The Girl in Blue By Smitha Abraham

The Girl in Blue
By Smitha Abraham
Alia, clad in a blue polka dot frock, cried out from her colourfully decked up stall that faced the frolicking waves of the sea on the beach, “Only five rupees per story! Only five rupees per story!”
Out of curiosity, I decided to check out what she had to narrate for just five rupees. I went to her stall and paid her five rupees. I suppose I was her first customer for the day.
Thrilled to the core, Alia said, “Thank you, Saabji. Please sit down. You are my first customer. God bless you!”
Then, she carefully ironed out the five rupee note I had given her and kept it inside her small wallet.
She came closer and whispered in my ear, “Saabji, would you like to listen to a happy or a mysterious story?”
I replied, “Tell me a mysterious story, please.”
Alia began, “Once upon a time, there was a girl called Estelle. She was the apple of her parents’ eye. She lived with her parents in an old, colonial house in Cochin, Kerala. Her father was a retired librarian and loved to read and collect books. Estelle also acquired this habit from her father. Once, when her parents went out of town, Estelle decided to explore the locked rooms of her home. So she climbed the stairs leading to the first-floor bedroom. The bedroom was painted in peach and white hues and was huge. Estelle managed to get the keys to the bedroom from the secret spot her Dad thought she was unaware of.
“Slowly, she put the keys and turned the knob. As expected, a slow creaking noise of the door could be heard. But wait! She heard some other noise too! For a second, Estelle wondered if her too-imaginative mind was playing tricks with her! She looked sideways to inspect the source of the other noise. As she stood there pondering what to do, she heard the same noise again—it was a low murmur cum whisper, as if somebody was talking to her. Cautiously, she walked toward the source of the murmur. She didn’t see anybody but could still hear a human voice murmuring at her. The voice seemed to emanate from an old black-and-white photograph hanging on the wall. For a minute, Estelle got lost in the beauty of the photograph. Staring out of the photograph was a couple—a young man in a black suit and a young lady in a beautiful laced white frock. What struck Estelle were the young lady’s eyes. Those eyes were arresting and seemed to look through her into the unknown world. Her eyes seemed to tell a tale, a tale of love perhaps; a tale of lost childhood, a tale of things yet to come. While the lady bewitched Estelle with her eyes, the man in the photograph captivated her with his manly confidence!
The lady murmured, “Estelle, Estelle!’”
“Estelle couldn’t believe that the lady in the photograph was actually talking to her! Stunned with fear, Estelle stood rooted to the spot. ‘The lady continued, “Estelle, it’s me. I am your long-lost Auntie. I know I am etched in all your memories. But please believe me, I am alive through this photograph. The man next to me in the photograph is my husband who fought during World War II. But, he has been missing ever since World War II ended. A few days after the war, he swore his love to me and said he is going somewhere. When I asked him to specify the place, he said ‘time would tell me.’”
The lady moved her hands to hug Estelle. Suddenly, Estelle felt dizzy. Her head spun and so did her body. Estelle though in a semi-conscious state could still hear the same voice talking to her. She reached out to hug her Auntie, and instead she saw her Dad standing over her with an anxious look on his face. He splashed some water on Estelle’s face, and suddenly Estelle regained her full consciousness,
“Dad, your sister is alive! I just saw her and talked to her. In that old photograph…”
“Estelle, don’t play with me. Your mind as usual is playing tricks.”
“No, Dad! I am telling the truth. Come with me to the upstairs bedroom.”
Her Dad followed her to the upstairs bedroom. As she opened the door, she realized that the old photograph was no longer there!’

____________________




“So, Saabji, do you believe that photographs can talk?” asked Alia.
I replied wistfully, “Yes, if only all photographs could talk and re-unite people!”
Blinking her eyes, Alia asked me, “Saabji, why do you say so?”
“Well, I left my wife to explore strange and unknown places around the world. During my travels, I found out so many interesting tidbits about many cultures around the world. In one of my trips, I managed to meet a fortune teller from Arabia. In his small tent on the deserts of Arabia, the fortune teller, clad in a long grey cloak, spread his sea shells on a mat in front of me and said, “Young man, you have wanderlust in you. Till now, you have roamed across Iran, Egypt, Morocco and Sudan, and I see that you have the thirst to travel and explore more, in search of elusive happiness.”
Stunned, I replied, “Sir, you are right. I do not know how you know so much about me. But, yes, I am in search of happiness.”
The fortune teller made a pattern with the sea shells and said, “I also see you have left your beloved wife and a baby girl back home. Your wife is depressed as she misses you.”
The fortune teller smiled mystically and took out an artifact; it was a small sapphire blue peacock made of crystal. He handed it over to me and said, “Young man, take this and keep with you as a travel memento. One day, you will definitely re-unite with your wife and daughter. On that day, gift it to them as a token of happiness.”
“I thanked him and continued my travel and managed to do a lot of fun activities. I learnt how to milk a camel from the Sheiks of Arabs, I learnt the tricks of the gypsies of Morocco, I spent time under the faraway stars, gazing at the moonlit skies from an open tent, and the list is endless…Alia, I am the man in the photograph, Estelle’s Auntie’s husband.”
With awe and tears, the girl replied, “I am your daughter, Alia. You left us when I was just six months old. I love you, Pa. I missed you so much. Ma has been waiting for you to return ever since you left us to fulfill your wanderlust.”
