่ายดายในกล่องสีดำ คืนก่อน
การจับสลากนายในช่วงฤดูร้อนและนายเกรฟส์สร้างขึ้นบิลของกระดาษและใส่ไว้ในกล่องและมันก็ถูก
นำตัวไปยังที่ปลอดภัยของนายซัมเมอร์ส "บริษัท ถ่านหินและล็อคขึ้นจนนายซัมเมอร์สก็พร้อม ที่จะใช้
มันไปที่ตารางเช้าวันถัดไป ส่วนที่เหลือของปีกล่องถูกนำวิธีที่บางครั้งหนึ่งในสถานที่บางครั้ง
อื่น มันต้องใช้เวลาหนึ่งปีในยุ้งฉางนายเกรฟส์และอีกหนึ่งปีบนพื้นในสำนักงานการโพสต์ และ
บางครั้งก็ถูกตั้งบนหิ้งในร้านขายของชำมาร์ตินและซ้ายมี.
มีการจัดการที่ดีของฟูสซิงที่จะต้องทำก่อนที่นายซัมเมอร์สประกาศเปิดการจับสลาก มี
รายชื่อที่จะทำขึ้น - หัวของครอบครัว หัวของครัวเรือนในแต่ละครอบครัว สมาชิกของแต่ละ
ครัวเรือนในแต่ละครอบครัว มีการสาบานในที่เหมาะสมของนายฤดูร้อนโดยไปรษณีย์เป็น
อย่างเป็นทางการของการจับสลาก; ที่ครั้งหนึ่งบางคนจำได้ว่ามีการได้รับการบรรยายของการจัดเรียงบางอย่าง
ที่ดำเนินการโดยการจับสลากอย่างเป็นทางการของการทำลวก ๆ เพลงเบา ๆ ที่ได้รับการรับรองสำเนาถูกต้อง rattled ออกในแต่ละ
ปี บางคนเชื่อว่าอย่างเป็นทางการของการจับสลากที่ใช้ในการยืนเพียงดังนั้นเมื่อเขาพูดหรือร้องเพลงนั้น
คนอื่น ๆ เชื่อว่าเขาก็ควรที่จะเดินไปในหมู่คน แต่ปีและปีที่ผ่านมาของ p3rt นี้
พิธีกรรมได้รับอนุญาตให้พ้น ได้มีการยังทักทายพิธีกรรมซึ่งอย่างเป็นทางการของการจับสลากได้
มีการใช้ในการแก้ไขแต่ละคนที่มาในการวาดจากกล่อง แต่นี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงกับ
เวลาจนตอนนี้มันเป็นความรู้สึกที่จำเป็นเฉพาะสำหรับ อย่างเป็นทางการเพื่อพูดคุยกับแต่ละคนเดินเข้ามาใกล้ นาย
ฤดูร้อนเป็นสิ่งที่ดีมากที่ทั้งหมดนี้ ในเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาที่สะอาดและกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน ด้วยมือข้างหนึ่งวางอยู่
ลวกในกล่องสีดำ ดูเหมือนว่าเขาเหมาะสมมากและที่สำคัญในขณะที่เขาพูดคุยกันจบที่นายเกรฟส์
และมาร์ติน.
เช่นเดียวกับนายในช่วงฤดูร้อนในที่สุดก็ออกมาพูดและหันไปให้กับชาวบ้านรวมตัวกันนางฮัทชินสันมา
รีบตามเส้นทางที่จะตารางมากกว่าเสื้อยืดของเธอโยน ไหล่ของเธอและเลื่อนเข้าไปในสถานที่ใน
ด้านหลังของฝูงชน "Clean ลืมว่าวันที่มันเป็น" เธอกล่าวนาง Delacroix ที่ยืนอยู่ข้างเธอและ
พวกเขาทั้งสองหัวเราะเบา ๆ "คิดว่าคนเก่าของฉันออกหลังไม้ซ้อน" นางฮัทชินสันไปใน.
