We studied stem bending in cut Gerb

We studied stem bending in cut Gerbera flowers (Gerbera jamesonii cv. Tamara). Bending might be due to
turgor loss. During vase life water uptake decreased more rapidly than transpiration, hence the flowers
lost water. Net water loss did not occur in the floral head, but was found in the stem. It was largest in
the segment (10–15 cm below the floral head) where bending was localised. When comparing flowers
that showed stem bending with those that did not, on day 7 of vase life, the fresh weight loss of 5 cm
stem segments was higher in the stems that had bent. Covering the stems with a flexible, thin sleeve of
polypropylene plastic reduced transpiration and increased the time to stem bending from d 7 to d 14
of vase life. Additionally, stem bending might relate to stem elongation and to stem morphology and
anatomy. Stems elongated by 1–1.5 cm, in the uppermost 10 cm, during the first two days of vase life. No
relationship was found between stem elongation and bending. At harvest, the stems contained a large
central cavity, starting at about 5 cm from the root–shoot junction, and ending about 10 cm below the
floral head. The cavity extended upwards and laterally during vase life, but no relationship was found
between cavity formation and stem bending. A cylinder of sclerenchyma in the stems was found to end
about 20 cm below the floral head, in summer. Bending was correlated with the extent of sclerenchyma
formation and stem lignin levels. It is concluded that stem bending is due to net water loss from the stem,
particularly in the area of bending, and to low mechanical strength in the upper part of the stems, which
lack a sclerenchyma cylinder.
© 2012 Elsevier B.V. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราศึกษาก้านดัดในดอกเยอบีร่าตัด (เยอบีร่าพันธุ์ jamesonii Tamara) ดัดอาจจะเป็นเพราะขาดทุน turgor ในระหว่างอายุการใช้งาน ดูดซึมน้ำลดลงอย่างรวดเร็วกว่าการคายน้ำ ดังนั้นดอกไม้น้ำหายไป ไม่ได้เกิดในหัวดอกไม้สูญเสียน้ำสุทธิ แต่พบในลำต้น มันเป็นที่ใหญ่ที่สุดในเซ็กเมนต์ (10 – 15 ซม.ด้านล่างหัวดอกไม้) ที่ดัดถูกหน่วง เมื่อเปรียบเทียบดอกไม้ให้เกิดการดัดที่ไม่ ในวันที่ 7 ของชีวิตแจกัน การสูญเสียน้ำหนักสด 5 ซม.ส่วนลำต้นสูงลำต้นที่งอได้มาก ครอบคลุมลำต้น มีความยืดหยุ่น บางแขนของโพรพิลีนพลาสติกลดการคายน้ำ และเพิ่มเวลาในการเกิดดัดจาก d 7 กับ d 14ของอายุการปักแจกัน นอกจากนี้ ดัดลำต้นอาจสัมพันธ์ จะเกิดการยืดตัว และ การเกิดสัณฐานวิทยา และกายวิภาคศาสตร์ ก้านยาว 1 – 1.5 ซม. ซม.บนสุด โดยในช่วงสองวันแรกของอายุการใช้งาน ไม่ใช่พบความสัมพันธ์ระหว่างลำต้นยืดและดัด ที่เก็บเกี่ยว ลำต้นประกอบด้วยขนาดใหญ่กลางโพรง ราคาเริ่มต้นที่ประมาณ 5 ซม.จากแยกราก – ยิง และสิ้นสุด 10 ซม.ที่ด้านล่างนี้หัวดอกไม้ โพรงที่ขยายขึ้น และด้านข้างในระหว่างอายุการใช้งาน แต่พบไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างสร้างโพรงและการดัดก้าน ทรงกระบอกของ sclerenchyma ในลำต้นพบการสิ้นสุดประมาณ 20 เซนติเมตรด้านล่างของดอกไม้หัว ในฤดูร้อน ดัดได้มีความสัมพันธ์กับขอบเขตของ sclerenchymaระดับลิกนิก่อตัวและลำต้น ก็สรุปได้ว่า ดัดลำต้นเป็น เพราะสูญเสียน้ำสุทธิจากต้นกำเนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วน ของการดัด และ เพื่อความแข็งแรงเชิงกลต่ำในส่วนบนของลำต้น ซึ่งขาดทรงกระบอก sclerenchyma© 2012 Elsevier b.v สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราศึกษาต้นกำเนิดในการดัดไม้ตัดดอกเยอบีร่า (Gerbera jamesonii CV. Tamara) ดัดอาจจะเป็นเพราะ
turgor การสูญเสีย ในระหว่างการดูดน้ำแจกันชีวิตลดลงอย่างรวดเร็วกว่าการคายจึงดอกไม้
สูญเสียน้ำ การสูญเสียน้ำสุทธิไม่ได้เกิดขึ้นในหัวดอกไม้ แต่ถูกพบในลำต้น มันเป็นที่ใหญ่ที่สุดใน
กลุ่ม (10-15 ซม. ด้านล่างหัวดอกไม้) ที่ดัดถูกแปลเป็นภาษาท้องถิ่น เมื่อเปรียบเทียบดอกไม้
ที่แสดงให้เห็นต้นกำเนิดดัดกับผู้ที่ไม่ได้ในวันที่ 7 ของอายุการปักแจกัน, การสูญเสียน้ำหนักสด 5 ซม.
ส่วนลำต้นสูงในลำต้นที่มีการงอ ครอบคลุมลำต้นมีความยืดหยุ่นแขนบาง ๆ ของ
โพรพิลีนพลาสติกลดการคายและเพิ่มเวลาในการดัดต้นกำเนิดจาก D 7 D 14
ของอายุการปักแจกัน นอกจากนี้ลำต้นดัดอาจเกี่ยวข้องกับการยืดตัวของลำต้นและก้านสัณฐานและ
ลักษณะทางกายวิภาค ลำต้นยาว 1-1.5 ซม. โดยในสุดยอด 10 ซม. ในช่วงสองวันแรกของอายุการปักแจกัน ไม่
พบความสัมพันธ์ระหว่างการยืดตัวของลำต้นและดัด ที่เก็บเกี่ยวลำต้นมีขนาดใหญ่
ช่องกลางเริ่มต้นที่ประมาณ 5 ซม. จากแยกรากยิงและสิ้นสุดประมาณ 10 ซม. ด้านล่าง
หัวดอกไม้ ช่องขยายขึ้นไปและด้านข้างในช่วงอายุการปักแจกัน แต่ไม่พบความสัมพันธ์
ระหว่างการก่อโพรงและลำต้นดัด กระบอกของ sclerenchyma ในลำต้นก็จะพบว่าจบ
ประมาณ 20 ซม. ด้านล่างหัวดอกไม้ในช่วงฤดูร้อน ดัดความสัมพันธ์กับขอบเขตของ sclerenchyma
การก่อตัวและลำต้นระดับลิกนิน ก็สรุปได้ว่าต้นดัดเกิดจากการสูญเสียน้ำสุทธิจากลำต้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของการดัดและเพื่อความแข็งแรงเชิงกลต่ำในส่วนบนของลำต้นซึ่ง
ขาดกระบอก sclerenchyma ได้.
© 2012 Elsevier BV สงวนลิขสิทธิ์