I hugged Alia and held her for a few minutes. A complete man, I looked forward to present the crystal peacock as a token of pure happiness, a memento of restored faith, a tribute to a new life to my beloved wife and Alia. A million sun beams will not reflect the gleam of happiness that my face reflected. I held my daughter’s hands, held my head high, raised my nose high in the air as a proud father would do, and we walked in unison to the approaching sunset - the sun was a fiery orange ball drowning into the open arms of the sea. BW



Smitha Abraham

I love traveling in my flights of imagination and use these flights to craft short stories and poetry. I am a budding writer from India.

My passions are reading, creative writing, listening to music, learning new languages, meeting new people, getting acquainted with different cultures and traveling.

Although these days I do not get much time to pursue all my passions as I have a five-month-old baby, I try to devote some time to some of my passions. Authors like Isabel Allende, Gabriel Garcia Marquez, Carlos Ruiz Zafón, genres like magic realism, historical romance, and writing styles that are imaginative and flow effortlessly fascinate me. I love to unwind with a book curled up on a sofa or by gazing at the stars by the sea shore. I am a nature lover and spending time admiring the sunset and sunrise is relaxing for me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หญิงสาวที่เป็นสีน้ำเงิน โดยอับราฮัม Smithaอาเลีย ห่มใน frock เป็นสีน้ำเงินลายจุด ทูลจากเธอประดับสวยงามมีสไตล์ขึ้นคอกที่ต้องเผชิญกับกำลังคลื่นของทะเลบนชายหาด "เฉพาะ 5 รูปี ต่อเรื่อง เฉพาะ 5 รูปี ต่อเรื่อง" ไม่อยากรู้ ฉันตัดสินใจตรวจสอบสิ่งที่เธอได้เล่าสำหรับเพียง 5 รูปี ฉันไปเธออาบ และชำระเงินรูปีของเธอ 5 สมมติว่า ผมเป็นลูกค้ารายแรกของวัน ตื่นตาตื่นใจกับหลัก อาเลียกล่าวว่า "ขอขอบคุณคุณ Saabji กรุณานั่งลง คุณเป็นลูกค้าของฉันแรก พระเจ้าอวยพรคุณ" แล้ว เธอรอบคอบ ironed ออกหมายเหตุ rupee 5 ฉันมีให้เธอ และเก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์ของเธอเล็ก เธอมาใกล้ชิด และกระซิบในหูของฉัน "Saabji คุณต้องการฟังมีความสุขหรือเรื่องลึกลับหรือไม่" ผมตอบไป "บอกเรื่องลึกลับ โปรด" อาเลียเริ่ม "กาลครั้งหนึ่ง มีผู้หญิงเรียกว่าเอสแตล เธอดวงตาของพ่อแม่ เธออาศัยอยู่กับพ่อแม่ที่บ้านเก่า โคโลเนียลในโกชิ เกรละ พ่อของเธอถูกบรรณารักษ์ออก และรักการอ่าน และรวบรวมหนังสือ เอสแตลมานิสัยนี้จากพ่อของเธอยัง เมื่อ เมื่อพ่อแม่ของเธอก็ออกจากเมือง เอสแตลตัดสินใจไปสำรวจห้องที่ล็อคของบ้านของเธอ ดังนั้น เธอปีนขึ้นบันไดไปห้องนอนชั้น 1 ห้องนอนเป็นสีในโทนสีพีช และสีขาว และมีขนาดใหญ่ เอสแตลได้รับกุญแจห้องนอนจากจุดลับที่พ่อของเธอคิดว่า เธอไม่รู้ "ช้า เธอใส่กุญแจ แล้วเปิดปุ่ม ตามที่คาดไว้ ระบบอาจได้ยินเสียงดัง creaking ช้าของประตู แต่รอ เธอได้ยินเสียงบางเกินไป แป๊บ เอสแตลสงสัยว่า ถ้า ใจเกินจินตนาการของเธอเล่นเทคนิคกับเธอ เธอมองไปด้านข้างเพื่อตรวจสอบแหล่งที่มาของเสียงรบกวนอื่น ๆ ขณะที่เธอยืนมีขบคิดสิ่งที่ต้องทำ เธอได้ยินเสียงเดิมอีก — มันเป็นเมอร์เมอร์ต่ำพร้อม whisper ว่าใครพูดกับเธอ เดิน เธอเดินไปยังแหล่งที่มาของเสียงฟู่ของการ เธอไม่เห็นใคร แต่ยังคงได้ยินเสียงมนุษย์ murmuring ที่เธอ เสียงประจักษ์ emanate จากภาพขาวดำเก่าแขวนบนผนัง ประเดี๋ยวเดียว เอสแตลได้หายไปในความงามของภาพ จ้องมองจากภาพถ่ายถูกคู่ — ชายหนุ่มในสูทสีดำและหญิงสาวใน frock laced สีขาวสวยงาม อะไรหลงเอสแตลได้ตาของหญิงสาว ตาคู่นั้นถูกจับกุม และดูเหมือนจะ มองผ่านเธอเข้าสู่โลกที่ไม่รู้จัก ตาของเธอดูเหมือนเล่าเรื่อง เรื่องของความรักบางที เรื่องของวัยเด็กที่หายไป เรื่องของสิ่งที่ได้มา ในขณะที่ผู้หญิงหลังเอสแตล ด้วยตาของเธอ คนภาพหลงเธอ ด้วยความมั่นใจของลูกผู้ชาย ผู้หญิง murmured, "เอสแตล เอสแตล!'" "เอสแตลไม่เชื่อว่า ผู้หญิงในภาพจริงพูดกับเธอ ตกตะลึงไปกับความกลัว เอสแตลยืน rooted ไปยังจุดนั้น ' ผู้หญิงอย่างต่อเนื่อง "เอสแตล ก็ฉันนั้น ผมของคุณป้าหายไปนาน ฉันรู้ว่า ฉันกำลังฝังในความทรงจำของคุณ แต่โปรดเชื่อฉัน ฉันมีชีวิตอยู่ โดยภาพนี้ คนถัดจากฉันภาพสามีที่ไปรบในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองได้ แต่ เขาได้หายไปตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง ไม่กี่วันหลังจากสงคราม เขา swore ของเขารักฉัน และกล่าวว่า เขาจะไปไหน เมื่อผมถามเขาระบุสถานที่ เขากล่าวว่า "เวลาจะบอก '" ผู้หญิงย้ายมือของเธอโอบรัดเอสแตล ทันใดนั้น เอสแตลรู้สึกเวียนหัว ศีรษะของเธอปั่น และเพื่อให้ได้ร่างกายของเธอ เอสแตลแม้ในสถานะกึ่งสติสามารถยังคงได้ยินเสียงเหมือนพูดคุยกับเธอ เธอถึงออกไปกอดป้าของเธอ และแทน เธอเห็นพ่อของเธอยืนเหนือเธอกับมีลักษณะกังวลบนใบหน้าของเขา เขา splashed น้ำบนใบหน้าของเอสแตล และก็เอสแตลจากสติของเธอเต็ม "พ่อ น้องสาวของคุณจะมีชีวิตอยู่ ผมเพียงแค่เห็นเธอ และพูดคุยกับเธอ ในที่เก่าภาพถ่าย..." "เอสแตล ไม่เล่นกับผม จิตตามปกติจะเล่นเทคนิค" "ไม่มี พ่อ ฉันบอกความจริง มากับห้องนอนชั้นบน" พ่อของเธอตามเธอไปห้องนอนชั้นบน ขณะที่เธอเปิดประตู เธอรู้ว่า ภาพเก่าที่ไม่มี!' ____________________ "ดังนั้น Saabji คุณเชื่อว่า ภาพถ่ายสามารถพูดคุย" ถามอาเลีย ผมตอบ wistfully "ใช่ ถ้ามีเพียงรูปถ่ายทั้งหมดสามารถพูดคุย และรวมกลุ่มคนใหม่" กะพริบตาของเธอ อเลียถาม "Saabji ทำไมคุณพูดได้หรือไม่" "ดี ทิ้งภรรยาไปสำรวจสถานแปลก และไม่รู้จักทั่วโลก ในระหว่างการเดินทางของฉัน ฉันพบเคี้ยวน่าสนใจมากเกี่ยวกับหลายวัฒนธรรมทั่วโลก ในการเดินทางของฉัน ฉันจัดการเพื่อพบกับโหรจากซาอุดิอาระเบีย ในเต็นท์ของเขาเล็กบนพระดีอาระเบีย หมอ ห่มในเสื้อคลุมตัวยาวสีเทา แพร่กระจายของหอยทะเลบนพรมหน้าฉัน และกล่าว ว่า "ชายหนุ่ม คุณมีแวนเดอร์ลัสต์ในคุณ จนถึงตอนนี้ คุณมี roamed อิหร่าน อียิปต์ ประเทศโมร็อกโก และประเทศซูดาน และเห็นว่า คุณมีความต้องการเดินทาง และสำรวจเพิ่มเติม ค้นหาความสุขเปรียว" ตกตะลึงไป ผมตอบ "ที่รัก คุณได้ถูกต้อง ฉันไม่รู้ว่าคุณรู้มากเกี่ยวกับฉัน แต่ ใช่ ฉันค้นหาความสุข" หมอที่ทำลวดลายที่ มีทะเลหอย และกล่าวว่า "ฉันยัง เห็นคุณได้ทิ้งภรรยาที่รักของคุณและทารกกลับบ้าน ภรรยาของคุณเป็นคนเธอคิดถึงคุณ" ที่หมอยิ้ม mystically และเอาออกวัตถุ ก็มีเล็กแซฟไฟร์สีน้ำเงินนกยูงทำจากคริสตัล เขามอบมันให้ฉัน และกล่าว ว่า "หนุ่มแมน น้ำ และให้คุณเป็น memento เดินทาง วันหนึ่ง