Mahmud Gami (1765-1855) was a proli

Mahmud Gami (1765-1855) was a prolific writer who used with equal competence almost all forms of poetry in Kashmiri — mathnavi, vatsun, ghazal, rouf, na’t — although his greatest contribution is in the area of mathnavi.Rasul Mir was a younger contemporary of Gami but his poetry, far less in volume and variety than that of Gami, is much more chiselled and artistically consummate. He is perhaps the greatest and most immaculate master of the ghazal in our tradition.Parmanand (1789- 1885) was a Hindu devotional poet and, thematically, his poetry is mainly concerned with mystical themes.Maqbool Kralawari (1820-1877) wrote both in Persian and Kashmiri, and in Kashmiri he made use of most of the poetic forms — devotional poems, satirical pieces and ghazals
— but his reputation rests on his great mathnavi, Gulrez, which is a free rendering of a
Persian romance by Zia-ud-Din Nakhshabi. The Earliest use of Kashmiri in literature is found in Kalhana’s Rajatarangini (12th century AD) in which a three-word phrase of Kashmiri Apabhramsa is used. However, the earliest composition in Kashmiri appears to be the Mahanayaprakasa of Sitikantha Acharya, which belong to the period 1200-1500 AD. Another work of unknown date called Chumma-sampradaya also provides the oldest specimen of Kashmiri literature. The 14th century Saiva woman-saint Lal Ded or Lalla Ded has written many compositions in Kashmiri which are still very popular, both among Hindus and Muslims. The sayings or shruks of another mystic poet Sheikh
Nuruddin (1377-1440 AD) have been collected in the book Nurnama or Rshinama. Utthasoma, Yodhabhatta and Bhatta Avatara were the important Kashmiri poets in the court of Zainul Abidin (1420-1470 AD). Utthasoma’s treatise on music called Manaka,Yodhabhatta’s Jainacharita and Jainaprakasa and Avatara’s Jainavilasa were important works of this period. Banasuravadha is considered as the earliest epic poem in Kashmiri.The period 1500-1800 AD witnessed the continuous development of Kashmiri literature. Hubba Khatun (1551-1606 AD) was a very remarkable poetess, whose lyrics on love and romance called lol still captivate the Kashmiri people. Rupabhavani and Aranimal were other great poetesses of Kashmir. Sahib Kaul, a Hindu poet who lived during the time of Jehangir, wrote Krishnaavatara and Jananmcharita. The Ramayana
