- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
“There, up in the hill, you will fi
“There, up in the hill, you will find a big rock. Just put an apple there and say your wish. If the apple is eaten then your wish may come true.”
“So, are we really doing this?”
“This is stupid. The legend is a fake!”
“Well, there is nothing to lose, right?”
“If the legend is real then teacher will be healthy again!”
“Let’s do this for teacher.”
“Oh God... I didn’t tell my parents that I’m here. They will scold me!”
“...” all the children there agreed with the one whom just spoke
In this area, that hill was a forbidden one. Even though it was forbidden, times by times, people climbed it while bringing apples with them. People realized that the legend was real and wishes were granted. In the surface people kept forbidding the other to go to that hill but they closed their eyes when someone did go up.
I knew this fact and that was why I suggested the others to do as in the legend. And at last they agreed. But in the end, they still hesitated. So childish...
They made a fuss about doing something for teacher. Teacher was sick. The doctor was almost given up. Slowly but sure, teacher was dying she was our teacher from when we were still grade one. Up until now, teacher was the one who always by our side and helped us as best as she could. She was a warm and kind person.
I rolled my eyes when they wanted to make a thousand crane papers. It was meaningless. If we wanted to help her, this legend was more promising. Because we were still children, we were forbidden from going out at night and thus we climbed the hill at dawn. The sun was about to rise when I, after the other cowered down, put the apple on that big, bread like, rock.
“Make our teacher healthy again!” I shouted.
“And then what we have to do?”
“Isn’t there something should be happened or it is it?”
“The legend is fake!”
“Eeeeekk!!!”
All of the kids jumped and turned to the girl whom just screamed. We followed to where she pointed out and found a red haired woman who was very beautiful and very pale. She was looked like a vampire in the movie.
“Children...”
“We didn’t do anything!”
“Shut up! She isn’t someone from the village!” I shouted to that stupid boy before he dug out our very graves.
“Who are you?”
“... I get none normal customers nowadays...” She sighed.
“...” Those children exchanged looks to the others. But I locked my eyes on that woman. That woman walked passed us and then took the apple from the rock.
“Who is the leader?” Everyone looked at me. I rolled my eyes again.
That woman threw the apple to me and said “I don’t want to grant your wish kids. Ask your parents or the adults to wish it and I’ll grant it.”
“She is...”
“She may be an imposter!”
“But who will travel to this village in the middle of the night?”
“Shut up! Kids are so loud and annoying! Do you want me to kick you out from this hill for you to believe?”
“Why you don’t want to grant our wish?” I walked closer to her.
“... Because, you’re kids!”
“That’s a stupid reason!”
“And you’re stupid. Do you know I’ll collect payment from your wish?”
“We have money!”
“What I want isn’t money!”
“... You can take everything!”
“But your friends don’t think so.”
“... Fine, you can take everything from me!”
“...”
There was an invisible force that pushed us down the hill. We were literary rolled down to the road. We weren’t actually hurt. We were just covered with light bruises and scratches. But those children... They made fuss over it. They were crying and several of them wanted to run to their parents and tattle. I stopped them.
“I want to go home! I don’t want to do it anymore!”
“You stupid! The legend is real and we can heal our teacher.”
“But she doesn’t want to grant our wish. We should tell the adults!”
“Why? We can persuade her. If we tell the adults, they will only scold us!”
“...”
“And while they punish us, teacher will be dead already! Adults will never listen to us, children. They won’t believe in us!”
The next morning, we climbed the hill again. Once again, we were pushed down the hill. And once again, those children cowered down. I had to persuade them over and over again until they decided to try it out once again.
The next morning, we failed again. She wouldn’t listen to us anymore. It was kind of frustrating. But those children started to think that rolling down off the hill was fun. I guessed their heads were hit pretty badly.
The next morning, she didn’t show up.
“So we won’t roll down the hill today?” Why you looked disappointed?
“How long we have to wait?”
“We all will be late!”
“You guys can attend the class. I’ll wait for her.”
“No fair! I want to roll down the hill too!” I glared to that boy.
“I don’t give a damn about that! What I care is teacher!”
“...”
“Please wait for us all. If she comes out then please relay our feeling too.”
“Yes, we want teacher to be healthy too.”
It was hot today. There was no sign of her at all. I want to get down and get some water but what if she showed up? I couldn’t miss that opportunity. For teacher sake...
“Ren!” I didn’t turn around but walked faster to the school gate.
“Ren!” She caught my shoulder and made me turned around. I met with those green eyes. Teacher had long beautiful black hair. She always had that smile that at first I thought as a ridiculous one.
“Ren, please talk to me. Why you always covered in bruises?”
“It’s none of your business.”
“Ren, please! You can’t do this to yourself. People start to think that you’re a bad boy. They think you fight with the others. They think you’re a bad one.”
“That’s right!” At that I ran away.
No one would listen to me anyway. No one would save me. That was what I thought at that time.
Teacher never ever gave up on me. She always bugged cared for me and bothered talked to me. She even stalked followed me for times to times.
That night, when that old man drunk again he beat my mother up then beat me up as per usual. Mother never tried to save me from him. She just cowered at the corner. No one would save me.
Suddenly I heard someone screamed out loud. That old man stopped from beating me up. That was teacher! Didn’t she go home a long time ago?
That old man muttered something. He picked up a glass bottle and broke it. I froze and only could see him walked to the front door. My house was far from the others. Even if the villagers heard my teacher, they would take some time before came at that time...
I looked at the corner where my mother cowered. She covered her head with both of her hands and sobbing. Would I follow her lead to ensure my safety, ignoring whatever might happen to teacher? No!
I stood up and tried to run to outside. But I stumbled. I realized that my body was trembling greatly. I was scared. I didn’t want to be beaten again. It was hurt as hell.
Kyaa!!
It was teacher. I got up again. And ran to where teacher was. I couldn’t think anything than to save teacher. All the fear I felt before suddenly gone. When I saw that old man was choking my bleeding teacher, I felt other emotion, anger.
I took the shovel and hit that old man. But it wasn’t hard enough. I was too weak. He punched me on the stomach and made me flew to teacher. He took the shovel and came to my side. Teacher... She... She hugged me tightly and covered me, protecting me, with her body. Even my own mother never did that.
When father hit teacher and made her unconscious, I cried for the first time after a long year. I screamed out loud “Someone... Please help! Please help teacher!”
“Oh thank goodness! Are you alright?” My vision was blurry but slowly it got clearer. I saw a beautiful brunette man that looked like the Korean star from the TV.
“Who are you?” My voice was very hoarse.
He smiled and then over me a bottle of orange juice. I reflexively took it and gulped it to the end.
“Master, please stop this foolishness and help the kids.” I turned around and that woman was ther.
“Weird woman, please grant our wish. I’ll do whatever you want. If you want my life then take it. But please help teacher!”
“Me too. Me too...” You guys? It was looked like they came back after the school was done.
“Teacher is the best teacher in the world. Don’t let her die!”
“We love teacher.” At this, all the children cried. I, myself, began to cry.
“If I don’t grant it, will you cry too, Monsy?”
“I’ll cry... don’t you pity these children? I’m going to cry, definitely!”
“Ren! Ren! Wake up Ren!” I woke up and found Mrs. Stanley. Mrs. Stanley was a widow with no child. Her husband died in an accident. I couldn’t live with my mother and so couldn’t she. Teacher was the one who asked Mrs. Stanley to take me in.
“Do you forget what day is it? Don’t you want to visit your teacher?” Oh right!
I arrived at teacher’s room. Teacher was sleeping it was the second time I saw teacher lying on that bed. The difference was teacher wasn’t in bandage now.
“Ren?”
“Teacher...”
“Oh... don’t look at me like that. I’m still pretty, ain’t?”
“I’m really sorry that you protected me at that time. Your head must be hit really badly. I’ll ask the doctor to check it out again.
“Hahaha... you actually can tell joke now. You’re not? Ren... it was a long time a go! It’s two years ago. And my head is absolutely fine!”
“Teacher will do the surgery today?”
“Well, there was some check up first. It’s alright, I’ll be fine.”
One by one, the other students came with their parents.
“We are sorry to come late. We overslept!”
“Why didn’t we make one thousand crane papers?”
“There was no time anymore.”
“We are sorry....”
“Okay, that’s it! You guys only make teacher anxious! Behave!”
“Hahaha... Ren, you’re sounded like their big brother!”
“Miracle! Miracle!” Nurses ran to us.”
“Children, the family and everyone... The cancer is gone!”
“What?” Everyone yelled in unison.
“It was still there last night but just now...”
“Is there something wron
“So, are we really doing this?”
“This is stupid. The legend is a fake!”
“Well, there is nothing to lose, right?”
“If the legend is real then teacher will be healthy again!”
“Let’s do this for teacher.”
“Oh God... I didn’t tell my parents that I’m here. They will scold me!”
“...” all the children there agreed with the one whom just spoke
In this area, that hill was a forbidden one. Even though it was forbidden, times by times, people climbed it while bringing apples with them. People realized that the legend was real and wishes were granted. In the surface people kept forbidding the other to go to that hill but they closed their eyes when someone did go up.
I knew this fact and that was why I suggested the others to do as in the legend. And at last they agreed. But in the end, they still hesitated. So childish...
They made a fuss about doing something for teacher. Teacher was sick. The doctor was almost given up. Slowly but sure, teacher was dying she was our teacher from when we were still grade one. Up until now, teacher was the one who always by our side and helped us as best as she could. She was a warm and kind person.
I rolled my eyes when they wanted to make a thousand crane papers. It was meaningless. If we wanted to help her, this legend was more promising. Because we were still children, we were forbidden from going out at night and thus we climbed the hill at dawn. The sun was about to rise when I, after the other cowered down, put the apple on that big, bread like, rock.
“Make our teacher healthy again!” I shouted.
“And then what we have to do?”
“Isn’t there something should be happened or it is it?”
“The legend is fake!”
“Eeeeekk!!!”
All of the kids jumped and turned to the girl whom just screamed. We followed to where she pointed out and found a red haired woman who was very beautiful and very pale. She was looked like a vampire in the movie.
“Children...”
“We didn’t do anything!”
“Shut up! She isn’t someone from the village!” I shouted to that stupid boy before he dug out our very graves.
“Who are you?”
“... I get none normal customers nowadays...” She sighed.
“...” Those children exchanged looks to the others. But I locked my eyes on that woman. That woman walked passed us and then took the apple from the rock.
“Who is the leader?” Everyone looked at me. I rolled my eyes again.
