ชาวต่างชาติ เขียนข้อความนี้ เพื่อนส

ชาวต่างชาติ เขียนข้อความนี้ เพื่อนส่งต่อมาให้อ่าน ... ซึ้งมากๆ

(flower bunch)(yellow heart)(ribbon heart)Kingdom of Thailand: The body of His Majesty King Bhumibol Adulyadej, has passed away. His Loving Soul is with us now.

With sad heart I write these words. I was told by sources close to His Majesty King Bhumibol Adulyadej that he passed away one hour ago, at about 1415 Thailand time. As I write these words, it has not yet been announced, but when you read these words, it will have been officially announced.

On one level, there is not much to say other than that one of the greatest leaders in history graced us for so long. He is the Father of Thailand. He was a champion of peace, freedom, and prosperity, and a good friend to America and to American people. His Majesty is loved by many Americans.

Americans normally do not like Kings, but King Bhumibol is a great exception. Those who studied him grew to respect him, then to like him, and finally to share in the love for the King of Kings. The love for His Majesty is so immense that it could fill the Gulf of Thailand.

Thais are among freest people on earth, thanks to His Majesty. He brought his millions of sons and daughters very far, and he taught lessons and brought inspiration to foreigners such as me.

He was a musician, and good, and his photography was excellent. Highly educated, he visited every corner of this great country, into the deepest jungles to help villagers, into the mountains, out to the islands, down the rivers. He went everywhere. His Majesty was a man of the people. He wanted to see with his own eyes, and he did.

Finally his body has worn out. We wish his body had lived to 110 but his body wore out. He spent it working for Thailand. But this is not the end. Only his body is gone. His Majesty is more alive now than ever before.

Now that he is free from the cage of flesh, his soul is alive and free to walk in every town and village, in every home, in every heart, all at once. I am alone but I feel him here beside me, looking over my shoulder. He is right here. He is with you, with me, with us.

It will be a great honor for Thai people around the world, and foreigners who love Thailand, to come together today, and remember his teachings on peace, self-reliance, freedom of religion, equality for women and for all. And to be like bamboo. Know when to stand strong, and when to bend with the winds that often challenge our roots. His Majesty always taught unity.

We must remember that His Majesty always taught peace and unity. Peace, unity, and compassion.

And now I will wear the black shirt, and mourn for his family, for all Thais around the world. But also rejoice that His Majesty the King is free from suffering, and is now everywhere at once, a free soul bringing love, peace, and unity, to every heart he touched, and the unborn hearts he will touch in the future.

Should we cry that his body is gone, or celebrate that he lived and remains with us? The answer is both. After period of a mourning, there should be a great celebration for his life and soul, and for all his millions of family around the world, including foreigners he touched.

Loved by millions, Rest in Peace, your Majesty King Bhumibol Adulyadej, Father of Thailand.

We love you.

Michael Yon
Chiang Mai, Kingdom of Thailand

.................................................................
Note : อ่านไปร้องไห้ไป เขียนได้โดนใจเหลือเกิน ขอบคุณนะคะ คุณ Michael Yon
ขอเก็บไว้ และขอส่งต่อให้ชาวไทยที่เป็นเพื่อนพ้องน้องพี่ลูกหลานได้อ่านด้วยค่ะ
Kanchana Panka

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวต่างชาติเขียนข้อความนี้เพื่อนส่งต่อมาให้อ่าน... ซึ้งมาก ๆ(พวงดอกไม้) (หัวใจสีเหลือง) ริบบิ้นหัวใจ) ประเทศไทย: ร่างกายของพระสมเด็จ กรรม วิญญาณรักของเขาอยู่กับเราตอนนี้เศร้าใจ ฉันเขียนคำเหล่านี้ บอกแหล่งใกล้พระสมเด็จที่เขาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เวลาไทยประมาณ 1415 ตามที่ผมเขียนคำเหล่านี้ มันมียังไม่ได้ประกาศ แต่เมื่อคุณอ่านคำเหล่านี้ มันจะมีการประกาศอย่างเป็นทางการในระดับหนึ่ง มีไม่มากที่จะพูดเป็นว่า หนึ่งในผู้นำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ปูเรานาน เขาเป็นพ่อของประเทศไทย เขาเป็นแชมป์ของสันติภาพ เสรีภาพ และความเจริญรุ่งเรือง และเพื่อนที่ดี กับอเมริกา และคนอเมริกัน พระเป็นที่รัก โดยคนอเมริกันจำนวนมาก ชาวอเมริกันโดยปกติไม่ชอบกษัตริย์ แต่พระองค์เป็นข้อยกเว้นที่ดี ผู้ที่ศึกษาเขาเติบโตมา ต้องเคารพเขา แล้ว ไปชอบเขา และในที่สุดการแบ่งปันความรักของกษัตริย์กษัตริย์ ความรักสำหรับพระอันยิ่งใหญ่ว่า จะเต็มอ่าวไทยได้ คนไทยมีคน freest ในโลก ขอบคุณพระ เขานำเขาล้านของบุตรและธิดาไกล และเขาสอนบทเรียน และนำแรงบันดาลใจกับชาวต่างชาติเช่นฉันเขาเป็นนักดนตรี และดี และการถ่ายภาพของเขาเป็นดี เขาจบศึกษา เยี่ยมทุกมุมของประเทศนี้ดี เข้าป่าลึกเพื่อช่วยชาวบ้าน ไปสู่ภูเขา เกาะ ลงแม่น้ำ เขาไปทุกที่ พระเป็นคนของประชาชน เขาอยากจะเห็นกับตาตนเอง และเขาได้ในที่สุด ร่างกายของเขาได้สวมใส่ออก เราต้องร่างกายของเขามีอยู่ถึง 110 แต่ร่างกายของเขาเกิด เขาใช้เวลามันทำงานสำหรับประเทศไทย แต่ไม่สิ้นสุด ร่างกายของเขาหายไป พระมีชีวิตมากขึ้นตอนนี้กว่าเคยเป็นมาก่อน ขณะที่เขาเป็นอิสระจากกรงเนื้อ วิญญาณของเขามีชีวิตอยู่ และการเดินในเมืองและหมู่บ้าน ในบ้านทุก ในหัวใจทุก ทุกที่ อยู่คนเดียว แต่รู้สึกว่าเขานี่ฉัน มองผ่านไหล่ของฉัน เขาได้ที่นี่ เขาอยู่กับคุณ กับฉัน เรามันจะเป็นเกียรติอย่างมากสำหรับคนไทยทั่วโลก และชาวต่างชาติที่รักประเทศไทย มาวันนี้ และจดจำคำสอนของพระองค์สงบ พึ่งพาตนเอง เสรีภาพทางศาสนา ความเสมอภาค สำหรับผู้หญิง และ สำหรับทั้งหมด และ จะเป็นเหมือนไม้ไผ่ ทราบเมื่อไปยืนที่แข็งแกร่ง และเมื่อแผลง ด้วยลมที่มักท้าทายรากของเรา พระเสมอสอนความสามัคคีเราต้องจำไว้ว่า พระเสมอสอนสันติภาพและความสามัคคี สันติภาพ ความสามัคคี และเมตตาและตอนนี้ ผมจะสวมเสื้อสีดำ และไว้อาลัยครอบครัว สำหรับคนไทยทุกคนทั่วโลก แต่ยัง ชื่นชมยินดีว่า สมเด็จพระเป็นอิสระจากความทุกข์ทรมาน และตอนนี้ทุกครั้ง นำความรัก ความสงบ ความ สามัคคี และจิตวิญญาณฟรีทุกหัวใจที่เขาสัมผัส และหัวใจครรภ์ เขาจะสัมผัสในอนาคต เราควรร้องไห้ว่า ร่างกายของเขาหายไป หรือฉลองว่า เขาอาศัยอยู่ และยังคงอยู่กับเรา คำตอบคือทั้ง หลังจากช่วงของการไว้ทุกข์ ควรมีการเฉลิมฉลองที่ดี สำหรับชีวิตและจิตวิญญาณ และล้านของเขาทั้งหมดของครอบครัวทั่วโลก รวมทั้งชาวต่างชาติที่เขาสัมผัสรัก โดยล้าน ส่วน คุณสมเด็จ พ่อของประเทศไทยเรารักคุณMichael Yonเชียงใหม่ ประเทศไทย.................................................................หมายเหตุ: อ่านไปร้องไห้ไปเขียนได้โดนใจเหลือเกินขอบคุณนะคะคุณ Michael Yonขอเก็บไว้และขอส่งต่อให้ชาวไทยที่เป็นเพื่อนพ้องน้องพี่ลูกหลานได้อ่านด้วยค่ะกาญจนา Panka