1. IntroductionThe genus Passiflora

1. Introduction
The genus Passiflora encompasses approximately 450 species, usually
called passion fruits. The best known and more used is Passiflora edulis,
that is popular, not only because of its pulp, but also because of the infusions
made with the leaves. It has been largely used in American and
European countries as sedative or tranquilizer (Coleta et al., 2006;
Ferreres et al., 2007; Petry et al., 2001), and currently, the tea prepared
by the infusion of the leaves has been recognized for its antiinflammatory
potential (Montanher, Zucolotto, Schenkel, & Frode,
2007). Both Passiflora alata and P. edulis have been used in many pharmaceutical preparations and it is widely employed in the food
industry (Petry et al., 2001).
P. edulis is native from Brazil, but now it is cultivated in all parts of
the world. It is commonly called yellow passion fruit, maracuja, yellow
granadilia, and pomme liane jaune (Sunitha & Devaki, 2009). The interest
in P. edulis has been increased because of its antioxidant compounds.
Nowadays, studies have identified several phenolic compounds in the
leaves of Passiflora species, like orientin 2″-O-rhamnoside and luteolin
7-O-(2-rhamnosylglucoside) (Coleta et al., 2006), apigenin and luteolin
derivatives (Ferreres et al., 2007). The polyphenols have antioxidant
properties as they could neutralize or quench oxidants (Pietta, 2000).
Nevertheless, before absorption, most dietary polyphenols are transformed
in the colon by microbiota. Gut bacteria can hydrolyze glycosides,
glucuronides, sulfates, amides, esters, and lactones. This conversion may
influence absorption and modulates the biological activity of these
dietary compounds (Selma, Espin, & Tomas-Barberan, 2009). On the
other hand, unabsorbed phenolic compounds remain in the lumen modulating
the microbial population in gastrointestinal tract and affecting
short-chain fatty acid (SCFA) production by bacterial fermentation. In