That woman threw the apple to me and said “I don’t want to grant your wish kids. Ask your parents or the adults to wish it and I’ll grant it.”
“She is...”
“She may be an imposter!”
“But who will travel to this village in the middle of the night?”
“Shut up! Kids are so loud and annoying! Do you want me to kick you out from this hill for you to believe?”
“Why you don’t want to grant our wish?” I walked closer to her.
“... Because, you’re kids!”
“That’s a stupid reason!”
“And you’re stupid. Do you know I’ll collect payment from your wish?”
“We have money!”
“What I want isn’t money!”
“... You can take everything!”
“But your friends don’t think so.”
“... Fine, you can take everything from me!”
“...”
There was an invisible force that pushed us down the hill. We were literary rolled down to the road. We weren’t actually hurt. We were just covered with light bruises and scratches. But those children... They made fuss over it. They were crying and several of them wanted to run to their parents and tattle. I stopped them.
“I want to go home! I don’t want to do it anymore!”
“You stupid! The legend is real and we can heal our teacher.”
“But she doesn’t want to grant our wish. We should tell the adults!”
“Why? We can persuade her. If we tell the adults, they will only scold us!”
“...”
“And while they punish us, teacher will be dead already! Adults will never listen to us, children. They won’t believe in us!”
The next morning, we climbed the hill again. Once again, we were pushed down the hill. And once again, those children cowered down. I had to persuade them over and over again until they decided to try it out once again.
The next morning, we failed again. She wouldn’t listen to us anymore. It was kind of frustrating. But those children started to think that rolling down off the hill was fun. I guessed their heads were hit pretty badly.
The next morning, she didn’t show up.
“So we won’t roll down the hill today?” Why you looked disappointed?
“How long we have to wait?”
“We all will be late!”
“You guys can attend the class. I’ll wait for her.”
“No fair! I want to roll down the hill too!” I glared to that boy.
“I don’t give a damn about that! What I care is teacher!”
“...”
“Please wait for us all. If she comes out then please relay our feeling too.”
“Yes, we want teacher to be healthy too.”
It was hot today. There was no sign of her at all. I want to get down and get some water but what if she showed up? I couldn’t miss that opportunity. For teacher sake...
“Ren!” I didn’t turn around but walked faster to the school gate.
“Ren!” She caught my shoulder and made me turned around. I met with those green eyes. Teacher had long beautiful black hair. She always had that smile that at first I thought as a ridiculous one.
“Ren, please talk to me. Why you always covered in bruises?”
“It’s none of your business.”
“Ren, please! You can’t do this to yourself. People start to think that you’re a bad boy. They think you fight with the others. They think you’re a bad one.”
“That’s right!” At that I ran away.
No one would listen to me anyway. No one would save me. That was what I thought at that time.
Teacher never ever gave up on me. She always bugged cared for me and bothered talked to me. She even stalked followed me for times to times.
That night, when that old man drunk again he beat my mother up then beat me up as per usual. Mother never tried to save me from him. She just cowered at the corner. No one would save me.
Suddenly I heard someone screamed out loud. That old man stopped from beating me up. That was teacher! Didn’t she go home a long time ago?
That old man muttered something. He picked up a glass bottle and broke it. I froze and only could see him walked to the front door. My house was far from the others. Even if the villagers heard my teacher, they would take some time before came at that time...
I looked at the corner where my mother cowered. She covered her head with both of her hands and sobbing. Would I follow her lead to ensure my safety, ignoring whatever might happen to teacher? No!
I stood up and tried to run to outside. But I stumbled. I realized that my body was trembling greatly. I was scared. I didn’t want to be beaten again. It was hurt as hell.
Kyaa!!
It was teacher. I got up again. And ran to where teacher was. I couldn’t think anything than to save teacher. All the fear I felt before suddenly gone. When I saw that old man was choking my bleeding teacher, I felt other emotion, anger.
I took the shovel and hit that old man. But it wasn’t hard enough. I was too weak. He punched me on the stomach and made me flew to teacher. He took the shovel and came to my side. Teacher... She... She hugged me tightly and covered me, protecting me, with her body. Even my own mother never did that.
When father hit teacher and made her unconscious, I cried for the first time after a long year. I screamed out loud “Someone... Please help! Please help teacher!”
“Oh thank goodness! Are you alright?” My vision was blurry but slowly it got clearer. I saw a beautiful brunette man that looked like the Korean star from the TV.
“Who are you?” My voice was very hoarse.
He smiled and then over me a bottle of orange juice. I reflexively took it and gulped it to the end.
“Master, please stop this foolishness and help the kids.” I turned around and that woman was ther.
“Weird woman, please grant our wish. I’ll do whatever you want. If you want my life then take it. But please help teacher!”
“Me too. Me too...” You guys? It was looked like they came back after the school was done.
“Teacher is the best teacher in the world. Don’t let her die!”
“We love teacher.” At this, all the children cried. I, myself, began to cry.
“If I don’t grant it, will you cry too, Monsy?”
“I’ll cry... don’t you pity these children? I’m going to cry, definitely!”
“Ren! Ren! Wake up Ren!” I woke up and found Mrs. Stanley. Mrs. Stanley was a widow with no child. Her husband died in an accident. I couldn’t live with my mother and so couldn’t she. Teacher was the one who asked Mrs. Stanley to take me in.
“Do you forget what day is it? Don’t you want to visit your teacher?” Oh right!
I arrived at teacher’s room. Teacher was sleeping it was the second time I saw teacher lying on that bed. The difference was teacher wasn’t in bandage now.
“Ren?”
“Teacher...”
“Oh... don’t look at me like that. I’m still pretty, ain’t?”
“I’m really sorry that you protected me at that time. Your head must be hit really badly. I’ll ask the doctor to check it out again.
“Hahaha... you actually can tell joke now. You’re not? Ren... it was a long time a go! It’s two years ago. And my head is absolutely fine!”
“Teacher will do the surgery today?”
“Well, there was some check up first. It’s alright, I’ll be fine.”
One by one, the other students came with their parents.
“We are sorry to come late. We overslept!”
“Why didn’t we make one thousand crane papers?”
“There was no time anymore.”
“We are sorry....”
“Okay, that’s it! You guys only make teacher anxious! Behave!”
“Hahaha... Ren, you’re sounded like their big brother!”
“Miracle! Miracle!” Nurses ran to us.”
“Children, the family and everyone... The cancer is gone!”
“What?” Everyone yelled in unison.
“It was still there last night but just now...”
