IN “The Origins of Political Order”

IN “The Origins of Political Order” Francis Fukuyama, an American political scientist, traces a centuries-long battle between a “natural human propensity to favour family and friends”, which when embedded in political systems is called patrimonialism, and the “countervailing incentives” of a meritocratic state, the rule of law and accountable government. In Latin America, Mr Fukuyama thinks, patrimonialism thrived, mainly because it did so too in colonial Spain. Elites have been accustomed to exploiting the state for private ends. This is one reason why the region has suffered from inequality and why the rule of law has been weak.

In Chile the law is upheld better than elsewhere. And its president, Michelle Bachelet, has made reducing inequality the centrepiece of her second term in office, which began a year ago. Yet it transpires that some in Ms Bachelet’s Chile are more equal than others.

In this section
Stemming the migrant tide
Tropical tea party
Chango unchained
Putting politics before family
Reprints
In February Qué Pasa, a magazine, revealed that the president’s son, Sebastián Dávalos, had secured a $10m loan from Chile’s second-biggest bank for a small and undercapitalised property company called Caval and half-owned by his wife. The loan was granted the day after Ms Bachelet won the presidential election. Caval used it to buy three plots of rural land, which soon afterwards were re-zoned to allow urban development, netting the company a profit of $5m when it sold them days later.

Mr Dávalos has resigned as “sociocultural director” of the presidency, an unpaid role equivalent to that of First Lady which he performed for his mother, who is divorced. He has been formally accused of influence-peddling. The damage to Ms Bachelet has been huge. On holiday when the news broke, she was slow to react. She then spoke “as a mother and president” of “difficult and painful moments”. But her first role trumped the second: she has yet to condemn her son’s actions.

Her approval rating has fallen to 31% from 44% in January, according to Adimark, a pollster. Chileans once saw Ms Bachelet as being above politics. No longer: her government’s agenda of egalitarian reform has been weighed down by this and other scandals involving party financing (which do not involve her directly).

At first glance Peru’s Keiko Fujimori, a 39-year-old conservative, has little in common with Ms Bachelet, an experienced socialist. Yet she too has a family problem. Her father, Alberto Fujimori, who ruled Peru as an autocrat in 1990-2000, is serving jail sentences for human-rights abuses and corruption. When Ms Fujimori ran for president in 2011 (narrowly losing), many assumed her motive was to pardon him.

She has since shown herself to be a politician in her own right. She is clearly intelligent, and has built her party into Peru’s strongest. She leads in the opinion polls for next year’s presidential election, with support of 33%. Her problem is that, although a fifth of Peruvians still revere Mr Fujimori for having destroyed the Shining Path terror group, slain hyperinflation and laid the foundations for recent economic growth, many more abhor him.

Ms Fujimori admits her father made “mistakes”, such as allowing corruption and shutting down Congress. She has brought fresher faces into her party and plans to recruit outside technocrats. To those, like Mario Vargas Llosa, an influential Peruvian novelist, who claimed her victory in 2011 would “legitimate a dictatorship”, she replies: “I think children are not responsible for the good or bad things their parents have done.”

True, yet it is not quite good enough. Some of her father’s discredited aides are big figures in her party. And she is guarded about whether or not she would pardon Mr Fujimori, saying only that his legal defence is a “family, not party, matter” and that his freedom will come through “legal and constitutional means”.

In Latin America the family is a far stronger institution than in Europe. Nepotism remains the region’s characteristic political vice. But today’s more sophisticated voters will not automatically tolerate it. Although her politics are less reactionary, Ms Fujimori faces a similar dilemma to that confronting Marine Le Pen, the leader of France’s far-right National Front, who has dropped her father as a candidate for fear that his Holocaust-denying would hurt her presidential bid.

