Min Ho gets in the taxi with a wide

Min Ho gets in the taxi with a wide grin on his face. He notices the lady blushed face because of his compliment. 

“Pretty lady she is.” The taxi driver speaks up, with a smile. He looks at Min Ho through the mirror.

“Huh?” Min Ho startles as he looks up. His smile grew wider. “Well, I can’t say no. You saw her too.”

“Your friend? You seem close to her.” He asks and start moving the taxi, heading to the exact destination.

“Oh, no.” Min Ho waves his hand. “We just met in the salon.”

The taxi driver furrows in surprise. “She had her haircut too?” He glances in the mirror again.

“Yes.” Min Ho nods.

“Both of you have your hair cut at the same salon?” The taxi driver confirming.

“Yup.” Min Ho nods again.

“And she had a taxi waiting for her, as well.” He adds up the information.

“Yup!” Min Ho nod with smiles. Accepting the complete facts.

“Wow! That’s just a wow!” The taxi driver repeats with full of excited.

“Wow? What do you mean?” Min Ho confuses.

“Didn’t you found it as interesting? It’s a coincidence. A perfect coincidence!” The taxi driver come out with his conclusion. “I never witnessed this kind of coincidence before.” He laughs cheekily. “You as well. I don’t think you always or every day, coincidentally meet a pretty lady during your rides by taxi? Or during your haircut at the salon?” He asks cheekily in between his laugh. “Haven’t you?”

Min Ho brows furrow immediately as he heard him. “Coincidence.” He repeats.

The taxi driver shrugs his shoulder with a teasing smirk as he watching Min Ho from the mirror, before continue driving in silent. Giving personal space for him.

‘Coincidence?’’ He repeats in minds as he thinks again about the familiar feeling that he feels towards the lady. Undescribed feeling during their eyes meet for the first time. ‘Is it really a coincidence?’’ His minds instantly picturing image of the lady and without notices, his lip curls into a smile.

 

~ ~ ~ 

 

“Do you know that guy?” Jeung Keun questioning, the moment his daughter slips inside the taxi. His eye still glued to the window, watching the guy at the taxi next to them. 

“Huh? Who?” Shin Hye ask.  

“That guy who talking to you just now.” He points to the direction as their taxi start moving, pass by the guy’s taxi.

She shakes her head lightly. Not looking at the direction, or to her father.

“You don’t know him?” He asks to confirm.

“No. We just met in the salon.” She put her purse inside the bag.

“He had his hair cut too?”

“No. He buys an ice cream there.” Shin Hye put on her sarcastic answer. “Yes, appa. He had his hair cut also.”  

“Is it nowadays trend? Stop at the salon while rides on a taxi?”

She turns to her father as she heard almost similar same question. The question which the stylist ask her earlier.

“Is it so weird to you?” She asks.

Jeung Keun looks at her. “No.” Shaking his head. “It’s weird and funny.” He grins cheekily. “Didn’t its weird when you and that guy have such a similar situation, at the same day and at the same time. Both of you rides on a taxi, stop for a haircut and continue with the rides to the exact destination.” He complete it like telling a story. “Don’t you think it’s funny?” He asks in between his laugh. “A weird and funny coincidence.” He continue laughing.

Shin Hye freezes on her spot. Her eye glued on her father who slowly stopping himself from the laugh as he looking out through the window, ignoring her. ‘Coincidence?’  Her minds repeating the word while at the same time digesting the fact that her father mention earlier. ‘Funny? Is it funny?’ She feels her heart beat fasten again as she recalls the guy and the incidence happened inside the salon.