“Is there something wron
0/5000
"มี ค่าในฮิลล์ คุณจะพบก้อนหินขนาดใหญ่ เพียงใส่แอปเปิลมี และบอกว่า คุณต้องการ ถ้ากินแอปเปิ้ล แล้วปรารถนาจะมาจริง" "ดังนั้น เราจริง ๆ ทำนี้หรือไม่""นี่คือโง่ ตำนานที่จะปลอม"ความดี มีคือไม่มีอะไรสูญเสีย ขวา"ถ้าตำนานเป็นจริง แล้วครูจะมีสุขภาพดีอีก""ลองทำสำหรับครูผู้สอน""โอ้ พระเจ้า... ผมไม่ได้บอกพ่อว่า ฉันอยู่ที่นี่ พวกเขาจะประชุมเพลิงฉัน""..." เด็กทุกคนมีเห็นด้วยที่เพิ่งพูดในบริเวณนี้ เขานั้นมีอันต้องห้าม แม้ว่าจะถูกห้าม เวลา โดยครั้ง คนปีนมันขณะนำแอปเปิ้ลกับพวกเขา คนรู้ว่า ตำนานแท้จริง และได้รับความปรารถนาดี ในคนผิวเก็บไว้ห้ามปรามทำอื่น ๆ จะไปว่า เขาแต่พวกเขาถูกปิดตาคนได้ขึ้นไปผมรู้ความจริง และที่เป็นเหตุให้แนะนำผู้อื่นให้ทำในตำนาน และในที่สุด ก็ตกลง แต่ในสุด พวกเขายังคง hesitated ดังนั้นการพูดแบบเด็ก...พวกเขาทำยุ่งเกี่ยวกับทำอะไรครู ครูป่วย หมอเกือบได้รับค่า ช้า ๆ แต่แน่ นอน เป็นครูตายเธอจากครูของเราเมื่อเรายังมีชั้นหนึ่ง –ปัจจุบัน ครูไม่ได้ที่จะเคียงข้างเรา และช่วยให้เราดีเหมือนที่เธอสามารถทำ เธอเป็นคนอบอุ่น และประเภทผมสะสมตาเมื่อพวกเขาอยากทำกระดาษนกกระเรียนพันตัว ตนเองได้ ถ้าเราอยากจะช่วยเธอ ตำนานนี้มีแนวโน้มมากขึ้น เพราะเราก็ยังเด็ก เราถูกห้ามจากการขุดในเวลากลางคืน และดังนั้น เราปีนเขาที่รุ่งอรุณ ดวงอาทิตย์จะ เพิ่มขึ้นเมื่อฉัน หลังจากอื่น ๆ cowered ลง ใส่แอปเปิ้ลที่ใหญ่ ขนมปังเช่น ร็อคได้"ทำให้ครูของเรามีสุขภาพดีอีก" ฉันตะโกน"แล้ว สิ่งที่เรามีการทำ""ไม่มีสิ่งที่ควรเกิดขึ้น หรือมันเป็นอย่างไร""ตำนานคือปลอม""Eeeeekk !"เด็กทั้งหมดไป และกลายเป็นสาวที่เพิ่งกรีดร้อง เราตามที่เขาชี้ให้เห็น และพบผู้หญิง haired สีแดงที่สวยงามมาก และซีดมาก เธอเป็นเหมือนแวมไพร์ในภาพยนตร์"เด็ก...""เราไม่ได้ทำอะไร""หยุดพูด เธอไม่ใช่คนจากหมู่บ้าน" ฉันตะโกนไปว่าเด็กโง่ก่อนเขาขุดหาหลุมฝังศพของเรามาก"คุณเป็นใคร"“... ฉันได้รับไม่มีลูกค้าปกติทุกวันนี้..." เธอถอนหายใจ“...” เด็กเหล่านั้นแลกเปลี่ยนกับผู้อื่น แต่ฉันถูกล็อคตากับผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เดินผ่านเราแล้ว เอาแอปเปิ้ลจากร็อค"ใครคือผู้นำ ทุกคนมองที่ฉัน ผมสะสมตาของฉันอีกครั้งผู้หญิงที่โยนแอปเปิ้ลกับฉัน และกล่าวว่า "ไม่อยากให้เด็กของคุณต้องการ ถามพ่อแม่หรือผู้ใหญ่ต้องการ และฉันจะให้""เธอ... ""เธออาจจะสวมรอย""แต่ที่จะเดินทางไปหมู่บ้านนี้กลางดึก""หยุดพูด เด็กจะเสียงดัง และน่ารำคาญมาก คุณต้องฉันจะเตะคุณออกจากเขานี้คุณเชื่อหรือไม่""ทำไมคุณไม่ต้องการให้เราต้อง" ฉันเดินเข้าใกล้เธอ“... เนื่องจาก คุณเด็ก""นั่นคือเหตุผลโง่""แล้วคุณโง่ คุณรู้ผมจะเก็บเงินจากคุณต้อง""เรามีเงิน""สิ่งที่ฉันต้องไม่ใช่เงิน"“... คุณสามารถใช้ทุกอย่าง""แต่เพื่อนไม่คิดอย่างนั้น"“... ดี คุณสามารถทำทุกอย่างจากฉัน"“...”มีแรงมองไม่เห็นที่ผลักเราลงเขา เรามีวรรณกรรมย้อนลงไปที่ถนน เราไม่เจ็บจริง เพียงแค่เราถูกปกคลุม ด้วยแสงขอดและรอยขีดข่วน แต่เด็กเหล่านั้น... พวกเขาทำยุ่งยากขึ้น พวกเขาก็ร้องไห้ และได้ต้องการเรียกใช้พ่อ และ tattle ฉันหยุดพวกเขา"อยากกลับบ้าน ไม่อยากจะทำมันอีกต่อไป""คุณโง่ ตำนานเป็นจริง และเราสามารถรักษาครูของเรา""แต่เธอไม่ต้องการให้เราต้องการ เราควรบอกผู้ใหญ่""ทำไม เราสามารถโน้มน้าวใจของเธอ ถ้าเราบอกผู้ใหญ่ พวกเขาจะเพียงประชุมเพลิงเรา"“...”"และในขณะที่พวกเขาลงโทษเรา ครูจะตายอยู่แล้ว ผู้ใหญ่จะไม่ฟังเรา เด็ก พวกเขาไม่เชื่อเรา" เช้าวันถัดไป เราปีนเขาอีกด้วย อีกครั้ง เราถูกผลักลงเขา และ cowered อีกครั้ง เด็กเหล่านั้นลง ผมชักชวนเล่าจนกระทั่งพวกเขาตัดสินใจที่จะลองอีกครั้งเช้าวันถัดไป เราเหลวอีกครั้ง เธอจะไม่ฟังเราอีกต่อไป มันน่าผิดหวังของ แต่เด็กที่เริ่มต้นคิดว่า กลิ้งลงจากเขาก็สนุก เดาถูกตีศีรษะของพวกเขาสวยไม่ดีเช้าวันถัดไป เธอไม่ได้แสดงค่า"ดังนั้นเราจะไม่กลิ้งลงเขาวันนี้" ทำไมคุณดูผิดหวัง"นานแค่ไหนเราจะต้องรอ"เราจะสาย""พวกคุณสามารถเข้าเรียน ฉันจะรอเธอ""ไม่ยุติธรรม อยากจะกลิ้งลงเขาเกินไป" ผม glared ไปที่เด็ก"ฉันไม่ให้ไอ้ว่า สิ่งที่ฉันดูแลเป็นครู! "“...”"เดี๋ยวเราทั้งหมด ถ้าเธอออก มา แล้วกรุณาถ่ายทอดข้อมูลความรู้สึกของเราไป""ใช่ เราต้องการครูมีสุขภาพที่ดีเกินไป" ได้ร้อนวันนี้ มีป้ายห้ามเธอเลย ฉันต้องการดูลง และได้น้ำแต่ถ้าเธอพบค่า ฉันไม่พลาดโอกาส สำหรับครูสาเก..."เร็น" ไม่เยอะ แต่เดินเร็วกับประตูโรงเรียน"เร็น" เธอจับไหล่ของฉัน และทำให้ฉันหันไปรอบ ๆ ฉันได้พบกับที่ตาสีเขียว ครูมีผมดำยาวสวยงาม เธอมักจะมีที่ยิ้มที่ครั้งแรกคิดเป็นหนึ่งไร้สาระ"เร็น กรุณาติดต่อกับฉัน ทำไมคุณจะครอบคลุมในขอด""มันเป็นธุรกิจของคุณไม่มี""เร็น โปรด คุณไม่สามารถทำได้เพื่อตัวเอง คนเริ่มคิดว่า คุณเป็นเด็กไม่ดี พวกเขาคิดว่า คุณต่อสู้กับผู้อื่น พวกเขาคิดว่า คุณหนึ่งไม่""ถูกต้อง" ที่ฉันวิ่งหนีไปใครจะฟังผมต่อไป ไม่มีใครจะช่วยฉัน ที่เป็นสิ่งที่ผมคิดว่า ในเวลานั้นครูเคยให้ค่ากับฉัน เธอเสมอ bugged ฉันดูแลเอาใจใส่ และใส่ใจพูดคุยกับผม เธอจะไล่ตามฉันสำหรับเวลาครั้งคืนนั้น เมื่อนั้นคนเมาอีกเขาชนะแม่ขึ้นแล้วบันไดตามปกติ แม่เคยพยายามบันทึกฉันจากเขา เธอเพียงแค่ cowered ที่มุม ไม่มีใครจะช่วยฉันทันใดนั้นผมได้ยินคนกรีดร้องดัง ๆ คนที่หยุดจากตีฉันค่า ที่เป็นครู ไม่ได้เข้าบ้านนานมาแล้วคนที่ muttered บางสิ่งบางอย่าง เขารับขวดแก้ว และมัน ฉัน froze และเพียง ได้เห็นเขาเดินไปประตูหน้า บ้านก็ไกลจากผู้อื่น แม้ว่าชาวบ้านได้ยินครูของฉัน พวกเขาจะใช้เวลาก่อนมาที่...ผมมองในมุมที่แม่ cowered เธอครอบคลุมศีรษะของเธอ ด้วยมือของเธอทั้งสอง และ sobbing ตามเป้าหมายของเธอให้ปลอดภัยของฉันจะ ละเว้นสิ่งอาจเกิดขึ้นกับครูหรือไม่ ไม่ใช่!ฉันลุกขึ้นยืน และพยายามทำให้อยู่นอก แต่ฉัน stumbled รับรู้ว่า ร่างกายของฉันถูกงก ๆ อย่างมาก ผมกลัว ฉันไม่ต้องการจะตีอีกครั้ง มันถูกทำร้ายเป็นนรกKyaa !!มันเป็นครู ฉันขึ้นต่อได้อีก และวิ่งไปที่ครูไม่ ผมไม่คิดอะไรมากกว่าการบันทึกครู ความกลัวทั้งหมดฉันรู้สึกก่อนไปก็ เมื่อผมเห็นว่า คนเก่าถูก choking ครูของฉันมีเลือดออก ผมรู้สึกอารมณ์อื่น ๆ ความโกรธใช้เวลาขุดก็ และตีคนนั้น แต่ไม่หนักพอ ผมอ่อนแอเกินไป เขาเจาะฉันในท้อง และทำให้ฉันบินไปครู เขาเอาพลั่ว และมาถึงด้านข้างของฉัน ครู... เธอ... นาง hugged ผมแน่น และครอบคลุมฉัน ปกป้อง ฉันกับร่างกายของเธอ แม้กระทั่งแม่ของตัวเองไม่ได้ที่เมื่อพ่อตีครู และทำเธออสัญ ข้าเป็นครั้งแรกหลังจากปีที่ยาวนาน ฉันกรีดร้องดัง ๆ "คน... กรุณาช่วย ช่วยครู" "โอ้ ขอบคุณความดี รึเปล่าครับ" วิสัยทัศน์ของฉันถูกมัว แต่ช้ามันได้ชัดเจน ผมเห็นคนคล้ำสวยงามที่ดูเหมือนดาวเกาหลีจากทีวี"คุณเป็นใคร" เสียงของฉันถูกเครือมากเขายิ้ม แล้วข้าขวดน้ำส้ม ฉัน reflexively เอา และ gulped ตาม"หลัก โปรดหยุดความโง่นี้ และช่วยให้เด็ก" ผมหันไปรอบ ๆ และผู้หญิงคนนั้นคือ เธอ"ผู้หญิงแปลก กรุณาให้เราต้อง ฉันจะทำสิ่งที่คุณต้องการ ถ้าคุณต้องการชีวิตของฉัน แล้วมัน แต่กรุณาช่วยครู""ฉันเกินไป ฉันเกินไป... " พวกคุณ มันไม่ดูเหมือนจะมาหลังกลับจากโรงเรียนทำ"ครูเป็นครูที่ดีที่สุดในโลก อย่าปล่อยให้เธอตาย""เรารักครู" เด็ก ๆ ที่นี้ ร้องเรียก ตัวเอง เริ่มร้องไห้"ถ้าฉันไม่ให้มัน จะคุณร้องไห้มากเกินไป Monsy""ฉันจะร้องไห้...ไม่สงสารเด็กเหล่านี้หรือไม่ ฉันจะร้องไห้ แน่นอน" "เรน เร็น ปลุกเร็น" ฉันตื่นขึ้น และพบนาง Stanley นาง Stanley ม่าย มีลูกไม่ได้ สามีของเธอเสียชีวิตในอุบัติเหตุ ฉันไม่สามารถอยู่กับแม่และเพื่อไม่เธอ ครูเป็นผู้ถามนาง Stanley จะฉันใน"อย่าลืมมันเป็นวันอะไร ไม่ต้องชมอาจารย์" โอ้ ขวา ฉันมาถึงที่ห้องพักครู ครูนอนเป็นครั้งที่สองที่ผมเห็นอาจารย์นอนบนเตียงที่ ความแตกต่างคือ ครูไม่ได้ในผ้าพันแผลตอนนี้"Ren""ครู...""โอ้...อย่ามองฉันเช่นนั้น ฉันฉันยังสวย ain't ""ฉันเสียใจจริง ๆ ที่คุณป้องกันฉันในขณะนั้น ต้องตีหัวของคุณเลวจริง ๆ ฉันจะขอให้แพทย์ออกไปอีก " Hahaha...คุณจริงสามารถบอกตอนนี้เล่นได้ คุณไม่ เร็น...มันเป็นเวลานานต่อไป สองปีที่ผ่านมาได้ และหัวของฉันเป็นอย่างดี""ครูจะทำการผ่าตัดวันนี้""ดี มีบางเครื่องค่าแรก ครับ จะดี" หนึ่ง นักเรียนอื่น ๆ ที่มากับผู้ปกครอง"ขอมาสาย เรา overslept ""ทำไมไม่เราทำเอกสารเครนพัน""มีเวลาอีกต่อไปไม่""ขออภัย...""เอาล่ะ ใช่ พวกคุณเท่านั้นทำให้ครูกังวล ทำงาน""Hahaha... เร็น คุณแต่เพียงแห่งเช่นพี่ใหญ่ของพวกเขา! " "มหัศจรรย์ มหัศจรรย์" พยาบาลวิ่งให้เรา""เด็ก ครอบครัว และทุกคน... มะเร็งหาย""อะไร" ทุกคน yelled สามัคคี"ก็ยังคงมีแต่เพียงตอนนี้เมื่อคืน...""มีอะไร wron
การแปล กรุณารอสักครู่..
