“Everyone, hold on for just a bit l

“Everyone, hold on for just a bit longer. This is already the last day. After this day ends, we can leave,” a commoner student breathlessly said.

“It’s unfortunate that we don’t have enough Magic Stones yet, we still need five more. It looks like we still have to slaughter five more magical beasts to pass.” said a young noble. Originally, the nobles hadn’t been willing to stay together with the commoners, but after encountering the savage magical beast, they were immediately scared out of their wits. Faced with life or death, who would care about people’s statuses? Protecting oneself was the greater priority. Thus, the few nobles had gradually decided to join the commoner students. After all, everyone knew there was strength in numbers. In addition, perhaps because the commoners had been raised in harsher environments, they did not show any signs of retreating when faced with savage magical beasts. This changed the arrogant nobles’ views of the commoners. Eventually, they had all slowly become friends.

Moreover, after constantly fighting against magical beasts, the nine of them had become more comfortable working together. Eventually, they had formed an unexpected bond that held all of them together with close relationships.

At that moment, there was a movement in the grass off in the distance.

“Everyone, be careful. A magical beast is attacking.” A student immediately reacted and loudly warned the others. Instantly, the nine of them stood up and stared with wary expressions towards the direction the sound had come from.

The grass swayed vigorously. Eventually, they saw a figure wearing beast leather swinging a large hatchet around, cutting down the weeds in his way. Right after the group noticed him, they saw that there were two other figures following behind him as well. Although their clothes were tattered, it was obvious that they were all wearing the Kargath Academy uniforms.

Perhaps because they had been traveling through the lush forest for so long, but their faces were dark, and they had random twigs in their hair. Only their general facial structures could be seen; their appearances were already indistinguishable.

Realizing that the figures were people and not magical beasts, the nine students immediately sighed in relief, and smiles slowly spread across their faces. At this point, if they could get those new people to join them, then the overall strength of their group would definitely rise. Hunting magical beasts would be much easier. In addition, all of them were smart enough to realize that these people who had stayed here for 3 days must be quite powerful.

Of course, these three people were Jian Chen, Tie Ta, and Liang Xiaole. After backtracking for half a day, they had finally discovered a group of people.

Since it was already the last of the three days, there weren’t many people remaining in the forest. Most of them had already ran away, and so there were very few students that were still here.

When Liang Xiaole’s gaze rested on a gorgeous girl standing amongst the group of nine, she showed a pleasantly surprised expression.

“Ah! Li Sha!” Liang Xiaole shouted out with an extremely excited voice, as she immediately flew towards the gorgeous girl.

Hearing a slightly familiar voice, the girl blinked her large, shining eyes, and gazed at Liang Xiaole, who was running towards her, in slight confusion. Currently, Liang Xiaole’s face was covered with quite a bit of dirt, making her look like a calico cat. Even if this girl called Li Sha did know Liang Xiaole well, it was difficult for her to recognize Liang Xiaole with her current appearance.

Liang Xiaole rushed to the girl, and excitedly hugged her tightly. In a tone filled with joy, she said, “Li Sha, I hadn’t imagined that I would’ve been able to see you again here. I thought you had already left the forest.”

