3.3. Health risks assessment3.3.1.

3.3. Health risks assessment
3.3.1. Estimated daily intake (EDI) of heavy metals through
consumption of fruits and vegetables
Table 3 depicts estimates of every (EDIi) for studied fruit and
vegetable species, as well as the global (EDI) for daily intake of
Cu, Zn, Pb and Cr (Eqs. (1) and (2)).
The provisional tolerable daily Pb intake limit recommended by
the joint FAO/WHO expert committee and referred as provisional
tolerable daily intake (PTDI) (FAO/WHO, 2001) for adults is
3.57 lg Pb/kg body weight/day. Taking into account the average
body weight of 69.6 kg for adults, the tolerable daily intake of Pb
will be 248.47 lg. The global EDI of Pb (15.659 lg Pb/kg body
weight/day) corresponds to a dietary intake of Pb of 1089.87 lg/
day, which is four times the threshold PTDI and is far above the tolerable
limit.
However, the global EDI for the other studied metals (12.185–
17.998–7.547 lg metal/kg body weight/day, for Cu, Zn and Cr
respectively) through the consumption of fruits and vegetables
are largely below the PDTI values (500–1000–1500 lg metal/kg
body weight/day for Cu, Zn and Cr respectively) of FAO/WHO.
Based on these insights, we conclude that Lead is the major
component contributing to the potential health risk via consumption
of fruits and vegetables in Algeria.
3.3.2. Target hazard quotient (THQ)
Oral reference doses were based on 40, 300 and 1500 (lg/kg
body weight/day) for Cu, Zn and Cr, respectively (USEPA,
2007a,b). The RfD value for Pb is not available then we used the
3.57 PTDI value (FAO/WHO, 2001).
THQi values obtained from formula (3) are presented in Table 4
along with combined and global target hazard quotients (CTHQ and
GTHQ) calculated from Eqs. (4) and (5) respectively.
Results show that among the metals Cu, Zn, Pb and Cr, the Pb’s
THQ is largely the highest. Furthermore, potatoes show a THQi
equal to 1.84, which exceeds the threshold value of 1 and suggests
that there are some obvious health risks related to lead associated
with the consumption of this vegetable. Also, some attention should be paid for the lead content in the tomatoes, onions, carrots
and peas whose THQi values approach the threshold value of 1.
However, the THQi of Cu, Zn or Cr are generally less than 1 for all
fruits and vegetables, suggesting that it is not risky for the citizens
to consume these elements.
Fig. 2 depicts the contribution of each studied metal in the combined
THQ. We conclude that the average contribution of Pb in the
CTHQ exceeds 93%, followed by Cu (4.59%), Zn (1.38%) and Cr
(0.099%). We notice then that Pb is the most dangerous metal
among those studied and foodstuffs, since fruits and vegetables
are contaminated by Pb, will have a relatively higher potential
health risks. On the other hand, the potential health risk of Cr is
the lowest, which may be ascribed to its higher RfD.
The results in Table 4 show also that among the 15 studied
fruits and vegetables, the CTHQ associated with the consumption
of potatoes, the most consumed vegetable in Algeria, is the highest
(2.07), followed by onions (0.52), peas (0.42), tomatoes (0.37), and
carrots (0.35). This ranking is best shown in Fig. 3 in terms of percentage
of contribution for each fruit and vegetable in the GTHQ
(potatoes: 43.52%, onions: 10.98%, peas: 8.90%, tomatoes: 7.80%,
carrots: 7.28%).
Finally, the results in Table 4 show a GTHQ as four times the
threshold value of 1 for lead and a CTHQ which can exceed 1 by
combination of more than 3 foodstuffs, suggesting then that there
are some obvious health risks associated with the consumption of
fruits and vegetables in Algeria.
