efficient use of the food sub-secto

efficient use of the food sub-sector is one of the
strategies advocated to achieve significant increases in
food production (Heady, 1952). Developing optimum
farm plan for small-holder farmers for this category of
food crops could lead to the resolution of the food
crises given that the Nigerian farmer does not seem to
exploit fully her opportunities for capital formation,
improved resource base, higher productivity, innovation
and improved management techniques (Olayemi, 1980).
Given that the farmer is faced with the challenge of
rationing his scarce resources among intended activities
as well as optimizing the result of the rationing (Olayemi
and Onyenweaku, 1999), require the choice of
approximate mix of crop activities and analysis of
planning of mixed enterprises to achieve a well defined
technical relationship between inputs and outputs
(Sama, 1997). This therefore creates an allocation
problem which the findings of the study shall address.
Generally, allocation problems are concerned
with the utilization of limited resources to best
advantage (Lucey, 2002). If there were no resource
constraints, the farmer perhaps could allocate without
optimizing or optimize without considering the allocation
implication but not both (Olayemi and Onyenweaku,
1999). Greater emphasis upon efficient utilization of the
existing resources and combination of enterprises in an
optimal manner in the food crop sub-sector is
paramount.
Although some of the decision techniques
employed required converting allocation problems to
mathematical form, making comprehension complex
and beyond the farmers’ comprehension. Such
complexities have been found to be overcome by
Punjab farmers in India over time (Mehta, 1992). Thus,
with the passage of time just as was in the case of
Punjab farmers in India, the arable crop farmers would
pick up the essentials and thus the farmers would
amongst the various possible solutions so obtained, be
able to select the ‘most efficient’ solution, and make
their own decisions.
Besides all these, information from this study
would be of benefit to decision makers, and managers;
in both private and public firms, students and
researchers who need literature from where to draw from
in their work. In this way, it shall contribute in the
improvement of efficiency of arable crop production in
the study area and consequent reduction of poverty as
the farmers’ earning capability would be improved upon
if the recommendations derived from the study are
adhered to.
Inspite of all the food crop production
programmes of FGN over the years, the food deficit has