Hearing the overly familiar voice, the girl named Li Sha finally recognized who Liang Xiaole was. Pleasantly surprised, she said, “You…you’re Xiao Le.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ทุกคน ค้างบนสำหรับเพียงบิตอีกต่อไป อยู่วันสุดท้าย หลังจากวันสิ้นสุด เราสามารถปล่อยให้ นักเรียน commoner กับกล่าว"มันเป็นโชคร้ายที่เราไม่มีหินมหัศจรรย์เพียงพอ ยัง เรายังคงต้องเพิ่มอีกห้า ดูเหมือนว่าเรายังต้องฆ่าสัตว์วิเศษมากห้าไป pass."ขุนนางหนุ่มกล่าว แต่เดิม ขุนนางไม่ได้เต็มใจที่จะอยู่ร่วมกับเป็นเจ้าชีวิต แต่หลังจากพบสัตว์วิเศษอำมหิต พวกเขาได้ทันทีกลัวจากปัญญาของพวกเขา ต้องเผชิญกับชีวิตหรือเสียชีวิต ที่จะดูแลเกี่ยวกับสถานะของผู้คน ปกป้องตัวเองมีความสำคัญมากขึ้น ดังนั้น ขุนนางน้อยได้ค่อย ๆ ตัดสินใจเข้าร่วมศึกษา commoner หลังจากที่ทุก ทุกคนรู้มีความแข็งแรงในตัวเลข นอกจากนี้ อาจจะเนื่องจากไพร่ที่สูงในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงขึ้น พวกเขาไม่ได้แสดงสัญญาณใด ๆ ของการถอยทัพเมื่อต้องเผชิญกับสัตว์ป่าเถื่อนมีมนต์ขลัง นี้เปลี่ยนแปลงมุมมองของขุนนางหยิ่งเป็นเจ้าชีวิต ในที่สุด พวกเขาทั้งหมดช้าได้กลายเป็นเพื่อนนอกจากนี้ หลังจากการต่อสู้อย่างต่อเนื่องกับสัตว์วิเศษ เก้าของพวกเขากลายเป็นสะดวกสบายมากขึ้นในการทำงานร่วมกัน ในที่สุด พวกเขาได้เกิดพันธะไม่คาดคิดที่จัดขึ้นร่วมกับความสัมพันธ์ใกล้ชิดพวกเขาทั้งหมดในช่วงเวลานั้น ได้การเคลื่อนไหวในหญ้าปิดในระยะไกล"ทุกคน ระมัดระวัง สัตว์วิเศษเป็นการโจมตี" นักเรียนทันทีปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น และเสียงดังเตือนคนอื่น ๆ ทันที เก้าของพวกเขายืนขึ้น และจ้องกับนิพจน์ระวังไปทิศทางเสียงที่ได้มาจากหญ้าเปี่ยมไปแรง ๆ ในที่สุด พวกเขาเห็นรูปคนสวมหนังสัตว์ควงครั้งใหญ่รอบ ตัดลงวัชพืชในทางของเขา หลังจากกลุ่มสังเกตเห็นเขา พวกเขาเห็นว่า มีสองตัวเลขอื่นตามหลังเขาเป็นอย่างดี แม้ว่าเสื้อผ้าของพวกเขาที่ tattered มันเป็นที่ชัดเจนว่า พวกเขาได้ทั้งหมดสวมเครื่องแบบสถาบัน Kargathบางทีเนื่องจากพวกเขา เดินทางผ่านป่าเขียวชอุ่มสำหรับดังนั้นยาว แต่ใบหน้าก็มืด และพวกเขามีกิ่งไม้ที่สุ่มในผมของพวกเขา อาจจะเห็นเพียงโครงสร้างใบหน้าของพวกเขาทั่วไป เนินแล้วจำแนกไม่ได้ตระหนักว่า ตัวเลขที่มีผู้คนและสัตว์ไม่ขลัง นักเรียนเก้าทันทีในการบรรเทา หายใจ และรอยยิ้มค่อย ๆ แพร่กระจายไปทั่วใบหน้า ที่จุดนี้ ถ้าพวกเขาสามารถรับคนใหม่ร่วมกับพวกเขา แล้วความแข็งแรงโดยรวมของกลุ่มของพวกเขาจะแน่นอนขึ้น ล่าสัตว์สัตว์วิเศษจะง่าย นอกจากนี้ เขาก็ฉลาดพอที่จะรู้ว่า คนเหล่านี้ที่นี่ 3 วันต้องมีประสิทธิภาพมากแน่นอน คนที่สามเหล่านี้ถูก เฉินเจียน สายตา และ Xiaole เหลียง หลังจากครั้งสำหรับครึ่งวัน พวกเขาได้ค้นพบกลุ่มคนสุดท้ายตั้งแต่มันแล้วสุดท้ายของสามวัน ไม่มีหลายคนที่เหลืออยู่ในป่า ส่วนใหญ่ได้แล้ววิ่งหนีไป และดังนั้น มีนักเรียนน้อยมากที่ยังเมื่อจ้องมองเหลียง Xiaole ขึ้นเป็นสาวสวยที่ยืนอยู่ในหมู่กลุ่มของเก้า เธอแสดงให้เห็นว่าเป็นนิพจน์ที่ประหลาดใจ"อา Li Sha " Xiaole เหลียงตะโกนออกมา ด้วยเสียงที่ตื่นเต้นมาก ขณะที่เธอบินสู่สาวสวยทันทีได้ยินเสียงคุ้นเคยเล็กน้อย สาวคันนั้นกะพริบตาของเธอใหญ่ ส่องแสง และจ้องเหลียง Xiaole ที่ทำต่อเธอ ในความสับสนเล็กน้อย ในปัจจุบัน เหลียง Xiaole ใบหน้าถูกปกคลุม ด้วยของสิ่งสกปรก ทำให้เธอดูเหมือนแมวผ้าดิบ แม้ว่าสาวนี้เรียกว่า Li Sha ไม่รู้ Xiaole เหลียงดี มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะรู้จัก Xiaole เหลียงกับลักษณะปัจจุบันของเธอXiaole เหลียงวิ่งไปสาว และขึ้งทุกกอดเธอแน่น ในโทนสีเต็มไป ด้วยความสุข เธอบอก "หลี่ Sha ฉันไม่คิดว่า ฉันจะได้รับได้เห็นคุณอีกครั้งที่นี่ ผมคิดว่า คุณแล้วเหลือป่า"ได้ยินเสียงคุ้นเคยมากเกินไป สาวชื่อ Li Sha ก็รู้จักผู้ Xiaole เหลียง ประหลาดใจ เธอบอก, "คุณ...คุณเซียวเลอ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ทุกคนยึดมั่นในเพียงเล็กน้อยอีกต่อไป นี้มีอยู่แล้วในวันสุดท้าย หลังจากที่ในวันนี้จบลงเราสามารถออกจาก "นักเรียนคนธรรมดาสามัญกระหืดกระหอบกล่าวว่า.