“There, up in the hill, you will find a big rock. Just put an apple there and say your wish. If the apple is eaten then your wish may come true.”
“So, are we really doing this?”
“This is stupid. The legend is a fake!”
“Well, there is nothing to lose, right?”
“If the legend is real then teacher will be healthy again!”
“Let’s do this for teacher.”
“Oh God... I didn’t tell my parents that I’m here. They will scold me!”
“...” all the children there agreed with the one whom just spoke
In this area, that hill was a forbidden one. Even though it was forbidden, times by times, people climbed it while bringing apples with them. People realized that the legend was real and wishes were granted. In the surface people kept forbidding the other to go to that hill but they closed their eyes when someone did go up.
I knew this fact and that was why I suggested the others to do as in the legend. And at last they agreed. But in the end, they still hesitated. So childish...
They made a fuss about doing something for teacher. Teacher was sick. The doctor was almost given up. Slowly but sure, teacher was dying she was our teacher from when we were still grade one. Up until now, teacher was the one who always by our side and helped us as best as she could. She was a warm and kind person.
I rolled my eyes when they wanted to make a thousand crane papers. It was meaningless. If we wanted to help her, this legend was more promising. Because we were still children, we were forbidden from going out at night and thus we climbed the hill at dawn. The sun was about to rise when I, after the other cowered down, put the apple on that big, bread like, rock.
“Make our teacher healthy again!” I shouted.
“And then what we have to do?”
“Isn’t there something should be happened or it is it?”
“The legend is fake!”
“Eeeeekk!!!”
All of the kids jumped and turned to the girl whom just screamed. We followed to where she pointed out and found a red haired woman who was very beautiful and very pale. She was looked like a vampire in the movie.
“Children...”
“We didn’t do anything!”
“Shut up! She isn’t someone from the village!” I shouted to that stupid boy before he dug out our very graves.
“Who are you?”
“... I get none normal customers nowadays...” She sighed.
“...” Those children exchanged looks to the others. But I locked my eyes on that woman. That woman walked passed us and then took the apple from the rock.
“Who is the leader?” Everyone looked at me. I rolled my eyes again.
That woman threw the apple to me and said “I don’t want to grant your wish kids. Ask your parents or the adults to wish it and I’ll grant it.”
“She is...”
“She may be an imposter!”
“But who will travel to this village in the middle of the night?”
“Shut up! Kids are so loud and annoying! Do you want me to kick you out from this hill for you to believe?”
“Why you don’t want to grant our wish?” I walked closer to her.
“... Because, you’re kids!”
“That’s a stupid reason!”
“And you’re stupid. Do you know I’ll collect payment from your wish?”
“We have money!”
“What I want isn’t money!”
“... You can take everything!”
“But your friends don’t think so.”
“... Fine, you can take everything from me!”
“...”
There was an invisible force that pushed us down the hill. We were literary rolled down to the road. We weren’t actually hurt. We were just covered with light bruises and scratches. But those children... They made fuss over it. They were crying and several of them wanted to run to their parents and tattle. I stopped them.
“I want to go home! I don’t want to do it anymore!”
“You stupid! The legend is real and we can heal our teacher.”
“But she doesn’t want to grant our wish. We should tell the adults!”
“Why? We can persuade her. If we tell the adults, they will only scold us!”
“...”
“And while they punish us, teacher will be dead already! Adults will never listen to us, children. They won’t believe in us!”
The next morning, we climbed the hill again. Once again, we were pushed down the hill. And once again, those children cowered down. I had to persuade them over and over again until they decided to try it out once again.
The next morning, we failed again. She wouldn’t listen to us anymore. It was kind of frustrating. But those children started to think that rolling down off the hill was fun. I guessed their heads were hit pretty badly.
The next morning, she didn’t show up.
“So we won’t roll down the hill today?” Why you looked disappointed?
“How long we have to wait?”
“We all will be late!”
“You guys can attend the class. I’ll wait for her.”
“No fair! I want to roll down the hill too!” I glared to that boy.
“I don’t give a damn about that! What I care is teacher!”
“...”
“Please wait for us all. If she comes out then please relay our feeling too.”
“Yes, we want teacher to be healthy too.”
It was hot today. There was no sign of her at all. I want to get down and get some water but what if she showed up? I couldn’t miss that opportunity. For teacher sake...
“Ren!” I didn’t turn around but walked faster to the school gate.
“Ren!” She caught my shoulder and made me turned around. I met with those green eyes. Teacher had long beautiful black hair. She always had that smile that at first I thought as a ridiculous one.
“Ren, please talk to me. Why you always covered in bruises?”
“It’s none of your business.”
“Ren, please! You can’t do this to yourself. People start to think that you’re a bad boy. They think you fight with the others. They think you’re a bad one.”
“That’s right!” At that I ran away.
No one would listen to me anyway. No one would save me. That was what I thought at that time.
Teacher never ever gave up on me. She always bugged cared for me and bothered talked to me. She even stalked followed me for times to times.
That night, when that old man drunk again he beat my mother up then beat me up as per usual. Mother never tried to save me from him. She just cowered at the corner. No one would save me.
Suddenly I heard someone screamed out loud. That old man stopped from beating me up. That was teacher! Didn’t she go home a long time ago?
That old man muttered something. He picked up a glass bottle and broke it. I froze and only could see him walked to the front door. My house was far from the others. Even if the villagers heard my teacher, they would take some time before came at that time...
I looked at the corner where my mother cowered. She covered her head with both of her hands and sobbing. Would I follow her lead to ensure my safety, ignoring whatever might happen to teacher? No!
I stood up and tried to run to outside. But I stumbled. I realized that my body was trembling greatly. I was scared. I didn’t want to be beaten again. It was hurt as hell.
Kyaa!!
It was teacher. I got up again. And ran to where teacher was. I couldn’t think anything than to save teacher. All the fear I felt before suddenly gone. When I saw that old man was choking my bleeding teacher, I felt other emotion, anger.
I took the shovel and hit that old man. But it wasn’t hard enough. I was too weak. He punched me on the stomach and made me flew to teacher. He took the shovel and came to my side. Teacher... She... She hugged me tightly and covered me, protecting me, with her body. Even my own mother never did that.
When father hit teacher and made her unconscious, I cried for the first time after a long year. I screamed out loud “Someone... Please help! Please help teacher!”
“Oh thank goodness! Are you alright?” My vision was blurry but slowly it got clearer. I saw a beautiful brunette man that looked like the Korean star from the TV.
“Who are you?” My voice was very hoarse.
He smiled and then over me a bottle of orange juice. I reflexively took it and gulped it to the end.
“Master, please stop this foolishness and help the kids.” I turned around and that woman was ther.
“Weird woman, please grant our wish. I’ll do whatever you want. If you want my life then take it. But please help teacher!”
“Me too. Me too...” You guys? It was looked like they came back after the school was done.
“Teacher is the best teacher in the world. Don’t let her die!”
“We love teacher.” At this, all the children cried. I, myself, began to cry.
“If I don’t grant it, will you cry too, Monsy?”
“I’ll cry... don’t you pity these children? I’m going to cry, definitely!”
“Ren! Ren! Wake up Ren!” I woke up and found Mrs. Stanley. Mrs. Stanley was a widow with no child. Her husband died in an accident. I couldn’t live with my mother and so couldn’t she. Teacher was the one who asked Mrs. Stanley to take me in.
“Do you forget what day is it? Don’t you want to visit your teacher?” Oh right!
I arrived at teacher’s room. Teacher was sleeping it was the second time I saw teacher lying on that bed. The difference was teacher wasn’t in bandage now.
“Ren?”
“Teacher...”
“Oh... don’t look at me like that. I’m still pretty, ain’t?”
“I’m really sorry that you protected me at that time. Your head must be hit really badly. I’ll ask the doctor to check it out again.
“Hahaha... you actually can tell joke now. You’re not? Ren... it was a long time a go! It’s two years ago. And my head is absolutely fine!”
“Teacher will do the surgery today?”
“Well, there was some check up first. It’s alright, I’ll be fine.”
One by one, the other students came with their parents.
“We are sorry to come late. We overslept!”
“Why didn’t we make one thousand crane papers?”
“There was no time anymore.”
“We are sorry....”
“Okay, that’s it! You guys only make teacher anxious! Behave!”
“Hahaha... Ren, you’re sounded like their big brother!”
“Miracle! Miracle!” Nurses ran to us.”
“Children, the family and everyone... The cancer is gone!”
“What?” Everyone yelled in unison.
“It was still there last night but just now...”
“Is there something wron
“So, are we really doing this?”
“This is stupid. The legend is a fake!”
“Well, there is nothing to lose, right?”
“If the legend is real then teacher will be healthy again!”
“Let’s do this for teacher.”
“Oh God... I didn’t tell my parents that I’m here. They will scold me!”
“...” all the children there agreed with the one whom just spoke
In this area, that hill was a forbidden one. Even though it was forbidden, times by times, people climbed it while bringing apples with them. People realized that the legend was real and wishes were granted. In the surface people kept forbidding the other to go to that hill but they closed their eyes when someone did go up.
I knew this fact and that was why I suggested the others to do as in the legend. And at last they agreed. But in the end, they still hesitated. So childish...
They made a fuss about doing something for teacher. Teacher was sick. The doctor was almost given up. Slowly but sure, teacher was dying she was our teacher from when we were still grade one. Up until now, teacher was the one who always by our side and helped us as best as she could. She was a warm and kind person.