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำประเภทPassiflora ครอบคลุมประมาณ 450
ชนิดที่มักจะเรียกว่าผลไม้ความรัก ที่รู้จักกันดีและใช้มากขึ้น Passiflora edulis,
ที่เป็นที่นิยมไม่เพียงเพราะเยื่อ
แต่ยังเป็นเพราะเงินทุนทำด้วยใบ มันได้ถูกนำมาใช้ส่วนใหญ่อยู่ในสหรัฐอเมริกาและประเทศในยุโรปเป็นยากล่อมประสาทหรือยากล่อมประสาท (Coleta et al, 2006;. Ferreres et al, 2007;. Petry et al, 2001). และในปัจจุบันชาที่เตรียมไว้โดยการแช่ของใบมีได้รับการยอมรับสำหรับต้านการอักเสบที่มีศักยภาพ (Montanher, Zucolotto, Schenkel และ Frode, 2007) ชุมเห็ดเทศทั้ง Passiflora edulis พีและมีการใช้ในการเตรียมยาจำนวนมากและมันเป็นงานกันอย่างแพร่หลายในอาหารอุตสาหกรรม (Petry et al., 2001). พี edulis มีถิ่นกำเนิดจากบราซิล แต่ตอนนี้มันเป็นที่ปลูกในทุกส่วนของโลก มันเป็นเรื่องปกติที่เรียกว่าเสาวรสสีเหลือง Maracuja เหลืองgranadilia และ pomme Liane Jaune (Sunitha และ Devaki 2009) ดอกเบี้ยใน edulis พีได้รับการเพิ่มขึ้นเนื่องจากสารต้านอนุมูลอิสระ. ปัจจุบันการศึกษาได้ระบุสารประกอบฟีนอในหลายใบของสายพันธุ์ Passiflora เช่น orientin 2 "-O-rhamnoside และ luteolin 7 O- (2 rhamnosylglucoside) ( Coleta et al., 2006) และ apigenin luteolin อนุพันธ์ (Ferreres et al., 2007) โพลีฟีนมีสารต้านอนุมูลอิสระคุณสมบัติที่พวกเขาสามารถต่อต้านอนุมูลอิสระหรือดับ (Pietta, 2000). อย่างไรก็ตามก่อนที่จะดูดซึมโพลีฟีนอาหารส่วนใหญ่จะเปลี่ยนในลำไส้ใหญ่โดย microbiota แบคทีเรียในลำไส้สามารถย่อยสลายไกลโคไซด์, glucuronides ซัลเฟตเอไมด์, เอสเทอและ lactones แปลงนี้อาจจะมีผลต่อการดูดซึมและการ modulates กิจกรรมทางชีวภาพของเหล่านี้สารอาหาร(เซล Espin และโทมัส-Barberan 2009) บนมืออื่น ๆ สารประกอบฟีนอ unabsorbed ยังคงอยู่ในลูเมนเลตประชากรจุลินทรีย์ในระบบทางเดินอาหารและมีผลกระทบของกรดไขมันห่วงโซ่สั้น(SCFA) ผลิตโดยการหมักแบคทีเรีย ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
สกุลเพดานพัดประมาณ 450 ชนิด มักจะ
เรียกว่า เสาวรส ที่ดีที่สุดที่รู้จักและใช้เป็นเสาวรส
, ที่เป็นที่นิยมไม่เพียงเพราะของเยื่อกระดาษ แต่ยังเพราะของ infusions
ทําด้วยใบไม้ มันถูกใช้ส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกาและประเทศในยุโรป เช่น ยานอนหลับ หรือยากล่อมประสาท
( coleta et al . , 2006 ;
ferreres et al . , 2007 ;เพ็ตทรี et al . , 2001 ) , และในปัจจุบัน ชาเตรียม
โดยแช่ของใบได้รับการยอมรับศักยภาพของการ
( montanher zucolotto , schenkel & Frode
, , , 2550 ) ทั้งเพดานพัดชุมเห็ดเทศและ P . ตับเต่าได้ถูกนำมาใช้ในการเตรียมยามากมาย และใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหาร
( เพ็ตทรี et al . , 2001 ) .
หน้าตับเต่าเป็นชาวบราซิลแต่ตอนนี้มันคือการปลูกในทุกส่วนของ
โลก โดยทั่วไปเรียกว่า สีเหลืองเสาวรส , มาราซูจะ granadilia
, สีเหลือง และปอม นะโชน ( sunitha & devaki , 2009 ) ดอกเบี้ย
ในหน้าชินีได้เพิ่มขึ้น เพราะมีสารต้านอนุมูลอิสระสาร .
ในปัจจุบัน การศึกษาได้ระบุหลายสารประกอบฟีนอลใน
ใบเสาวรสสิบชนิดชอบโอเรียนทิน 2 เพลง - o-rhamnoside ลูทิโอลินและ
7-o - ( 2-rhamnosylglucoside ) ( coleta et al . , 2006 ) , และ ลูทิโอลิน
พิจินินอนุพันธ์ ( ferreres et al . , 2007 ) Polyphenols มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ
เป็นพวกเขาสามารถแก้หรือดับอนุมูลอิสระ ( พิเ ตา , 2000 ) .
แต่ก่อนการดูดซึม โพลีฟีนอล อาหารส่วนใหญ่จะเปลี่ยน
ในลำไส้ใหญ่โดยไมโครไบโ ้า . แบคทีเรียในลำไส้สามารถย่อย glycosides
การ glucuronides , , เอไมด์ เอสเทอร์ และแลคโตน . การเปลี่ยนแปลงนี้อาจมีผลต่อ modulates
การดูดซึมและฤทธิ์ทางชีวภาพของสารประกอบเหล่านี้
อาหาร ( Selma , espin &โทมัส , barberan , 2009 ) บนมืออื่น ๆ unabsorbed
, สารประกอบฟีนอลอยู่ในลำไส้ของจุลินทรีย์ในระบบทางเดินอาหาร

และส่งผลกระทบต่อประชากรกรดไขมันสายสั้น ( scfa ) ที่ผลิตโดยแบคทีเรียที่หมัก ใน