" มันโชคร้ายที่เราไม่ได้มีหินวิเศษพอยังเรายังคงต้องอีกห้า ดูเหมือนว่าเรายังคงต้องฆ่าอีกห้าสัตว์วิเศษที่จะผ่าน. "กล่าวว่าหนุ่มโนเบิล แต่เดิมขุนนางไม่ได้รับการยินดีที่จะอยู่ร่วมกันกับไพร่ แต่หลังจากเผชิญหน้ากับสัตว์ที่มีมนต์ขลังโหดพวกเขากลัวทันทีจากปัญญาของพวกเขา ต้องเผชิญกับชีวิตหรือตายใครจะดูแลเกี่ยวกับสถานะของผู้คน? ปกป้องตัวเองก็มีความสำคัญมากขึ้น ดังนั้นไม่กี่ขุนนางได้ค่อยตัดสินใจร่วมกับนักเรียนปุถุชน หลังจากที่ทุกคนรู้ว่ามีความแข็งแรงในตัวเลข นอกจากนี้บางทีอาจเป็นเพราะไพร่ที่ได้รับการเลี้ยงดูในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงพวกเขาไม่ได้แสดงสัญญาณของการถอยใด ๆ เมื่อต้องเผชิญกับสัตว์ป่าที่มีมนต์ขลังโหด นี้มีการเปลี่ยนแปลงมุมมองขุนนางหยิ่งของไพร่ ในที่สุดพวกเขาได้ทุกอย่างช้า ๆ กลายเป็นเพื่อน.