คุณจะแน่นอนอีกครั้งพร้อมใจกับภรรยาและลูกสาวของคุณ ในวันที่ ของขวัญนั้นไปเป็นโทเค็นความสุข" "ฉันขอบคุณเขา และเดินทางของฉันอย่างต่อเนื่อง และจัดการทำสนุกมากกิจกรรม ผมเรียนว่านมอูฐจาก Sheiks อาหรับ ผมได้เรียนรู้เทคนิคของชาวโมร็อกโก ฉันใช้เวลาใต้แสงดาวไกล พร้อมที่ฟ้าล้ำจากเต็นท์เปิด และรายการจะโคตร... อาเลีย ฉันคนในภาพถ่าย สามีของเอสแตลป้า" ด้วยความกลัวและน้ำตา หญิงสาวตอบ "ผมของลูกสาว อาเลีย คุณด้านซ้ายเราเมื่ออายุเพียงหกเดือน ฉันรักคุณ Pa. ฉันพลาดคุณมาก มารอคุณกลับมาตั้งแต่ที่คุณซ้ายเราตอบสนองคุณแวนเดอร์ลัสต์" Hugged อเลีย และจัดเธอสองสามนาที คนที่สมบูรณ์ ช็อปปิ้งไปนำนกยูงคริสตัลเป็นโทเค็นของความสุขที่บริสุทธิ์ memento ของศรัทธาคืน ส่วยหรือชีวิตใหม่ภรรยาอันเป็นที่รักของฉันและอาเลีย ล้านซันคานจะสะท้อนคล้ายปีศาจของความสุขที่สะท้อนใบหน้าของฉัน ฉันจับมือของลูกสาวของฉัน จัดศีรษะสูง ยกจมูกสูงในอากาศพ่อภูมิใจจะทำ และเราเดินพร้อมเพรียงถึงอาทิตย์ใกล้ - ดวงอาทิตย์เป็นลูกส้มคะนองจมลงในทะเลแขนเปิด BWอับราฮัม Smitha ฉันรักการเดินทางในเที่ยวบินของฉันของจินตนาการ และใช้เที่ยวบินนี้งานฝีมือเรื่องสั้นและบทกวี ฉันโตนักเขียนจากประเทศอินเดีย จิตใจของฉันกำลังอ่าน สร้างสรรค์เขียน ฟังเพลง เรียนภาษาใหม่ ประชุมคนใหม่ การทำความคุ้นเคยกับวัฒนธรรมที่แตกต่าง และการเดินทาง แม้วันนี้ไม่เจ็บมากเวลาไล่หลงใหลของฉันมีลูกอายุ 5 เดือน ฉันพยายามอุทิศเวลาของจิตใจของฉัน ผู้เขียนชอบ Isabel Allende, Gabriel การ์เซียมาร์ Carlos Ruiz Zafón ประเภทเช่นสัจนิยมเวทมนตร์ โรแมนติกประวัติศาสตร์ และลักษณะการเขียนที่มีจินตนาการ และไหลได้อย่างง่ายดายเคลิ้มผม รักผ่อนคลายไปกับหนังสือโค้งขึ้น บนโซฟา หรือพร้อมที่ดาวตามชายฝั่งทะเล ฉันเป็นคนรักธรรมชาติ และใช้เวลาชื่นชมพระอาทิตย์ตกและพระอาทิตย์ขึ้นเป็นผ่อนคลายสำหรับฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หญิงสาวในสีฟ้า
โดย Smitha อับราฮัม
อาเลียในชุดสีฟ้าลายจุดโค้ต, ร้องออกมาจากเธอประดับสีสันขึ้นแผงลอยที่ต้องเผชิญกับคลื่น frolicking ของทะเลบนชายหาด "เพียงห้ารูปีต่อเรื่อง! เพียงห้ารูปีต่อเรื่อง! "
จากความอยากรู้ฉันตัดสินใจที่จะตรวจสอบสิ่งที่เธอได้มีการเล่าเพียงห้ารูปี ผมไปที่ร้านขายของเธอและจ่ายเงินห้ารูปีของเธอ ฉันคิดว่าฉันเป็นลูกค้าคนแรกของเธอในวันนั้น.
ตื่นเต้นกับแกน, อาเลียกล่าวว่า "ขอขอบคุณคุณ Saabji กรุณานั่งลง คุณเป็นลูกค้าครั้งแรกของฉัน พระเจ้าอวยพรคุณ! "
จากนั้นเธอรีดอย่างออกบันทึกห้ารูปีเราได้ให้แก่เธอและเก็บมันไว้ภายในกระเป๋าสตางค์เล็ก ๆ ของเธอ.
เธอมาใกล้ชิดและกระซิบในหูของฉัน "Saabji คุณจะชอบฟังมีความสุขหรือลึกลับ เรื่อง? "
ผมตอบ "บอกเล่าเรื่องราวลึกลับโปรด."
อาเลียเริ่ม "กาลครั้งหนึ่งมีหญิงสาวคนหนึ่งที่เรียกว่าเอสเทล เธอเป็นแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ของเธอ เธออาศัยอยู่กับพ่อแม่ของเธอในเก่าบ้านโคโลเนียลในโคชิเกรละ พ่อของเธอเป็นบรรณารักษ์ที่เกษียณและคนที่รักการอ่านและเก็บหนังสือ เอสเทลยังได้รับนิสัยนี้จากพ่อของเธอ เมื่อตอนที่พ่อแม่ของเธอออกไปจากเมืองเอสเทลตัดสินใจที่จะสำรวจห้องล็อคบ้านของเธอ ดังนั้นเธอจึงปีนขึ้นบันไดที่นำไปสู่ห้องนอนชั้นแรก ห้องนอนเป็นสีลูกพีชและสีขาวและมีขนาดใหญ่ เอสเทลที่มีการจัดการที่จะได้รับกุญแจไปที่ห้องนอนจากจุดที่เป็นความลับของพ่อของเธอคิดว่าเธอไม่รู้.