‘What happen to me? Why do I feel like this? Who is he?’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาทีโฮจิมินห์ได้รับในรถแท็กซี่กับรอบ ๆ ไร้ที่กว้างบนใบหน้าของเขา เขาสังเกตพบว่า ผู้หญิงหน้าขวยเขินเนื่องจากการบริการของเขา "ผู้หญิงสวยเธอได้" คนขับรถแท็กซี่พูด ดี เขามองที่โฮจิมินห์นาทีผ่านทางกระจก"ฮะ" นาทีโฮ startles เขาค้นหา รอยยิ้มของเขาเติบโตมากขึ้น "ดี ฉันไม่พูดไม่ คุณเห็นเธอเกินไป""เพื่อนของคุณหรือไม่ คุณดูเหมือนใกล้เธอ" เขาถาม และเริ่มแท็กซี่ ย้ายหัวเรื่องไปยังปลายทางที่แน่นอน"โอ้ ไม่" นาทีโฮจิมินห์คลื่นมือ "เราเพียงตามร้านเสริมสวย"Furrows การควบคุมรถในความประหลาดใจ "เธอได้ตัดผมของเธอเกินไปหรือไม่" เขาสายตาในกระจกอีกครั้ง"ใช่" โฮจิมินห์นาที nods"ทั้งสองของคุณมีเส้นผมของคุณตัดที่ร้านเดียวกันหรือไม่? " ขับรถแท็กซี่ที่ยืนยัน"ยุบ" โฮจิมินห์นาที nods อีก"และเธอมีแท็กซี่รอเธอ ด้วย" เขาเพิ่มค่าข้อมูล"ยุบ" นาทีโฮพยักหน้า ด้วยรอยยิ้ม ยอมรับข้อเท็จจริงสมบูรณ์"ว้าว ที่เป็นเพียงว้าว" คนขับรถแท็กซี่ซ้ำกับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น"ว้าว ทำคุณหมายถึงอะไร" โฮจิมินห์นาที confuses"คุณไม่ได้พบมันที่น่าสนใจ มันเป็นความบังเอิญ ที่สมบูรณ์แบบบังเอิญ" คนขับรถแท็กซี่ออกมาพร้อมกับบทสรุปของเขา "ฉันไม่เคยเห็นของบังเอิญก่อน" เขาหัวเราะที cheekily "คุณเป็นอย่างดี ผมไม่คิดว่า คุณเสมอ หรือทุก วัน บังเอิญตรงกับผู้หญิงสวยในระหว่างการขี่แท็กซี่ หรือใน ระหว่างการตัดผมที่ร้านเสริมสวย" เขาถาม cheekily ระหว่างหัวเราะเขา "ไม่คุณ"ผู้ชมโฮจิมินห์นาที furrow ทันทีเขาได้ยินเขา "บังเอิญ" เขาทำซ้ำรถควบคุมเทปซีด smirk บ่าของเขา ด้วยการล้อเล่นเป็นเขาดูนาทีโฮจิมินห์จากกระจก ก่อนที่จะต่อไปขับรถในเงียบ ให้พื้นที่ส่วนบุคคลสำหรับเขา' บังเอิญ?'' ทำซ้ำเขาในจิตใจเป็นเขาคิดเกี่ยวกับความรู้สึกคุ้นเคยที่เขารู้สึกต่อผู้หญิงอีก Undescribed รู้สึกตาตรงกับครั้งแรก ' มันเป็นจริง ๆ เป็นเรื่องบังเอิญหรือไม่?'' จิตใจของเขาทันที picturing รูป ของผู้หญิง และไม่ มีการแจ้งให้ทราบ lip เขา curls เป็นรอยยิ้ม ~ ~ ~  "คุณรู้นั้น" สงสัยเกิน Jeung ขณะลูกสาวของเขาจัดส่งภายในรถแท็กซี่ ตาของเขายังคง ติดหน้าต่าง ดูผู้ชายที่แท็กซี่อยู่นั้น "ฮะ ใคร" Shin Hye ถาม "ที่ guy ที่พูดกับคุณเดี๋ยวนี้" เขาชี้ไปยังทิศทางที่เป็นของรถแท็กซี่เริ่มต้นย้าย ส่งแท็กซี่ของผู้ชายเธอสั่นศีรษะของเธอเบา ๆ ไม่มองทิศทาง หรือพ่อของเธอ"คุณไม่รู้จักเขา" เขาถามเพื่อยืนยันหมายเลข" เราเพียงตามร้านเสริมสวย" เธอได้เอากระเป๋าภายในถุง"เขามีผมของเขาตัดเกินไป"หมายเลข" เขาซื้อตัวครีมมี" Shin