The aims of this study were to deve

The aims of this study were to develop new bioformulations using Trichoderma harzianum, Trichoderma
asperellum, and Talaromyces flavus and some organic and inorganic carriers and evaluate their effects
against Rhizoctonia solani, the fungal causal agent of sugar beet seedling damping-off disease. Selected
fungal isolates were first re-cultured and maintained on potato dextrose agar (PDA) culture medium.
Antagonistic effects of eight isolates of the above-mentioned antagonistic fungi were then evaluated
against R. solani, through volatile metabolites and non-volatile metabolites production mechanisms
under laboratory conditions. In volatile and non-volatile metabolite experiments, five and seven isolates
caused significant reduction in R. solani growth respectively. Based on the results of laboratory experiments,
the most effective antagonistic isolates (one isolate from each species) were selected for development
of nine bioformulations using peat, rice bran and talc as carriers. The effectiveness of developed
bioformulations was then evaluated in controlling sugar beet damping-off disease in a greenhouse
experiment where sugar beet seeds were coated with bioformulations and were sown in pasteurized
field soil pre-inoculated with R. solani. Results of the greenhouse experiment 60 days after sowing
showed that all bioformulations increased the number of healthy seedlings significantly (compared to
the untreated control) with different rates. According to the results, the most effective bioformulation
was Talc-T. harzianum followed by Peat-T. flavus, Talc-T. flavus and Rice bran-T. harzianum. In general, in
both laboratory and greenhouse experiments, T. flavus was the most effective fungal antagonist followed
by T. harzianum and T. asperellum. Based on the results of this study it is concluded that Trichoderma and
Talaromyces employing different mechanisms might be potential biocontrol agents for controlling
R. solani-induced sugar beet damping-off disease.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ได้พัฒนาใหม่ bioformulations ใช้ Trichoderma harzianum, Trichodermaasperellum และ Talaromyces flavus และผู้ให้บริการบางประเภทอินทรีย์ และอนินทรีย์ และประเมินผลกับ Rhizoctonia solani ตัวแทนเชื้อราสาเหตุโรคนทานต้นกล้ายุบปิด เลือกแยกเชื้อราก่อนล้างอีกครั้ง และยังคงอยู่บนมันฝรั่งเดกซ์โทรสวุ้น (PDA) วัฒนธรรมกลางถูกประเมินผลปรปักษ์ของแปดแยกของเชื้อราปฏิปักษ์ดังกล่าวข้างต้นแล้วกับอาร์ solani ผ่านสารที่ระเหยและสารไม่ระเหยผลิตกลไกภายใต้สภาพห้องปฏิบัติการ ในการทดลอง metabolite ที่ระเหย และไม่ลบ ห้าและเจ็ดแยกเกิดลดลงในการเติบโตของอาร์ solani ตามลำดับ ขึ้นอยู่กับผลของการทดลองในห้องปฏิบัติการมีประสิทธิภาพสูงสุดเป็นปรปักษ์แยก (isolate หนึ่งจากแต่ละสายพันธุ์) ถูกเลือกสำหรับการพัฒนาของเก้า bioformulations โดยใช้ถ่านหิน รำข้าว และแป้งเป็นสายการบิน ประสิทธิผลของพัฒนาbioformulations ที่มีประเมินแล้วควบคุมนทานหน่วงปิดโรคในเรือนกระจกทดลองที่เมล็ดถูกเคลือบ ด้วย bioformulations และถูกหว่านในนทานพาสเจอร์ไรส์ฟิลด์ดินล่วงหน้า inoculated กับอาร์ solani ผลของการทดสอบเรือนกระจก 60 วันหลังหยอดเมล็ดแสดงให้เห็นว่า ทุก bioformulations เพิ่มจำนวนต้นกล้าที่แข็งแรงมาก (เมื่อเทียบกับควบคุมบำบัด) ด้วยราคาที่แตกต่างกัน ตามผล bioformulation มีประสิทธิภาพสูงสุดเป็นแป้งต. ตาม ด้วยพรุ T. harzianum flavus แป้งต. flavus และรำข้าวต. harzianum ทั่วไป ในการทดลอง ห้องปฏิบัติการและเรือนกระจก T. flavus เป็นปฏิปักษ์เชื้อรามีประสิทธิภาพสูงสุดตามโดย T. harzianum และ T. asperellum ขึ้นอยู่กับผลของการศึกษานี้ก็สรุปได้ว่า Trichoderma และTalaromyces ใช้กลไกที่แตกต่างกันอาจแทน biocontrol มีศักยภาพสำหรับการควบคุมอาร์เกิด solani นทานหน่วงออกโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา bioformulations ใหม่โดยใช้เชื้อรา Trichoderma harzianum, เชื้อรา Trichoderma