exacerbated leading to rapid increases in domestic food
prices and increased importation of food which the
worsening position of the balance of payments in recent
years could no longer sustain (Tanko, 2004). Therefore,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคย่อยอาหารมีประสิทธิภาพใช้เป็นหนึ่งในกลยุทธ์ที่ advocated เพื่อให้บรรลุอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในผลิตอาหาร (Heady, 1952) พัฒนาเหมาะสมแผนฟาร์มของเกษตรกรขนาดเล็กใส่ในหมวดหมู่นี้พืชอาหารอาจนำไปสู่ความละเอียดของอาหารระบุว่าวิกฤตชาวนารีดูเหมือนไม่ได้ใช้ทุนก่อ โอกาสของเธออย่างเต็มปรับปรุงทรัพยากรฐาน สูงประสิทธิภาพ นวัตกรรมและเทคนิคการจัดการที่ดีขึ้น (Olayemi, 1980)ระบุว่าเกษตรกรจะประสบกับความท้าทายของrationing ทรัพยากรของเขาขาดแคลนระหว่างกิจกรรมที่กำหนดไว้และเพิ่มประสิทธิภาพผลของการ rationing (Olayemiและ Onyenweaku, 1999), ต้องการหลากหลายผสมผสานกิจกรรมพืชและการวิเคราะห์โดยประมาณการวางแผนวิสาหกิจผสมเพื่อบรรลุผลที่กำหนดไว้เทคนิคความสัมพันธ์ระหว่างอินพุตและเอาท์พุต(Sama, 1997) นี้สร้างการปันส่วนดังนั้นปัญหาที่พบของการศึกษาจะอยู่ทั่วไป มีความกังวลปัญหาการปันส่วนมีการใช้ทรัพยากรจำกัดให้ส่วนประโยชน์ (Lucey, 2002) ถ้ามีทรัพยากรไม่ข้อจำกัด ชาวนาอาจจะสามารถจัดสรรได้โดยไม่ต้องเพิ่มประสิทธิภาพ หรือเพิ่มประสิทธิภาพโดยไม่พิจารณาจัดสรรปริยายแต่ไม่ทั้งสองอย่าง (Olayemi และ Onyenweakuปี 1999) เน้นมากขึ้นเมื่อมีการใช้ประโยชน์ที่มีประสิทธิภาพของการทรัพยากรที่มีอยู่และขององค์กรในการมีลักษณะเหมาะสมที่สุดในภาคย่อยพืชอาหารพาราเมาท์แม้ว่าบางเทคนิคการตัดสินใจปัญหาต้องแปลงการปันส่วนการจ้างงานแบบฟอร์มทางคณิตศาสตร์ การทำความเข้าใจความซับซ้อนและนอกเหนือ จากความเข้าใจของเกษตรกร ดังกล่าวตรวจพบความซับซ้อนจะถูกเอาชนะโดยเกษตรกรปัญจาบในอินเดียช่วงเวลา (Mehta, 1992) ดังนั้นด้วยกาลเวลาเหมือนในกรณีของเกษตรกรในปัญจาบในอินเดีย เกษตรกรเพาะปลูกพืชจะรับสำคัญ และดังนั้น เกษตรกรจะหมู่ต่าง ๆ การแก้ไขปัญหาเพื่อให้ ได้รับ มีสามารถเลือกโซลูชัน 'มีประสิทธิภาพมากที่สุด' และทำให้การตัดสินใจของตนเองนอกจากนี้ ข้อมูลทั้งหมดจากการศึกษาจะเป็นประโยชน์กับผู้ตัดสินใจ จัดการในส่วนตัว และสาธารณะบริษัท นักศึกษา และนักวิจัยที่ต้องการประกอบการที่วาดจากในการปฏิบัติงาน ด้วยวิธีนี้ จะมีส่วนร่วมในการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตพืชที่เพาะปลูกในการศึกษาพื้นที่และทอดลดความยากจนเป็นจะสามารถปรับปรุงความสามารถรายได้ของเกษตรกรถ้ามีคำแนะนำที่มาจากการศึกษาปฏิบัติตามInspite ของผลิตพืชอาหารทั้งหมดโปรแกรมของ FGN ปี ดุลอาหารได้เลวร้ายนำอาหารในประเทศเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วราคาและนำเข้าอาหารเพิ่มขึ้นซึ่งการตำแหน่งเลวลงของการชำระเงินของยอดดุลในล่าสุดปีสามารถไม่รักษา (Tanko, 2004) ดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานที่มีประสิทธิภาพของอาหารภาคย่อยเป็นหนึ่งในกลยุทธ์การสนับสนุนเพื่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการผลิตอาหาร(รุนแรง, 