I rolled my eyes when they wanted to make a thousand crane papers. It was meaningless. If we wanted to help her, this legend was more promising. Because we were still children, we were forbidden from going out at night and thus we climbed the hill at dawn. The sun was about to rise when I, after the other cowered down, put the apple on that big, bread like, rock.
“Make our teacher healthy again!” I shouted.
“And then what we have to do?”
“Isn’t there something should be happened or it is it?”
“The legend is fake!”
“Eeeeekk!!!”
All of the kids jumped and turned to the girl whom just screamed. We followed to where she pointed out and found a red haired woman who was very beautiful and very pale. She was looked like a vampire in the movie.
“Children...”
“We didn’t do anything!”
“Shut up! She isn’t someone from the village!” I shouted to that stupid boy before he dug out our very graves.
“Who are you?”
“... I get none normal customers nowadays...” She sighed.
“...” Those children exchanged looks to the others. But I locked my eyes on that woman. That woman walked passed us and then took the apple from the rock.
“Who is the leader?” Everyone looked at me. I rolled my eyes again.
That woman threw the apple to me and said “I don’t want to grant your wish kids. Ask your parents or the adults to wish it and I’ll grant it.”
“She is...”
“She may be an imposter!”
“But who will travel to this village in the middle of the night?”
“Shut up! Kids are so loud and annoying! Do you want me to kick you out from this hill for you to believe?”
“Why you don’t want to grant our wish?” I walked closer to her.
“... Because, you’re kids!”
“That’s a stupid reason!”
“And you’re stupid. Do you know I’ll collect payment from your wish?”
“We have money!”
“What I want isn’t money!”
“... You can take everything!”
“But your friends don’t think so.”
“... Fine, you can take everything from me!”
“...”
There was an invisible force that pushed us down the hill. We were literary rolled down to the road. We weren’t actually hurt. We were just covered with light bruises and scratches. But those children... They made fuss over it. They were crying and several of them wanted to run to their parents and tattle. I stopped them.
“I want to go home! I don’t want to do it anymore!”
“You stupid! The legend is real and we can heal our teacher.”
“But she doesn’t want to grant our wish. We should tell the adults!”
“Why? We can persuade her. If we tell the adults, they will only scold us!”
“...”
“And while they punish us, teacher will be dead already! Adults will never listen to us, children. They won’t believe in us!”
The next morning, we climbed the hill again. Once again, we were pushed down the hill. And once again, those children cowered down. I had to persuade them over and over again until they decided to try it out once again.
The next morning, we failed again. She wouldn’t listen to us anymore. It was kind of frustrating. But those children started to think that rolling down off the hill was fun. I guessed their heads were hit pretty badly.
The next morning, she didn’t show up.
“So we won’t roll down the hill today?” Why you looked disappointed?
“How long we have to wait?”
“We all will be late!”
“You guys can attend the class. I’ll wait for her.”
“No fair! I want to roll down the hill too!” I glared to that boy.
“I don’t give a damn about that! What I care is teacher!”
“...”
“Please wait for us all. If she comes out then please relay our feeling too.”
“Yes, we want teacher to be healthy too.”
It was hot today. There was no sign of her at all. I want to get down and get some water but what if she showed up? I couldn’t miss that opportunity. For teacher sake...
“Ren!” I didn’t turn around but walked faster to the school gate.
“Ren!” She caught my shoulder and made me turned around. I met with those green eyes. Teacher had long beautiful black hair. She always had that smile that at first I thought as a ridiculous one.
“Ren, please talk to me. Why you always covered in bruises?”
“It’s none of your business.”
“Ren, please! You can’t do this to yourself. People start to think that you’re a bad boy. They think you fight with the others. They think you’re a bad one.”
“That’s right!” At that I ran away.
No one would listen to me anyway. No one would save me. That was what I thought at that time.
Teacher never ever gave up on me. She always bugged cared for me and bothered talked to me. She even stalked followed me for times to times.
That night, when that old man drunk again he beat my mother up then beat me up as per usual. Mother never tried to save me from him. She just cowered at the corner. No one would save me.
Suddenly I heard someone screamed out loud. That old man stopped from beating me up. That was teacher! Didn’t she go home a long time ago?
That old man muttered something. He picked up a glass bottle and broke it. I froze and only could see him walked to the front door. My house was far from the others. Even if the villagers heard my teacher, they would take some time before came at that time...
I looked at the corner where my mother cowered. She covered her head with both of her hands and sobbing. Would I follow her lead to ensure my safety, ignoring whatever might happen to teacher? No!
I stood up and tried to run to outside. But I stumbled. I realized that my body was trembling greatly. I was scared. I didn’t want to be beaten again. It was hurt as hell.
Kyaa!!
It was teacher. I got up again. And ran to where teacher was. I couldn’t think anything than to save teacher. All the fear I felt before suddenly gone. When I saw that old man was choking my bleeding teacher, I felt other emotion, anger.
I took the shovel and hit that old man. But it wasn’t hard enough. I was too weak. He punched me on the stomach and made me flew to teacher. He took the shovel and came to my side. Teacher... She... She hugged me tightly and covered me, protecting me, with her body. Even my own mother never did that.
When father hit teacher and made her unconscious, I cried for the first time after a long year. I screamed out loud “Someone... Please help! Please help teacher!”
“Oh thank goodness! Are you alright?” My vision was blurry but slowly it got clearer. I saw a beautiful brunette man that looked like the Korean star from the TV.
“Who are you?” My voice was very hoarse.
He smiled and then over me a bottle of orange juice. I reflexively took it and gulped it to the end.
“Master, please stop this foolishness and help the kids.” I turned around and that woman was ther.
“Weird woman, please grant our wish. I’ll do whatever you want. If you want my life then take it. But please help teacher!”
“Me too. Me too...” You guys? It was looked like they came back after the school was done.
“Teacher is the best teacher in the world. Don’t let her die!”
“We love teacher.” At this, all the children cried. I, myself, began to cry.
“If I don’t grant it, will you cry too, Monsy?”
“I’ll cry... don’t you pity these children? I’m going to cry, definitely!”
“Ren! Ren! Wake up Ren!” I woke up and found Mrs. Stanley. Mrs. Stanley was a widow with no child. Her husband died in an accident. I couldn’t live with my mother and so couldn’t she. Teacher was the one who asked Mrs. Stanley to take me in.
“Do you forget what day is it? Don’t you want to visit your teacher?” Oh right!
I arrived at teacher’s room. Teacher was sleeping it was the second time I saw teacher lying on that bed. The difference was teacher wasn’t in bandage now.
“Ren?”
“Teacher...”
“Oh... don’t look at me like that. I’m still pretty, ain’t?”
“I’m really sorry that you protected me at that time. Your head must be hit really badly. I’ll ask the doctor to check it out again.
“Hahaha... you actually can tell joke now. You’re not? Ren... it was a long time a go! It’s two years ago. And my head is absolutely fine!”
“Teacher will do the surgery today?”
“Well, there was some check up first. It’s alright, I’ll be fine.”
One by one, the other students came with their parents.
“We are sorry to come late. We overslept!”
“Why didn’t we make one thousand crane papers?”
“There was no time anymore.”
“We are sorry....”
“Okay, that’s it! You guys only make teacher anxious! Behave!”
“Hahaha... Ren, you’re sounded like their big brother!”
“Miracle! Miracle!” Nurses ran to us.”
“Children, the family and everyone... The cancer is gone!”
“What?” Everyone yelled in unison.
“It was still there last night but just now...”
“Is there something wron
การแปล กรุณารอสักครู่..
" มีขึ้นในภูเขา คุณจะพบก้อนหินใหญ่ แค่ใส่แอปเปิ้ลที่นั่นและบอกความปรารถนาของคุณ ถ้าแอปเปิ้ลกินแล้วความปรารถนาของคุณจะเป็นจริง "
" ดังนั้น เราจะทำแบบนี้จริงๆหรอ ? "
" นี่มันโง่ ตำนานเป็นของปลอม ! "
" อืม ไม่มีอะไรจะเสียใช่มั้ย ? "
" ถ้าตำนานเป็นจริง แล้วครูจะมีสุขภาพดีอีกครั้ง "
" ไปทำสิ่งนี้ให้อาจารย์ "
" โอ้พระเจ้า . . . . . . .ผมไม่ได้บอกพ่อแม่ว่าผมอยู่ที่นี่ พวกเขาจะตำหนิฉัน "
" . . . . . . . " เด็กทุกคนมีความคิดเห็นกับคนที่เพิ่งพูด
ในพื้นที่เนินเขาที่เป็นสิ่งต้องห้าม . ถึงแม้ว่ามันเป็นสิ่งต้องห้าม ครั้ง โดยครั้ง ผู้ปีนในขณะที่นำแอปเปิ้ลกับพวกเขา คนตระหนักว่า ตำนานมีจริง และต้องการได้รับ .ในพื้นผิวของคนเอาแต่ห้ามอื่น ๆ ไปที่ภูเขา แต่พวกเขาปิดตาของพวกเขาเมื่อมีใครขึ้นไป .
ผมรู้ข้อเท็จจริงนี้ และนั่นคือเหตุผลที่ผมแนะนำคนอื่นให้ทำเหมือนในตำนาน และสุดท้ายพวกเขาเห็นด้วย แต่สุดท้าย ก็ยังลังเล เด็กจริงๆ . . . . . . .
พวกเขาบ่นเกี่ยวกับการทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับครู ครูป่วย หมอก็เกือบจะยอมแพ้ ช้า แต่แน่นอนอาจารย์กำลังจะตาย เธอเป็นครูของเราจากตอนที่เรายังเป็นเกรดหนึ่ง จนถึงตอนนี้ อาจารย์เป็นคนที่อยู่ข้างเราและช่วยให้เราอย่างดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ เธอเป็นคนที่อบอุ่นและใจดี
ฉันกลอกตาเมื่อพวกเขาต้องการให้พันเครนกระดาษ มันไม่มีความหมายอะไรเลย ถ้าเราต้องการที่จะช่วยเธอ ตำนานนี้มีความเป็นไปได้มากขึ้น เพราะเรายังเด็กเราถูกห้ามไม่ให้ออกไปในเวลากลางคืน และดังนั้น เราปีนขึ้นเนินเขาในยามเช้า พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น เมื่อฉัน หลังจากที่อื่น ๆ cowered ลงใส่แอปเปิ้ลที่ใหญ่ ขนมปังเหมือนหิน .
