Bray et al.102 noted that the avera

Bray et al.102 noted that the average American
older than 2 years consumes 553 kJ(132 kcal) per day from high fructose corn
syrup (the sole sweetener in US soft drinks)
and that intake of this sweetener rose 1000%
between 1970 and 1990. These authors proposed
that fructose is digested, absorbed, and
metabolized differently than glucose in ways
that favor de novo lipogenesis and do not
stimulate insulin secretion or enhance the production
of leptin, both afferent signals in the
regulation of food intake and body weight.
One would expect a weaker relationship of
soft drink consumption with body weight than
with energy intake because soft drinks are not
the only source of energy in the diet. In addition,
higher intake of diet drinks among people
with elevated BMIs could reduce or cancel
out a relationship between intake of soft
drinks overall and body weight. Indeed, crosssectional
and longitudinal studies showed only
small positive associations between soft drink
consumption and BMI (rs=0.05 and 0.09, respectively).
More impressive, however, is the
fact that a moderate effect size (r =0.24) was
observed for experimental studies that controlled
for many extraneous variables.
In addition to effects on energy intake and
weight, it is important to know whether soft
drinks displace essential nutrients and contribute
to overall poorer diets. Our review
showed that increased soft drink intake is related
to lower consumption of milk and calcium,
but average effect sizes were small. Soft
drink consumption was also related to higher
intake of carbohydrates, lower intakes of fruit
and dietary fiber, and lower intakes of a variety
of macronutrients in cross-sectional, longitudinal,
and longer-term experimental studies.
Interpreting the association between soft
drink consumption and nutrient intake is
complex. Soft drink intake could be a marker
for poor nutrition, with individuals who consume
more sweetened beverages eating
poorer diets in general. Soft drinks might also
stimulate people’s appetite for other nonnutritious
foods. One study showed that individuals
who consumed more soft drinks consumed
diets with higher overall glycemic
indexes,17 supporting the prediction that consumption
of foods with high glycemic indexes
(such as soft drinks) might stimulate intake of
other such foods.22 Other studies showed that
soft drink consumption is positively related to
the consumption of foods such as hamburgers
and pizza54 and negatively related to an overall
healthy eating index.16
A number of studies suggest links between
soft drink intake and medical problems. The
issues of greatest concern are elevations in
blood pressure and increased risk of diabetes.
The most striking finding, in a study of
91249 women followed for 8 years, was that
those who consumed 1 or more servings of
soft drinks per day (less than the US national
average) were at twice the risk of developing
diabetes as those who consumed less than 1
serving per month.17 This result alone warrants
serious concern about soft drink intake,
particularly in light of the unprecedented rise