1952) การพัฒนาที่ดีที่สุดแผนฟาร์มเกษตรกรรายย่อยถือสำหรับประเภทของพืชอาหารอาจนำไปสู่ความละเอียดของอาหารที่วิกฤตให้ที่เกษตรกรไนจีเรียดูเหมือนจะไม่ใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่โอกาสของเธอสำหรับการสะสมทุนและฐานทรัพยากรที่ดีขึ้น, ผลผลิตที่สูงขึ้นนวัตกรรมและการปรับปรุงเทคนิคการจัดการ (Olayemi, 1980). ระบุว่าเกษตรกรจะต้องเผชิญกับความท้าทายของการปันส่วนทรัพยากรที่ขาดแคลนของเขาในกิจกรรมที่ตั้งใจไว้เช่นเดียวกับการเพิ่มประสิทธิภาพผลมาจากการปันส่วนที่(Olayemi และ Onyenweaku, 1999) จำเป็นต้องมีทางเลือกของการผสมโดยประมาณของกิจกรรมการเพาะปลูกและการวิเคราะห์การวางแผนของผู้ประกอบการผสมเพื่อให้เกิดการกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการผลิตทางเทคนิคและผล(Sama, 1997) นี้จึงสร้างการจัดสรรปัญหาซึ่งผลการวิจัยของการศึกษาจะอยู่. โดยทั่วไปปัญหาการจัดสรรที่เกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่มี จำกัด ให้ดีที่สุดประโยชน์(Lucey, 2002) ถ้ามีทรัพยากรที่ไม่มีข้อ จำกัด เกษตรกรอาจจะจัดสรรโดยไม่ต้องเพิ่มประสิทธิภาพหรือเพิ่มประสิทธิภาพโดยไม่พิจารณาจัดสรรหมายแต่ไม่ทั้งสอง (Olayemi และ Onyenweaku, 1999) ความสำคัญมากขึ้นเมื่อมีการใช้งานที่มีประสิทธิภาพของทรัพยากรที่มีอยู่และการรวมกันของผู้ประกอบการในลักษณะที่เหมาะสมในการเพาะปลูกอาหารภาคย่อยเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง. แม้ว่าบางส่วนของเทคนิคการตัดสินใจว่าจ้างต้องแปลงปัญหาการจัดสรรให้กับรูปแบบทางคณิตศาสตร์การทำที่ซับซ้อนเข้าใจและเกินเกษตรกร' ความเข้าใจ ดังกล่าวซับซ้อนได้รับพบว่าเอาชนะโดยเกษตรกรปัญจาบในอินเดียในช่วงเวลา(เมธา, 1992) ดังนั้นด้วยเนื้อเรื่องของเวลาเช่นเดียวกับที่เป็นในกรณีของเกษตรกรปัญจาบในอินเดียเกษตรกรปลูกพืชเพาะปลูกจะรับข้อมูลสำคัญและทำให้เกษตรกรจะหมู่แนวทางแก้ปัญหาต่างๆที่ได้รับเพื่อให้สามารถที่จะเลือก'ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด วิธีการแก้ปัญหาและทำให้การตัดสินใจของตัวเอง. นอกจากทั้งหมดเหล่านี้ข้อมูลจากการศึกษาครั้งนี้จะเป็นประโยชน์กับผู้มีอำนาจตัดสินใจและผู้จัดการ; ทั้ง บริษัท เอกชนและประชาชนนักเรียนนักศึกษาและนักวิจัยที่ต้องการวรรณกรรมจากที่ดึงออกมาจากในการทำงานของพวกเขา ด้วยวิธีนี้มันจะมีส่วนร่วมในการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตพืชที่เพาะปลูกในพื้นที่ศึกษาและการลดลงเป็นผลเนื่องมาจากความยากจนเป็นความสามารถในการรายได้ของเกษตรกรจะได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นถ้าข้อเสนอแนะที่ได้จากการศึกษาที่มีการปฏิบัติตาม. ทั้งๆที่มีทั้งหมด การผลิตพืชอาหารโปรแกรมFGN ปีที่ผ่านมาขาดดุลอาหารได้เลวร้ายที่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในอาหารในประเทศราคาและการนำเข้าที่เพิ่มขึ้นของอาหารที่ตำแหน่งถดถอยของความสมดุลของการชำระเงินในเร็วๆปีที่ผ่านมาไม่สามารถรักษา (tanko, 2004) ดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ที่มีประสิทธิภาพของภาคย่อยอาหารเป็นหนึ่งในกลยุทธ์ที่สนับสนุนให้

