Knowing the survival characteristic

Knowing the survival characteristics of foodborne pathogens in raw ready-to-eat (RTE) seafood is the key to predicting whether they pose a microbiological hazard. The present study examined the survival of Escherichia coli O157:H7, Salmonella Typhimurium, Vibrio parahaemoliticus, Listeria monocytogenes, and Staphylococcus aureus in raw RTE crab marinated in soy sauce. Inoculated crabs (initial bacterial population = 4.1–4.4 log CFU/g) were immersed in soy sauce and then stored at refrigeration (5 °C) or room temperature (22 °C) for up to 28 days. At 5 °C, all bacteria (except V. parahaemolyticus) survived in crab samples until Day 28 (counts of 1.4, 1.6, 3.1, 3.2 log CFU/g for E. coli O157:H7, S. Typhimurium, L. monocytogenes, and S. aureus, respectively). However, at 22 °C, all tested bacteria were more susceptible to the antimicrobial effects of marination. Regardless of temperature, foodborne pathogens attached to crab samples were more resistant to marination than those suspended in soy sauce samples; however, the survival pattern for each species was different. Gram-positive bacteria were most resistant to marination conditions (high salinity, low pH), whereas V. parahaemolyticus was extremely susceptible. Marination is the only antibacterial step in the manufacturing processes; however, the results presented herein reveal that this is not sufficient to inactivate foodborne pathogens. In particular, the survival of pathogens on crabs at refrigeration temperature may pose a major hazard for the consumption of raw RTE seafood. Thus, appropriate decontamination methods and implementation of safety management practices are needed. This study provides predictive microbiological information of foodborne pathogens in raw RTE seafood with marination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รู้ลักษณะการอยู่รอดของเกิดจากอาหารเชื้อโรคในอาหารทะเล (RTE) พร้อมกินดิบเป็นกุญแจสำคัญในการทำนายว่า พวกเขาก่อให้เกิดอันตรายทางจุลชีววิทยา การศึกษาการตรวจสอบการอยู่รอดของ Escherichia coli O157:H7, Salmonella Typhimurium, parahaemoliticus เค็ม Listeria สมอง และหมอเทศข้างลาย Staphylococcus ในปู RTE ดิบหมักในซอสถั่วเหลือง Inoculated ปู (ประชากรแบคทีเรียเริ่มต้น =ล็อก 4.1 – 4.4 CFU/g) แช่ในซอสถั่วเหลือง และเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้อง (22 ° C) หรือเครื่องทำความเย็น (5 ° C) ถึง 28 วัน ที่ 5 ° C แบคทีเรียทั้งหมด (ยกเว้น V. parahaemolyticus) ที่รอดชีวิตในตัวอย่างปูจนถึง 28 วัน (นับของ 1.4, 1.6, 3.1, 3.2 ล็อก CFU/g สำหรับ E. coli O157:H7 ปา Typhimurium, L. สมอง และหมอเทศข้าง ลาย S. ตามลำดับ) อย่างไรก็ตาม ที่ 22 ° C ทั้งหมดเชื้อแบคทีเรียที่ผ่านการทดสอบได้ผลต้านจุลชีพของ marination ต่อการ โดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิ เชื้อโรคที่เกิดจากอาหารกับปูอย่างถูกทนต่อการ marination กว่าที่ถูกระงับในซอสถั่วเหลืองตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม รูปแบบการอยู่รอดสำหรับแต่ละสายพันธุ์นี้ แบคทีเรียแกรมบวกถูกสุดทนเงื่อนไข marination (ความเค็มสูง ค่า pH ต่ำ), ในขณะที่ V. parahaemolyticus เป็นอ่อนแอมากขึ้น Marination เป็นขั้นตอนเฉพาะแบคทีเรียในกระบวนการผลิต อย่างไรก็ตาม ผลการแสดงเปิดเผยว่า ไม่เพียงพอที่จะยกเลิกเรียกเชื้อโรคที่เกิดจากอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความอยู่รอดของเชื้อโรคบนปูที่อุณหภูมิทำความเย็นอาจก่อให้เกิดอันตรายสำหรับการบริโภคของดิบ RTE ทะเลสำคัญ ดังนั้น วิธีการกำจัดสิ่งปนเปื้อนที่เหมาะสมและดำเนินการบริหารความปลอดภัยมีความจำเป็น การศึกษานี้ให้คาดการณ์ข้อมูลทางจุลชีววิทยาของเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารดิบ RTE ทะเลกับ marination