นอกจากนี้หลังจากอย่างต่อเนื่องการต่อสู้กับสัตว์ที่มีมนต์ขลังที่เก้าของพวกเขาได้กลายเป็นที่สะดวกสบายมากขึ้นการทำงานร่วมกัน ในที่สุดพวกเขาได้กลายเป็นความผูกพันที่ไม่คาดคิดที่จัดขึ้นทั้งหมดของพวกเขาพร้อมกับความสัมพันธ์ใกล้ชิด.

ในขณะที่มีการเคลื่อนไหวในหญ้าที่อยู่ห่างออกได้.

"ทุกคนต้องระวัง สัตว์ที่มีมนต์ขลังถูกโจมตี. "นักเรียนมีปฏิกิริยาตอบสนองทันทีและเสียงดังเตือนคนอื่น ๆ ทันทีที่เก้าของพวกเขายืนขึ้นและจ้องที่มีการแสดงออกระวังต่อทิศทางเสียงที่ได้มาจาก.

หญ้าแกว่งแรง ในที่สุดพวกเขาได้เห็นรูปที่สวมหนังสัตว์ควงขวานขนาดใหญ่รอบตัดลงวัชพืชในทางของเขา หลังจากที่กลุ่มสังเกตเห็นเขาที่พวกเขาเห็นว่ามีสองตัวเลขอื่น ๆ ตามหลังเขาเช่นกัน แม้ว่าเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งของพวกเขามันก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทุกคนสวมเครื่องแบบ Kargath สถาบันการศึกษา.

บางทีอาจเป็นเพราะพวกเขาได้รับการเดินทางผ่านป่าไม้เขียวชอุ่มเป็นเวลานาน แต่ใบหน้าของพวกเขาเป็นที่มืดและพวกเขามีกิ่งไม้สุ่มในผมของพวกเขา เพียงโครงสร้างใบหน้าทั่วไปของพวกเขาอาจจะเห็น; การปรากฏตัวของพวกเขาแยกไม่ออกแล้ว.

ตระหนักว่าตัวเลขคนและสัตว์ไม่ได้วิเศษนักเรียนเก้าถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีและรอยยิ้มแพร่กระจายไปอย่างช้า ๆ ทั่วใบหน้าของพวกเขา ณ จุดนี้ถ้าพวกเขาสามารถรับคนใหม่ผู้ที่จะเข้าร่วมพวกเขาแล้วความแข็งแรงโดยรวมของกลุ่มของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นแน่นอน การล่าสัตว์สัตว์ที่มีมนต์ขลังจะง่ายขึ้นมาก นอกจากนี้ทั้งหมดของพวกเขาฉลาดพอที่จะรู้ว่าคนเหล่านี้ที่ได้อยู่ที่นี่เป็นเวลา 3 วันจะต้องมีประสิทธิภาพมาก.

ของหลักสูตรเหล่านี้สามคนถูกเจี้ยนเฉินผูกตาและเหลียง Xiaole หลังจาก backtracking ครึ่งวันที่พวกเขาได้ค้นพบในที่สุดกลุ่มคน.

เพราะมันเป็นอยู่แล้วสุดท้ายของสามวันมีไม่มากคนที่เหลืออยู่ในป่า ที่สุดของพวกเขาได้อยู่แล้ววิ่งออกไปและเพื่อให้มีนักเรียนน้อยมากที่ยังคงอยู่ที่นี่.

เมื่อจ้องมองเหลียง Xiaole ของที่วางอยู่บนสาวสวยยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มของเก้าที่เธอแสดงให้เห็นว่าการแสดงออกประหลาดใจ.

"อา! Li Sha! "เหลียง Xiaole ตะโกนออกมาด้วยเสียงตื่นเต้นมากขณะที่เธอทันทีบินต่อสาวสวย.

ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเล็กน้อยสาวกระพริบตาของเธอที่มีขนาดใหญ่ส่องตาและจ้องมองเหลียง Xiaole ที่ถูกทำงานต่อเธอ ในความสับสนเล็กน้อย ปัจจุบันใบหน้าของเหลียง Xiaole ถูกปกคลุมไปด้วยไม่น้อยของสิ่งสกปรกทำให้เธอมีลักษณะเหมือนแมวผ้าดิบ แม้ว่าเธอคนนี้เรียกว่าหลี่ฉางชาได้รู้ว่าเหลียง Xiaole ดีมันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะรับรู้เหลียง Xiaole กับการปรากฏตัวของเธอในปัจจุบัน.

เหลียง Xiaole รีบวิ่งไปที่หญิงสาวและตื่นเต้นกอดเธอไว้แน่น ในน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุขเธอกล่าวว่า "หลี่ Sha ผมไม่ได้คิดว่าผมจะได้รับสามารถที่จะเห็นคุณอีกครั้งที่นี่ ฉันคิดว่าคุณได้ออกจากป่าแล้ว. "

ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยมากเกินไปสาวชื่อหลี่ฉางชาในที่สุดได้รับการยอมรับที่เหลียงเป็น Xiaole ประหลาดใจที่เธอบอกว่า "คุณ ... คุณเสี่ยว Le."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ทุกคน รออีกหน่อย นี่ก็วันสุดท้ายแล้ว หลังจากสิ้นสุดวันนี้ , เราสามารถทิ้ง " นักศึกษาสามัญชน breathlessly กล่าว" มันเป็นโชคร้ายที่เราไม่มีหินวิเศษ แต่เรายังต้องการอีก 5 . ดูเหมือนว่าเรายังต้องฆ่าห้าขลังมากกว่าสัตว์ผ่าน " กล่าวว่าขุนนางชั้นสูง . ตอนแรกก็ไม่ได้เต็มใจที่จะอยู่ด้วยกันกับสามัญชน แต่หลังจากพบกับสัตว์วิเศษที่ป่าเถื่อน พวกเขาทันทีกลัวออกจากหนทางของตนเอง เผชิญกับชีวิตหรือความตาย ใครจะดูแลเรื่องสถานะของคน ? การปกป้องตัวเองก็ยิ่งสำคัญ ดังนั้นขุนนางน้อยก็ค่อยๆตัดสินใจเข้าร่วมสามัญชนคน หลังจากที่ทุกคนรู้ว่ามีความแข็งแรงในตัวเลข นอกจากนี้บางทีอาจเป็นเพราะว่าสามัญชนมีการยกในสภาพแวดล้อมที่รุนแรง พวกเขาไม่ได้แสดงสัญญาณใด ๆ ถอยเมื่อเผชิญกับสัตว์วิเศษ จอมโหด นี้เปลี่ยนก็หยิ่ง มุมมองของคนธรรมดา ในที่สุด พวกมันค่อยๆกลายเป็นเพื่อนนอกจากนี้ หลังจากที่อย่างต่อเนื่องต่อสู้กับสัตว์วิเศษ , เก้าของพวกเขาได้กลายเป็นที่สะดวกสบายมากขึ้น ทำงานร่วมกัน ในที่สุดพวกเขาก็เกิดขึ้นแบบไม่คาดคิด พันธบัตรที่ถือทั้งหมดของพวกเขาร่วมกันกับความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดในขณะนั้น ได้มีความเคลื่อนไหวในหญ้าปิดในระยะทาง" ทุกคนระวังตัวด้วย สัตว์วิเศษเป็นโจมตี " นักเรียนและปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นทันทีเสียงดังเตือนคนอื่น