They watched as Ke Yunhai, Paragon,

They watched as Ke Yunhai, Paragon, escorted Ke Jiusi through the levels.

Fang Yu blinked, her heart feeling a bit unsettled.

“I can’t let dad find out about this….” she thought.

Zhixiang’s eyes were wide and she was panting. At the moment, even she was filled with intense jealousy toward Meng Hao.

Everyone was filled with complicated feelings as they watched the bright, sun-like dot of light on the outside of the Demon Immortal Pagoda. It charged through the levels. 94th. 95th. 96th….

Finally, it reached the 99th!

All of the observing Demon Immortal Sect disciples who were watching began to pant. It was as if they had forgotten about everything else except for this highest level of the pagoda.

The 99th level exceeded anything Meng Hao could have imagined. There was no danger here, no battlefield. There was only a valley. Within the valley was a lake, next to which was a house. Sitting cross-legged outside of the house was an old man.

The old man was fishing, and as Ke Yunhai and Meng Hao approached, he paid them no attention.

Meng Hao stood silently behind Ke Yunhai. Ke Yunhai came to a stop by the old man, and likewise said nothing.

After a long moment passed, the old man finally spoke.

“This does not conform with the rules.”

“I don’t have much life left in me,” replied Ke Yunhai coolly. Hearing this caused Meng Hao’s heart to tremble.

“It still doesn’t conform with the rules,” said the old man. He sighed.

“I’ve made many sacrifices for the Demon Immortal Sect. I’ve carried out Lord Li’s commands without hesitation. That’s not enough?” He turned his head to look off into the distance.

The old man said nothing at first. After a long moment, he sighed, then made a grasping motion with his right hand. Instantly, a seal appeared in the palm of his hand. It seemed to be formed of countless magical symbols, and contained a sense of shattered beauty.

“Fleshly Sanctification,” said the old man. “It is a secret art, not really a Daoist magic.” He looked at Meng Hao for a moment, and Meng Hao’s mind shook. That single glance was enough to pierce completely through him.

“Interesting,” said the old man, a serious look filling his eyes. He waved his hand, causing the seal to shoot toward Meng Hao and enter into his forehead.

“Night would have difficulty creating a copy of this art. However, since I approve, then after you leave this place, as long as I still exist, you can fully activate it. If I’ve already perished….” The old man shook his head, but said no more.

As for Ke Yunhai, he didn’t ask any questions about what had just been said. He turned to leave with Meng Hao.

As they made their way off, the old man suddenly looked up at Meng Hao once more. His eyes seemed to be filled with both understanding, and sorrow.

