What the heck, __________, I though

What the heck, __________, I thought I, like, told you to divide these evenly."

"I thought you meant make them the same size, not make the number of buns even!" you said in your defense.

Leon let out a heavy sigh and stared at the nine buns that were freshly cooling on the baking rack. They were perfect: their golden-brown shells baked into a pristine crisscross patterns like pineaples and the aromatic scent of egg-y custard and flaky goodness wafted into your nose triggering a growling hunger in your stomach.

"You're hungry, aren't you?" Leon laughed hearing your stomach gurgle.

"Mmm…yeah…" you admitted bashfully.

Leon shrugged. "I'd say dig in, but the custard's probably hot—Ah, what are you doing, __________?!" Your friend watched in half-surprise and half-fascination as you boldly reached for a steaming-hot bun and bit heartily into it.

Gosh dang it, Leon wasn't kidding when he said they were hot. When you reached the center, the piping-hot molten sweet stream of custard nearly fizzed your taste buds clean off, but you persisted and continued to eat until the entire thing was gone. After you had finished your first one, you reached for another. Leon did the same.

"You're so stubborn, ____________," Leon muffled between bites of his own bo lo bao.

"Look who's talking," you chuckled and swallowed a mouthful of buttery dough and creamy custard filling.

It didn't take long for the two of you to finish four buns each. Now, thanks to your uneven distribution of the dough, there was still one bun left. Both you and Leon eyed each other for a split second before diving for the remaining bun, tearing it apart with your unrelenting grip and causing precious custard to spill everywhere.

"Like, you're getting my kitchen dirty, ___________!" Leon snapped and ate his remaining shreds of torn bread. Being the faster eater of you two, he then went to your share trying to make a grab for some before you could finish it all.

"Hey!" you cried in surprise. "Thief!"

"Who's a thief?" Leon grunted. "Those are my ingredients you're eating. I totally deserve the rest!"

"As if I'd let you!" you smirked mischievously and crammed the remaining bread into your mouth and swallowing.

"Selfish," Leon hissed and wiped his mouth with his hand accidentally getting some of his remaining custard over his lips.

"Oh, Leon," you giggled. "You've got something on your mouth." You leaned forward and brushed some of the custard stuck to his cheeks and licked the creamy, tantalizing filling off your fingertips. While you were doing that, you noticed that Leon was beginning to blush as he watched you smack your lips around your fingers. Then, to your surprise, he moved towards you and held his hand to your cheek.

"L-Leon?" you stammered, blinking innocently.