"ช้าเธอใส่กุญแจลูกบิดและหัน เป็นที่คาดหวังเสียงลั่นดังเอี๊ยดช้าของประตูอาจจะได้ยิน แต่รอ! เธอได้ยินเสียงบางเสียงอื่น ๆ ด้วย! เป็นครั้งที่สองเอสเทลสงสัยว่าใจเกินจินตนาการของเธอถูกเทคนิคการเล่นกับเธอ! เธอมองไปด้านข้างเพื่อตรวจสอบแหล่งที่มาของเสียงอื่น ๆ ขณะที่เธอยืนอยู่ที่นั่นขบคิดว่าจะทำอย่างไรเธอได้ยินเสียงเดียวกันอีกครั้งมันเป็นเสียงกระซิบบ่น ลบ.ม. ต่ำเช่นถ้าใครบางคนได้พูดคุยกับเธอ ระมัดระวังที่เธอเดินไปยังแหล่งที่มาของเสียงพึมพำ เธอไม่เห็นใคร แต่ก็ยังสามารถได้ยินเสียงของมนุษย์ที่เธอบ่น เสียงที่ดูเหมือนจะออกมาจากภาพสีดำและสีขาวเก่าแขวนอยู่บนผนัง นาที, เอสเทลได้หายไปในความงามของการถ่ายภาพ จ้องมองออกมาจากการถ่ายภาพเป็นคู่ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำและหญิงสาวในเสื้อสีขาวที่สวยงามเจือ อะไรหลงเอสเทลเป็นดวงตาของหญิงสาว สายตาเหล่านั้นถูกจับกุมและดูเหมือนจะมองผ่านเธอไปสู่โลกที่ไม่รู้จัก ดวงตาของเธอดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราวเรื่องของความรักบางที; เรื่องของวัยเด็กที่หายไปเรื่องของสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ในขณะที่ผู้หญิงอาคมเอสเทลด้วยตาของเธอคนที่อยู่ในภาพที่หลงรักของเธอกับความเชื่อมั่นของลูกผู้ชายของเขา!
ผู้หญิงบ่น "เอสเทล, เอสเทล!"
"เอสเทลไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงในภาพเป็นจริงการพูดคุยกับเธอ! ตะลึงด้วยความกลัว, เอสเทลยืนรากไปยังจุด 'ผู้หญิงที่ยังคง "เอสเทลก็ฉัน ผมยาวหายไปของคุณป้า ฉันรู้ว่าฉันกำลังฝังในความทรงจำของคุณทั้งหมด แต่โปรดเชื่อฉันฉันยังมีชีวิตอยู่ผ่านรูปนี้ คนต่อไปกับผมในการถ่ายภาพเป็นสามีของฉันที่ต่อสู้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แต่เขาได้รับหายไปนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง ไม่กี่วันหลังจากที่สงครามเขาสาบานว่าความรักของเขากับผมและบอกว่าเขาจะไปที่ไหนสักแห่ง เมื่อผมถามว่าเขาจะระบุสถานที่ที่เขาบอกว่าเวลาจะบอกฉัน. '"
ผู้หญิงย้ายมือของเธอจะกอดเอสเทล ทันใดนั้นเอสเทลรู้สึกวิงเวียน หัวของเธอหมุนตัวและเพื่อให้ได้ร่างกายของเธอ เอสเทลแม้ว่าจะอยู่ในสภาพกึ่งสติยังได้ยินเสียงเดียวกันพูดคุยกับเธอ เธอเอื้อมมือออกไปกอดคุณป้าของเธอและเธอเห็นแทนพ่อของเธอยืนอยู่เหนือเธอกับดูกังวลบนใบหน้าของเขา เขาสาดน้ำบนใบหน้าของเอสเทลและเอสเทลก็ฟื้นคืนสติเต็มรูปแบบของเธอ
"พ่อ, น้องสาวของคุณยังมีชีวิตอยู่! ฉันเพียงแค่เห็นเธอและพูดคุยกับเธอ ในการที่ภาพเก่า ... "
"เอสเทลไม่เล่นกับฉัน ความคิดของคุณตามปกติจะเล่นเทคนิค. "
"ไม่มีพ่อ! ฉันกำลังบอกความจริง มากับฉันไปห้องนอนชั้นบน. "
พ่อของเธอตามเธอไปที่ห้องนอนชั้นบน ขณะที่เธอเปิดประตูเธอรู้ว่าการถ่ายภาพเก่าก็ไม่ได้มี! ' ____________________ "ดังนั้น Saabji คุณเชื่อว่าภาพที่สามารถพูดคุย?" ถามอ. ผมตอบละห้อย "ใช่ถ้าเพียง แต่ภาพทั้งหมดสามารถพูดคุยและ รวมตัวกันอีกครั้งคน! " กระพริบตาของเธอ, อาเลียถามผมว่า "Saabji ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้น?" "ดีฉันทิ้งภรรยาของฉันที่จะสำรวจสถานที่ที่แปลกและไม่รู้จักทั่วโลก ในระหว่างการเดินทางของฉันฉันพบเกร็ดเล็กเกร็ดที่น่าสนใจมากมายเกี่ยวกับหลายวัฒนธรรมทั่วโลก ในตอนหนึ่งของการเดินทางของฉันฉันจัดการเพื่อตอบสนองความหมอดูจากอารเบีย ในเต็นท์เล็ก ๆ ของเขาในทะเลทรายแห่งอาระเบีย, หมอดูในชุดเสื้อคลุมยาวสีเทากระจายเปลือกหอยของเขาบนเสื่อในด้านหน้าของฉันและกล่าวว่า "ชายหนุ่มพเนจรที่คุณมีในตัวคุณ จนถึงขณะนี้คุณได้ท่องไปทั่วอิหร่าน, อียิปต์, โมร็อกโกและซูดานและผมเห็นว่าคุณมีความกระหายที่จะเดินทางไปและสำรวจเพิ่มเติมในการค้นหาความสุขที่เข้าใจยาก. " ตะลึงผมตอบว่า "เซอร์คุณมีสิทธิ ผมไม่ทราบว่าคุณรู้มากเกี่ยวกับฉัน แต่ใช่ฉันอยู่ในการค้นหาของความสุข. " หมอดูทำรูปแบบด้วยเปลือกหอยทะเลและกล่าวว่า "ผมยังมองว่าคุณได้ทิ้งภรรยาสุดที่รักของคุณและทารกเพศหญิงกลับบ้าน ภรรยาของคุณจะมีความสุขในขณะที่เธอคิดถึงคุณ ". หมอดูยิ้มเวทย์มนต์และหยิบเอาสิ่งประดิษฐ์; มันเป็นไพลินนกยูงสีฟ้าขนาดเล็กที่ทำจากคริสตัล เขาส่งมันให้ฉันและกล่าวว่า "ชายหนุ่มใช้เวลานี้และให้กับคุณเป็นของที่ระลึกการเดินทาง วันหนึ่งคุณก็จะกลับมารวมตัวกันอยู่กับภรรยาและลูกสาวของคุณ ในวันนั้นเป็นของขวัญให้พวกเขาเป็นสัญลักษณ์ของความสุข. " "ผมขอบคุณเขาและยังคงเดินทางของฉันและการจัดการที่จะทำมากของกิจกรรมที่สนุกสนาน ผมได้เรียนรู้วิธีการรีดนมอูฐจาก Sheiks ของชาวอาหรับผมได้เรียนรู้เทคนิคของการยิปซีของโมร็อกโกที่ผมใช้เวลาอยู่ภายใต้แสงดาวที่ห่างไกล, จ้องมองท้องฟ้าเดือนหงายจากเต็นท์เปิดและรายการเป็นที่สิ้นสุด ... Alia ผม ผมคนที่อยู่ในรูปถ่าย, เอสเทลสามีของป้าของ. " ด้วยความกลัวและน้ำตาสาวตอบว่า "ข้าพเจ้าเป็นบุตรสาวของคุณอาเลีย คุณทิ้งเราเมื่อฉันเป็นเพียงหกเดือน ผมรักคุณพ่อ. ฉันคิดถึงเธอมาก แม่ได้รับการรอให้คุณกลับไปนับตั้งแต่คุณซ้ายเราเพื่อตอบสนองพเนจรของคุณ. " ฉันกอดอและถือของเธอไม่กี่นาที คนที่สมบูรณ์ผมมองไปข้างหน้าเพื่อนำเสนอคริสตัลนกยูงเป็นสัญลักษณ์ของความสุขที่บริสุทธิ์ของความเชื่อที่ระลึกบูรณะ, ส่วยให้ชีวิตใหม่กับภรรยาสุดที่รักของฉันและอาเลีย คานล้านดวงอาทิตย์จะไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงประกายแห่งความสุขที่สะท้อนให้เห็นใบหน้าของฉัน ผมจับมือลูกสาวของฉันที่จัดขึ้นหัวของฉันสูงขึ้นจมูกของฉันสูงในอากาศเป็นพ่อของความภาคภูมิใจที่จะทำและเราเดินในเวลาเดียวกันเพื่อชมพระอาทิตย์ตกที่ใกล้ - อาทิตย์เป็นลูกบอลสีส้มคะนองจมลงไปในการเปิดแขนของทะเล . BW อับราฮัม Smitha ฉันรักการเดินทางในเที่ยวบินของฉันจินตนาการและใช้เที่ยวบินเหล่านี้เพื่องานฝีมือเรื่องสั้นและบทกวี ฉันกำลังเป็นนักเขียนรุ่นจากอินเดีย. ความรักของฉันจะอ่านการเขียนเชิงสร้างสรรค์, ฟังเพลง, การเรียนรู้ภาษาใหม่, การประชุมคนใหม่ได้รับการทำความคุ้นเคยกับวัฒนธรรมที่แตกต่างและการเดินทาง. แม้ว่าวันนี้ฉันไม่ได้รับเวลามากที่จะไล่ตามความสนใจของฉัน เท่าที่ฉันมีลูกห้าเดือนเก่าฉันพยายามที่จะอุทิศเวลาในการบางส่วนของความสนใจของฉัน ผู้เขียนเช่นอิซาเบลอัลเลน, กาเบรียลการ์เซียมาร์เควรุยซ์คาร์ลอ Zafon ประเภทเช่นวิเศษ, โรแมนติกประวัติศาสตร์และรูปแบบการเขียนที่มีความคิดสร้างสรรค์และการไหลได้อย่างง่ายดายตรึงใจฉัน ฉันชอบที่จะผ่อนคลายด้วยการอ่านหนังสือขดตัวบนโซฟาหรือโดยการจ้องมองดาวจากชายฝั่งทะเล ฉันเป็นคนรักธรรมชาติและใช้เวลาชื่นชมพระอาทิตย์ตกและพระอาทิตย์ขึ้นที่ผ่อนคลายสำหรับฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาวสีฟ้า

โดย smitha อับราฮัมนอกเหนือเกราะในชุดสีฟ้าลายจุด ร้องไห้ออกมาจากเธอประดับ colorfully ขึ้นแผงลอยที่ต้องเผชิญกับคลื่นทะเล frolicking บนชายหาดเพียงห้ารูปีต่อข่าว แค่ 5 รูปีต่อข่าว "
ด้วยความสงสัย ฉันจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบสิ่งที่เธอได้เล่าแค่ 5 รูปี ฉันไปที่ร้านเธอ และจ่ายห้ารูปีของเธอฉันคิดว่าฉันเป็นลูกค้าคนแรกของเธอสำหรับวัน .
ตื่นเต้นแกน Alia กล่าวว่า " ขอบคุณ saabji . โปรดนั่งลง คุณเป็นลูกค้าคนแรกของฉัน พระเจ้าอวยพรคุณ ! "
จากนั้น เธอค่อย ๆรีดออกห้ารูปีหมายเหตุฉันให้เธอ และเก็บมันไว้ภายในกระเป๋าเล็ก .