“Yunhai,” he thought, “considering you know the truth of it all, why are you doing this…?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาดูเหมือนเป็นหยุนไห่ Ke พารากอน พา Ke Jiusi ผ่านระดับFang Yu คันนั้นกะพริบ หัวใจของเธอรู้สึกตมูลบิต"ฉันไม่ให้หาเรื่องนี้...พ่อ" เธอคิดว่าตาของ Zhixiang มีมากมาย และเธอก็หอบ ในขณะนี้ แม้เธอเต็มไป ด้วยความหึงหวงรุนแรงต่อเฮาเมงทุกคนก็เต็มไป ด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนพวกเขาจุดสว่าง ดวงอาทิตย์เหมือนแสงที่ด้านนอกของเจดีย์ปีศาจอมตะ มันมีค่าผ่านระดับ 94th. 95th 96 ...ในที่สุด มันถึง 99th ที่สาวกปีศาจอมตะนิกายสังเกตที่ดูก่อนหน้าทั้งหมดเริ่มหอบ มันเป็นเหมือนพวกเขาลืมเกี่ยวกับทุกอย่างยกเว้นระดับสูงสุดของพระเจดีย์ระดับ 99th เกินอะไรเมงเฮาสามารถมีจินตนาการ ไม่มีอันตราย สนามรบไม่ได้ หุบเขาได้ ภายในหุบเขามีทะเลสาบ ถัดจากที่คือบ้าน นั่งไขว้ขากันอยู่นอกบ้านคนเก่าได้คนเก่าคือประมง และเป็นหยุนไห่ Ke และเมงเฮาทาบทาม เขาสนใจพวกเขาไม่เฮา เมงยืนเงียบหลังหยุนไห่ Ke หยุนไห่ Ke มาหยุด โดยคนเก่า และในทำนองเดียวกัน ว่า ไม่มีอะไรหลังจากผ่านช่วงเวลายาว คนเก่าก็พูด"นี้ไม่สอดคล้องกับกฎการ""ฉันไม่มีชีวิตมากซ้าย," ตอบกลับหยุนไห่ Ke เฉย ได้ยินหัวใจของฮาวงนี้เกิดจากการสั่น"มันยังไม่สอดคล้องกับกฎ ชายชรากล่าว เขาถอนหายใจ"ทำเสียสละมากมายสำหรับนิกายอมตะของปีศาจ ฉันได้ดำเนินคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอหรือไม่" เขาหันหัวของเขาจะดูออกเป็นระยะทางเฒ่ากล่าวว่า ไม่มีอะไรในตอนแรก หลังจากช่วงยาว เขาถอนหายใจ จาก นั้นทำการเคลื่อนไหวมม.ขวา ทันที ตราที่ปรากฏในฝ่ามือของเขา มันดูเหมือนจะเป็นรูปแบบของสัญลักษณ์ที่มีมนต์ขลังนับไม่ถ้วน และประกอบด้วยความงามแตก"ทาทูล กล่าวว่า คนเก่า "มันเป็นศิลปะความลับ ไม่วิเศษ Daoist" เขาดูที่เฮาเมงสำหรับช่วงเวลา และเมงห้าวใจส่าย ที่มองเพียงแวบเดียวก็พอที่จะเจาะผ่านเขาอย่างสมบูรณ์"เที่ยว ชรา ดูอย่างไส้ตากล่าว เขาโบกมือ ก่อให้เกิดตรายิงไปทางเมงเฮา และเข้าไปในหน้าผากของเขา"กลางคืนจะมีความยากลำบากในการสร้างสำเนาของศิลปะนี้ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ฉันอนุมัติ แล้วหลังจากที่คุณออกจากสถานที่แห่งนี้ ตราบเท่าที่ยังคงมีอยู่ ทั้งงาน ถ้าผมได้แล้วเปิด..." ชราส่ายศีรษะของเขา แต่ว่า ไม่มากส่วนหยุนไห่ Ke เขาไม่ได้ถามคำถามใด ๆ เกี่ยวกับเพียงแค่ได้รับกล่าว เขาหันไปปล่อยกับเฮาเมงพวกเขาทำทางของพวกเขาปิด คนเก่าก็มองค่าที่เมงเฮาอีกครั้ง ตาของเขาดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยความเข้าใจ และความเศร้าโศก"หยุนไห่ เขาคิดว่า "พิจารณาหาความจริงของเรื่องทั้งหมด ทำไมทำอยู่นี้..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาดูเป็น Ke Yunhai, พารากอน, พา Ke Jiusi ผ่านระดับ.

ฝางกระพริบตา, หัวใจของเธอรู้สึกบิตยังไม่เรียบร้อย.

"ผมไม่สามารถปล่อยให้พ่อหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ... ." เธอคิดว่า.

ตา Zhixiang ของกว้างและเธอก็เป็น หอบ ในขณะที่แม้เธอก็เต็มไปด้วยความหึงหวงรุนแรงที่มีต่อเม้งเฮา.

ทุกคนก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนเช่นที่พวกเขาดูสดใสจุดคล้ายดวงอาทิตย์ของแสงที่ด้านนอกของอมตะเจดีย์ปีศาจ มันเรียกเก็บผ่านระดับ 94 95th 96 ... .

ในที่สุดก็มาถึง 99!

ทั้งหมดของการสังเกตสาวกปีศาจอมตะนิกายที่กำลังเฝ้าดูเริ่มหอบ มันเป็นเหมือนกับว่าพวกเขาได้ลืมเรื่องทุกอย่างอื่นยกเว้นนี้ระดับสูงสุดของเจดีย์.

