There is little guidance as to how

There is little guidance as to how a belief in witchcraft should be characterised. Should it always be taken to be a plea of insanity or a delusion? In Ihonre v State 35 an accused person who killed a woman and her three grandchildren stated his defence was that the woman and her brothers bewitched and killed his late brother and they were also causing his own sickness and downfall. The accused admitted that he knew that to kill is bad but that he was frustrated. His defence was therefore based on his belief in witchcraft. The Supreme Court held that he was not entitled to the defence of insanity because there was no finding by the trial court that the appellant was insane or that he suffered from any delusions of any kind. The court further ruled that he was actuated by revenge and that revenge is no defence even to a deluded mind. This is because even if it were true that the accused person had bewitched him, it was not enough justification to kill.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีคำแนะนำเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นอย่างไรควรดำเนินความเชื่อในนักวิชาการ ควรจะเสมอควรจะ แก้บ้าหรือลวงตา V Ihonre 35 รัฐผู้ต้องหาที่ฆ่าผู้หญิง และหลานของเธอสามระบุป้องกันของเขาถูกว่า ผู้หญิงและพี่ชายของเธอหลังฆ่าน้องปลาย และจะเป็นสาเหตุโรคและหายนะของเขาเอง ผู้ถูกกล่าวหายอมรับว่า เขารู้ว่า จะฆ่าเสีย แต่ว่า เขาไม่ผิดหวัง ป้องกันของเขาดังขึ้นในความเชื่อของเขาในนักวิชาการ ศาลฎีกาถือว่า เขาเป็นไม่ได้รับป้องกันบ้าเนื่องจากมีไม่หาศาลทดลองว่า appellant ที่เป็นบ้า หรือว่า เขาทุกข์ทรมานจาก delusions ใดใด ศาลพิพากษาว่า เขาถูก actuated โดยแก้แค้น และแก้แค้นที่ ไม่ป้องกันแม้จะใจ deluded เพิ่มเติม ทั้งนี้เนื่องจากแม้จะได้ความจริงว่า ผู้ต้องหามี bewitched เขา ไม่ใช่เหตุผลเพียงพอที่จะฆ่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีคำแนะนำเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นวิธีการที่ความเชื่อในคาถาควรจะมีลักษณะ มันควรจะเสมอนำไปเป็นข้ออ้างของความบ้าหรือความเข้าใจผิดหรือไม่? ใน Ihonre โวลต์รัฐ 35 คนที่ถูกกล่าวหาว่าใครเป็นคนฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งและหลานทั้งสามของเธอกล่าวว่าการป้องกันของเขาคือการที่ผู้หญิงคนและพี่ชายของเธอถูกอาคมและฆ่าพี่ชายผู้ล่วงลับของเขาและพวกเขาก็ยังก่อให้เกิดการเจ็บป่วยของตัวเองและความหายนะ จำเลยยอมรับว่าเขารู้ว่าจะฆ่าจะไม่ดี แต่ที่เขารู้สึกผิดหวัง การป้องกันของเขามีพื้นฐานอยู่บนความเชื่อจึงของเขาในคาถา ที่ศาลฎีกาถือได้ว่าเขาไม่ได้รับสิทธิในการป้องกันของความบ้าเพราะไม่มีการค้นพบโดยศาลพิจารณาคดีอุทธรณ์ว่าเป็นคนบ้าหรือว่าเขาได้รับความเดือดร้อนจากอาการหลงผิดใด ๆ ทุกชนิด ศาลต่อไปตัดสินว่าเขาได้รับการทำงานโดยการแก้แค้นและการแก้แค้นที่ไม่มีการป้องกันแม้กระทั่งจิตใจลม ๆ แล้ง ๆ นี้เป็นเพราะถึงแม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่ว่าผู้ถูกกล่าวหาได้เสกเขาก็ไม่ได้มีเหตุผลพอที่จะฆ่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีคำแนะนำเล็ก ๆน้อย ๆเป็นวิธีการที่ความเชื่อในคาถาควรมีลักษณะ . should it ต้องจากที่นี่ a plea ของ insanity or a tech ? ใน ihonre V สภาพ 3 ผู้ต้องหาคนที่ฆ่าผู้หญิงและหลานทั้งสามที่ระบุไว้ป้องกันตัวของเขาเป็นผู้หญิงและพี่ชายของเธอทำให้น้องชายของเขาและฆ่าเขา นอกจากนี้ยังก่อให้เกิดการเจ็บป่วยและความหายนะของเขาเองผู้ต้องหายอมรับว่า เขารู้ว่าจะฆ่าเสีย แต่ ว่า เขาผิดหวังมาก การป้องกันของเขาจึงขึ้นอยู่กับความเชื่อของเขาในเวทมนตร์ ศาลฎีกาฯ ว่า เขาไม่มีสิทธิที่จะป้องกันความบ้าเพราะมีการค้นพบโดยศาลพิจารณาว่าผู้อุทธรณ์เป็นบ้า หรือที่เขาได้รับจากการใด ๆของชนิดใด ๆศาลตัดสินว่าเขาได้ทำการเพิ่มเติมโดยการแก้แค้นและแก้แค้นคือการป้องกันไม่มีแม้แต่ที่จะหลอกตัวเองอยู่เสมอ นี้เป็นเพราะแม้ว่ามันจะเป็นจริงว่า ผู้ต้องหาได้เป็นเจ้าของเค้า มันไม่เหตุผลเพียงพอที่จะฆ่า