เพิ่มขึ้นอย่างมากในการผลิตอาหาร ( Charles , 1952 ) พัฒนาแผนสำหรับเกษตรกรเจ้าของฟาร์มที่เหมาะสม

เล็กสำหรับประเภทของพืชอาหารนี้อาจนำไปสู่ความละเอียดของอาหาร
วิกฤตการณ์ระบุว่าเกษตรกรไนจีเรียดูเหมือนจะไม่ได้ประโยชน์อย่างเต็มที่ เธอเปิดโอกาสให้

การสร้างทุนปรับปรุงฐานทรัพยากร ประสิทธิภาพสูง นวัตกรรม
และปรับปรุงเทคนิคการจัดการ ( olayemi , 1980 ) .
ระบุว่าเกษตรกรต้องเผชิญกับความท้าทายของการปันส่วนทรัพยากรที่หายากของเขาในหมู่

ตั้งใจจัดกิจกรรม รวมทั้งการเพิ่มประสิทธิภาพผลของการปันส่วน ( olayemi
และ onyenweaku , 1999 ) ต้องเลือก
ผสมโดยประมาณ กิจกรรมการผลิตและการวิเคราะห์
การวางแผนขององค์กรที่ผสมเพื่อให้บรรลุความชัดเจนด้านความสัมพันธ์ระหว่างอินพุตและเอาต์พุต

( ซามา , 1997 ) ปัญหานี้จึงสร้างการจัดสรร
ซึ่งผลของการศึกษาจะอยู่

โดยทั่วไป ปัญหาการจัดสรรจะเกี่ยวข้องกับการใช้ทรัพยากรที่ จำกัด เพื่อประโยชน์ที่ดีที่สุด
( ลูซี่ , 2002 ) ถ้าไม่มีข้อ จำกัด ทรัพยากร
,ชาวนาอาจไม่สามารถจัดสรรได้โดยไม่ต้องปรับหรือเพิ่มประสิทธิภาพโดยไม่พิจารณา

ความหมายแต่ไม่ใช่ทั้งการจัดสรร ( olayemi และ onyenweaku
, 1999 ) เน้นเมื่อประสิทธิภาพการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรที่มีอยู่และการรวมกันของ

องค์กรในลักษณะที่เหมาะสมในการเพาะปลูกอาหารย่อยมหาภาค
.
ถึงแม้ว่าบางส่วนของเทคนิคการตัดสินใจ
เป็นปัญหาการใช้รูปแบบทางคณิตศาสตร์การแปลง


ทำให้ความเข้าใจและซับซ้อนเกินความเข้าใจของเกษตรกร " เช่น
( ได้พบเพื่อจะเอาชนะ โดยเกษตรกรในอินเดีย
เจบตลอดเวลา ( Mehta , 1992 ) ดังนั้น
กับเวลาเช่นเดียวกับในกรณีของเกษตรกร
รัฐปัญจาบในอินเดีย เกษตรกรจะเพาะปลูกพืช
รับปัจจัย ดังนั้นเกษตรกรจะ
หมู่ต่าง ๆเป็นไปได้โซลูชั่นจึงได้ถูก
สามารถเลือก ' ที่มีประสิทธิภาพ ' ที่สุดโซลูชันและทำให้การตัดสินใจของพวกเขาเอง
.
นอกจากทั้งหมดนี้ ข้อมูลจากการศึกษานี้
อาจจะเป็นประโยชน์กับผู้ผลิตตัดสินใจและผู้จัดการ ;
ในบริษัททั้งส่วนบุคคลและ ประชาชน นักเรียน นักศึกษา และนักวิจัย ที่ต้องจากวรรณคดี

ว่าจะวาดจากในงานของพวกเขา ในลักษณะนี้ จะสนับสนุนในการพัฒนาประสิทธิภาพการผลิตพืชที่เพาะปลูกในพื้นที่ศึกษาและลด

จากความยากจน เช่น เกษตรกรรายได้สามารถจะปรับปรุงให้ดีขึ้น
ถ้าข้อเสนอแนะจากการศึกษาปฏิบัติตาม
.
inspite ของทุกพืช และการผลิตอาหาร
fgn มากกว่า ปี ส่วนอาหารมี
ขึ้นนำอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นในราคาอาหารภายในประเทศ และนำเข้าอาหารเพิ่มขึ้น

ลง ซึ่งตำแหน่งของดุลการชำระเงิน ในช่วงปีไม่สามารถประคับประคอง
( tanko , 2004 ) ดังนั้น