เธอมาใกล้ชิดและกระซิบในหูของฉัน " saabji อยากฟังมีความสุข หรือเรื่องราวลึกลับ ? "
ฉันตอบว่า" บอกเรื่องราว ลี้ลับ ค่ะ "
Alia เริ่ม " กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กผู้หญิงที่ชื่อ เอสเทล เธอคือแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ เธออาศัยอยู่กับครอบครัวของเธอในเก่า บ้านอาณานิคมในตะเภา , เกรละ . พ่อของเธอเป็นบรรณารักษ์เกษียณและรักที่จะอ่านและเก็บหนังสือ เอสเทลยังได้นิสัยนี้มาจากพ่อของเธอ ครั้งหนึ่ง เมื่อพ่อแม่ของเธอออกไปจากเมืองเอสเทลตัดสินใจที่จะสำรวจล็อคห้องพักที่บ้านของเธอ เธอจึงปีนบันไดขึ้นไปนอนชั้น 1 ห้องนอนที่ถูกทาสีขาวเฉดสีพีช และถูกมาก เอสเทลได้รับกุญแจห้องนอนจากจุดลับพ่อคิดว่าเธอยังไม่รู้
" ช้าๆ เธอเอากุญแจเปิดลูกบิด อย่างที่คาดไว้ ค่อยๆ แง้มประตู เสียงอาจจะได้ยินแต่เดี๋ยวก่อน ! เธอได้ยินเสียงบางอย่างอื่น ๆด้วย วินาทีเดียว , เอสเทลว่าจิตใจด้วยจินตนาการเธอกำลังเล่นตุกติกกับเธอ เธอมองไปด้านข้างเพื่อตรวจสอบแหล่งที่มาของเสียงอื่น ขณะที่เธอยืนอยู่ตรงนั้น ขบคิด สิ่งที่ต้องทำ เธอได้ยินเสียงเดิมอีกครั้งมันต่ำพึมพำพร้อมกระซิบ เหมือนกับว่ามีใครบางคนกำลังพูดกับเธอ ระวัง เธอเดินตรงไปยังแหล่งที่มาของเสียง .เธอไม่พบใคร แต่ก็ยังได้ยินเสียงคนบ่นใส่เธอ เสียงที่ดูเหมือนจะไหลจากภาพถ่ายเก่าขาวดำที่แขวนบนผนัง สักครู่ , เอสเทลได้หายไปในความงามของภาพถ่าย มองจากรูปเป็น couple-a ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำและหญิงสาวในชุดขาวสวย 2 .อะไรหลงแตลตาสาวน้อย . ดวงตาคู่นั้นจับและดูเหมือนจะมองผ่านเธอเข้าสู่โลกที่ไม่รู้จัก ตาของเธอดูเหมือนจะบอกเรื่องราว เรื่องของความรักบางที ; เรื่องของหายในเรื่องของสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ในขณะที่ผู้หญิงทำให้เอสเทลกับตาของเธอ ผู้ชายในรูป เมื่อเธอมีความมั่นใจความเป็นลูกผู้ชายของเขา
ผู้หญิงบ่น " เอสเทล เอสเทล !"
" เอสเทลไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงในรูปจริงพูดคุยกับเธอ ตะลึงกับความกลัว , เอสเทลยืนนิ่งไปทันที ' ผู้หญิงอย่างต่อเนื่อง , " เอสเทล ฉันเอง ฉันหายไปนานน้า ผมรู้ว่าผมอยู่ในความทรงจำทั้งหมดของคุณ แต่ได้โปรดเชื่อข้า ข้ายังมีชีวิตอยู่ผ่านภาพนี้ผู้ชายข้างๆฉัน ในรูปคือสามีที่ทะเลาะกันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แต่เขาได้หายตัวไปนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง ไม่กี่วันหลังจากที่สงคราม เขาสาบานรักของเขากับผม และบอกว่า เขาต้องไปที่ไหนสักแห่ง เมื่อฉันถามเขาเพื่อระบุสถานที่ เขาบอกว่าเวลาจะบอกฉัน . ' "
ผู้หญิงย้ายมือของเธอกอดเอสเทล ทันใดนั้น เอสเทลก็รู้สึกเวียนหัวหัวเสาเข็มแล้วร่างกายของเธอ เอสเทลแม้ว่าในรัฐกึ่งมีสติ ยังคงได้ยินเสียงเดียวกัน พูดกับเธอ เธอเอื้อมมือไปกอดป้าของเธอ แต่เธอเห็นพ่อของเธอกับยืนดูกังวลบนใบหน้าของเขา เขาสาดน้ำบนใบหน้าของเอสเทล และทันใดนั้น เอสเทลฟื้นคืนสติเต็ม
" พ่อ พี่สาว ยังมีชีวิตอยู่ฉันเพิ่งเห็นเธอและคุยกับเธอ ในรูปเก่า . . . . . . . "
" เอสเทล อย่าเล่นกับฉัน จิตใจของคุณเป็นปกติจะเล่นเทคนิค "
" ไม่ พ่อ ! ฉันพูดความจริง มากับฉันไปที่ห้องนอนชั้นบน "
พ่อของเธอตามเธอ ไปที่ห้องนอนชั้นบน เธอเปิดประตู เธอตระหนักว่า รูปเก่าก็ไม่มี ! ____________________ '






" แล้ว saabji , ,คุณเชื่อว่าภาพพูดได้ " ถาม Alia .
