Mars is the fourth planet from the

Mars is the fourth planet from the Sun and the second smallest planet in the Solar System, after Mercury. Named after the Roman god of war, it is often referred to as the "Red Planet" because the iron oxide prevalent on its surface gives it a reddish appearance.[15] Mars is a terrestrial planet with a thin atmosphere, having surface features reminiscent both of the impact craters of the Moon and the volcanoes, valleys, deserts, and polar ice caps of Earth. The rotational period and seasonal cycles of Mars are likewise similar to those of Earth, as is the tilt that produces the seasons. Mars is the site of Olympus Mons, the largest volcano and second-highest known mountain in the Solar System, and of Valles Marineris, one of the largest canyons in the Solar System. The smooth Borealis basin in the northern hemisphere covers 40% of the planet and may be a giant impact feature.[16][17] Mars has two moons, Phobos and Deimos, which are small and irregularly shaped. These may be captured asteroids,[18][19] similar to 5261 Eureka, a Mars trojan. Until the first successful Mars flyby in 1965 by Mariner 4, many speculated about the presence of liquid water on the planet's surface. This was based on observed periodic variations in light and dark patches, particularly in the polar latitudes, which appeared to be seas and continents; long, dark striations were interpreted by some as irrigation channels for liquid water. These straight line features were later explained as optical illusions, though geological evidence gathered by unmanned missions suggests that Mars once had large-scale water coverage on its surface at some earlier stage of its life.[20] In 2005, radar data revealed the presence of large quantities of water ice at the poles[21] and at mid-latitudes.[22][23] The Mars rover Spirit sampled chemical compounds containing water molecules in March 2007. The Phoenix lander directly sampled water ice in shallow Martian soil on July 31, 2008.[24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์ที่สี่จากดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์น้อยที่สุดที่สองในระบบสุริยะ หลังปรอท ตั้งชื่อตามเทพเจ้าโรมันสงคราม มักว่าเป็น "ดาวเคราะห์สีแดง" เนื่องจากแพร่หลายบนพื้นผิวของเหล็กออกไซด์ให้มันปรากฏเป็นน้ำตาล [15] ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์ที่คล้ายโลก มีบรรยากาศบาง มีลักษณะพื้นผิวที่เตือนความทรงจำของปิศาจของดวงจันทร์ และภูเขา หุบเขา ทะเลทราย และฝาน้ำแข็งขั้วโลกทั้งสอง ระยะเวลาในการหมุนและวงจรตามฤดูกาลของดาวอังคารได้ทำนองเดียวกันคล้ายกับของโลก เป็นเอียงที่ทำให้เกิดฤดูกาล ดาวอังคารเป็นของโอลิมปัสมอนส์ ภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุด และเขารู้จักสองสูงสุด ในระบบสุริยะ และวัลเลส Marineris หนึ่งของหุบเขาที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ ราบลุ่มน้ำเหนือในซีกโลกเหนือครอบคลุม 40% ของโลก และอาจมีคุณลักษณะผลยักษ์ [16] [17] ดาวอังคารมี 2 ดวงจันทร์ โฟบอสและดีมอส ที่มีขนาดเล็ก และรูปร่างไม่สม่ำเสมอ เหล่านี้อาจจะจับภาพดาวเคราะห์น้อย, [18] [19] คล้ายกับยูเรก้า 5261 โทรจันของดาวอังคารได้ จนถึงแรกประสบความสำเร็จดาวอังคาร flyby ในปี 1965 โดยมาริเนอร์ 4 หลายคาดการณ์เกี่ยวกับสถานะของน้ำของเหลวบนพื้นผิวของดาวเคราะห์ นี้เป็นไปตามสังเกตรูปแบบเป็นครั้งคราวเป็นสีอ่อน และเข้ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน latitudes โพลาร์ ซึ่งปรากฏว่าน้ำทะเลและทวีป striations ยาว มืดถูกตีความ โดยบางเป็นช่องชลประทานน้ำของเหลว ภายหลังได้อธิบายคุณลักษณะเส้นตรงเหล่านี้เป็นภาพลวงตาแสง แม้ว่าหลักฐานธรณีวิทยารวบรวม โดยภารกิจไม่แนะนำว่า ดาวอังคารครั้งมีความครอบคลุมของน้ำขนาดใหญ่บนพื้นผิวของในบางขั้นตอนก่อนหน้านี้ของ [20] ข้อมูลเรดาร์เปิดเผยสถานะของน้ำแข็ง ที่เสา [21] และ ที่กลาง latitudes จำนวนมากในปี 2005 [22] [23] ที่มาร์สโรเวอร์วิญญาณตัวอย่างสารเคมีที่ประกอบด้วยโมเลกุลของน้ำใน 2007 มีนาคม แลนเดอร์ฟีนิกซ์ตัวอย่างน้ำแข็งน้ำในดินตื้นบนดาวอังคารโดยตรงบน 31 กรกฎาคม 2008 [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์ที่สี่จากดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดที่สองในระบบสุริยะหลังจากที่เมอร์ ตั้งชื่อตามเทพเจ้าโรมันของสงครามก็มักจะเรียกกันว่า "ดาวเคราะห์สีแดง" เพราะเหล็กออกไซด์ที่แพร่หลายบนพื้นผิวของมันให้มันมีลักษณะสีแดง. [15] ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์คล้ายโลกที่มีบรรยากาศบาง ๆ ที่มีลักษณะพื้นผิวที่ชวนให้นึกถึง ทั้งหลุมอุกกาบาตของดวงจันทร์และภูเขาไฟหุบเขาทะเลทรายและน้ำแข็งขั้วโลกของโลก ระยะเวลาในการหมุนรอบและตามฤดูกาลของดาวอังคารเช่นเดียวกันคล้ายกับที่ของโลกเช่นเดียวกับความลาดเอียงที่ผลิตฤดูกาล ดาวอังคารเป็นที่ตั้งของภูเขาไฟโอลิมปัสที่ภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุดและเป็นที่รู้จักในภูเขาสองที่สูงที่สุดในระบบสุริยะและ Valles Marineris หนึ่งในหุบเขาที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ ลุ่มน้ำเหนือเรียบในซีกโลกเหนือครอบคลุม 40% ของโลกและอาจจะส่งผลกระทบต่อคุณลักษณะยักษ์. [16] [17] ดาวอังคารมีสองดวงจันทร์โฟบอสและมอสซึ่งมีขนาดเล็กและมีรูปร่างไม่สม่ำเสมอ เหล่านี้อาจจะถูกจับดาวเคราะห์น้อย [18] [19] คล้ายกับ 5261 ยูเรก้าโทรจันดาวอังคาร จนกระทั่งบินผ่านดาวอังคารเป็นครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จในปี 1965 โดยนาวิน 4 หลายคนคาดการณ์เกี่ยวกับการปรากฏตัวของน้ำในสถานะของเหลวบนพื้นผิวของดาวเคราะห์ที่ นี้ขึ้นอยู่กับรูปแบบระยะที่สังเกตในที่มีแสงและแพทช์สีดำโดยเฉพาะอย่างยิ่งในละติจูดขั้วโลกซึ่งดูเหมือนจะเป็นทะเลและทวีป; ยาวเนื้อเยื่อมืดถูกตีความโดยบางส่วนเป็นช่องทางชลประทานน้ำของเหลว คุณสมบัติเหล่านี้เส้นตรงได้รับการอธิบายในภายหลังว่าเป็นเครื่องฉายภาพ แต่หลักฐานทางธรณีวิทยาที่รวบรวมโดยภารกิจกำลังใจให้เห็นว่าดาวอังคารเคยมีการรายงานข่าวน้ำขนาดใหญ่บนพื้นผิวที่บางขั้นตอนก่อนหน้าของชีวิต. [20] ในปี 2005 ข้อมูลเรดาร์เปิดเผยต่อหน้า ในปริมาณมากของน้ำแข็งที่เสา [21] และในช่วงกลางรุ้ง. [22] [23] ดาวอังคารรถแลนด์โรเวอร์วิญญาณตัวอย่างสารประกอบทางเคมีที่มีโมเลกุลของน้ำมีนาคม 2007 ฟินิกซ์แลนเดอร์ตัวอย่างน้ำแข็งโดยตรงในดินตื้นบนดาวอังคาร 31 กรกฏาคม 2008 [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์ที่สี่จากดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ที่สองที่เล็กที่สุดในระบบสุริยะ หลังจากนั้นดาวพุธ ชื่อหลังจากที่โรมันเทพเจ้าแห่งสงคราม มันมักจะเรียกว่าเป็น " ดาวเคราะห์ " แดง เพราะเหล็กออกไซด์ที่แพร่หลายบนพื้นผิวของมันให้มันลักษณะสีแดง [ 15 ] ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์หิน มีบรรยากาศที่บางมีพื้นผิวชวนทั้งผลกระทบหลุมอุกกาบาตของดวงจันทร์และภูเขาไฟ หุบเขา ทะเลทราย และขั้วน้ำแข็งของโลก ระยะเวลาการหมุนตามฤดูกาลรอบดาวอังคารจะเหมือนกันคล้ายกับบรรดาของโลก เป็นเอียงที่ผลิตในฤดู ดาวอังคารเป็นเว็บไซต์ของ Olympus Mons , ภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุดและสูงสุด 2 รู้จักภูเขาในระบบสุริยะและ วัลเลส มารีเนอริส หนึ่งในหุบเขาที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ อ่าง borealis เรียบในซีกโลกเหนือครอบคลุม 40% ของโลก และอาจจะมีผลกระทบยักษ์ [ 16 ] [ 17 ] ดาวอังคารมีดวงจันทร์โฟบอสกับไดมอส ซึ่งมีขนาดเล็ก และมีรูปร่างไม่สม่ำเสมอ . เหล่านี้อาจถูกจับดาวเคราะห์น้อย [ 18 ] [ 19 ] คล้ายกับ 5261 Eureka , ดาวอังคารโทรจันจนประสบความสำเร็จครั้งแรกในปี ค.ศ. 1965 โดยดาวอังคารฟลายบายมาริเนอร์ 4 หลายสันนิษฐานเกี่ยวกับสถานะของของเหลวบนพื้นผิวของดาวเคราะห์ นี้ขึ้นอยู่กับการตรวจสอบเป็นระยะ ๆในแสงและมืดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในละติจูดขั้วโลก ซึ่งปรากฏเป็นทะเล และทวีป ยาวสีดำ striations ถูกตีความโดยบางส่วนเป็นคลองชลประทานน้ำของเหลวคุณสมบัติของเส้นตรงเหล่านี้ถูกอธิบายในภายหลังเป็นภาพลวงตา แม้ว่าทางธรณีวิทยาแสดงให้เห็นว่าหลักฐานที่รวบรวมโดยภารกิจไปดาวอังคารเคยมีข่าวน้ำขนาดใหญ่บนพื้นผิวของมันในบางระยะก่อนหน้านี้ของชีวิต . [ 20 ] ในปี 2005 ข้อมูลเรดาร์พบว่ามีปริมาณมากของน้ำแข็งที่ขั้วโลก [ 21 ] และในละติจูดกลาง .[ 22 ] [ 23 ] ดาวอังคาร Rover วิญญาณและสารประกอบทางเคมีที่ประกอบด้วยโมเลกุลของน้ำ ในเดือนมีนาคม 2550 Phoenix Lander โดยตรงตัวอย่างน้ำน้ำแข็งในดินตื้น อังคารที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 [ 24 ]