"You've got something on your mouth, too," your friend said with a soft smile and moved closer to clean your lips—but instead of using his fingers, he used his own lips pressing them squarely against your sweet ones and sweeping his tongue over your grooved surfaces. It only took you a short moment—a short, sweet moment—to realize that you didn't have any custard on your mouth in the first place. Nevertheless, you didn't say anything and continued to let Leon "clean" your mouth smiling all the while. Yep, it was definitely more fun to eat bo lo bao than it was to make them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไร heck, ___, ฉันคิดว่า เช่น บอกคุณแบ่งเหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ""ฉันคิดว่า คุณตั้งใจ ให้มีขนาดเท่ากัน ไม่ทำให้จำนวนขนมปังได้" คุณว่า ทหารของคุณ Leon ให้ออกแยกกันหนัก และจ้องไปที่ขนมปังเก้าที่ได้ระบายความร้อนบนชั้นที่อบสดใหม่ พวกโก: wafted ของเชลล์สีน้ำตาลทองอบเป็นรูป crisscross เก่าแก่เช่น pineaples และกลิ่นหอมของสังขยาไข่ y และธรรมที่ไม่สม่ำเสมอในจมูกของคุณเรียกความหิว growling ในกระเพาะอาหารของคุณ "คุณหิว ไม่คุณ" ลีออนหัวเราะได้ยินคุณ gurgle ท้อง " Mmm...ใช่..." คุณยอมรับเหนียม ลีออนยักไหล่ "ผมว่า ขุดใน แต่สังขยาของคงร้อน — อา ทำ, ___! " เพื่อนดูแปลกใจครึ่งและครึ่งเสน่ห์คุณสำหรับบุญที่นึ่งพร้อมอย่างกล้าหาญ และบิตพ่อลงไป พุทโธ่ แดงมัน ลีออนไม่ได้ล้อเล่นเมื่อเขากล่าวว่า พวกเขาพร้อม เมื่อคุณเข้าถึงตัว สังขยาหวานกระแสร้อนท่อหลอมละลายเกือบ fizzed รสสะอาดปิด แต่คุณยังคงอยู่ และยังคงกินจนกว่าสิ่งทั้งหมดเป็นไป หลังจากที่คุณได้เสร็จสิ้นคุณหนึ่ง คุณถึงอื่น ลีออนได้เหมือนกัน "คุณดังนั้นปากแข็ง, ___, " ลีออน muffled ระหว่างกัดของบ่อเองหล่อ เบ้า คุณ "ดู ที่จะพูด เบา ๆ และกลืนกินถูกปากของสมบูรณ์แป้งและไส้สังขยาครีม มันไม่ใช้เวลานานสำหรับทั้งสองของคุณสี่ขนมปังแต่ละ ตอนนี้ ด้วยการกระจายไม่สม่ำเสมอของแป้ง มียังคงหนึ่งบุญเหลือ คุณและลีออนตากันสำหรับแยกที่สองก่อนดำน้ำสำหรับบุญเหลือ ฉีกขาดก็แยกกับกำ unrelenting ของคุณ และทำให้สังขยามีค่าหกทุก "ชอบ คุณได้รับของฉันห้องครัวสกปรก ___" ลีออนจัดชิด และสวยของเขาที่เหลือขนมปังฉีกกิน การรับประทานเร็วคุณสอง เขาแล้วไปใช้ร่วมกันของคุณพยายามทำการคว้าบางก่อนที่คุณสามารถเสร็จทั้งหมด "เฮ้" คุณร้องเรียกในความประหลาดใจ "ขโมย""ใครคือขโมย