ผมตอบกลับด้วยความโหยหา " ครับ ถ้าเพียงภาพทั้งหมดสามารถพูดคุยและรวมคน ! "
กระพริบดวงตา Alia , ถาม , " saabji ทำไมคุณพูดอย่างนั้น ? "
" ฉันทิ้งภรรยาไปเที่ยวที่แปลกและไม่ทราบสถานที่ทั่วโลก ในระหว่างการเดินทางของฉัน ฉันพบมากที่น่าสนใจ tidbits วัฒนธรรมมากมายทั่วโลกหนึ่งในทริปของผม ผมได้พบกับหมอดูจาก ซาอุดิอาระเบีย ในเต็นท์เล็ก ๆของเขาในทะเลทรายอาระเบีย หมอดู , คลุมยาวสีเทาเสื้อคลุมกระจาย หอยเขาบนเสื่อต่อหน้าผมและพูดว่า " พ่อหนุ่ม เธอมี Wanderlust ในคุณ จนถึงตอนนี้ คุณได้เดินข้าม อิหร่าน อียิปต์ โมร็อกโก และซูดาน และฉันเห็นว่าคุณมีความกระหายที่จะเดินทางและสำรวจเพิ่มเติมในการค้นหาความสุขที่เข้าใจยาก "
ตะลึง ผมตอบไปว่า " ครับ คุณถูก ผมไม่รู้ว่าคุณรู้เรื่องผมเยอะจัง แต่ ใช่ ฉันในการค้นหาความสุข "
หมอดูทำลวดลายกับหอยทะเล และกล่าวว่า , " ผมเห็นคุณมีภรรยาที่รักของคุณและลูกสาวกลับมาบ้าน ภรรยาของคุณท้อแท้เธอคิดถึงเธอ "
.หมอดูยิ้มผู้เลื่อมใส และเอาออก เป็นวัตถุ มันเป็นเล็ก ๆสีฟ้านกยูงทำจากคริสตัล เขายื่นมันมาให้ฉันและกล่าวว่า " พ่อหนุ่ม เอานี่ให้กับคุณเป็น ท่องเที่ยว ดูต่างหน้า วันหนึ่งคุณจะมั่นเหมาะจะรวมกันกับภรรยาและลูกสาว ในวันนั้น , ของขวัญให้พวกเขาเป็นสัญลักษณ์ของความสุข "
." ผมขอบคุณเขา และยังคงเดินทางและทำกิจกรรมมากมายสนุก ผมได้เรียนรู้วิธีการนมอูฐจากชีคจากอาหรับ , ผมได้เรียนรู้เทคนิคของพวกยิปซีของโมร็อกโก , ผมใช้เวลาภายใต้ดวงดาวอันไกลโพ้น จ้องมองท้องฟ้าเดือนหงายจากเต็นท์เปิดและรายการเป็นที่สิ้นสุด . . . . . . . นามแฝง ผมเป็นผู้ชายในรูป สามีของป้าเอสเทล "
กับความกลัว และน้ำตาผู้หญิงตอบว่า " ฉันเป็นลูกสาวของคุณ , นามแฝง . คุณทิ้งพวกเรา ตอนผมอายุ 6 ขวบ ฉัน รัก คุณ พ่อ ฉันคิดถึงเธอมาก มาได้รับรอให้คุณกลับไปตั้งแต่คุณทิ้งเราเพื่อตอบสนอง Wanderlust .
ฉันกอด Alia และถือของเธอไม่กี่นาที ผู้ชายที่สมบูรณ์ ฉันมองไปข้างหน้าเพื่อปัจจุบันนกยูงคริสตัลเพื่อความสุขบริสุทธิ์ ของที่ระลึกของการบูรณะศรัทธาเป็นบรรณาการให้ชีวิตใหม่กับภรรยาและนามแฝงของฉันที่รัก ล้านซันคานจะไม่สะท้อนแววของความสุขที่ใบหน้าของฉันแสดง ผมจับมือของลูกสาวผม จับหัวของฉันสูง ยกจมูกสูงในอากาศ เช่น พ่อภูมิใจที่ทำได้ และเราก็เดินเข้ามาพร้อมใกล้พระอาทิตย์ตก - ตะวันเพลิงสีส้มลูกจมน้ำลงไปในอ้อมแขนของทะเล BW





smitha อับราฮัมฉันรักการเดินทางในเที่ยวบินของจินตนาการและใช้เที่ยวบินเหล่านี้ฝีมือเรื่องสั้นและบทกวี ฉันเป็นนักเขียนจากอินเดีย

อารมณ์ของฉันคือการอ่าน การเขียนเชิงสร้างสรรค์ , ฟังเพลง , เรียนรู้ภาษาใหม่ได้พบปะผู้คนใหม่ๆ ได้รู้จักกับวัฒนธรรมที่แตกต่าง และการเดินทาง

ถึงแม้ว่าวันนี้ผมไม่ได้รับเวลามากที่จะไล่ตามความสนใจของฉันเป็นฉันมีห้าเดือนเก่า ฉันพยายามอุทิศเวลาบางส่วนของความสนใจของฉัน ผู้เขียนชอบ Isabel Allende , Gabriel Garcia Marquez , คาร์ลอส รูอิซ . yu เลออง ประเภทชอบมายากลสัจนิยม อิงประวัติศาสตร์ และการเขียนลักษณะที่เป็นจินตนาการและไหลหวานตรึงใจฉันฉันรักที่จะผ่อนคลายด้วยการอ่านหนังสือนอนขดตัวอยู่บนโซฟา หรือจ้องมองดวงดาวตามชายฝั่งทะเล ฉันเป็นคนรักธรรมชาติและใช้เวลาชื่นชมพระอาทิตย์ตกและพระอาทิตย์ขึ้น ผ่อนคลายค่ะ