"จากนั้นผมมองออกไปนอกหน้าต่างและเด็กก็หายไปและจากนั้นผมจำได้ว่ามันเป็นยี่สิบ
เจ็ดและมาวิ่ง. " เธอแห้งมือของเธอบนผ้ากันเปื้อนของเธอและนาง Delacroix กล่าวว่า "คุณอยู่ในเวลา
แม้ว่า. พวกเขายังคงพูดออกไปอยู่ที่นั่น. "
นาง ฮัทชินสัน craned คอของเธอที่จะเห็นผ่านฝูงชนและพบว่าสามีและลูก ๆ ของเธอที่ยืนอยู่
ใกล้กับด้านหน้า เธอเคาะนาง Delacroix บนแขนเป็นอำลาและเริ่มที่จะทำให้ทางของเธอผ่าน
ฝูงชน แยกคนดี humoredly จะปล่อยให้เธอผ่าน: สองหรือสามคนกล่าวว่า ในเสียง
ดังพอเพียงที่จะได้ยินทั่วฝูงชน "มาที่นี่คุณ Missus ฮัทชินสัน" และ "บิลเธอ
ทำให้มันหลังจากทั้งหมด. " นางฮัทชินสันถึงสามีของเธอและนายซัมเมอร์สที่ได้รับการรอกล่าวว่า
มีความสุข "คิดว่าเราจะต้องได้รับโดยไม่ต้องคุณ Tessie." นางฮัทชินสันกล่าว.
ยิ้ม "จะไม่ปล่อยให้มีฉัน m'dishes ในอ่างตอนนี้คุณจะ. โจ ?," และเสียงหัวเราะนุ่มวิ่ง
ผ่านฝูงชนเป็นคนขยับกลับเข้ามาในตำแหน่งหลังจากการมาถึงนางฮัทชินสัน
"ดีตอนนี้". นายกล่าวว่าในช่วงฤดูร้อนเคร่งขรึม "คิดว่าเราดีกว่าที่จะเริ่มต้นได้รับนี้ไปด้วยเพื่อที่เราสามารถไป
กลับไปทำงาน. ใครไม่อยู่ที่นี่? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สลากกินแบ่ง -- เชอร์ลีย์แจ็กสัน
กล่องสีดำเพิ่มขึ้นในแต่ละปี : เก่าๆ แล้ว ก็ ไม่มี มืดไปหมด แต่เดาะมากๆ
พร้อมด้านหนึ่งแสดงสีไม้เดิม และในบางสถานที่จางหรือเปรอะเปื้อน
คุณมาร์ติน และลูกชายคนโตของเขา , แบ็กซ์เตอร์ ถือกล่องสีดำอย่างปลอดภัยบนแป้นจนกว่าคุณซัมเมอร์ได้
กวนเอกสารอย่างละเอียดกับมือของเขาเพราะมากของพิธีกรรมได้รับการลืมหรือ
ทิ้งคุณซัมเมอร์ได้ประสบผลสำเร็จในมีกระดาษแทนที่ชิปไม้
เคยใช้รุ่น เศษไม้ คุณซัมเมอร์ ได้ถกเถียงกัน มีทั้งหมดดี
เมื่อหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ตอนนี้ ประชากร คือ สามร้อยกว่า และมีแนวโน้มที่จะเก็บ
เติบโตมันต้องใช้สิ่งที่จะพอดีกับได้อย่างง่ายดาย เป็นเขา กล่องสีดำ เมื่อคืนก่อน
สลากกินแบ่ง คุณซัมเมอร์ และนายสุสานสร้างขึ้นกระดาษ และใส่ในกล่อง มัน
แล้วถ่ายไปยังที่ปลอดภัยของบริษัทถ่านหินคุณซัมเมอร์ ' และล็อคจนกว่าคุณซัมเมอร์คือพร้อมที่จะใช้
มันในเช้าวันถัดไป สแควร์ ส่วนที่เหลือของปี , กล่องใส่ ,บางครั้งสถานที่หนึ่ง บางครั้ง
อีก มันใช้เวลาหนึ่งปีในโรงนาคุณหลุมศพและปีอื่นบนพื้นในที่ทำการไปรษณีย์ และ
บางครั้งมันตั้งบนหิ้งในร้านขายของชํา มาร์ติน และด้านซ้าย
มีการจัดการที่ดีของการปฏิเสธที่จะทำก่อนที่คุณซัมเมอร์ประกาศหวยเปิด มี