ลีออน grunted "ผู้ที่มีส่วนผสมของฉันคุณจะรับประทานอาหาร ฉันทั้งหมดสมควรเหลือ""ว่าฉันจะให้คุณ" คุณ smirked ถึง และรับที่เหลือ ขนมปังเข้าไปในปากของคุณและกลืน "เห็นแก่ตัว ลีออน hissed และเช็ดปาก ด้วยมือของเขาโดยไม่ตั้งใจรับของสังขยาที่เหลือของเขาผ่านริมฝีปากของเขา "โอ้ ลีออน, " คุณกระดี๊กระด๊าไป "คุณมีบางสิ่งบางอย่างในปากของคุณ" คุณก็เอนไปข้างหน้า และขัดเงาของสังขยาที่ติดอยู่ที่แก้มของเขา และได้บรรจุครีม ยั่วเย้าเลียจากปลายนิ้วของคุณ ในขณะที่กำลังทำที่ คุณสังเกตเห็นว่า Leon ถูกเริ่มหน้าแดง ตามที่เขาได้ดูคุณตีริมฝีปากรอบ ๆ นิ้ว แล้ว แปลกใจ เขาย้ายต่อคุณ และจัดมือให้แก้มของคุณ "L-ลีออน" คุณ stammered กะพริบ innocently "คุณมีบางสิ่งบางอย่างในปากของคุณ เกินไป เพื่อนว่า ดีนุ่ม และย้ายเข้าไปทำความสะอาดริมฝีปากของคุณ — แต่แทนที่จะใช้นิ้วมือของเขา เขาใช้ริมฝีปากของตัวเองกดพวกเขาเริ่มจากของหวานคน และกวาดลิ้นของเขาผ่านพื้นผิวของร่อง แพ้คุณครู่ — ช่วงสั้น หวาน — ตระหนักว่า คุณไม่มีสังขยาใด ๆ ในปากของคุณในสถานที่แรก อย่างไรก็ตาม คุณไม่ได้พูดอะไร และอย่างต่อเนื่องให้ลีออน "สะอาด" ยิ้มในขณะปากของคุณ ฮ่ะ มันสนุกมากขึ้นแน่นอนกินบ่อหล่อ เบากว่าก็ทำให้พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห่า, __________ ฉันคิดว่าฉันชอบบอกให้คุณแบ่งเหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ. "" ผมคิดว่าคุณหมายถึงทำให้พวกเขาขนาดเดียวกันได้ทำให้จำนวนขนมปังแม้! "คุณกล่าวว่าในการป้องกันของคุณ. ลีออนให้ออก ถอนหายใจหนักและจ้องที่เก้าขนมปังที่ถูกสดระบายความร้อนบนชั้นวางอบพวกเขาที่สมบูรณ์แบบ. เปลือกสีน้ำตาลทองของพวกเขาอบเป็นรูปแบบ crisscross ที่เก่าแก่เช่น pineaples และกลิ่นหอมของคัสตาร์ไข่วายและความดีงามเป็นขุย wafted เข้าไปในจมูกของคุณ เรียกความหิวคำรามในท้องของคุณ. "คุณหิวไม่ได้คุณ?" ลีออนหัวเราะได้ยินไหลโครกกระเพาะอาหารของคุณ. "อืม ... ใช่ ... " คุณยอมรับว่าอาย. ลีออนยักไหล่. "ผมว่าขุดใน แต่ คัสตาร์อาจจะร้อนอาสิ่งที่คุณกำลังทำ __________ ?! "เพื่อนของคุณดูในครึ่งประหลาดใจและครึ่งเสน่ห์ที่คุณเข้าถึงได้อย่างกล้าหาญสำหรับขนมปังนึ่งร้อนและบิตอย่างเต็มที่เป็นมัน. เอ้ยแดงมันลีออนไม่ได้ ล้อเล่นเมื่อเขากล่าวว่าพวกเขาร้อน. เมื่อคุณมาถึงศูนย์ที่ท่อร้อนกระแสหวานหลอมเหลวของคัสตาร์เกือบ fizzed รสของคุณทำความสะอาดออก แต่คุณยังคงและยังคงกินจนกว่าสิ่งทั้งหมดก็หายไป หลังจากที่คุณได้เสร็จสิ้นการคนแรกของคุณคุณมาถึงอีก