" ให้ครูของเรามีสุขภาพดีอีกครั้ง " ฉันตะโกน
" แล้ว สิ่งที่เราต้องทำ "
" ไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเกิดขึ้นหรือมันคือ ? "
" ตำนานปลอม ! "
" eeeeekk ! ! ! ! ! ! ! ! "
ทั้งหมดของเด็กเพิ่มขึ้นและกลายเป็นผู้หญิงที่แค่ร้อง เราตามไปที่เธอชี้ และพบผู้หญิงที่มีผมสีแดงที่สวยงามมากและซีดมาก เธอมองเหมือนแวมไพร์ในหนัง .
" เด็ก . . . . . . . "
" เราไม่ได้ทำอะไรเลย "
" หุบปาก ! เธอไม่ใช่ใครบางคนจากหมู่บ้าน " ผมตะโกนไปว่าโง่ก่อนเขาขุดหลุมฝังศพของเรา .
" นายเป็นใคร ? "
" . . . . . . .แต่ฉันไม่ได้ปกติลูกค้าปัจจุบัน . . . . . . . " เธอถอนหายใจ .
" . . . . . . . " เด็กแลกเปลี่ยนดูคนอื่น แต่ฉันอยู่ในสายตาผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เดินผ่านเราแล้วเอาแอปเปิ้ลจากหิน .
" ใครเป็นผู้นำ ? " ทุกคนมองมาที่ฉัน ฉันกลอกตาอีกครั้ง .
ผู้หญิงโยนแอปเปิ้ลให้ฉันและกล่าวว่า " ผมไม่อยากให้เด็ก ๆที่คุณต้องการให้พ่อแม่หรือผู้ใหญ่จะต้องการมันและฉันตกลง "
" เธอ . . . . . . "
" เธออาจจะตัวปลอม ! "
" แต่คนที่จะเดินทางไปหมู่บ้านนี้ ตอนกลางดึก "
" หุบปาก ! เด็กๆ ส่งเสียงดังและน่ารำคาญ ! นายอยากให้ฉันเตะนายออกไปจากเนินนี้สำหรับคุณที่จะเชื่อ "
" ทำไมนายถึงไม่อยากให้เราปรารถนา " ผมเดินเข้าไปใกล้เธอ .
" . . . . . . . เพราะคุณยังเด็ก "
" มันเป็นเหตุผลงี่เง่า ! "
" และคุณก็โง่ คุณรู้ว่าผมจะรวบรวมเงินจากพ่อ "
" เรามีเงิน "
" สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่เงิน "
" . . . . . . . คุณสามารถใช้ทุกอย่าง "
" แต่เพื่อนไม่คิดเช่นนั้น "
" . . . . . . . ดี , คุณสามารถเอาทุกอย่างไปจากฉัน ! "
" . . . . . . . " มันมองไม่เห็นแรงที่ผลักเราลงเนิน เรากำลังกลิ้งลงไปทางวรรณกรรมเราไม่ได้เจ็บจริงๆ เรากำลังเต็มไปด้วยรอยช้ำเบาๆ และรอยขีดข่วน แต่เด็กพวกนั้น . . . . . . . พวกเขาทำให้วุ่นวายไปหมด พวกเขาร้องไห้และหลายของพวกเขาต้องเรียกผู้ปกครอง และการนินทา ฉันหยุดพวกเขา .
" ฉันต้องการกลับบ้าน ฉันไม่อยากทำมันอีก "
" เจ้าโง่ ! ! ! ตำนานเป็นจริงและเราสามารถรักษาครูของเรา . "
" แต่เธอไม่อยากทำตามคำขอของเราเราควรจะบอกผู้ใหญ่ "
" ทำไม ? เราสามารถโน้มน้าวเธอ ถ้าเราบอกผู้ใหญ่ เขาจะด่าเรา "
" . . . . . . . "
" และขณะที่พวกเขาลงโทษเรา ครูจะตายอยู่แล้ว ! ผู้ใหญ่จะไม่ฟังเรา เด็ก พวกเขาไม่เชื่อในเรา "
เช้าวันถัดไปที่เราปีนเขาอีกครั้ง อีกครั้งที่เราถูกผลักลงจากภูเขา และอีกครั้ง เด็กพวกนั้น cowered ลงฉันต้องเกลี้ยกล่อมพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าพวกเขาจะตัดสินใจที่จะลองมันออกมาอีกครั้ง .
วันรุ่งขึ้นเราล้มเหลวอีกครั้ง เธอจะไม่ฟังเราอีกแล้ว มันเป็นอะไรที่หงุดหงิด แต่เด็กพวกนั้นก็เริ่มคิดที่กลิ้งลงมาจากเนินเขาสนุกมาก ผมเดาว่าพวกเขาถูกตีอย่างรุนแรง
ในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอไม่มา .
" เราไม่กลิ้งลงเนินเขาในวันนี้ ?" ทำไมคุณดูผิดหวัง
" นานแค่ไหนที่เราต้องรอ "
" เรากำลังจะสายแล้ว "
" พวกนายสามารถเข้าร่วมชั้นเรียน ฉันจะรอเธอ "
" ไม่ยุติธรรม ฉันต้องการที่จะม้วนลงเนินด้วย " ฉันก็ว่า บอย .
" ฉันไม่ให้แช่งเกี่ยวกับที่ ! สิ่งที่ผมสนใจคือ อาจารย์ "
" . . . . . . . "
" กรุณารอพวกเราทุกคน ถ้าเธอออกมาแล้ว ได้โปรดถ่ายทอดความรู้สึกของเราเหมือนกัน "
" ครับเราอยากให้ครูมีสุขภาพด้วย "
มันร้อนวันนี้ ยังไม่มีวี่แววของเธอเลย ผมลงไปเอาน้ำ แต่ถ้าเธอมา ผมไม่พลาดโอกาสนั้น สำหรับครูแล้ว . . . . . . .
" เรน ! " ผมไม่ได้หันกลับไป แต่เดินเร็วกว่าประตูโรงเรียน .
" เรน ! " เธอจับไหล่ของฉันและทำให้ฉันหันไปรอบ ๆ ผมได้เจอกับดวงตาสีเขียวนั้นครูมีเส้นผมสีดำยาวสวย เธอมักจะมีรอยยิ้มที่ตอนแรกคิดว่าเป็นตลก .
" เรน พูดกับฉันหน่อย ทำไมคุณมักจะเต็มไปด้วยรอยช้ำ "
" ไม่ใช่เรื่องของเธอ "
" เรน , ได้โปรด ! คุณไม่สามารถทำแบบนี้กับตัวเอง ผู้คนเริ่มที่จะคิดว่าคุณเป็นเด็กไม่ดี พวกเขาคิดว่า คุณต่อสู้กับคนอื่น ๆ พวกเขาคิดว่าคุณเป็นคนไม่ดี "
" ใช่แล้ว !" ที่ฉันวิ่งหนี .
ไม่มีใครฟังฉันอยู่แล้ว ไม่มีใครช่วยฉันได้ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดในตอนนั้น
ครูไม่เคยทิ้งฉัน เธอเสมอ bugged ดูแลฉันและมาคุยกับฉัน เธอจะไล่ตามฉัน ครั้ง ครั้ง
คืนนั้น เมื่อชายชราเมาอีกแล้วเขาทำร้ายแม่ขึ้นแล้วตีผมเช่นเคย แม่เคยพยายามที่จะปกป้องฉันจากเขาเธอแค่ cowered ที่มุม ไม่มีใครช่วยฉันได้ ฉันได้ยินเสียงคนร้อง
ก็ออกมา ชายชราหยุดตีผม นั่นคืออาจารย์ เธอไม่ได้กลับบ้านนานแล้วเหรอ ?
ตาแก่พึมพำอะไรบางอย่าง เขาหยิบขวดแก้ว และทำลายมัน ผมชะงัก และเพียงเห็นเขาเดินไปที่หน้าประตู บ้านผมอยู่ไกลจากคนอื่น ๆแม้ว่าชาวบ้านได้ยินเสียงครูของฉัน พวกเขาจะใช้เวลาก่อนที่จะถึงตอนนั้น . . . . . . .
ผมมองมุมไหนแม่ cowered . เธอคลุมศีรษะเธอด้วยมือทั้งสองข้างของเธอและร้องไห้ ฉันจะติดตามเธอนำทางเพื่อความปลอดภัยของฉัน ไม่สนใจกับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับครู ไม่ !
ผมยืนขึ้น และพยายามจะหนีออกมา แต่ผมสะดุด ผมรู้ว่าร่างกายของฉันสั่นมากผมกลัว ฉันไม่อยากโดนตีอีก มันเจ็บเหมือนตกนรก
เย้ ! !
เป็นครู ฉันได้อีกครั้ง และวิ่งไปที่ครูเป็น ผมไม่ได้ว่าอะไร กว่าจะช่วยครู ทั้งหมดกลัวฉันรู้สึกมาก่อนก็หายไป เมื่อเห็นชายชรากำลังครูเลือดของฉันฉันรู้สึกว่าอารมณ์อื่น ความโกรธ
ฉันเอาพลั่วตีผู้ชายคนนั้น แต่มันยังไม่หนักพอผมอ่อนแอเกินไป เขาชกผมที่ท้อง และทำให้ผมบินกับครู เขาเอาพลั่วและกลับมาอยู่ข้างฉัน อาจารย์ . . . . . . เธอ . . . . . . . เธอกอดผมแน่นและปกคลุมฉัน ปกป้องฉัน กับร่างกายของเธอ แม้แต่แม่ผมเองไม่เคยทำ
เมื่อพ่อตีครูและทำให้สติของเธอ ฉันร้องไห้ เป็นครั้งแรก หลังจากได้นานเป็นปี ฉันกรีดร้องออกมาดัง ๆ " ใครบางคน . . . . . . . โปรดช่วย ! ช่วยครู"
" โอ้ขอบคุณพระเจ้า คุณไม่เป็นไรนะ ? " วิสัยทัศน์ของฉันพร่ามัวแต่ช้ามันได้ชัดเจนขึ้น ผมเห็นที่สวยงามสีน้ำตาลผู้ชายที่เหมือนดาราเกาหลีจากทีวี .
" นายเป็นใคร ? " เสียงผมแหบมาก .
เขายิ้มแล้วฉันมีขวดน้ำส้ม กำลังเอา และ gulped มันจบ .
" อาจารย์ กรุณาหยุดความโง่เขลานี้และช่วยให้เด็ก ๆ" ฉันหันไปรอบ ๆและผู้หญิงที่ถูกชาย .