รายการเพื่อให้ขึ้น . . . . . หัวหน้าของครอบครัว หัวหน้าครัวเรือนในแต่ละครอบครัวสมาชิกของแต่ละ
ครัวเรือนในแต่ละครอบครัว มันเหมาะสมสาบานของคุณซัมเมอร์ ด้วยครับ เช่น
อย่างเป็นทางการของหวย ครั้งเดียว บางคนจำได้ มีการแสดงของบางจัดเรียง ,
) อย่างเป็นทางการของการจับสลากเป็นเปลี่ยนเรื่อง ซึ่งไร้เสียงร้องถูก rattled ปิดโดยแต่ละ
ปีบางคนเชื่อว่าอย่างเป็นทางการของสลากกินแบ่งเคยยืนอยู่เมื่อเขาพูดหรือร้องเพลงมัน
คนอื่นเชื่อว่าเขาต้องเดินท่ามกลางผู้คน แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ p3rt ของ
พิธีกรรมได้รับการอนุญาตการพลาดพลั้ง เคยมี นอกจากนี้ พิธีถวายพระพร ซึ่งเจ้าหน้าที่ของหวยได้
ต้องใช้ในการจัดการกับแต่ละคนที่มาดึงออกมาจากกล่องแต่มันก็มีการเปลี่ยนแปลงกับ
เวลา จนตอนนี้ มันเป็นความรู้สึกที่จำเป็นสำหรับเจ้าหน้าที่พูดกับคนใกล้ คุณ
ฤดูเก่งเรื่องนี้ ; เขาสีขาวสะอาดเสื้อและกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน มือเดียวพัก
ลวกในกล่องดำ เขาดูเหมาะสมกันมาก และที่สําคัญเช่นเขาพูดอย่างนายหลุมฝังศพ
และมาร์ตินซะอีก
เช่นเดียวกับคุณซัมเมอร์สุดท้ายเลิกพูดและหันไปประกอบชาวบ้าน คุณนายฮัตมา
รีบตามเส้นทางตาราง เสื้อกันหนาวของเธอโยนข้ามไหล่ของเธอ และเลื่อนเข้าไปในสถานที่ใน
กลับของฝูงชน” สะอาด ลืมว่าวันนั้นคือ " เธอพูดกับคุณนายเดอลากรัวใครยืนข้างๆเธอแล้ว
ทั้งคู่หัวเราะเบาๆ " คิดว่าพ่อผมเพิ่งกลับมาซ้อนไม้ " คุณนายฮัทชินสันไปบน
" และฉันก็มองออกไปนอกหน้าต่าง และเด็ก ๆ ไป และก็จำได้ว่ามันเป็นยี่สิบ -
7 และมา a-running . " เธอแห้งมือของเธอผ้ากันเปื้อน และนางเดอลากรัวกล่าวว่า " คุณกำลังอยู่ในเวลา
แม้ว่า พวกเขายังคงพูดออกไปนั้น แหงนคอเธอ "
คุณนาย Hutchinson เห็นผ่านฝูงชนและพบว่าสามีและลูกยืน
ใกล้ด้านหน้าเธอเคาะคุณนายเดอลากรัวบนแขนเพื่อเป็นการอำลาและเริ่มที่จะทำให้ทางของเธอผ่าน
ฝูงชน คนแยกดี humoredly ให้เธอผ่านสองหรือสามคนกล่าว เสียงก็ดังมากพอที่จะได้ยิน
ข้ามฝูงชน " มาแล้ว ของคุณผู้หญิง ฮัทชินสัน " และ " บิล เธอ
ทำมันทั้งหมดเลย " คุณนายฮัตถึงสามีและคุณซัมเมอร์ ที่ รอ บอกว่า
บาคาร่า” คิดว่าพวกเราจะต้องไปโดยไม่มีคุณ tessie " คุณนายฮัตชินสันกล่าว
ยิ้ม " จะไม่ทิ้งชั้น m'dishes ในอ่าง แล้วคุณจะ . โจ " นุ่มและเสียงหัวเราะวิ่ง
ผ่านฝูงชนเป็นคนที่กวนกลับเข้าที่ หลังจากคุณนายฮัตเดินทางมาถึง
" ตอนนี้ " คุณซัมเมอร์พูด soberly , " ว่า เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า เอานี้ไปด้วย ดังนั้น เราสามารถไป
กลับมาทำงาน ใครไม่ได้มาที่นี่ ?