The moisture contents (% dry basis)

The moisture contents (% dry basis) of banana slices
exposed to syrup concentrations of 50, 60 and 67 °Brix, after
6 hours of treatment, were 84, 82 and 80%, respectively.
Comparing Figures 1 and 2, it is observed that during all the
period of osmosis in syrup concentrations of 50, 60 and 67 °Brix,
the reduction of moisture content was much higher at a temperature
of 49 °C in comparison to that of 28 °C.
The effect of syrup concentration on the reduction of moisture
content in fruits already demonstrated that the increase
in osmotic syrup concentration increases diffusional changes
and the osmotic pressure exerted on the fruit cell structure
which consequently results in greater moisture reduction in
more concentrated solutions. However, syrup concentration
is not a critical parameter in the range of 65 to 75 °Brix (SAS,
1993). Various solutes such as sucrose, lactose, maltodextrin
and sodium chloride are known to be efficient for osmosis over
60% concentration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหาความชื้น (% โดยน้ำหนักแห้ง)
ของกล้วยสัมผัสกับความเข้มข้นของน้ำเชื่อม50, 60 และ 67 ° Brix หลังจาก
6 ชั่วโมงของการรักษาอยู่ที่ 84, 82 และ 80% ตามลำดับ.
เปรียบเทียบรูปที่ 1 และ 2 นั้นจะถูกตั้งข้อสังเกตว่า
ในช่วงทุกช่วงเวลาของการออสโมซิในระดับความเข้มข้นน้ำเชื่อม50, 60 และ 67 ° Brix,
การลดลงของปริมาณความชื้นสูงมากที่อุณหภูมิ
49 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับที่ 28 ° C.
ผลของความเข้มข้นของน้ำเชื่อมในการลด ความชื้นเนื้อหาในผลไม้แล้วแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของน้ำเชื่อมเพิ่มขึ้นดันการเปลี่ยนแปลงแพร่และแรงดันที่กระทำต่อโครงสร้างของเซลล์ผลไม้ที่ส่งผลให้ผลในการลดความชื้นมากขึ้นในการแก้ปัญหาความเข้มข้นมากขึ้น แต่ความเข้มข้นของน้ำเชื่อมไม่ได้เป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญในช่วง 65-75 องศาบริกซ์ (SAS, 1993) สารต่างๆเช่นน้ำตาลแลคโตส, maltodextrin และโซเดียมคลอไรด์เป็นที่รู้จักกันจะมีประสิทธิภาพในการดูดซึมมากกว่าความเข้มข้น 60%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อหาความชื้น ( % dry basis ) ของชิ้นกล้วย
ตากน้ำเชื่อมความเข้มข้น 50 , 60 และ 67 องศาบริกซ์ หลังจาก
6 ชั่วโมงของการรักษา , 84 , 82 และ 80% ตามลำดับ
เปรียบเทียบตัวเลข 1 และ 2 พบว่า ตลอดระยะเวลาของ Osmosis
ความเข้มข้นของน้ำเชื่อม 50 , 60 และ 67 องศาบริกซ์
ลดความชื้นที่สูงมากที่อุณหภูมิ
49 ° C ในการเปรียบเทียบกับที่ 28 องศา C .
ผลของความเข้มข้นของน้ำเชื่อมลดความชื้น
เนื้อหาในผลไม้แล้ว พบว่า การเพิ่มปริมาณความเข้มข้นของน้ำเชื่อมเพิ่ม

ในการเปลี่ยนแปลง diffusional และแรงดันใช้ในโครงสร้างของเซลล์ผลไม้
ซึ่งผลในการลดความชื้นใน
ยิ่งเข้มข้นมากขึ้น โซลูชั่น . อย่างไรก็ตามน้ำเชื่อมเข้มข้น
ไม่ใช่วิกฤตพารามิเตอร์ในช่วง 65 ถึง 75 องศาบริกซ์ ( SAS ,
1993 ) ารต่างๆเช่นซูโครส , แลคโตส , maltodextrin
และโซเดียมคลอไรด์เป็นที่รู้จักกันให้มีประสิทธิภาพสำหรับออสโมซิสผ่าน 60 %

ความเข้มข้น