" ผู้หญิงประหลาด ได้โปรดทำตามคำขอของเรา ผมจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการ ถ้าคุณต้องการให้ชีวิตของฉัน แล้วใช้มัน แต่อาจารย์ช่วย ! "
" ฉันก็เหมือนกัน ฉันด้วย . . . . . . . " พวกเธอ ? มันเหมือนพวกเขากลับมาหลังจากเรียนเสร็จ .
" ครูคือครูที่ดีที่สุดในโลก อย่าปล่อยให้เธอตาย "
" พวกเรารักครู " นี้ เด็กๆ ทุกคนร้องไห้ ฉัน เองเริ่มที่จะร้องไห้ .
" ถ้าฉันไม่อนุญาต เธอจะร้องไห้ด้วย monsy ? "
" ฉันจะร้องไห้ . . . . . . . ไม่สงสารเด็กพวกนี้ ฉันกำลังจะร้องไห้ แน่นอน ! "
" เรน ! เรน ! ปลุกเรน " ผมตื่นขึ้นมาและพบว่าคุณสแตนลี่ย์ นายสแตนลี่ย์เป็นหม้ายไม่มีบุตร สามีของเธอตายในอุบัติเหตุ ผมไม่ได้อยู่กับแม่ของฉันและดังนั้นเธอไม่สามารถ . ครูเป็นคนบอกให้นายสแตนลีย์ จะรับผม
." คุณลืมวันอะไร ? ไม่คุณต้องการเข้าชมของคุณครู ? " อ้อ !
ผมก็มาถึงห้องของอาจารย์ ครูหลับเป็นครั้งที่สอง ที่ผมเห็นอาจารย์นอนอยู่บนเตียง ความแตกต่างคือครูที่ไม่ได้อยู่ในผ้าพันแผลแล้ว .
" เรน ? "
" ครู . . . . . . . "
" โอ้ . . . . . . . อย่ามองฉันแบบนั้น ฉันก็ยังน่ารัก ใช่ไหม ? "
" ฉันเสียใจจริงๆ ที่เธอปกป้องฉันตลอดเวลาหัวของคุณต้องถูกตีมาก ผมจะถามหมอเพื่อตรวจดูอีกครั้ง
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . คุณจริงสามารถเล่าเรื่องตลกแล้ว คุณไม่เหรอ ? เรน . . . . . . . มันนานไป มันสองปีมาแล้ว และหัวของฉันเป็นอย่างดี "
" ครูจะผ่าตัดวันนี้ "
" ก็มีการตรวจสอบก่อน ไม่เป็นไร ผมสบายดี "
หนึ่งโดยหนึ่ง นักเรียนคนอื่น ๆ มากับพ่อแม่
" เราขอโทษนะที่มาสาย เราสายแล้ว ! "
" ทำไมเราไม่ทำหนึ่งพันเครนกระดาษ "
" ไม่มีเวลาอีกต่อไป "
" เราขอโทษ . . . . . . . "
" นั่นแหละครับ ! พวกเธอทำให้ครูกังวล ! ประพฤติตัว "
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . เรน นายก็เหมือนพี่ชายใหญ่ของพวกเขา "
" ปาฏิหาริย์ ปาฏิหาริย์ ! " พยาบาลก็ให้เรา . "
" เด็ก ครอบครัว และทุกคน . . . . . . . มะเร็งหายไป "
" อะไร ?" ทุกคนตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน .
" มันยังคงมีเมื่อคืน แต่ตอนนี้ . . . . . . "
" มีอะไรผิด
" ดังนั้น เราจะทำแบบนี้จริงๆหรอ ? "
" นี่มันโง่ ตำนานเป็นของปลอม ! "
" อืม ไม่มีอะไรจะเสียใช่มั้ย ? "
" ถ้าตำนานเป็นจริง แล้วครูจะมีสุขภาพดีอีกครั้ง "
" ไปทำสิ่งนี้ให้อาจารย์ "
" โอ้พระเจ้า . . . . . . .ผมไม่ได้บอกพ่อแม่ว่าผมอยู่ที่นี่ พวกเขาจะตำหนิฉัน "
" . . . . . . . " เด็กทุกคนมีความคิดเห็นกับคนที่เพิ่งพูด
ในพื้นที่เนินเขาที่เป็นสิ่งต้องห้าม . ถึงแม้ว่ามันเป็นสิ่งต้องห้าม ครั้ง โดยครั้ง ผู้ปีนในขณะที่นำแอปเปิ้ลกับพวกเขา คนตระหนักว่า ตำนานมีจริง และต้องการได้รับ .ในพื้นผิวของคนเอาแต่ห้ามอื่น ๆ ไปที่ภูเขา แต่พวกเขาปิดตาของพวกเขาเมื่อมีใครขึ้นไป .
ผมรู้ข้อเท็จจริงนี้ และนั่นคือเหตุผลที่ผมแนะนำคนอื่นให้ทำเหมือนในตำนาน และสุดท้ายพวกเขาเห็นด้วย แต่สุดท้าย ก็ยังลังเล เด็กจริงๆ . . . . . . .
พวกเขาบ่นเกี่ยวกับการทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับครู ครูป่วย หมอก็เกือบจะยอมแพ้ ช้า แต่แน่นอนอาจารย์กำลังจะตาย เธอเป็นครูของเราจากตอนที่เรายังเป็นเกรดหนึ่ง จนถึงตอนนี้ อาจารย์เป็นคนที่อยู่ข้างเราและช่วยให้เราอย่างดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ เธอเป็นคนที่อบอุ่นและใจดี
ฉันกลอกตาเมื่อพวกเขาต้องการให้พันเครนกระดาษ มันไม่มีความหมายอะไรเลย ถ้าเราต้องการที่จะช่วยเธอ ตำนานนี้มีความเป็นไปได้มากขึ้น เพราะเรายังเด็กเราถูกห้ามไม่ให้ออกไปในเวลากลางคืน และดังนั้น เราปีนขึ้นเนินเขาในยามเช้า พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น เมื่อฉัน หลังจากที่อื่น ๆ cowered ลงใส่แอปเปิ้ลที่ใหญ่ ขนมปังเหมือนหิน .
" ให้ครูของเรามีสุขภาพดีอีกครั้ง " ฉันตะโกน
" แล้ว สิ่งที่เราต้องทำ "
" ไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเกิดขึ้นหรือมันคือ ? "
" ตำนานปลอม ! "
" eeeeekk ! ! ! ! ! ! ! ! "
ทั้งหมดของเด็กเพิ่มขึ้นและกลายเป็นผู้หญิงที่แค่ร้อง เราตามไปที่เธอชี้ และพบผู้หญิงที่มีผมสีแดงที่สวยงามมากและซีดมาก เธอมองเหมือนแวมไพร์ในหนัง .
" เด็ก . . . . . . . "
" เราไม่ได้ทำอะไรเลย "
" หุบปาก ! เธอไม่ใช่ใครบางคนจากหมู่บ้าน " ผมตะโกนไปว่าโง่ก่อนเขาขุดหลุมฝังศพของเรา .
" นายเป็นใคร ? "
" . . . . . . .แต่ฉันไม่ได้ปกติลูกค้าปัจจุบัน . . . . . . . " เธอถอนหายใจ .
" . . . . . . . " เด็กแลกเปลี่ยนดูคนอื่น แต่ฉันอยู่ในสายตาผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เดินผ่านเราแล้วเอาแอปเปิ้ลจากหิน .
" ใครเป็นผู้นำ ? " ทุกคนมองมาที่ฉัน ฉันกลอกตาอีกครั้ง .
ผู้หญิงโยนแอปเปิ้ลให้ฉันและกล่าวว่า " ผมไม่อยากให้เด็ก ๆที่คุณต้องการให้พ่อแม่หรือผู้ใหญ่จะต้องการมันและฉันตกลง "
" เธอ . . . . . . "
" เธออาจจะตัวปลอม ! "
" แต่คนที่จะเดินทางไปหมู่บ้านนี้ ตอนกลางดึก "
" หุบปาก ! เด็กๆ ส่งเสียงดังและน่ารำคาญ ! นายอยากให้ฉันเตะนายออกไปจากเนินนี้สำหรับคุณที่จะเชื่อ "
" ทำไมนายถึงไม่อยากให้เราปรารถนา " ผมเดินเข้าไปใกล้เธอ .
" . . . . . . . เพราะคุณยังเด็ก "
" มันเป็นเหตุผลงี่เง่า ! "
" และคุณก็โง่ คุณรู้ว่าผมจะรวบรวมเงินจากพ่อ "
" เรามีเงิน "
" สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่เงิน "
" . . . . . . . คุณสามารถใช้ทุกอย่าง "
" แต่เพื่อนไม่คิดเช่นนั้น "
" . . . . . . . ดี , คุณสามารถเอาทุกอย่างไปจากฉัน ! "
" . . . . . . . " มันมองไม่เห็นแรงที่ผลักเราลงเนิน เรากำลังกลิ้งลงไปทางวรรณกรรมเราไม่ได้เจ็บจริงๆ เรากำลังเต็มไปด้วยรอยช้ำเบาๆ และรอยขีดข่วน แต่เด็กพวกนั้น . . . . . . . พวกเขาทำให้วุ่นวายไปหมด พวกเขาร้องไห้และหลายของพวกเขาต้องเรียกผู้ปกครอง และการนินทา ฉันหยุดพวกเขา .
" ฉันต้องการกลับบ้าน ฉันไม่อยากทำมันอีก "
" เจ้าโง่ ! ! ! ตำนานเป็นจริงและเราสามารถรักษาครูของเรา . "
" แต่เธอไม่อยากทำตามคำขอของเราเราควรจะบอกผู้ใหญ่ "
" ทำไม ? เราสามารถโน้มน้าวเธอ ถ้าเราบอกผู้ใหญ่ เขาจะด่าเรา "
" . . . . . . . "
" และขณะที่พวกเขาลงโทษเรา ครูจะตายอยู่แล้ว ! ผู้ใหญ่จะไม่ฟังเรา เด็ก พวกเขาไม่เชื่อในเรา "
เช้าวันถัดไปที่เราปีนเขาอีกครั้ง อีกครั้งที่เราถูกผลักลงจากภูเขา และอีกครั้ง เด็กพวกนั้น cowered ลงฉันต้องเกลี้ยกล่อมพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าพวกเขาจะตัดสินใจที่จะลองมันออกมาอีกครั้ง .