All the measurements highlight the necessity to take action in
order to overcome some dangerous consequences consumers
undergo in the short future with regards of health issues. So, the
health risks may be largely reduced by: (i) reducing the use of
leaded fuel; (ii) drawing more pristine water for agricultural irrigation
as much as possible; (iii) strengthening the monitoring of the
quality of water used in irrigation; (iv) building more wastewatertreatment
plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3. สุขภาพเสี่ยงประเมิน3.3.1 การบริโภคประจำวัน (EDI) ของโลหะหนักโดยประมาณการบริโภคผักและผลไม้ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นประมาณการของทุก (EDIi) สำหรับผลไม้ที่ศึกษา และพันธุ์ผัก เป็นสากล (EDI) สำหรับการบริโภคประจำวันของCu, Zn, Pb และ Cr (Eqs (1) และ (2))ชั่วคราวที่ยอมรับวัน Pb บริโภคขีดจำกัดแนะนำโดยFAO ร่วม / คณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญถูกอ้างอิงเป็นการชั่วคราวยอมรับบริโภคประจำวัน (PTDI) (FAO / WHO, 2001) สำหรับผู้ใหญ่คือน้ำหนัก 3.57 lg Pb กิโลกรัมร่างกายวัน คำนึงถึงค่าเฉลี่ยน้ำหนัก 69.6 กก.สำหรับผู้ใหญ่ การบริโภคประจำวันที่ยอมรับของ Pbจะเป็น 248.47 อารมณ์ โลก EDI ของ Pb (15.659 lg Pb กิโลกรัมตัวน้ำหนักวัน) สอดคล้องกับการบริโภคอาหารของ Pb ของ 1089.87 lg /วัน ซึ่งเป็นครั้งที่สี่ขีดจำกัด PTDI และเหนือการยอมรับจำกัดอย่างไรก็ตาม EDI ทั่วโลกสำหรับอื่น ๆ ศึกษาโลหะ (12.185 –17.998 – 7.547 lg โลหะกิโลกรัมร่างกายน้ำหนักวัน Cu, Zn และ Crตามลำดับ) โดยการบริโภคผักและผลไม้ส่วนด้านล่างค่า PDTI (500 – 1000 – 1500 กิโลกรัม lg โลหะตัวกล้องน้ำหนักต่อวันสำหรับ Cu, Zn และ Cr ตามลำดับ) ของ FAO / ที่เราตามข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้ สรุปว่า เป้าหมายเป็นหลักส่วนประกอบที่เอื้อต่อสุขภาพเสี่ยงผ่านการใช้ผลไม้และผักในประเทศแอลจีเรีย3.3.2. เป้าหมายอันตรายผลหาร (THQ)ปริมาณช่องปากอ้างอิงตาม 40, 300 และ 1500 (lg กิโลกรัมตัวกล้องน้ำหนักต่อวัน) สำหรับ Cu, Zn และ Cr ตามลำดับ (USEPA2007a, b) ไม่มีค่ากรมป่าไม้สำหรับ Pb แล้วเราใช้การ3.57 ค่า PTDI (FAO / WHO, 2001)ค่า THQi ที่ได้จากสูตร (3) จะแสดงอยู่ในตารางที่ 4พร้อมกับเป้าหมายรวม และโลกอันตราย quotients (CTHQ และGTHQ) คำนวณจาก Eqs (4) และ (5) ตามลำดับผลลัพธ์แสดงว่าในโลหะ Cu, Zn, Pb และ Cr ของ PbTHQ เป็นส่วนใหญ่สูงสุด นอกจากนี้ มันฝรั่งแสดงเป็น THQiเท่ากับ 1.84 ซึ่งเกินค่าขีดจำกัดของ 1 และแนะนำว่า มีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่ชัดเจนบางอย่างที่เกี่ยวข้องนำไปเกี่ยวข้องมีการใช้ผักนี้ ด้วย ควรจะจ่ายให้ความสนใจนำเนื้อหาในมะเขือเทศ หัวหอม แครอทและถั่ว THQi ที่มีค่าเข้าใกล้ค่าขีดจำกัดที่ 1อย่างไรก็ตาม THQi Cu, Zn หรือ Cr มักน้อยกว่า 1 ทั้งหมดผลไม้และผัก บอกว่า มันไม่มีความเสี่ยงสำหรับประชาชนการใช้องค์ประกอบเหล่านี้รูป 2 แสดงให้เห็นสัดส่วนของโลหะแต่ละคนศึกษาในการรวมTHQ เราสรุปได้ว่าสัดส่วนเฉลี่ยของ Pb ในการCTHQ เกิน 93% ตาม ด้วย Cu (4.59%), Zn (1.38%) และ Cr(0.099%) เราสังเกตเห็นแล้วว่า Pb เป็นโลหะอันตรายที่สุดในหมู่ผู้ศึกษาและอาหาร ผักและผลไม้ตั้งแต่มีการปนเปื้อน โดย Pb จะมีศักยภาพค่อนข้างสูงความเสี่ยงด้านสุขภาพ บนมืออื่น ๆ มีความเสี่ยงสุขภาพศักยภาพ Crต่ำที่สุด ซึ่งอาจจะกำหนดให้กรมป่าไม้สูงผลลัพธ์ในตารางที่ 4 แสดงว่าใน 15 ศึกษาผักและผลไม้ CTHQ เกี่ยวข้องกับปริมาณการใช้ของมันฝรั่ง ผักบริโภคมากที่สุดประเทศแอลจีเรีย สูงที่สุด(2.07), ตาม ด้วยหัวหอม (0.52) (0.37), มะเขือเทศ ถั่วลันเตา (0.42) และแครอท (0.35) ดีที่สุดแสดงในการจัดอันดับนี้ในแง่ของเปอร์เซ็นต์กำไรสำหรับผลไม้และผักใน GTHQ แต่ละส่วน(มันฝรั่ง: 43.52% หัวหอม: 10.98% ถั่ว: 8.90% มะเขือเทศ: 7.80%แครอท: 7.28%)ในที่สุด ผลลัพธ์ในตารางที่ 4 แสดง GTHQ เป็นสี่เท่าตัวค่าขีดจำกัดของ 1 สำหรับลูกค้าเป้าหมายและการ CTHQ ที่สามารถเกิน 1 โดยชุดของอาหารมากกว่า 3 บอกแล้วว่ามีมีความเสี่ยงด้านสุขภาพที่ชัดเจนบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับปริมาณการใช้ผลไม้และผักในประเทศแอลจีเรียเน้นการวัดความจำเป็นต้องดำเนินการในเพื่อเอาชนะผู้บริโภคบางผลกระทบที่เป็นอันตรายได้รับในอนาคตสั้น ๆ ด้วยความนับถือของปัญหาสุขภาพ ดังนั้น การความเสี่ยงด้านสุขภาพอาจจะลดลงโดยส่วนใหญ่: (i) ลดการใช้เชื้อเพลิงที่มีสารตะกั่ว (ii) วาดน้ำบริสุทธิ์มากขึ้นเพื่อการชลประทานทางการเกษตรมากที่สุด (iii) การตรวจสอบของแข็งคุณภาพน้ำที่ใช้ในการชลประทาน (iv) สร้างเพิ่มเติม wastewatertreatmentพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 ความเสี่ยงด้านสุขภาพการประเมิน
3.3.1 ที่คาดการบริโภคประจำวัน (EDI) ของโลหะหนักผ่าน
การบริโภคผักและผลไม้
ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นถึงการประมาณการของทุก (EDII) สำหรับผลไม้และการศึกษา
ผักชนิดเช่นเดียวกับทั่วโลก (EDI) สำหรับการบริโภคประจำวันของ
ทองแดงสังกะสีตะกั่วและโครเมียม (EQS. (1) และ (2))
กาลพอประมาณ จำกัด ปริมาณตะกั่วที่แนะนำต่อวันโดย
คณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญ FAO / WHO ร่วมกันและเรียกว่าเป็นชั่วคราว
การบริโภคประจำวันพอประมาณ (PTDI) (FAO / WHO, 2001) สำหรับผู้ใหญ่คือ
3.57 LG Pb / กก. น้ำหนักตัว / วัน คำนึงถึงค่าเฉลี่ยของ
น้ำหนักตัว 69.6 กก. สำหรับผู้ใหญ่, การบริโภคประจำวันที่ยอมรับของตะกั่ว
จะ 248.47 LG EDI ทั่วโลกของตะกั่ว (Pb 15.659 LG ร่างกาย / กก.