in type 2 diabetes among children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bray et al.102 ไว้ที่อเมริกันเฉลี่ย553 kJ(132 kcal) ต่อวันจากฟรักโทสสูงข้าวโพดใช้เก่ากว่า 2 ปีน้ำเชื่อม (ที่เดียวสารให้ความหวานในเครื่องดื่ม฿)และการบริโภคสารให้ความหวานนี้กุหลาบ 1000%ระหว่างปี 1970 และปี 1990 นำเสนอผู้เขียนเหล่านี้เจ่าว่าฟรักโทส ดูดซึม และmetabolized แตกต่างจากน้ำตาลกลูโคสด้วยวิธีที่ชอบ de novo lipogenesis และไม่กระตุ้นการหลั่งอินซูลิน หรือการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตของ leptin สัญญาณทั้ง afferent ในการควบคุมน้ำหนักร่างกายและการบริโภคอาหารหวังความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของปริมาณที่ดื่ม ด้วยน้ำหนักตัวกว่ามีการบริโภคพลังงานได้เนื่องจากไม่ดื่มแหล่งเดียวของพลังงานในอาหาร นอกจากนี้บริโภคสูงของเครื่องดื่มอาหารคนBMIs สูงสามารถลด หรือยกเลิกหาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณของน้ำอัดลมเครื่องดื่มโดยรวมและน้ำหนัก แน่นอน crosssectionalและการศึกษาระยะยาวแสดงให้เห็นเท่านั้นสมาคมเล็กบวกระหว่างการดื่มปริมาณการใช้และ BMI (rs = 0.05 และ 0.09 ตามลำดับ)ประทับใจมากขึ้น อย่างไร เป็นการความจริงที่ว่า ปานกลางลักษณะพิเศษขนาด (r = 0.24) ได้สังเกตศึกษาทดลองที่ควบคุมสำหรับหลายตัวแปรไม่นอกจากผลการบริโภคพลังงาน และน้ำหนัก จำเป็นต้องรู้ว่าอ่อนเครื่องดื่มสารอาหารที่จำเป็นในการเลื่อน และมีส่วนร่วมให้อาหารโดยรวมย่อม ตรวจสอบของเราพบว่า การบริโภคดื่มเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องเพื่อลดปริมาณนมและแคลเซียมแต่ขนาดผลเฉลี่ยมีขนาดเล็ก อ่อนการบริโภคเครื่องดื่มยังเกี่ยวข้องกับสูงบริโภคของคาร์โบไฮเดรต ภาคต่ำผลไม้และใยอาหาร และภาคด้านล่างของรับในของเหลว ระยะ ยาวและทดลองศึกษาเยือนทำนายความสัมพันธ์ระหว่างน้ำอัดลมเป็นเครื่องดื่มปริมาณและสารอาหารซับซ้อน บริโภคดื่มอาจเป็นเครื่องหมายโภชนาการที่ดี มีผู้ใช้ยิ่งหวานดื่มกินอาหารย่อมทั่วไป เครื่องดื่มอาจยังกระตุ้นประชาชนอยากอื่น nonnutritiousอาหาร การศึกษาหนึ่งพบว่าบุคคลเพิ่มเติมเครื่องดื่มที่ใช้บริโภคที่อาหารที่ มี glycemic สูงโดยรวมดัชนี 17 สนับสนุนการพยากรณ์ปริมาณการใช้ที่อาหารที่มี glycemic สูงดัชนี(เช่นเครื่องดื่มนุ่ม) อาจช่วยกระตุ้นการบริโภคของอื่น ๆ เช่น foods.22 การศึกษาอื่น ๆ พบว่าใช้ดื่มบวกเกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหารเช่นแฮมเบอร์เกอร์และ pizza54 และที่เกี่ยวข้องส่งไปโดยรวมการindex.16 รับประทานอาหารเพื่อสุขภาพจำนวนการศึกษาแนะนำการเชื่อมโยงระหว่างบริโภคดื่มและปัญหาทางการแพทย์ ที่ประเด็นความกังวลที่สุดคือ elevations ในความดันโลหิตและเพิ่มความเสี่ยงของโรคเบาหวานค้นหาโดดเด่นที่สุด ในการศึกษาผู้หญิง 91249 ตามปี 8 นะผู้ที่ใช้มั่น 1 หรือมากกว่าดื่มต่อวัน (น้อยกว่าแห่งชาติสหรัฐอเมริกาค่าเฉลี่ย) สองความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานเป็นผู้ที่ใช้น้อยกว่า 1บริการต่อ month.17 ผลลัพธ์นี้เดียววอร์แรนต์กังวลอย่างรุนแรงเกี่ยวกับการบริโภคน้ำอัดลมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขึ้นเป็นประวัติการณ์ในโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบรย์และตั้งข้อสังเกตว่า al.102
เฉลี่ยของชาวอเมริกันที่มีอายุมากกว่า2 ปีที่กิน 553 กิโลจูล (132 กิโลแคลอรี)
ต่อวันสูงฟรักโทสข้าวโพดน้ำเชื่อม(สารให้ความหวาน แต่เพียงผู้เดียวในสหรัฐอเมริกาเครื่องดื่ม)
และปริมาณของสารให้ความหวานที่เพิ่มขึ้น 1,000%