was adapted into Kashmiri by Prakasarama (or Divakaraprakasa Bhatta) in his Ramavataracharita in the late 18th century. He later wrote its sequel the Lavakusacharita. Mir Abdullah Baihaqi’s Koshir-Aqaid and Mukhtasar Waqayah also belong to this period, which saw many Persian works like Laila-Majnu and Shirin-Khusro being adapted in Kashmiri.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาห์มุด Gami (ลตัน-1855) เป็นนักเขียนลูกที่ใช้ มีความสามารถเท่ากันเกือบทุกรูปแบบของกวีนิพนธ์ใน — mathnavi, vatsun กาซาล rouf, na't — แม้ว่าเขามหาศาลอยู่ในพื้นที่ของ mathnaviมีร์ปลอดได้ร่วมสมัยอายุของ Gami แต่เขาบทกวี ไกลน้อยกว่าในปริมาณและความหลากหลายมากกว่าของ Gami, chiselled มากขึ้น และมีระดับ consummate สถานี เขาอาจจะเป็นต้นแบบมากที่สุด และนฤมลสุดของกาซาลในประเพณีของเราParmanand (ค.ศ. 1789-1885) เป็นกวี devotional ฮินดู และ thematically บทกวีของเขาส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับรูปแบบลึกลับMaqbool Kralawari (1820-1877) เขียนทั้งในเปอร์เซียแคชเมียร์ และใน เขาทำใช้ของรูปแบบบทกวีเช่นบทกวี devotional ชิ้น satirical และ ghazals— แต่ชื่อเสียงของเขาอยู่บนเขาใหญ่ mathnavi, Gulrez ซึ่งเป็นการแสดงฟรีโรแมนซ์ที่เปอร์เซีย โดย Zia-อุดดิน Nakhshabi แคชเมียร์ใช้เร็วที่สุดในวรรณคดีจะพบใน Rajatarangini ของ Kalhana (12 ศตวรรษ AD) ในที่ มีใช้วลีสามคำของแคชเมียร์ Apabhramsa อย่างไรก็ตาม องค์ประกอบแรกสุดในแล้วต้อง การ Mahanayaprakasa ของ Sitikantha ก้มคาราวะ ซึ่งอยู่ในช่วง 1200-1500 AD งานอื่นไม่ทราบวันที่เรียกว่า Chumma sampradaya มีตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของวรรณคดีแคชเมียร์ ศตวรรษที่ 14 Saiva ผู้หญิงเซนต์ Lal Ded หรือ Lalla Ded ได้เขียนหลายองค์ในที่ยังคงนิยมมาก ทั้งฮินดูและมุสลิม คำพูดหรือ shruks ของกวีผู้วิเศษอีกนี่Nuruddin (1377-1440 AD) มีการรวมไว้ในหนังสือ Nurnama หรือ Rshinama Utthasoma, Yodhabhatta และ Bhatta Avatara แคชเมียร์กวีสำคัญที่ในหมายศาลของ Zainul อา (1420-1470 AD) ของ Utthasoma ธรรมศาสตร์เพลง Manaka ของ Yodhabhatta Jainacharita และ Jainavilasa Jainaprakasa และของ Avatara มีงานสำคัญของรอบระยะเวลานี้ Banasuravadha ถือว่าเป็นโคลงกลอนที่เร็วที่สุดในรอบระยะเวลา Kashmiri.The 1500-1800 AD เห็นการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของวรรณคดีแคชเมียร์ Hubba Khatun (1551-1606 AD) เป็น poetess โดดเด่นมาก เนื้อเพลงที่มีความรักและโรแมนติกเรียกว่าฮ่า ๆ ยัง captivate คนแคชเมียร์ Rupabhavani และ Aranimal ได้ poetesses ดีอื่น ๆ ของแคชเมียร์ ซาฮิบ Kaul กวีฮินดูที่อยู่ในช่วงของ Jehangir เขียน Krishnaavatara และ Jananmcharita ในรามายณะถูกดัดแปลงแคชเมียร์ โดย Prakasarama (หรือ Divakaraprakasa Bhatta) ใน Ramavataracharita ของเขาในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 เขาภายหลังเขียนเป็นผลสืบเนื่อง Lavakusacharita มีร์ Abdullah Baihaqi Koshir Aqaid และ Mukhtasar Waqayah ยังเป็นของรอบระยะเวลานี้ ซึ่งเห็นผลงานในเปอร์เซีย Majnu ไลลาและถูกดัดแปลงใน Khusro ชิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุด Gami (1765-1855) เป็นนักเขียนที่ใช้กับความสามารถเท่ากันเกือบทุกรูปแบบของบทกวีในแคชเมียร์ - mathnavi, vatsun, Ghazal, Rouf, na't - แม้ว่าผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาอยู่ในพื้นที่ของ mathnavi.Rasul เมียถูก ร่วมสมัยน้องของ Gami แต่บทกวีของเขาน้อยในปริมาณและความหลากหลายกว่า Gami เป็นมากขึ้นสกัดและสมบูรณ์งดงาม เขาอาจจะเป็นเจ้านายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและบริสุทธิ์ที่สุดของ Ghazal ใน tradition.Parmanand ของเรา (1789- 1885) เป็นกวีสักการะบูชาของชาวฮินดูและหัวเรื่อง, บทกวีของเขาเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการลึกลับ themes.Maqbool Kralawari (1820-1877) เขียนทั้งใน เปอร์เซียและแคชเมียร์และในแคชเมียร์เขาทำให้การใช้มากที่สุดในรูปแบบบทกวี - บทกวีสักการะชิ้นเหน็บแนมและ ghazals
- แต่ชื่อเสียงของเขาที่วางอยู่บน mathnavi ที่ดีของเขา, Gulrez ซึ่งเป็นอิสระจากการแสดงผล
ความโรแมนติกเปอร์เซียโดยเซีย UD- ดินแดง Nakhshabi ใช้งานได้เร็วที่สุดของแคชเมียร์ในวรรณคดีที่พบใน Kalhana ของ Rajatarangini (AD ศตวรรษที่ 12) ซึ่งเป็นวลีสามคำของแคชเมียร์ Apabhramsa ถูกนำมาใช้ แต่องค์ประกอบที่เก่าแก่ที่สุดในแคชเมียร์ที่ดูเหมือนจะเป็น Mahanayaprakasa ของ Sitikantha คาราซึ่งอยู่ในช่วงเวลา 1200-1500 AD การทำงานของวันที่ไม่รู้จักอีกเรียกว่า Chumma-Sampradaya นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของวรรณกรรมแคชเมียร์ ศตวรรษที่ 14 Saiva ผู้หญิงนักบุญ Lal เด็ดหรือ Lalla เด็ดได้เขียนองค์ประกอบหลายอย่างในแคชเมียร์ซึ่งยังคงเป็นที่นิยมมากทั้งในหมู่ชาวฮินดูและมุสลิม คำพูดหรือ shruks ของกวีลึกลับอีกอาหรับ
Nuruddin (1377-1440 AD) ได้รับการรวบรวมไว้ในหนังสือเล่ม Nurnama หรือ Rshinama Utthasoma, Yodhabhatta และ Bhatta Avatara เป็นกวีแคชเมียร์สำคัญในศาลของ Zainul Abidin (1420-1470 AD) ตำรา Utthasoma ในเพลงที่เรียกว่า Manaka, Yodhabhatta ของ Jainacharita และ Jainaprakasa และ Avatara ของ Jainavilasa เป็นผลงานที่สำคัญของช่วงเวลานี้ Banasuravadha ถือเป็นบทกวีมหากาพย์ที่เก่าแก่ที่สุดในช่วง Kashmiri.The 1500-1800 AD เห็นการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของวรรณกรรมแคชเมียร์ Hubba คาตุน (1551-1606 AD) เป็นกวีที่น่าทึ่งมากที่มีเพลงเกี่ยวกับความรักและความโรแมนติกที่เรียกว่าฮ่า ๆ ยังคงจับใจคนแคชเมียร์ Rupabhavani และ Aranimal เป็น poetesses ที่ดีอื่น ๆ ของแคชเมียร์ นายท่าน Kaul กวีชาวฮินดูที่อาศัยอยู่ในช่วงเวลาของ Jehangir เขียน Krishnaavatara และ Jananmcharita รามเกียรติ์