น้ำหนัก / วัน) สอดคล้องกับการบริโภคอาหารของ Pb ของ LG 1089.87 /
วันซึ่งเป็นครั้งที่สี่เกณฑ์ PTDI และอยู่ไกลข้างต้นทน
ขีด จำกัด
อย่างไรก็ตาม EDI ทั่วโลกสำหรับโลหะการศึกษาอื่น ๆ (12.185-
17.998-7.547 LG โลหะ / กก. น้ำหนักตัว / วันสำหรับ Cu, Zn และ Cr
ตามลำดับ) ผ่านการบริโภคผักและผลไม้
เป็นส่วนใหญ่ดังต่อไปนี้ค่า PDTI (500-1000 / กก -1500 LG โลหะ
น้ำหนักตัว / วัน Cu, Zn และ Cr ตามลำดับ) ของ FAO / WHO
บนพื้นฐานของข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้เราสรุปได้ว่าตะกั่วเป็นหลัก
องค์ประกอบที่เอื้อต่อการเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นผ่านการบริโภค
ผักและผลไม้ในประเทศแอลจีเรีย
3.3.2 กำหนดเป้าหมายเชาวน์อันตราย (ทีเอช)
ปริมาณอ้างอิงทางปากอยู่บนพื้นฐานของ 40, 300 และ 1500 (LG / กก.
น้ำหนักตัว / วัน) สำหรับ Cu, Zn และ Cr ตามลำดับ (USEPA,
2007A b) ค่า RFD สำหรับ Pb ไม่สามารถใช้ได้แล้วเราใช้
3.57 PTDI ค่า (FAO / WHO, 2001)
ค่า THQi ที่ได้รับจากสูตร (3) ถูกแสดงไว้ในตารางที่ 4
พร้อมกับการรวมและระดับโลกบวกลบคูณหารอันตรายเป้าหมาย (CTHQ และ
GTHQ) คำนวณจาก EQS (4) และ (5) ตามลำดับ
ผลการศึกษาพบว่าในหมู่โลหะทองแดงสังกะสีตะกั่วและโครเมียมที่ Pb ของ
ทีเอชเป็นส่วนใหญ่ที่สูงที่สุด นอกจากนี้มันฝรั่งแสดง THQi
เท่ากับ 1.84 ซึ่งเกินกว่าค่าเกณฑ์ของ 1 และแสดงให้เห็น
ว่ามีบางความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เห็นได้ชัดที่เกี่ยวข้องเพื่อนำไปสู่การเชื่อมโยง
กับการบริโภคผักนี้ นอกจากนี้ยังมีความสนใจบางอย่างควรจะจ่ายสำหรับปริมาณตะกั่วในมะเขือเทศหัวหอมแครอท
และถั่วที่มีค่าเข้าใกล้ THQi ค่าเกณฑ์ของ 1.
อย่างไรก็ตาม THQi ของ Cu, Zn หรือ Cr โดยทั่วไปจะมีน้อยกว่า 1 สำหรับทุก
ผักและผลไม้ บอกว่ามันไม่ได้เป็นความเสี่ยงสำหรับประชาชน
ที่จะบริโภคองค์ประกอบเหล่านี้
มะเดื่อ. 2 แสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมของโลหะการศึกษาในแต่ละรวม
THQ เราสรุปได้ว่าผลงานเฉลี่ยของตะกั่วใน
CTHQ เกิน 93% ตามด้วยลูกบาศ์ก (4.59%) Zn (1.38%) และโครเมียม
(0.099%) เราทราบแล้วว่าตะกั่วเป็นโลหะที่อันตรายที่สุด
ในหมู่ผู้ศึกษาและบริโภคเนื่องจากผักและผลไม้
ที่มีการปนเปื้อนตะกั่วจะมีศักยภาพค่อนข้างสูงกว่า
ความเสี่ยงต่อสุขภาพ บนมืออื่น ๆ , ความเสี่ยงด้านสุขภาพที่มีศักยภาพของ Cr คือ
ต่ำสุดซึ่งอาจจะกำหนดให้กรมป่าไม้ที่สูงขึ้น
ผลในตารางที่ 4 แสดงให้เห็นว่าในหมู่ที่ 15 การศึกษา
ผักและผลไม้ที่ CTHQ ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภค
ของมันฝรั่ง, ผักบริโภคมากที่สุดในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรียเป็นที่สูงที่สุด
(2.07) ตามด้วยหัวหอม (0.52), ถั่ว (0.42) มะเขือเทศ (0.37) และ