ระหว่างปี 1970 และ 1990 . ผู้เขียนเหล่านี้นำเสนอฟรุกโตสที่ย่อยดูดซึมและการเผาผลาญที่แตกต่างกว่ากลูโคสในรูปแบบที่โปรดปรานโนโวlipogenesis และไม่กระตุ้นการหลั่งอินซูลินหรือเพิ่มการผลิตของleptin ทั้งสัญญาณอวัยวะในการควบคุมการบริโภคอาหารและน้ำหนักของร่างกาย. หนึ่ง คาดว่าจะมีความสัมพันธ์ที่ปรับตัวลดลงของการบริโภคเครื่องดื่มที่มีน้ำหนักตัวมากกว่าที่มีปริมาณพลังงานเพราะเครื่องดื่มที่ไม่ได้เป็นแหล่งเดียวของพลังงานในอาหาร นอกจากนี้การบริโภคเครื่องดื่มที่สูงขึ้นของการรับประทานอาหารในหมู่คนที่มีดัชนีมวลกายสูงสามารถลดหรือยกเลิกออกจากความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคนุ่มเครื่องดื่มโดยรวมและน้ำหนักตัว อันที่จริง crosssectional ศึกษาและยาวแสดงให้เห็นเพียงความสัมพันธ์ที่ดีเล็ก ๆ ระหว่างเครื่องดื่มบริโภคและดัชนีมวลกาย(อาร์เอส = 0.05 และ 0.09 ตามลำดับ). ที่น่าประทับใจมากขึ้น แต่เป็นความจริงที่ว่าขนาดของผลกระทบในระดับปานกลาง(r = 0.24) ถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับการศึกษาทดลองที่ควบคุมตัวแปรภายนอกจำนวนมาก. นอกจากผลกระทบต่อการบริโภคพลังงานและน้ำหนักก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่านุ่มดื่มแทนที่สารอาหารที่จำเป็นและมีส่วนร่วมในการรับประทานอาหารที่ยากจนโดยรวม ตรวจสอบของเราแสดงให้เห็นว่าการบริโภคเครื่องดื่มที่เพิ่มขึ้นจะเกี่ยวข้องกับการลดการบริโภคนมและแคลเซียมแต่ขนาดอิทธิพลเฉลี่ยมีขนาดเล็ก ซอฟท์การบริโภคเครื่องดื่มนอกจากนี้ยังได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการที่สูงขึ้นปริมาณของคาร์โบไฮเดรตบริโภคที่ลดลงของผลไม้และใยอาหารและการบริโภคที่ลดลงของความหลากหลายของธาตุอาหารหลักในการตัด, ยาวและระยะยาวการศึกษาทดลอง. การตีความความสัมพันธ์ระหว่างนุ่มการบริโภคเครื่องดื่มและการบริโภคอาหารเป็นที่ซับซ้อน การบริโภคเครื่องดื่มซอฟท์อาจจะเป็นเครื่องหมายสำหรับโภชนาการที่ไม่ดีกับผู้ที่บริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานมากขึ้นกินอาหารที่ยากจนโดยทั่วไป เครื่องดื่มนอกจากนี้ยังอาจกระตุ้นความอยากอาหารของผู้คนอื่น ๆ สำหรับ nonnutritious อาหาร ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่บริโภคเครื่องดื่มมากขึ้นการบริโภคอาหารที่มีระดับน้ำตาลในเลือดที่สูงขึ้นโดยรวมดัชนี17 สนับสนุนการคาดการณ์ว่าการบริโภคของอาหารที่มีดัชนีน้ำตาลสูง(เช่นเครื่องดื่ม) อาจกระตุ้นให้เกิดการหดตัวของfoods.22 อื่น ๆ เช่นการศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าที่อ่อนนุ่มการบริโภคเครื่องดื่มที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการบริโภคอาหารเช่นแฮมเบอร์เกอร์และpizza54 และความสัมพันธ์ทางลบกับโดยรวมรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพindex.16 จากการศึกษาชี้ให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่างการบริโภคเครื่องดื่มและปัญหาทางการแพทย์ ปัญหาของความกังวลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มีเอนไซม์ในความดันโลหิตและเพิ่มความเสี่ยงของโรคเบาหวาน. การค้นพบที่โดดเด่นที่สุดในการศึกษาของ91249 ผู้หญิงใช้เวลา 8 ปีที่ผ่านมาก็คือว่าผู้ที่บริโภค1 หรือมากกว่าเสิร์ฟเครื่องดื่มต่อวัน(น้อยกว่า แห่งชาติของสหรัฐฯเฉลี่ย) เป็นครั้งที่สองที่มีความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานผู้ที่บริโภคน้อยกว่า 1 การให้บริการต่อ month.17 ผลนี้คนเดียวใบสำคัญแสดงสิทธิที่กังวลอย่างรุนแรงเกี่ยวกับการบริโภคเครื่องดื่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของการเพิ่มขึ้นเป็นประวัติการณ์ในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่2 ในเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบรย์และ al.102 กล่าวว่า
อเมริกันโดยเฉลี่ยอายุมากกว่า 2 ปี ใช้ท่าน KJ ( 132 กิโลแคลอรี่ต่อวัน จากน้ำเชื่อมข้าวโพดฟรุกโตสสูง
( สารให้ความหวาน แต่เพียงผู้เดียวในเราเครื่องดื่ม ) และการบริโภคน้ำตาลเทียม
กุหลาบนี้ 1000 %
ระหว่างปี 1970 และปี 1990 ผู้เขียนเหล่านี้เสนอ
ที่โตสจะถูกย่อยดูดซึมและเผาผลาญกลูโคสในวิธีที่แตกต่างกว่า

