We included 42 studies involving 14

We included 42 studies involving 1453 participants. The trials included participants who had some residual motor power of the paretic arm, the potential for further motor recovery and with limited pain or spasticity, but tended to use the limb little, if at all. The majority of studies were underpowered (median number of included participants was 29) and we cannot rule out small-trial bias. Eleven trials (344 participants) assessed disability immediately after the intervention, indicating a non-significant standard mean difference (SMD) 0.24 (95% confidence interval (CI) -0.05 to 0.52) favouring CIMT compared with conventional treatment. For the most frequently reported outcome, arm motor function (28 studies involving 858 participants), the SMD was 0.34 (95% CI 0.12 to 0.55) showing a significant effect (P value 0.004) in favour of CIMT. Three studies involving 125 participants explored disability after a few months of follow-up and found no significant difference, SMD -0.20 (95% CI -0.57 to 0.16) in favour of conventional treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารวม 1453 ผู้เรียนเกี่ยวข้องกับการศึกษา 42 ทดลองรวมผู้เข้าร่วมที่มีอำนาจมอเตอร์บางเหลือของแขน paretic ศักยภาพ สำหรับต่อมอเตอร์กู้คืน และ มีอาการปวดที่จำกัดหรือความรู้ความเข้าใจ แต่มีแนวโน้มจะ ใช้ขาเล็กน้อย หากมี ส่วนใหญ่การศึกษาถูก underpowered (จำนวนผู้เข้าร่วมรวมมัธยฐานคือ 29) และเราไม่สามารถยกเลิกอคติทดลองขนาดเล็ก ทดลอง 11 (344 คน) ประเมินความพิการทันทีหลังจากการแทรกแซง บ่งชี้ว่า ไม่สำคัญมาตรฐานหมายถึงความแตกต่าง (SMD) 0.24 (95% ช่วงความเชื่อมั่น (CI) -0.05 กับ 0.52) favouring CIMT เปรียบเทียบกับการรักษาปัจจุบัน สำหรับผลรายงานบ่อย แขนมอเตอร์ฟังก์ชัน (28 การศึกษาเกี่ยวข้องกับ 858 คน) SMD ถูก 0.34 (95% CI 0.12-0.55) แสดงผลเป็นสำคัญ (ค่า P 0.004) ลง CIMT ศึกษา 3 รวม 125 คนพิการ explored หลังกี่เดือนของการติดตามผล และพบว่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ SMD-0.20 (95% CI-0.57 กับ 0.16) ลงปลาแซลมอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรารวม 42 ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา 1453 ผู้เข้าร่วม การทดลองรวมถึงผู้เข้าร่วมที่มีบางส่วนมอเตอร์ไฟฟ้าที่เหลือของแขนอัมพาตที่มีศักยภาพสำหรับการกู้คืนมอเตอร์ต่อไปและมีอาการปวดเกร็ง จำกัด หรือ แต่มีแนวโน้มที่จะใช้แขนขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าทุก ส่วนใหญ่ของการศึกษาที่ถูก underpowered (จำนวนเฉลี่ยของผู้เข้าร่วมรวมเป็น 29) และเราไม่สามารถออกกฎอคติเล็ก ๆ ที่ทดลองใช้ อีเลฟเว่ทดลอง (344 ผู้เข้าร่วม) การประเมินความพิการทันทีหลังจากที่การแทรกแซงชี้มาตรฐานที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหมายถึง (SMD) 0.24 (95% confidence interval (CI) -0.05 0.52) นิยม CIMT เมื่อเทียบกับการรักษาแบบเดิม สำหรับผลมากที่สุดรายงานบ่อยแขนทำงานของมอเตอร์ (28 การศึกษาเกี่ยวกับผู้เข้าร่วม 858) ที่เป็น SMD 0.34 (95% CI 0.12-0.55) การแสดงผลอย่างมีนัยสำคัญ (P มูลค่า 0.004) ในความโปรดปรานของ CIMT สามการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ 125 ผู้เข้าร่วมการสำรวจความพิการหลังจากไม่กี่เดือนของการติดตามและพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ SMD -0.20 (95% CI -0.57 0.16) ในความโปรดปรานของการรักษาแบบเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรารวม 42 การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ 1189 คน มีผู้เข้าร่วมการทดลองที่มีเหลือ มอเตอร์พลังแขนผู้เป็นเหน็บชา , ที่มีศักยภาพสำหรับการกู้คืนมอเตอร์เพิ่มเติมและความเจ็บปวด จำกัด หรือ อาการเกร็ง แต่ก็มีแนวโน้มที่จะใช้รยางค์เล็ก ๆน้อย ๆถ้าที่ทั้งหมด ส่วนใหญ่ของการศึกษา underpowered ( median จำนวนรวมผู้เข้าร่วม 29 ) และเราไม่สามารถแยกแยะอคติทดลองขนาดเล็กการทดลอง 11 ( 344 คน ) ประเมินความพิการภายหลังการทดลองทันที ระบุ พบว่ามาตรฐานหมายถึงความแตกต่าง ( SMD ) 0.24 ( ช่วงความเชื่อมั่น 95% ( CI ) - 0.05 ถึง 0.52 ) นิยมแข็งตัวเมื่อเทียบกับการรักษาแบบเดิม สำหรับ บ่อย ที่สุด รายงานผลการทำงานของกล้ามเนื้อแขน ( 28 การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ 858 คน ) , SMD เท่ากับ 0.34 ( 95% CI 0.12 055 ) แสดงผลอย่างมีนัยสำคัญ ( P Value 0.004 ) ในความโปรดปรานของกบ . สามการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ 125 ผู้เข้าร่วมสำรวจความพิการหลังจากไม่กี่เดือนของการติดตามผล และพบว่าไม่มีความแตกต่าง -0.20 SMD ( 95% CI - 0.57 ถึง 0.16 ) ในความโปรดปรานของการรักษาแบบเดิม