ระดับ 99 เกินอะไรเม้งเฮาสามารถมีจินตนาการ มีอันตรายไม่อยู่ที่นี่ไม่มีสนามรบ มีเพียงหุบเขา ภายในหุบเขาทะเลสาบถัดซึ่งเป็นบ้าน นั่งอยู่นอกไขว่ห้างของบ้านที่เป็นคนเก่า.

ชายชราตกปลาและเป็น Ke Yunhai และเม้งเฮาเข้าหาเขาจ่ายเงินให้พวกเขาไม่สนใจ.

เม้งเฮายืนอยู่เงียบ ๆ อยู่เบื้องหลัง Ke Yunhai Ke Yunhai มาหยุดโดยชายชราและเช่นเดียวกันกล่าวว่าไม่มีอะไร.

หลังจากช่วงเวลาที่ยาวผ่านไปชายชราก็พูด.

"นี้ไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ."

"ฉันไม่ได้มีชีวิตที่เหลืออยู่ในตัวฉัน "ตอบ Ke Yunhai เฉย ได้ยินอย่างนี้เกิดจากหัวใจของเม้งเฮาสั่น.

"มันยังไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ" กล่าวว่าชายชรา เขาถอนหายใจ.

"ผมได้ทำเสียสละมากมายสำหรับปีศาจอมตะนิกาย ฉันได้ดำเนินการคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอ? "เขาหันหัวของเขาที่จะมองออกไปไกล.

ชายชรากล่าวว่าไม่มีอะไรในตอนแรก หลังจากช่วงเวลาที่นานเขาถอนหายใจแล้วทำให้การเคลื่อนไหวโลภด้วยมือข้างขวาของเขา ทันทีประทับตราปรากฏในฝ่ามือของเขา ดูเหมือนว่ามันจะเกิดขึ้นของสัญลักษณ์ที่มีมนต์ขลังที่นับไม่ถ้วนและมีความรู้สึกของความงามที่แตก.

"เนื้อหนังล้างบาป" ชายชรากล่าวว่า "มันเป็นศิลปะที่เป็นความลับไม่ได้จริงๆมายากล Daoist." เขามองไปที่เม้งเฮาสักครู่และจิตใจเม้งเฮาส์ส่าย ที่รวดเร็วเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอที่จะเจาะสมบูรณ์ผ่านเขา.

"น่าสนใจ" กล่าวว่าคนเก่าดูร้ายแรงกรอกตาของเขา เขาโบกมือก่อให้เกิดการประทับตราในการถ่ายภาพที่มีต่อเม้ง Hao และเข้าสู่หน้าผากของเขา.

"คืนจะมีความยากลำบากในการสร้างสำเนาของศิลปะนี้ อย่างไรก็ตามตั้งแต่ที่ฉันอนุมัติแล้วหลังจากที่คุณออกจากสถานที่แห่งนี้ตราบเท่าที่ฉันยังคงมีอยู่คุณสามารถเปิดใช้งานได้อย่างเต็มที่ หากฉันเสียชีวิตแล้ว ... . "ชายชราส่ายหัว แต่กล่าวว่าไม่มีอะไรมาก.

สำหรับ Ke Yunhai เขาไม่ได้ถามคำถามใด ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เพิ่งได้รับการกล่าวว่า เขาหันไปปล่อยให้กับเม้งเฮา.

ขณะที่พวกเขาทำทางของพวกเขาออกชายชราอย่างกระทันหันมองมาที่เม้งเฮาอีกครั้ง ดวงตาของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยทั้งความเข้าใจและความเศร้าโศก.