ช่วยเดอโนโวไลโปจีเนซีสและไม่ได้
กระตุ้นการหลั่งอินซูลิน หรือเพิ่มการผลิต
ของ leptin , ทั้งสัญญาณประสาทใน
ระเบียบของการบริโภคอาหาร และน้ำหนักตัวลดลง
หนึ่งจะคาดหวังความสัมพันธ์ของการบริโภคน้ำอัดลม ด้วยน้ำหนักตัว

กับการบริโภคพลังงานมากกว่า เพราะน้ำอัดลมไม่ได้
แหล่งเดียวของพลังงานในอาหาร นอกจากนี้ การบริโภคของอาหารเครื่องดื่มสูงขึ้น

ระหว่างคนด้วยการยกระดับภาพ BMIs สามารถลดหรือยกเลิก
ออกไปความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเครื่องดื่มนุ่ม
โดยรวมและน้ำหนักตัว . แน่นอน crosssectional
ตามยาวและการศึกษาพบว่ามีเพียงเล็กน้อยบวกความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเครื่องดื่ม

นุ่มและ BMI ( rs = 0.05 และ 0.1 ตามลำดับ )
น่าประทับใจมากขึ้น แต่เป็นข้อเท็จจริงที่ขนาดผลปานกลาง

( r = 0.24 )สังเกตสำหรับการศึกษาที่ควบคุมตัวแปรที่ไม่เกี่ยวข้องมาก

ครั้งนี้ นอกจากผลกระทบต่อการบริโภคพลังงานและ
น้ำหนัก , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่านุ่ม
เครื่องดื่มแทนที่สารอาหารและมีส่วนร่วม
โดยรวมด้อยอาหาร
ของเราตรวจสอบพบว่าเครื่องดื่มบริโภคเพิ่มขึ้นเกี่ยวข้อง
ลดการบริโภคนมและแคลเซียม ,
แต่เฉลี่ยขนาดผลเล็ก นุ่ม
การดื่มเครื่องดื่มมีความสัมพันธ์กับการบริโภคของคาร์โบไฮเดรตที่สูง
,
ภาคล่างของผลไม้และใยอาหาร และการบริโภคที่ลดลงของความหลากหลาย
ของธาตุอาหารในภาคตัดขวาง ร่อง และทดลองศึกษาระยะยาว
.
ตีความความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเครื่องดื่ม

และสารอาหารที่ได้รับนั้นซับซ้อน การบริโภคน้ำอัดลม อาจเป็นเครื่องหมาย
โภชนาการยากจนกับผู้ที่บริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานกิน

เพิ่มเติมอาหารที่ยากจนโดยทั่วไป เครื่องดื่มอาจ
กระตุ้นความอยากอาหารคนอาหาร nonnutritious
อื่น ๆ การศึกษาหนึ่งพบว่า ผู้ที่บริโภคเครื่องดื่มที่บริโภคมากขึ้น


ดัชนี glycemic อาหารโดยรวมสูงกว่า 17 สนับสนุนการทำนายว่า การบริโภคอาหารที่มีดัชนีน้ำตาลสูง

( เช่นน้ำอัดลม ) อาจกระตุ้นการบริโภค
อื่น ๆ เช่น foods.22 การศึกษาอื่น ๆพบว่า การบริโภคเครื่องดื่ม

มีความสัมพันธ์กับการบริโภคอาหาร เช่น แฮมเบอร์เกอร์ และ pizza54 และมีความสัมพันธ์ทางลบกับ

โดยรวมดัชนีการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ 16
จำนวนของการศึกษาที่แนะนำการเชื่อมโยงระหว่าง
บริโภคน้ำอัดลม และปัญหาทางการแพทย์ .
ปัญหาที่กังวลมากที่สุดคือระดับใน
ความดันโลหิตสูงและความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคเบาหวาน .
หาที่โดดเด่นที่สุดในการศึกษา
ผู้หญิง 91249 ตามเป็นเวลา 8 ปี นั่น
ผู้บริโภค 1 หรือมากกว่าที่
เครื่องดื่มต่อวัน ( น้อยกว่าเราแห่งชาติ
เฉลี่ยอยู่ที่เสี่ยงของการพัฒนา
เบาหวานเป็นผู้ที่ใช้ น้อยกว่า 1
บริการต่อ month.17 ผลคนเดียวแสดงความกังวลอย่างรุนแรงเกี่ยวกับการบริโภคเครื่องดื่ม

,โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของ
เพิ่มขึ้นเป็นประวัติการณ์ในโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในเด็ก .