ลีออนก็ทำเช่นเดียวกัน. "คุณปากแข็งดังนั้น ____________" ลีออนในลำคอระหว่างกัดของบ่อของตัวเองแท้จริงบัวทอง. "ดูที่พูดว่า" คุณหัวเราะและกลืนกินคำหนึ่งของแป้งเนยไส้คัสตาร์และครีม. มันไม่ได้ ใช้เวลานานสำหรับคุณสองคนที่จะเสร็จสิ้นในแต่ละสี่ขนมปัง ตอนนี้ต้องขอบคุณการกระจายไม่สม่ำเสมอของคุณของแป้งยังคงมีหนึ่งบุญเหลือ ทั้งคุณและลีออนตากันเป็นเสี้ยววินาทีก่อนที่จะดำน้ำสำหรับขนมปังที่เหลือมันฉีกขาดออกจากกันด้วยการจับยึดมั่นของคุณและคัสตาร์ที่มีค่าที่ก่อให้เกิดการรั่วไหลไปได้ทุกที่. "เช่นเดียวกับที่คุณจะได้รับห้องครัวของฉันสกปรก ___________!" Leon snapped และกินชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่เหลืออยู่ของเขาฉีกขาดของขนมปัง เป็นกินที่เร็วขึ้นของคุณสองคนแล้วเขาก็เดินไปที่ส่วนแบ่งของคุณพยายามที่จะทำให้คว้าบางอย่างก่อนที่คุณจะสามารถจบมันทั้งหมด. "เฮ้!" คุณร้องไห้ด้วยความประหลาดใจ "โจร!" "ใครเป็นขโมยหรือเปล่า?" Leon grunted "ผู้ที่มีส่วนผสมของฉันคุณกำลังรับประทานอาหาร. ฉันสมควรได้รับทั้งหมดส่วนที่เหลือ!" "ถ้าเป็นผมจะให้คุณ!" คุณ smirked ซุกซนและหนาตาขนมปังที่เหลือเข้าไปในปากและกลืนของคุณ. "เห็นแก่ตัว" ลีออน hissed และเช็ดปากของเขาด้วยมือของเขาบังเอิญได้รับบางส่วนของคัสตาร์ที่เหลืออยู่ของเขามากกว่าริมฝีปากของเขา. "โอลีออง" คุณหัวเราะคิกคัก "คุณมีบางสิ่งบางอย่างในปากของคุณ." คุณโน้มตัวไปข้างหน้าและแปรงบางส่วนของคัสตาร์ติดอยู่กับแก้มของเขาและเลียครีมที่ยั่วเย้าเติมออกจากปลายนิ้วของคุณ ในขณะที่คุณกำลังทำอยู่นั้นคุณสังเกตเห็นว่าลีออนเริ่มอายในขณะที่เขาเฝ้าดูคุณตีริมฝีปากของคุณรอบนิ้วมือของคุณ แล้วคุณจะแปลกใจเขาย้ายต่อคุณและมือถือของเขาที่จะแก้มของคุณ. "L-Leon?" คุณตะกุกตะกักกระพริบบริสุทธิ์ใจ. "คุณมีบางสิ่งบางอย่างในปากของคุณเกินไป" กล่าวว่าเพื่อนของคุณด้วยรอยยิ้มนุ่มและขยับเข้าไปใกล้ในการทำความสะอาดริมฝีปาก แต่ของคุณแทนการใช้นิ้วมือของเขาเขาใช้ริมฝีปากของเขาเองกดพวกเขาตรงกับ คนที่หวานของคุณและกวาดลิ้นของเขามากกว่าพื้นผิวร่องของคุณ มันแค่คุณสั้นขณะ-สั้นหวานช่วงเวลาที่ไปรู้ว่าคุณไม่ได้มีคัสตาร์ใด ๆ ในปากของคุณในสถานที่แรก แต่คุณไม่ได้พูดอะไรและยังคงปล่อยให้ลีออน "สะอาด" ยิ้มปากของคุณทั้งหมดในขณะที่ อ๋อมันเป็นเรื่องที่สนุกมากขึ้นแน่นอนที่จะกินบ่อแท้จริงเปากว่าก็คือจะทำให้พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไรกันเนี่ย __________ ฉันคิดว่าฉันชอบบอกให้แบ่งเหล่านี้อย่างเท่าเทียมกัน "