As in France, Peru’s election is almost certain to go to a run-off, in which Ms Fujimori’s rivals are likely to unite against her. However hard it may be, if she wants to win, she will have to be more ruthless in putting politics ahead of family. And if Ms Bachelet wants to rescue her floundering presidency, she will have to show a similar resolve, acting as mother of the nation rather than of Mr Dávalos.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน "จุดเริ่มต้นของการเมืองสั่ง" Francis ฟุคุยาม่า นักวิทยาศาสตร์อเมริกันทางการเมือง สงครามยาวนานหลายศตวรรษระหว่าง "ธรรมชาติมนุษย์สิ่งโปรดปรานครอบครัว" และเพื่อน การสืบค้นกลับที่เมื่อฝังอยู่ในระบบการเมืองจะเรียกว่า patrimonialism และ "จูง countervailing" รัฐ meritocratic กฎของกฎหมายและรัฐบาลรับผิดชอบ ในสหรัฐอเมริกา นายฟุคุยาม่าคิด patrimonialism ฟื้นตัว เพราะมันดังเกินไปในอาณานิคมสเปน ร่ำรวยได้แล้วชิน exploiting รัฐสำหรับสิ้นสุดส่วนตัว นี้เป็นหนึ่งในเหตุผล ทำไมภูมิภาคได้รับความเดือดร้อนจากความไม่เท่าเทียมกัน และ ทำไมนิติได้อ่อนแอในประเทศชิลี กฎหมายจะยึดถือดีกว่าอื่น และเป็นประธาน มิเชล Bachelet ได้ทำการลดความไม่เท่าเทียมกันแก่นของเธอสองในสำนักงาน เริ่มต้นปีที่ผ่านมา ยัง มันชายว่า ใน Ms Bachelet ชิลีมีเท่ามากขึ้นกว่าคนอื่น ๆในส่วนนี้กำลังแรงน้ำพรรคชาร้อนUnchained Changoย้ายเมืองก่อนครอบครัวสำเนาบทความวารสารในเดือนกุมภาพันธ์ Qué Pasa นิตยสาร เปิดเผยว่า ลูกชายของประธานาธิบดี Sebastián Dávalos มีความปลอดภัย $10 เมตรเงินกู้จากธนาคารที่สองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศชิลีสำหรับบริษัทขนาดเล็ก และ undercapitalised เรียกว่า Caval และครึ่งของภรรยา สินเชื่อได้รับในวันหลังจาก Ms Bachelet ชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดี Caval ใช้เพื่อซื้อที่ดินชนบท สามผืนซึ่งเร็ว ๆ นี้ หลัง zoned ใหม่พัฒนา ตาข่ายบริษัทกำไรของ $5 m เมื่อขายภายหลังวันที่พวกเขาให้นาย Dávalos ได้ลาออกจากตำแหน่งเป็น "กรรมการ sociocultural" ของประธานาธิบดี การยังบทบาทเทียบเท่ากับว่า ของผู้หญิงครั้งแรกที่เขาทำสำหรับลูก ผู้หย่า เขาได้รับอย่างเป็นกิจจะลักษณะถูกกล่าว peddling อิทธิพล Ms Bachelet ความเสียหายได้มาก ในวันหยุดเมื่อข่าวยากจน เธอเป็นการตอบสนองช้า เธอแล้วพูด "เป็นประธานและแม่" ของ "ช่วงเวลายากลำบาก และความเจ็บปวด" แต่บทบาทของเธอแรก trumped ที่สอง: เธอยังไม่ได้ประณามการกระทำของลูกชายของเธอเธอประเมินอนุมัติลดลง 31% จาก 44% ในเดือนมกราคม ตาม Adimark, pollster เป็น Chileans เห็น Ms Bachelet