ทันที เก้าของพวกเขายืนขึ้นและจ้องด้วยสีหน้ากังวลต่อทิศทางเสียงได้ มา จากหญ้าเอนเอียงอย่างแข็งขัน ในที่สุด พวกเขาก็เห็นรูปที่ใส่สัตว์หนังควงขวานขนาดใหญ่รอบตัดวัชพืชในทางของเขา หลังจากที่กลุ่มสังเกตเห็นเขา เขาเห็นว่ามีตัวเลขอีกสองคนตามหลังเขาเช่นกัน ถึงแม้ว่า เสื้อผ้าของเขาขาดรุ่งริ่ง มันชัดเจนว่าพวกเขาทั้งหมดใส่ kargath โรงเรียนเครื่องแบบบางทีอาจเป็นเพราะพวกเขาได้เดินทางผ่านป่าเขียวชอุ่ม มานานมากแล้ว แต่ใบหน้าของเขาก็มืด และมีกิ่งไม้ที่สุ่มในผมของพวกเขา เพียงได้เห็นใบหน้าของพวกเขาทั่วไปโครงสร้าง ; ปรากฏของพวกเขาแยกไม่ออกแล้วรู้ตัวว่าตัวเลขคนและไม่มหัศจรรย์สัตว์ทั้ง 9 คนทันที ถอนหายใจโล่ง และรอยยิ้มที่ค่อยๆ แผ่กระจายไปทั่วใบหน้าของพวกเขา ณจุดนี้ ถ้าพวกเขาจะได้รับคนใหม่ๆที่จะเข้าร่วมพวกเขาแล้วความแข็งแรงโดยรวมของกลุ่ม ก็จะเพิ่มขึ้น ล่าสัตว์สัตว์วิเศษคงจะง่ายขึ้น นอกจากนี้ , ทั้งหมดของพวกเขาฉลาดพอที่จะตระหนักว่าคนเหล่านี้ที่ได้อยู่ที่นี่เป็นเวลา 3 วันจะค่อนข้างมีประสิทธิภาพแน่นอน ทั้งสามคนถูกเจี้ยนเฉิน ผูกตา และเลี่ยง xiaole . หลังจากบริการครึ่งวัน พวกเขาได้ค้นพบกลุ่มของผู้คนเนื่องจากมันแล้วสุดท้ายของ 3 วัน ไม่ค่อยมีคน ที่เหลืออยู่ในป่า ที่สุดของพวกเขาได้หนีออกไปแล้ว และยังมีน้อยมาก นักเรียนที่ยังอยู่ที่นี่เมื่อเลี่ยงสายตา xiaole rested บนสวยสาวยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มของเก้า เธอแสดงสีหน้าประหลาดใจ ." อ๊ะ ! ลิซ่า ! " เลี่ยง xiaole ตะโกนออกมาด้วยเสียงที่ตื่นเต้นมาก เธอรีบบินไปยังสาวสวยได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเล็กน้อย เด็กสาวกระพริบตาของเธอขนาดใหญ่ส่องตาและจ้องมองเหลียง xiaole ที่กำลังวิ่งมาหาเธอ ในความสับสนเล็กน้อย . ขณะนี้ใบหน้าของเลี่ยง xiaole ถูกปกคลุมด้วยค่อนข้างบิตของดิน ทำให้เธอดูเหมือนแมวผ้าดิบ ถ้าผู้หญิงคนนี้โทรหาลิซ่ารู้เลี่ยง xiaole ได้ดี มันเป็นเรื่องยากที่เธอจะรู้จักเลี่ยง xiaole ที่มีลักษณะปัจจุบันของเธอเลี่ยง xiaole เข้าสาว และเร้าใจ กอดเธอไว้แน่น ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุข เธอกล่าวว่า " ลิช่า ฉันไม่คิดเลยว่าฉันจะได้เห็นคุณอีกครั้งที่นี่ ฉันคิดว่าคุณได้ออกจากป่า . "ได้ยินเสียงไม่คุ้นเคย หญิงสาวที่ชื่อ ลิซ่าก็ยอมรับที่เลี่ยง xiaole . ประหลาดใจ เธอกล่าวว่า " คุณ . . . คุณเสี่ยวเลอ .