" ฉันคิดว่าคุณหมายถึงให้ขนาดเดียวกัน อย่าให้หมายเลขของโถ ! " คุณบอกว่าในการป้องกันของคุณ

ลีออนให้หนักและถอนหายใจมองเก้า ขนมปังที่สดใหม่อบเย็นบนตะแกรง พวกเขากำลังที่สมบูรณ์แบบ :เปลือกสีเหลืองทอง อบในรูปแบบกากบาทล้วน เช่น pineaples และกลิ่นหอมของ egg-y คัสตาร์ด และติ๊งต๊องดีผ่านมาในจมูกของคุณเรียกร้องหิวในกระเพาะอาหารของคุณ

" คุณหิวไม่ใช่เหรอ ? " ลีออนหัวเราะได้ยินเลื่อยลอยท้อง

" อืม . . . . . . . ใช่ . . . . . . . " คุณยอมรับเหนียม .

ลีออนยัก " ผมว่าขุด แต่ของคัสตาร์ดคงร้อนอ่าคุณกำลังทำอะไร __________ ? " เพื่อนคุณดูแปลกใจและครึ่งครึ่งหลงใหลคุณกล้าเอื้อมมือไปนึ่งร้อนขนมปังและกัดกับมัน

โอ๊ยให้ตายสิ ลีออนไม่ได้พูดเล่น ตอนที่เขาบอกว่าร้อน เมื่อคุณมาถึงศูนย์ หล่อหวานของสังขยาร้อนๆกระแสเกือบ fizzed buds รสของคุณสะอาดออกแต่คุณยังคงและยังคงกินจนกว่าเรื่องทั้งหมดก็หายไป หลังจากที่คุณเสร็จสิ้นครั้งแรกของคุณ คุณเข้าไปอีก ลีออนได้เหมือนกัน

" นายนี่ดื้อจริงๆเลย ____________ " ลีออนอู้อี้ระหว่างกัดเปาโล โบของเขาเอง

" ดูพูด " เธอหัวเราะและกลืนคำหนึ่งของแป้งเนยและไส้ครีม

มันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับคุณสองคนจบสี่ขนมปังแต่ละ ตอนนี้ต้องขอบคุณการกระจายของคุณไม่สม่ำเสมอของแป้งยังคงมีอย่างใดอย่างหนึ่งบุญเหลือ ทั้งคุณและลีออนตาแต่ละอื่น ๆสำหรับแยกที่สองก่อนที่จะดำน้ำสำหรับขนมปังที่เหลือ ฉีกแยกที่มีด้ามจับที่ยึดมั่นและทำให้ค่าคัสตาร์ดทะลักเต็มไปหมด

" เหมือนคุณกำลังครัวสกปรกของฉัน ___________ !" ลีออน snapped และกินของเขาเหลือชิ้นเล็กชิ้นน้อยของฉีกขนมปัง การได้กินของพี่สอง แล้วก็ไปใช้ร่วมกันพยายามคว้าบางอย่างก่อนที่คุณจะทำมันทั้งหมด

" เฮ้ย ! ! " เธอร้องอย่างประหลาดใจ " ขโมย ! "

" ใครเป็นขโมย ? ลีออนถอนหายใจ " . เป็นส่วนผสมที่ฉันกินมัน ฉันสมควรได้รับส่วนที่เหลือ !

" ถ้าฉันให้คุณ" เธอแสยะยิ้มอย่างซุกซน และ ยัดขนมปังที่เหลือเข้าปากและกลืน

" เห็นแก่ตัว " ลีออน hissed และเช็ดปากกับมือเขาบังเอิญได้รับบางส่วนของคัสตาร์ดที่เหลือของเขาบนริมฝีปากของเขา

" โอ้ ลีออน " เธอหัวเราะคิกคัก " . คุณมีอะไรในปากของคุณ . " เธอโน้มไปข้างหน้าและแปรงบางส่วนของคัสตาร์ดที่ติดอยู่ที่แก้มของเขาและเลียครีม ,ยั่วเย้าไส้จากปลายนิ้วของคุณ ในขณะที่คุณกำลังทำ คุณสังเกตเห็นว่า ลีออนก็เริ่มหน้าแดง เขามองดูเธอดูดริมฝีปากรอบนิ้วของคุณ แล้วที่แปลกใจของคุณ เขาย้ายไปยังคุณและจับมือของเขาให้แก้มของคุณ

" l-leon ? " คุณแค่พูดตะกุกตะกัก กระพริบอย่างบริสุทธิ์

" คุณมีอะไรในปากของคุณ เกินไป" เพื่อนพูดด้วยรอยยิ้มที่นุ่มนวลและย้ายใกล้ชิดกับทำความสะอาดริมฝีปากของคุณ แต่แทนที่จะใช้นิ้วมือของเขา เขาใช้ริมฝีปากของเขากดพวกเขาอย่างเต็มที่กับคนที่หวานและกวาดลิ้นของเขามากกว่าของคุณร่องพื้นผิว มันเอาคุณ moment-a สั้น หวาน เวลาที่ต้องตระหนักว่าคุณไม่ได้มีคัสตาร์ดในปากของคุณในสถานที่แรก อย่างไรก็ตามคุณไม่ได้พูดอะไรและยังคงให้ลีออน " สะอาด " ปากยิ้มตลอดเวลา . ใช่ มันต้องสนุกกว่ากินโบโล เบา กว่ามันเพื่อให้พวกเขา