เป็นเหนือเมืองครั้ง ไม่: วาระรัฐบาลปฏิรูป egalitarian ได้ชั่งน้ำหนักลงตาม และ scandals อื่น ๆ เกี่ยวข้องกับฝ่ายการเงิน (ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับเธอโดยตรง)แรกของเปรู Fujimori เคโกะ อนุรักษนิยมอายุ 39 ปี มีน้อย in common with Ms Bachelet สังคมนิยมที่มีประสบการณ์ แต่เธอมากเกินไปมีปัญหาครอบครัว พ่อของเธอ Alberto Fujimori ผู้ปกครองเปรูเป็นการล้มในปี 1990-2000 เป็นบริการประโยคคุกสำหรับการละเมิดสิทธิมนุษยชนและความเสียหาย เมื่อ Ms Fujimori วิ่งสำหรับประธานในปี 2554 (สูญเสียในท่ามกลาง), มากถือว่า แรงจูงใจของเธอคือการ ยกโทษให้เขาเธอตั้งแต่ได้แสดงตัวเองเป็น นักการเมืองทางขวาของตนเอง เธอเป็นอัจฉริยะอย่างชัดเจน และได้สร้างพรรคของเธอในประเทศเปรูเป็นแข็งแกร่ง เธอนำในการสำรวจความคิดเห็นสำหรับปีถัดไปเลือกตั้งประธานาธิบดี ด้วยการสนับสนุนของ 33% ปัญหาของเธอคือ แม้ว่าหนึ่งในห้าของ Peruvians ยังคงนับถือ Fujimori นายสำหรับมีทำลายเส้นทางมันกลุ่มก่อการร้าย ภาวะเงินเฟ้อยิ่งยวดคน และวางรากฐานสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจล่าสุด มากขึ้นเกลียดชังเขาMs Fujimori ยอมรับพ่อของเธอทำ "ผิด" ช่วยให้เกิดความเสียหาย และปิดสภา เธอได้นำใบหน้าสดเป็นพรรคของเธอ และวางแผนการสรรหา technocrats อยู่นอก กับ เช่น Mario Vargas กาสโยซา การมีอิทธิพลชาวเปรูคนเขียน ที่อ้างชัยชนะของเธอในปี 2554 จะ "ถูกต้องเผด็จการ" เธอตอบ: "ผมคิดว่า เด็กไม่ชอบดี หรือไม่ดีที่พ่อได้ทำการ"จริง ยังไม่ดีพอ ช่วย discredited พ่อของเธอบางอย่างเป็นตัวเลขขนาดใหญ่ในพรรคของเธอ และเธอจะรักษาเกี่ยวกับหรือไม่เธอจะยกโทษนาย Fujimori บอกเพียงว่า เขาป้องกันทางกฎหมายเป็น "ครอบครัว ไม่ ปาร์ตี้ เรื่อง" และว่า เสรีภาพของเขาจะมาถึง "หมายถึงกฎหมาย และรัฐธรรมนูญ"ในภาษาละตินอเมริกา ครอบครัวเป็นสถาบันที่แข็งแกร่งไกลกว่าในยุโรป คติเห็นแก่ญาติยังคง รองทางการเมืองลักษณะของภูมิภาค แต่วันนี้มีความซับซ้อนมากขึ้นผู้ลงคะแนนจะไม่โดยอัตโนมัติทนมัน แม้ว่าการเมืองของเธอ น้อยลงในเชิง Ms Fujimori หน้า พ่อลำบากใจเหมือนกับที่ confronting มารีเลอปากกา ผู้นำฝรั่งเศสขวาไกลชาติหน้า ที่มีหลุดเธอเป็นต้องกลัวเขา Holocaust-การปฏิเสธจะทำร้ายเธอประมูลประธานาธิบดีว่าในฝรั่งเศส การเลือกตั้งของเปรูเป็นเกือบแน่นอนไป run-off ที่ Ms Fujimori คู่แข่งมีแนวโน้มที่จะรวมกับเธอ อย่างไรก็ตามยากอาจ ถ้าเธอต้องการจะชนะ เธอจะต้องเหี้ยมมากขึ้นในการย้ายเมืองไปข้างหน้าของครอบครัว และถ้า Ms Bachelet อยากช่วยเหลือประธานาธิบดี floundering ของเธอ เธอจะต้องแสดงการแก้ไขที่คล้ายกัน ทำหน้าที่เป็นแม่ ของชาติไม่ ใช่ ของนาย Dávalos