แครอท (0.35) การจัดอันดับนี้จะแสดงในรูปที่ดีที่สุด 3 ในแง่ของอัตราร้อยละ
ของผลงานแต่ละผักและผลไม้ใน GTHQ
(มันฝรั่ง: 43.52%, หัวหอม: 10.98%, ถั่ว: 8.90%, มะเขือเทศ: 7.80%,
แครอท: 7.28%)
สุดท้ายผลลัพธ์ในตารางที่ 4 แสดง GTHQ สี่ครั้งที่
ค่าเกณฑ์ของ 1 สำหรับนำและ CTHQ ซึ่งสามารถเกิน 1 โดย
การรวมกันเกินกว่า 3 บริโภคบอกแล้วว่ามี
มีบางความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เห็นได้ชัดเกี่ยวข้องกับการบริโภคของ
ผลไม้ และผักในแอลจีเรีย
วัดทั้งหมดเน้นความจำเป็นที่จะดำเนินการใน
เพื่อที่จะเอาชนะผลกระทบที่เป็นอันตรายบางอย่างที่ผู้บริโภค
ได้รับในอนาคตอันสั้นเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพ ดังนั้น
ความเสี่ยงต่อสุขภาพอาจจะลดลงส่วนใหญ่โดย: (i) การลดการใช้
น้ำมันเชื้อเพลิงที่มีสารตะกั่ว; (ii) การวาดภาพน้ำที่เก่าแก่มากขึ้นเพื่อการชลประทานการเกษตร
มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ (iii) การเสริมสร้างการตรวจสอบของ
คุณภาพของน้ำที่ใช้ในการชลประทาน (iv) การสร้าง wastewatertreatment เพิ่มเติม
พืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . การประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพ3.3.1 . ประมาณการการบริโภคประจำวัน ( EDI ) ของโลหะหนักผ่านการบริโภคผักและผลไม้ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นการประมาณการของทุก ( edii ) เพื่อศึกษาผลและชนิดผักที่เป็นสากล ( EDI ) สำหรับการบริโภคประจำวันของทองแดง สังกะสี ตะกั่วและโครเมียม ( EQS . ( 1 ) และ ( 2 )ชั่วคราวได้ทุกวันแนะนำโดย PB บริโภคจำกัดร่วม FAO / WHO คณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญ และเรียกว่าเป็นชั่วคราวได้ทุกวัน การบริโภค ( ptdi ) ( FAO / WHO , 2001 ) สำหรับผู้ใหญ่ คือ3.57 LG PB / กรัมต่อกิโลกรัมของน้ำหนักตัว / วัน ถ่ายลงในบัญชีเฉลี่ยน้ำหนักตัวกิโลกรัม 69.6 ผู้ใหญ่บริโภคทุกวัน ได้ของตะกั่วจะ 248.47 LG . คณะกรรมการสากลของ Pb ( 15.659 LG PB / กิโลกรัมน้ำหนักตัว / วัน ) สอดคล้องกับการบริโภคของตะกั่ว 1089.87 LG /วัน ซึ่งเป็นสี่เท่าของเกณฑ์ ptdi และไกลเหนือได้จำกัดอย่างไรก็ตาม บริษัทระดับโลกอื่น ๆโลหะ ( 12.185 –เรียน17.998 – 7.547 LG โลหะ / กรัมต่อกิโลกรัมของน้ำหนักตัว / วัน , Cu , Zn และโครเมียมตามลำดับ ) โดยการบริโภคผักและผลไม้ไปด้านล่าง pdti ค่า ( 500 – 1000 – 1500 บาท / กิโลกรัม โลหะน้ำหนักตัว / วัน ตามลำดับ ) และทองแดง สังกะสีโครเมียมของ FAO / WHO .บนพื้นฐานของข้อมูลเชิงลึกนี้สรุปได้ว่า ตะกั่วเป็นหลักองค์ประกอบที่มีผลต่อความเสี่ยงสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นผ่านการบริโภคผักและผลไม้ในแอลจีเรีย3.3.2 . ความอันตรายของเป้าหมาย ( THQ )ได้รับการอ้างอิงในช่องปากตาม 40 , 300 และ 1500 ( LG / กก.