วันรุ่งขึ้นเราล้มเหลวอีกครั้ง เธอจะไม่ฟังเราอีกแล้ว มันเป็นอะไรที่หงุดหงิด แต่เด็กพวกนั้นก็เริ่มคิดที่กลิ้งลงมาจากเนินเขาสนุกมาก ผมเดาว่าพวกเขาถูกตีอย่างรุนแรง
ในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอไม่มา .
" เราไม่กลิ้งลงเนินเขาในวันนี้ ?" ทำไมคุณดูผิดหวัง
" นานแค่ไหนที่เราต้องรอ "
" เรากำลังจะสายแล้ว "
" พวกนายสามารถเข้าร่วมชั้นเรียน ฉันจะรอเธอ "
" ไม่ยุติธรรม ฉันต้องการที่จะม้วนลงเนินด้วย " ฉันก็ว่า บอย .
" ฉันไม่ให้แช่งเกี่ยวกับที่ ! สิ่งที่ผมสนใจคือ อาจารย์ "
" . . . . . . . "
" กรุณารอพวกเราทุกคน ถ้าเธอออกมาแล้ว ได้โปรดถ่ายทอดความรู้สึกของเราเหมือนกัน "
" ครับเราอยากให้ครูมีสุขภาพด้วย "
มันร้อนวันนี้ ยังไม่มีวี่แววของเธอเลย ผมลงไปเอาน้ำ แต่ถ้าเธอมา ผมไม่พลาดโอกาสนั้น สำหรับครูแล้ว . . . . . . .
" เรน ! " ผมไม่ได้หันกลับไป แต่เดินเร็วกว่าประตูโรงเรียน .
" เรน ! " เธอจับไหล่ของฉันและทำให้ฉันหันไปรอบ ๆ ผมได้เจอกับดวงตาสีเขียวนั้นครูมีเส้นผมสีดำยาวสวย เธอมักจะมีรอยยิ้มที่ตอนแรกคิดว่าเป็นตลก .
" เรน พูดกับฉันหน่อย ทำไมคุณมักจะเต็มไปด้วยรอยช้ำ "
" ไม่ใช่เรื่องของเธอ "
" เรน , ได้โปรด ! คุณไม่สามารถทำแบบนี้กับตัวเอง ผู้คนเริ่มที่จะคิดว่าคุณเป็นเด็กไม่ดี พวกเขาคิดว่า คุณต่อสู้กับคนอื่น ๆ พวกเขาคิดว่าคุณเป็นคนไม่ดี "
" ใช่แล้ว !" ที่ฉันวิ่งหนี .
ไม่มีใครฟังฉันอยู่แล้ว ไม่มีใครช่วยฉันได้ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดในตอนนั้น
ครูไม่เคยทิ้งฉัน เธอเสมอ bugged ดูแลฉันและมาคุยกับฉัน เธอจะไล่ตามฉัน ครั้ง ครั้ง
คืนนั้น เมื่อชายชราเมาอีกแล้วเขาทำร้ายแม่ขึ้นแล้วตีผมเช่นเคย แม่เคยพยายามที่จะปกป้องฉันจากเขาเธอแค่ cowered ที่มุม ไม่มีใครช่วยฉันได้ ฉันได้ยินเสียงคนร้อง
ก็ออกมา ชายชราหยุดตีผม นั่นคืออาจารย์ เธอไม่ได้กลับบ้านนานแล้วเหรอ ?
ตาแก่พึมพำอะไรบางอย่าง เขาหยิบขวดแก้ว และทำลายมัน ผมชะงัก และเพียงเห็นเขาเดินไปที่หน้าประตู บ้านผมอยู่ไกลจากคนอื่น ๆแม้ว่าชาวบ้านได้ยินเสียงครูของฉัน พวกเขาจะใช้เวลาก่อนที่จะถึงตอนนั้น . . . . . . .
ผมมองมุมไหนแม่ cowered . เธอคลุมศีรษะเธอด้วยมือทั้งสองข้างของเธอและร้องไห้ ฉันจะติดตามเธอนำทางเพื่อความปลอดภัยของฉัน ไม่สนใจกับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับครู ไม่ !
ผมยืนขึ้น และพยายามจะหนีออกมา แต่ผมสะดุด ผมรู้ว่าร่างกายของฉันสั่นมากผมกลัว ฉันไม่อยากโดนตีอีก มันเจ็บเหมือนตกนรก
เย้ ! !
เป็นครู ฉันได้อีกครั้ง และวิ่งไปที่ครูเป็น ผมไม่ได้ว่าอะไร กว่าจะช่วยครู ทั้งหมดกลัวฉันรู้สึกมาก่อนก็หายไป เมื่อเห็นชายชรากำลังครูเลือดของฉันฉันรู้สึกว่าอารมณ์อื่น ความโกรธ
ฉันเอาพลั่วตีผู้ชายคนนั้น แต่มันยังไม่หนักพอผมอ่อนแอเกินไป เขาชกผมที่ท้อง และทำให้ผมบินกับครู เขาเอาพลั่วและกลับมาอยู่ข้างฉัน อาจารย์ . . . . . . เธอ . . . . . . . เธอกอดผมแน่นและปกคลุมฉัน ปกป้องฉัน กับร่างกายของเธอ แม้แต่แม่ผมเองไม่เคยทำ
เมื่อพ่อตีครูและทำให้สติของเธอ ฉันร้องไห้ เป็นครั้งแรก หลังจากได้นานเป็นปี ฉันกรีดร้องออกมาดัง ๆ " ใครบางคน . . . . . . . โปรดช่วย ! ช่วยครู"
" โอ้ขอบคุณพระเจ้า คุณไม่เป็นไรนะ ? " วิสัยทัศน์ของฉันพร่ามัวแต่ช้ามันได้ชัดเจนขึ้น ผมเห็นที่สวยงามสีน้ำตาลผู้ชายที่เหมือนดาราเกาหลีจากทีวี .
" นายเป็นใคร ? " เสียงผมแหบมาก .
เขายิ้มแล้วฉันมีขวดน้ำส้ม กำลังเอา และ gulped มันจบ .
" อาจารย์ กรุณาหยุดความโง่เขลานี้และช่วยให้เด็ก ๆ" ฉันหันไปรอบ ๆและผู้หญิงที่ถูกชาย .
" ผู้หญิงประหลาด ได้โปรดทำตามคำขอของเรา ผมจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการ ถ้าคุณต้องการให้ชีวิตของฉัน แล้วใช้มัน แต่อาจารย์ช่วย ! "
" ฉันก็เหมือนกัน ฉันด้วย . . . . . . . " พวกเธอ ? มันเหมือนพวกเขากลับมาหลังจากเรียนเสร็จ .
" ครูคือครูที่ดีที่สุดในโลก อย่าปล่อยให้เธอตาย "
" พวกเรารักครู " นี้ เด็กๆ ทุกคนร้องไห้ ฉัน เองเริ่มที่จะร้องไห้ .
" ถ้าฉันไม่อนุญาต เธอจะร้องไห้ด้วย monsy ? "
" ฉันจะร้องไห้ . . . . . . . ไม่สงสารเด็กพวกนี้ ฉันกำลังจะร้องไห้ แน่นอน ! "
" เรน ! เรน ! ปลุกเรน " ผมตื่นขึ้นมาและพบว่าคุณสแตนลี่ย์ นายสแตนลี่ย์เป็นหม้ายไม่มีบุตร สามีของเธอตายในอุบัติเหตุ ผมไม่ได้อยู่กับแม่ของฉันและดังนั้นเธอไม่สามารถ . ครูเป็นคนบอกให้นายสแตนลีย์ จะรับผม
." คุณลืมวันอะไร ? ไม่คุณต้องการเข้าชมของคุณครู ? " อ้อ !
ผมก็มาถึงห้องของอาจารย์ ครูหลับเป็นครั้งที่สอง ที่ผมเห็นอาจารย์นอนอยู่บนเตียง ความแตกต่างคือครูที่ไม่ได้อยู่ในผ้าพันแผลแล้ว .
" เรน ? "
" ครู . . . . . . . "
" โอ้ . . . . . . . อย่ามองฉันแบบนั้น ฉันก็ยังน่ารัก ใช่ไหม ? "
" ฉันเสียใจจริงๆ ที่เธอปกป้องฉันตลอดเวลาหัวของคุณต้องถูกตีมาก ผมจะถามหมอเพื่อตรวจดูอีกครั้ง
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . คุณจริงสามารถเล่าเรื่องตลกแล้ว คุณไม่เหรอ ? เรน . . . . . . . มันนานไป มันสองปีมาแล้ว และหัวของฉันเป็นอย่างดี "
" ครูจะผ่าตัดวันนี้ "
" ก็มีการตรวจสอบก่อน ไม่เป็นไร ผมสบายดี "
หนึ่งโดยหนึ่ง นักเรียนคนอื่น ๆ มากับพ่อแม่
" เราขอโทษนะที่มาสาย เราสายแล้ว ! "
" ทำไมเราไม่ทำหนึ่งพันเครนกระดาษ "
" ไม่มีเวลาอีกต่อไป "
" เราขอโทษ . . . . . . . "
" นั่นแหละครับ ! พวกเธอทำให้ครูกังวล ! ประพฤติตัว "
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . เรน นายก็เหมือนพี่ชายใหญ่ของพวกเขา "
" ปาฏิหาริย์ ปาฏิหาริย์ ! " พยาบาลก็ให้เรา . "
" เด็ก ครอบครัว และทุกคน . . . . . . . มะเร็งหายไป "
" อะไร ?" ทุกคนตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน .
" มันยังคงมีเมื่อคืน แต่ตอนนี้ . . . . . . "
" มีอะไรผิด
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- The main site is the Odori Site in Sappo
- I just joking Na kab.
- I did not forget, I always remembered th
- my feet itchy
- Washed your face.
- it's dangerous
- จะมาถึงช้า
- เมื่อคืนฉันกินยาแล้วหลับ
- ฉันคิดว่าคงไม่ต้องแล้วล่ะ
- ก๋วยจั๊บไก่
- I wanna make you smilewhen lonely
- 님
- ผุ้คนส่วนใหญ่ใช้เทคโนโลยีในการดำรงชีวิตป
- 金山也不在我眼中
- ฉันทำหน้าที่เป็น
- Pros and Cons of Sandwich Testing
- “There, up in the hill, you will find a
- In consideration for the opportunity to
- Cuz baby you got me twenty-four hours a
- เราน่าจะไปเที่ยวด้วยกันน่ะ
- hurt whole lot
- . I think she is a talented and smart. I
- ถ้าฉันแต่งงานคงหมดอิสระภาพ
- What time
