ตั้งแต่เกิดมาจนถึงทุกวันนี้เราคงปฏิ

ตั้งแต่เกิดมาจนถึงทุกวันนี้เราคงปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตัวเรานั้นไม่มีครู อย่างน้อยครูคนแรกในชีวิตก็คือ พ่อและแม่ นับแต่บัดนั้นมาก็เริ่มที่มีครูมากมายหลายท่านผ่านเข้ามาในชีวิตเราแทบนับไม่ถ้วน ครูอนุบาลซึ่งสอนเราให้รู้จักพูดรู้จักเขียนครั้งแรก แล้วกว่าที่เราจะทำเป็นนั้น ท่านต้องมีความอดทนอดกลั้นมาก นอกจากนั้นยังช่วยดูแลเรา เพราะว่าในตอนนั้นเราก็คงยังเด็กกว่าที่จะรู้จักว่าอะไรเป็นอะไร พอโตเราขึ้นอีกสักหน่อยเราก็ได้พบได้เจอกับครูประถม ครูประถมซึ่งสอนให้เรารู้จักการคิด รู้จักทำ รู้จักการอยู่ร่วมกันกับหมู่เพื่อน ๆ ต่อมาก็พบครูมัธยมซึ่งก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่เตรียมตัวของเราให้พร้อมที่จะก้าวสู่ความสำเร็จต่อไปในอนาคตอีกก้าวหนึ่ง แล้วเราลองคิดเล่น ๆ ดูว่าครูคนไหนที่ยังอยู่ในความทรงจำของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างน้อยครูคนแรกในชีวิตก็คือพ่อและแม่แล้วกว่าที่เราจะทำเป็นนั้นท่านต้องมีความอดทนอดกลั้นมากนอกจากนั้นยังช่วยดูแลเรารู้จักทำรู้จักการอยู่ร่วมกันกับหมู่เพื่อน ๆ แล้วเราลองคิดเล่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่เกิดมาจนถึงทุกวันนี้เราคงปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตัวเรานั้นไม่มีครูอย่างน้อยครูคนแรกในชีวิตก็คือพ่อและแม่นับแต่บัดนั้นมาก็เริ่มที่มีครูมากมายหลายท่านผ่านเข้ามาในชีวิตเราแทบนับไม่ถ้วน แล้วกว่าที่เราจะทำเป็นนั้นท่านต้องมีความอดทนอดกลั้นมากนอกจากนั้นยังช่วยดูแลเราเพราะว่าในตอนนั้นเราก็คงยังเด็กกว่าที่จะรู้จักว่าอะไรเป็นอะไรพอโตเราขึ้นอีกสักหน่อยเราก็ได้พบได้เจอกับครูประถม รู้จักทำรู้จักการอยู่ร่วมกันกับหมู่เพื่อนๆ ต่อมาก็พบครูมัธยมซึ่งก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่เตรียมตัวของเราให้พร้อมที่จะก้าวสู่ความสำเร็จต่อไปในอนาคตอีกก้าวหนึ่งแล้วเราลองคิดเล่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่เกิดมาจนถึงทุกวันนี้เราคงปฏิเสธไม่ไอย่างน้อยครูคนแรกในชีวิตก็คือพ่อและแม่นับแต่บัดนั้นมาก็เริ่มที่มีครูมากมายหลายท่แล้วกว่าที่เราจะทำเป็นนั้นท่านต้องมีความอดทนอดกลั้นมากนอกจากนั้นยังช่วยดูแลเราเพราะว่าในตอนนั้นเราก็คงยังเด็กกว่าที่จะรูพอโตเราขึ้นอีกสักหน่อยเราก็ได้พบได้เจอกับครู้จักทำรู้จักการอยู่ร่วมกันกับหมู่เพื่อนต่อมาก็พบครูมัธยมซึ่งก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่เแล้วเราลองคิดเล่นๆๆ