น้ำหนักตัว / วัน ) สำหรับ Cu , Zn และ CR ( กำหนด ) ,2007a , B ) ค่าค้นหา PB ไม่สามารถใช้ได้เราก็ใช้3.57 ptdi ค่า ( FAO / WHO , 2001 )thqi ค่าที่ได้จากสูตร ( 3 ) แสดงในตารางที่ 4พร้อมกับรวมและฉลาด ( cthq อันตรายเป้าหมายทั่วโลกและgthq ) คำนวณจาก EQS . ( 4 ) และ ( 5 ) ตามลำดับผลของโลหะทองแดง สังกะสี ตะกั่ว และสารประกอบของตะกั่วTHQ ไปสูงสุด นอกจากนี้ยังแสดง thqi มันฝรั่งเท่ากับ 1.84 ซึ่งเกินเกณฑ์ค่า 1 เสนอว่ามีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับนำที่ชัดเจนกับปริมาณของผักนี้ นอกจากนี้ความสนใจบางอย่างควรจะจ่ายสำหรับปริมาณตะกั่วในมะเขือเทศ , หัวหอม , แครอทและถั่วที่มีค่า thqi แนวทางเกณฑ์มูลค่า 1อย่างไรก็ตาม thqi ของทองแดง สังกะสี หรือ เหล็กโดยทั่วไปน้อยกว่า 1 ทั้งหมดผักและผลไม้ , บอกว่ามันไม่เสี่ยงเกินไปสำหรับประชาชนใช้องค์ประกอบเหล่านี้รูปที่ 2 แสดงให้เห็นผลงานของแต่ละคนศึกษาโลหะในรวมTHQ . เราสรุปได้ว่าผลงานของ PB ในเฉลี่ยcthq เกิน 93 เปอร์เซ็นต์ ตามมาด้วยจุฬาฯ ( 4.59 % ) , สังกะสี ( 1.38 % ) และโครเมียม( 0.099 % ) เราแจ้งให้ทราบแล้วว่า ตะกั่ว เป็นโลหะที่อันตรายที่สุดในหมู่ผู้ศึกษา และอาหาร เนื่องจากผักและผลไม้มีการปนเปื้อนของตะกั่ว จะต้องมีศักยภาพค่อนข้างสูงความเสี่ยงด้านสุขภาพ บนมืออื่น ๆที่มีศักยภาพ ความเสี่ยงด้านสุขภาพของ CR คือสุด ซึ่งอาจเป็น ascribed เพื่อค้นหา มันสูงกว่าตารางที่ 4 แสดงผลในที่ระหว่าง 15 เรียนผักและผลไม้ , cthq เกี่ยวข้องกับการบริโภคของ มันฝรั่ง พืชบริโภคมากที่สุดในแอลจีเรียเป็นสูงสุด( 2.07 ) ตามด้วยหัวหอม ( 0.52 ) , ถั่ว ( 0.42 ) , มะเขือเทศ ( 0.37 ) และแครอท ( 0.35 ) การจัดอันดับดีที่สุดนี้จะแสดงในรูปที่ 3 ค่าร้อยละเงินสำหรับแต่ละผักและผลไม้ใน gthq( มันฝรั่ง : 43.52 % , หัวหอม : 10.98 % , ถั่ว : 8.90 % , มะเขือเทศ : 7.53 %แครอท : 7.28 % )ในที่สุด ผลใน ตารางที่ 4 แสดง gthq เป็นสี่เท่าค่าเกณฑ์ 1 สำหรับตะกั่วและ cthq ซึ่งสามารถเกิน 1รวมกันมากกว่า 3 ของกิน แนะนำว่ามีจะชัดเจน ความเสี่ยงด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคของผักและผลไม้ในแอลจีเรียวัดทั้งหมดเน้นความจำเป็นที่จะต้องดำเนินการในเพื่อที่จะเอาชนะผู้บริโภคบางผลอันตรายผ่านในอนาคตสั้นๆ เกี่ยวกับปัญหาสุขภาพ ดังนั้นความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจจะลดลงไป โดย : ( i ) การลดการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงตะกั่ว ( II ) แบบดั้งเดิมมากขึ้นน้ำเพื่อการชลประทานทางการเกษตรมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ; ( iii ) การตรวจสอบของคุณภาพของน้ำที่ใช้ในการชลประทาน ; ( 4 ) อาคารดั้งเดิมที่ใช้มากกว่าพืช