Historically, different routes are

Historically, different routes are chosen to deposit fecal material in the bowel. Strategies range from
fecal enemas (comprising the majority of cases), infusion via duodenal or gastric tube, through colonoscopy
and self-administration via the rectum
[67].
There currently is no consensus on the best
method of infusion, as it is difficult to compare the vast amount of case series and case reports which
have different protocols and strategies. We have shown that duodenal infusion is an effective modality
to infuse feces, comparable with the high success rates via colonoscopy reported in case reports
[48,67]. Although both modalities have their specific (mostly theoretical) risks, our experience is that
infusing feces through duodenal tube is less invasive and less strenuous than through colonoscopy.
Taking the pathophysiology of specific diseases into account (eg insulin resistance and celiac disease
that originate in the small bowel) [1], we prefer infusion through a duodenal tube route. The potential

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ เส้นทางที่แตกต่างกันจะเลือกฝาก fecal วัสดุในลำไส้ กลยุทธ์ช่วงจากคอนกรีตผ่านในกระเพาะอาหาร หรือ duodenal หลอด ผ่าน colonoscopy, enemas fecal (ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของกรณีและปัญหา)และการจัดการตนเองผ่านรูตูด[67]ปัจจุบันมีมติไม่เป็นวิธีของคอนกรีต มันเป็น difficult เพื่อเปรียบเทียบปริมาณมากมายมหาศาลและการกรณีรายงานซึ่งมีโปรโตคอลที่แตกต่างและกลยุทธ์ เราได้แสดงว่าคอนกรีต duodenal modality ที่มีประสิทธิภาพดองอุจจาระ เปรียบเทียบกับอัตราความสำเร็จสูงผ่าน colonoscopy ที่รายงานในรายงานกรณี[48,67] แม้ว่าทั้ง modalities มีความเสี่ยง (ทฤษฎีส่วนใหญ่) ของพวกเขา specific ประสบการณ์ของเราเป็นที่infusing อุจจาระผ่านหลอด duodenal จะรุกรานน้อย และแข็งแรงน้อยกว่าผ่าน colonoscopyคำนึงถึง pathophysiology ของโรค specific (เช่นต้านทานอินซูลินและโรค celiacที่มาในลำไส้เล็ก) [1], เราต้องการให้คอนกรีตผ่านท่อ duodenal กระบวนการผลิต ศักยภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตเส้นทางที่แตกต่างได้รับการแต่งตั้งในการฝากวัสดุอุจจาระในลำไส้ กลยุทธ์ช่วงจาก
enemas อุจจาระ (ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของกรณี) แช่ผ่านลำไส้เล็กส่วนต้นหรือท่อกระเพาะอาหารผ่านลำไส้
และการบริหารงานด้วยตนเองผ่านทางทวารหนัก
[67].
ในขณะนี้มีความเห็นเป็นเอกฉันท์ที่ดีที่สุดไม่มี
วิธีการแช่มันเป็นยากที่จะ เปรียบเทียบจำนวนเงินที่มากมายของชุดกรณีและรายงานกรณีที่
มีโปรโตคอลที่แตกต่างและกลยุทธ์ เราได้แสดงให้เห็นว่าการแช่ในลำไส้เล็กส่วนต้นเป็นกิริยาที่มีประสิทธิภาพ
ที่จะใส่อุจจาระเทียบเคียงกับอัตราความสำเร็จสูงผ่านลำไส้รายงานในรายงานกรณี
[48,67] แม้ว่ารังสีทั้งสองมีคที่ระบุไว้ของพวกเขา (ส่วนใหญ่ทฤษฎี) ความเสี่ยงประสบการณ์ของเราก็คือ
การผสมผสานระหว่างอุจจาระผ่านท่อลำไส้เป็นรุกรานน้อยลงและมีพลังน้อยกว่าผ่านลำไส้.
การพยาธิสรีรวิทยาของที่ระบุโรคคเข้าบัญชี (เช่นความต้านทานต่ออินซูลินและโรค celiac
ที่เกิดใน ลำไส้เล็ก) [1] เราชอบแช่ผ่านเส้นทางหลอดลำไส้เล็กส่วนต้น ที่อาจเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีตเส้นทางที่แตกต่างกันจะถูกเลือกในการฝากวัสดุอุจจาระในกระเพาะ กลยุทธ์ช่วงจาก
อุจจาระ enemas ( ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของกรณี ) ฉีดผ่านทางลำไส้ หรือกระเพาะอาหารหลอด ผ่านทางทวารหนัก และ self-administration colonoscopy

[ 67 ] .
ในปัจจุบันยังไม่มีฉันทามติในวิธีที่ดีที่สุด
ของ infusion ,มันเป็นลัทธิ DIF จึงเปรียบเทียบจำนวนเงินที่มากมายของชุดกรณีและกรณีรายงานซึ่ง
มีโปรโตคอลที่แตกต่างกันและกลยุทธ์ เราได้แสดงให้เห็นว่าลำไส้ยาที่มีประสิทธิภาพ กิริยา
ดองขี้ เปรียบได้กับความสำเร็จสูงอัตราผ่าน colonoscopy รายงานในรายงานคดี
[ 48,67 ] ถึงแม้ว่าทั้งสอง modalities มีกาจึง C ( ส่วนใหญ่ทางทฤษฎี ) ความเสี่ยง ประสบการณ์ของเราคือ
ซึ่งอุจจาระผ่านหลอดลำไส้น้อยกว่า invasive และมีพลังน้อยกว่าผ่าน colonoscopy .
ถ่ายพยาธิสรีรวิทยาของโรคเข้าไปในบัญชี speci จึง C ( เช่นอินซูลิน และโรค celiac
ที่เกิดในลำไส้ ) [ 1 ] เราชอบฉีดผ่านเส้นทางท่อลำไส้ . ศักยภาพ