asperellum และ Talaromyces flavus และบางสายการบินอินทรีย์และอนินทรีและประเมินผลกระทบ
กับ Rhizoctonia solani ตัวแทนสาเหตุเชื้อราของ beet น้ำตาลโรคต้นกล้าทำให้หมาด ๆ ปิด เลือก
สายพันธุ์ของเชื้อราเป็นอีกครั้งที่การเพาะเลี้ยงและการบำรุงรักษาใน potato dextrose agar (PDA) กลางวัฒนธรรม. แรก
ผลกระทบปฏิปักษ์แปดสายพันธุ์ของเชื้อราปฏิปักษ์ดังกล่าวข้างต้นได้รับการประเมินแล้ว
กับอาร์ solani ผ่านสารระเหยและกลไกการผลิตสารที่ไม่ระเหย
ภายใต้เงื่อนไขที่ห้องปฏิบัติการ ในระเหยและไม่ระเหยทดลอง metabolite, ห้าและเจ็ดสายพันธุ์
ที่เกิดจากการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการเจริญเติบโต solani อาร์ตามลำดับ ขึ้นอยู่กับผลของการทดลองในห้องปฏิบัติการที่
ไอโซเลทปฏิปักษ์ที่มีประสิทธิภาพสูงสุด (หนึ่งแยกจากแต่ละสายพันธุ์) ได้รับการคัดเลือกเพื่อการพัฒนา
ของเก้า bioformulations ใช้พรุรำข้าวและแป้งทาตัวเป็นผู้ให้บริการ ประสิทธิผลของการพัฒนา
bioformulations ถูกประเมินแล้วในการควบคุมน้ำตาลหัวผักกาดโรคโคนเน่าโรคในเรือน
ทดลองที่น้ำตาลเมล็ดผักชนิดหนึ่งที่ถูกเคลือบด้วย bioformulations และหว่านในพาสเจอร์ไรส์
ฟิลด์ดินก่อนปลูกเชื้อ R. solani ผลการทดลองเรือนกระจก 60 วันหลังหยอดเมล็ด
พบว่า bioformulations ทั้งหมดเพิ่มจำนวนของต้นกล้าที่ดีต่อสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญ (เมื่อเทียบกับ
การควบคุมการรับการรักษา) ที่มีอัตราที่แตกต่างกัน ตามผลที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด bioformulation
เป็นแป้ง-T harzianum ตามด้วยพีท-T flavus, แป้ง-T flavus และรำข้าว-T harzianum ทั่วไปใน
ห้องปฏิบัติการทดลองและเรือนกระจกตัน flavus เป็นศัตรูของเชื้อราที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดตามมา
โดยเชื้อราไตรโคเดตันและ asperellum ขึ้นอยู่กับผลการศึกษาครั้งนี้จะได้ข้อสรุปว่าเชื้อรา Trichoderma และ
Talaromyces จ้างกลไกที่แตกต่างกันอาจจะมีตัวแทนควบคุมทางชีวภาพที่มีศักยภาพในการควบคุม
อาร์ โรคทำให้หมาด ๆ ออกน้ำตาลหัวผักกาด solani ที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา bioformulations Trichoderma harzianum ใหม่โดยใช้เชื้อasperellum และ talaromyces เชื้อราและสารอินทรีย์และสารอนินทรีย์ ผู้ให้บริการ และ ประเมิน ผลของพวกเขาต่อเชื้อราสาเหตุโรคของเชื้อรา , น้ำตาลเมล็ดหมาดๆออกจากโรค เลือกเชื้อราไอโซเลทก่อนจะเลี้ยงและดูแลในอาหารเลี้ยงเชื้อ potato dextrose agar ( PDA ) กลางวัฒนธรรมผลของเชื้อปฏิปักษ์แปดดังกล่าวแล้วนำเชื้อราปฏิปักษ์กับ R . solani ผ่านสารระเหยและไม่ระเหยสารผลิตกลไกในสภาพห้องปฏิบัติการ ในอาหารระเหยและไม่ระเหย ( ห้าและเจ็ดไอโซเลทเกิดจากการลดลงใน R . solani ตามลำดับ จากผลการทดลองในห้องปฏิบัติการมีประสิทธิภาพมากที่สุดปฏิปักษ์ไอโซเลท ( แยกจากแต่ละชนิด ) มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา9 bioformulations พีทใช้รำข้าว แป้งเป็นพาหะ ประสิทธิผลของการพัฒนาbioformulations ก็ประเมินผลการควบคุมน้ำตาลที่เกิดจากโรคในเรือนกระจกการทดลองที่เมล็ดบีทน้ำตาลที่เคลือบด้วย bioformulations และหว่านในพาสเจอร์ไรซ์สนามดินเชื้อ R . solani ก่อนด้วย . ผลของโรงเรือนทดลอง 60 วัน หลังหว่านพบว่า bioformulations เพิ่มจำนวนต้นกล้าแข็งแรงมาก ( เมื่อเทียบกับการควบคุมรักษา ) ด้วยอัตราที่แตกต่างกัน ตามผลลัพธ์ bioformulation มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือ talc-t. เชื้อราตาม peat-t. flavus , talc-t. ข้าว bran-t. เชื้อรา และเชื้อรา . โดยทั่วไปในทั้งในห้องปฏิบัติการและโรงเรือนทดลอง ต. เชื้อราปฏิปักษ์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือ เชื้อราตามโดย T . harzianum และ ต. asperellum . จากผลการศึกษาครั้งนี้สรุปได้ว่า เชื้อรา และtalaromyces อาศัยกลไกที่แตกต่างกันอาจจะมีตัวแทนไบโอคอนโทรลที่มีศักยภาพในการควบคุมR . solani โดยน้ำตาลที่เกิดจากโรค