มาดัดแปลงเป็นแคชเมียร์โดย Prakasarama (หรือ Divakaraprakasa Bhatta) ใน Ramavataracharita ของเขาในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 หลังจากนั้นเขาก็เขียนผลสืบเนื่อง Lavakusacharita เมียร์อับดุลลาห์ Baihaqi ของ Koshir-Aqaid และ Mukhtasar Waqayah ยังอยู่ในช่วงเวลานี้ซึ่งเห็นผลงานมากมายเช่นเปอร์เซียไลลา-Majnu และ Shirin-Khusro ถูกดัดแปลงในแคชเมียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาห์มูด gami ( 1765-1855 ) เป็นนักเขียนที่อุดมสมบูรณ์ใช้ความสามารถเท่ากันเกือบทุกรูปแบบของบทกวีในแคชเมียร์ - mathnavi ตัวอย่างเช่น rouf ghazal , , , , ไม่ - แม้ว่าผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในพื้นที่ของ mathnavi . ราซูล Mir เป็นเด็กร่วมสมัยของ gami แต่บทกวีของเขาน้อยกว่าปริมาณและหลากหลายกว่านั้น ของ gami มาก และ สวย chiselled สมบูรณ์เขาคือบางทีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและอาจารย์บริสุทธิ์ที่สุดของคาซัลในประเพณีของเรา parmanand ( 1789 - 1885 ) เป็นชาวฮินดูนับถือศรัทธา กวี และ ใจ บทกวีของเขาเป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบลึกลับ maqbool kralawari ( 1820-1877 ) เขียนทั้งในเปอร์เซียและแคชเมียร์และในแคชเมียร์เขาใช้ส่วนใหญ่ของแบบฟอร์มบทกวีศรัทธาบทกวีชิ้น ghazals
และเสียดสี- แต่ชื่อเสียงของเขาวางอยู่บน mathnavi gulrez ที่ดีของเขา , ซึ่งคือการฟรีของ
เปอร์เซีย โรแมนติก โดยเซีย UD ดิน nakhshabi . แรกสุดใช้แคชเมียร์ในวรรณคดีที่พบใน kalhana เป็น rajatarangini ( 12 ศตวรรษโฆษณา ) ซึ่งเป็นสามคำของแคชเมียร์ apabhramsa ใช้ อย่างไรก็ตาม องค์ประกอบแรกในแคชเมียร์จะ mahanayaprakasa sitikantha Acharya ของ ,ซึ่งเป็นของช่วง 1200-1500 . ทำงานอื่นไม่ทราบวันที่เรียกว่า chumma sampradaya ยังให้ตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของวรรณกรรมแคชเมียร์ . ศตวรรษที่ 14 เซนต์ ลัล ลัล หรือผู้หญิง saiva เด็ดเด็ดได้เขียนหลายองค์ประกอบในแคชเมียร์ซึ่งยังคงเป็นที่นิยมทั้งในหมู่ชาวฮินดูและมุสลิม ถ้อยคำหรือ shruks อีกลึกลับ Sheikh
กวีnuruddin ( 1377-1440 โฆษณา ) ได้รับการรวบรวมไว้ในหนังสือ nurnama หรือ rshinama . utthasoma yodhabhatta bhatta , และเเป็นสำคัญมีกวีในราชสำนักของ zainul Abidin ( 1420-1470 โฆษณา ) utthasoma เป็นบทความเพลงชื่อมานากะ yodhabhatta jainacharita , ของและและของ jainaprakasa เ jainavilasa เป็นผลงานที่สำคัญของช่วงเวลานี้banasuravadha ถือเป็นมหากาพย์กลอนแรกในแคชเมียร์ ระยะเวลา 1500-1800 โฆษณาเห็นการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของวรรณกรรมแคชเมียร์ . โอ๊ะ khatun ( 1551-1606 โฆษณา ) เป็นนักกวีหญิงน่าทึ่งมากที่มีเนื้อเพลงเกี่ยวกับความรักและโรแมนติก เรียกว่า ฮ่า ๆยังจับใจคนแคชเมียร์ . และมี rupabhavani aranimal poetesses ที่ดีอื่น ๆของแคชเมียร์ เคาท์ ซา ,ฮินดูกวีที่อาศัยอยู่ในเวลาของ jehangir , เขียน krishnaavatara และ jananmcharita . รามเกียรติ์
ถูกดัดแปลงในแคชเมียร์ โดย prakasarama ( หรือ divakaraprakasa bhatta ) ใน ramavataracharita ของเขาในปลายศตวรรษที่ 18 หลังจากนั้นเขาก็เขียน sequel ของ lavakusacharita . เมอลา baihaqi koshir aqaid mukhtasar waqayah และยังอยู่ในช่วงเวลานี้ที่เห็นผลงานมากมายเช่นไลลาและเปอร์เซีย majnu ชิริน khusro ถูกดัดแปลงในแคชเมียร์ .