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รู้ลักษณะการอยู่รอดของเชื้อก่อโรคที่เกิดจากอาหารใน RAW (RTE) อาหารทะเลพร้อมที่จะกินเป็นกุญแจสำคัญในการทำนายว่าพวกเขาก่อให้เกิดอันตรายทางจุลชีววิทยา การศึกษาครั้งนี้มีการตรวจสอบความอยู่รอดของเชื้อ Escherichia coli O157 นี้: H7, Salmonella Typhimurium, Vibrio parahaemoliticus, Listeria monocytogenes และ Staphylococcus aureus ในดิบปู RTE หมักในซอสถั่วเหลือง ปูเชื้อ (เริ่มต้นประชากรแบคทีเรีย = 4.1-4.4 log CFU / g) ถูกแช่อยู่ในซอสถั่วเหลืองและเก็บไว้ที่เครื่องทำความเย็น (5 ° C) หรืออุณหภูมิห้อง (22 ° C) ได้นานถึง 28 วันแล้ว ที่ 5 องศาเซลเซียสแบคทีเรียทั้งหมด (ยกเว้น V. parahaemolyticus) รอดชีวิตในตัวอย่างปูจนกว่าจะถึงวันที่ 28 (นับจาก 1.4, 1.6, 3.1, 3.2 log CFU / g สำหรับเชื้อ E. coli O157: H7, S. Typhimurium, L. monocytogenes, และ S. aureus ตามลำดับ) อย่างไรก็ตามวันที่ 22 ° C แบคทีเรียทดสอบทุกคนอ่อนแอมากขึ้นจากผลกระทบของยาต้านจุลชีพ marination โดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิจุลชีพก่อโรคที่เกิดจากอาหารที่แนบมากับตัวอย่างปูทนต่อการ marination กว่าผู้ที่ถูกระงับในตัวอย่างซอสถั่วเหลือง; แต่รูปแบบการอยู่รอดสำหรับแต่ละชนิดแตกต่างกัน แบคทีเรียแกรมบวกเป็นส่วนใหญ่ทนกับสภาพ marination (ความเค็มสูงค่า pH ต่ำ) ในขณะที่ V. parahaemolyticus เป็นอ่อนแอมาก marination เป็นขั้นตอนการต้านเชื้อแบคทีเรียเฉพาะในกระบวนการผลิต; แต่ผลที่ได้นำเสนอไว้ในที่นี้แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้ไม่เพียงพอที่จะยับยั้งจุลชีพก่อโรคที่เกิดจากอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอยู่รอดของเชื้อโรคในปูที่อุณหภูมิเครื่องทำความเย็นอาจก่อให้เกิดอันตรายที่สำคัญสำหรับการบริโภคของอาหารทะเล RTE ดิบ ดังนั้นวิธีการปนเปื้อนที่เหมาะสมและการดำเนินการตามแนวทางการบริหารจัดการด้านความปลอดภัยที่มีความจำเป็น การศึกษานี้จะให้ข้อมูลทางจุลชีววิทยาการทำนายของเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารในอาหารทะเล RTE ดิบกับ marination

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รู้ลักษณะของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษในการอยู่รอดดิบพร้อมรับประทาน ( RTE ) อาหารทะเลคือ คีย์เพื่อทำนายว่าจะก่อให้เกิดอันตรายทางจุลชีววิทยา . การศึกษาตรวจสอบการเป็นสมาชิกของ Escherichia coli Salmonella Typhimurium ) จำนวน parahaemoliticus วงแหวนแวนอัลเลน , และ Staphylococcus aureus ในปู RTE ดิบหมักในซอสถั่วเหลือง แต่ปูเบื้องต้น ( ประชากรแบคทีเรีย = 4.1 - 4.4 log CFU / g ) ถูกแช่ในซอสถั่วเหลืองแล้วเก็บไว้ที่เครื่องทำความเย็น ( 5 ° C ) หรือที่อุณหภูมิห้อง ( 25 องศา C ) ถึง 28 วัน ที่ 5 ° C , แบคทีเรียทั้งหมด ( ยกเว้น tdh ) ได้จากในตัวอย่างปูจนถึง 28 วัน ( นับจาก 1.4 , 1.6 , 3.1 , 3.2 log CFU / g ) E . coli เป็นสมาชิก S . typhimurium monocytogenes L และ S . aureus ตามลำดับ ) อย่างไรก็ตาม ที่ 22 องศา C ทั้งหมดทดสอบแบคทีเรียเป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อผลของการจุ่มในน้ำซอส . ไม่ว่าอุณหภูมิ เชื้อโรคอาหารเป็นพิษแนบตัวอย่างปูเป็นทนต่อการจุ่มในของหมักมากกว่าผู้ถูกระงับในซอสถั่วเหลืองตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม รูปแบบการอยู่รอดสำหรับแต่ละชนิดแตกต่างกัน แบคทีเรียแกรมบวกคือทนมากที่สุดเงื่อนไขการจุ่มในของหมัก ( ความเค็มสูงต่ำ pH ) ส่วน tdh คือแสนอ่อนไหว . จุ่มในน้ำซอสเป็นเพียงกระบวนการขั้นตอนในกระบวนการผลิต อย่างไรก็ตาม ผลการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่านี้คือไม่เพียงพอที่จะยับยั้งเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ . โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การอยู่รอดของเชื้อโรคบนปูที่อุณหภูมิแช่แข็งอาจก่อให้เกิดอันตรายที่สำคัญสำหรับการบริโภคอาหารทะเล RTE ดิบ ดังนั้นวิธีการที่เหมาะสมและการปฏิบัติในการจัดการความปลอดภัยที่จำเป็น การศึกษานี้ให้ข้อมูลทางจุลชีววิทยาพยากรณ์ของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษในอาหารทะเล RTE ดิบจุ่มในน้ำซอส .