"Yunhai" เขาคิดว่า "พิจารณาคุณทราบความจริงของมันทั้งหมดเหตุผลที่คุณจะทำเช่นนี้ ... ?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาดูเค่อหยุนไห่ พารากอน หิ้วเก๋ๆ , jiusi ผ่านระดับฟางยูกระพริบตาของเธอ หัวใจรู้สึกยุ่งเหยิงนิดหน่อย" ผมไม่อยากให้พ่อรู้เรื่องนี้ . . . . . . . " เธอคิดจี้เซียง ตาถูก กว้าง และ เธอ . . . ในขณะนี้ แม้ว่าเธอจะเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาต่อรุนแรงเมิ่งเฮ่าทุกคนก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนที่พวกเขาดูสดใส เหมือนจุดของแสงบนด้านนอกของปีศาจอมตะเจดีย์ มันชาร์จผ่านระดับ 94 . 95 . 96 . . . . . . .ในที่สุดก็ถึง 99 !ทั้งหมดของการสังเกตปีศาจอมตะนิกายสาวกที่เฝ้าดูเริ่มหอบ . มันเป็นถ้าพวกเขาได้ลืมเกี่ยวกับทุกอย่างอื่นยกเว้นระดับสูงสุดของพระเจดีย์ระดับ 99 เกินอะไร เมิ่งฮ่าวจะจินตนาการ ไม่มีอันตรายครับ ไม่ใช่สนามรบ มีเพียงหุบเขา ภายในหุบเขามีทะเลสาบข้างๆซึ่งเป็นบ้าน แพนงเชิงภายนอกบ้านเป็นคนแก่ชายชราที่กำลังตกปลา และเป็นเค่อหยุนไห่ เมิ่งฮ่าวและเข้าหา เขาจ้างพวกมันไม่สนใจเมิ่งเฮ่า ยืนเงียบอยู่ข้างหลังเค่อหยุนไห่ เค่อหยุนไห่มาหยุดโดยชายแก่ และเช่นเดียวกัน กล่าวว่า ไม่มีอะไรหลังจากเวลาผ่านไปไม่นาน ชายชราก็พูดออกมาจนได้" นี้ไม่สอดคล้องกับกฎ "" ผมไม่มีชีวิตหลงเหลืออยู่ " ตอบเค่อหยุนไห่อย่างใจเย็น ได้ยินเสียงนี้เกิดจากใจ เมิ่งฮ่าว สั่น" มันยังไม่สอดคล้องกับกฎ " ชายชราว่า เขาถอนใจ" ผมเคยเสียสละมากมายเพื่อปีศาจอมตะนิกาย ผมแบกออกใต้เท้าหลี่สั่งโดยไม่ลังเล นั่นยังไม่พออีกเหรอ " เขาหันศีรษะของเขาไปดู ไปไกล ๆชายชรากล่าวว่าไม่มีอะไรที่แรก หลังจากนั้นสักครู่ เขาถอนหายใจยาว แล้วให้จับการเคลื่อนไหวกับมือขวาของเขา ทันที ตราที่ปรากฏอยู่ในฝ่ามือของเขา มันดูเหมือนจะเป็นรูปแบบของสัญลักษณ์ขลังนับไม่ถ้วน และมี ความรู้สึกของการทำลายความงาม" เนื้อหนังมังสาล้างบาป " ชายชราว่า " มันเป็นศิลปะเป็นความลับ ไม่ได้จริงๆ daoist เวทมนตร์ " เขามองดูเมิ่งฮ่าวสักครู่ และเมิ่งฮ่าวจิตใจสั่นไหว เดียวที่รวดเร็วเพียงพอที่จะแทงอย่างสมบูรณ์ผ่านเขา" น่าสนใจ " กล่าวว่าชายชราจริงจังดูการกรอกตา เขาโบกมือ ทำให้ผนึกยิงต่อเมิ่งฮ่าวเข้าไปในหน้าผาก" คืนนี้จะมีปัญหาในการสร้างสำเนาของศิลปะนี้ อย่างไรก็ตาม ผมเห็นด้วย แต่หลังจากที่คุณออกจากสถานที่นี้ ตราบใดที่ผมยังอยู่ คุณสามารถเปิดใช้งานได้ ถ้าฉันตาย . . . . . . . " ชายชราส่ายหน้า แต่บอกว่าไม่มีสำหรับเค่อหยุนไห่ เขาไม่ได้ถามคำถามใด ๆเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังพูด เขาเดินออกมากับเมิ่งเฮ่าที่พวกเขาทำทางของพวกเขาออก ชายชราก็เงยหน้าขึ้นมอง เมิ่งฮ่าวอีกครั้ง ดวงตาของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยทั้งความเข้าใจ และความเศร้าโศก" หยุนไห่ " เขาคิด " เมื่อคุณทราบความจริงทั้งหมด เธอทำแบบนี้ทำไม . . . ? "