Hye วางบนคำแดกดัน "ใช่ appa เขายังตัดผมของเขา" "มันเป็นปัจจุบันแนวโน้มหรือไม่ หยุดที่ร้านขณะขี่บนแท็กซี่"เธอจะให้พ่อของเธอเธอได้ยินคำถามเดียวกันเกือบจะคล้ายกัน คำถามที่หน้าทำการถามเธอก่อน"คือมันแปลกมากสำหรับคุณ เธอถามเกิน Jeung มองไปที่เธอ "หมายเลข" สั่นศีรษะของเขา "มันเป็นแปลก และตลก" เขา grins cheekily "ไม่ได้เลยของคุณและคนที่มีเช่นสถานการณ์ที่คล้ายกัน วันเดียวกัน และ ในเวลาเดียวกัน ทั้งของคุณขี่บนแท็กซี่ หยุดการตัดผม และพร้อมที่ขี่ไปยังปลายทางที่แน่นอน" เขาทำได้เช่นบอกเรื่องราว "ไม่คุณคิดว่า มันเป็นเรื่องตลก" เขาถามระหว่างหัวเราะเขา "ความแปลก และตลกบังเอิญ" เขายังคงหัวเราะShin Hye ตอบสนองในจุดของเธอ ตาของเธอจมปลักกับพ่อของเธอที่ช้าหยุดตัวเองจากหัวเราะตามเขามองผ่านหน้าต่าง ละเว้นเธอ 'บังเอิญ' จิตใจของเธอซ้ำคำในขณะเวลาเดียวกัน digesting ความจริงที่ว่าพ่อของเธอพูดถึงก่อนหน้านี้ ' ตลก เป็นเรื่องตลกหรือไม่ ' เธอรู้สึกหัวใจของเธอชนะยึดอีกเธอเรียกคืนคนและอุบัติการณ์ที่เกิดขึ้นภายในร้านเสริมสวย' เกิดอะไรขึ้นกับฉัน ทำไมไม่รู้สึกเช่นนี้ ใครคือเขา? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มินโฮได้รับในรถแท็กซี่พร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา เขาสังเกตเห็นผู้หญิงเขินใบหน้าเพราะชมเชยของเขา.  "ผู้หญิงสวยเธอเป็น." คนขับรถแท็กซี่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม เขามองไปที่มินโฮผ่านกระจก. "หือ?" มินโฮ startles ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมอง รอยยิ้มของเขาขยายตัวกว้างขึ้น "ดีฉันไม่สามารถบอกว่าไม่มี คุณเห็นเธอมากเกินไป. "" เพื่อนของคุณ? คุณดูเหมือนใกล้กับเธอ. "เขาถามและเริ่มต้นการย้ายรถแท็กซี่มุ่งหน้าไปยังปลายทางที่แน่นอน." โอ้ไม่. "มินโฮคลื่นมือของเขา "เราพบเพียงในร้านเสริมสวย." ร่องขับรถแท็กซี่ด้วยความประหลาดใจ "เธอมีทรงผมของเธอด้วยหรือไม่" เขาสายตาในกระจกอีกครั้ง. "ใช่." มินโฮพยักหน้า. "ทั้งสองท่านได้ผมของคุณตัดที่ร้านเดียวกันได้หรือไม่" คนขับรถแท็กซี่ยืนยัน. "Yup." มินโฮพยักหน้าอีกครั้ง . "และเธอได้รถแท็กซี่รอให้เธอเช่นกัน." เขาเสริมขึ้นข้อมูล. "ใช่!" มินโฮพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ยอมรับข้อเท็จจริงที่สมบูรณ์. "ว้าว! นั่นเป็นเพียงว้าว! "คนขับรถแท็กซี่ซ้ำมีเต็มไปด้วยความตื่นเต้น." ว้าว? คุณหมายถึงอะไร? "มินโฮสับสน." คุณไม่พบว่ามันเป็นที่น่าสนใจ? มันเป็นเรื่องบังเอิญ บังเอิญที่สมบูรณ์แบบ! "คนขับรถแท็กซี่ออกมาด้วยกับข้อสรุปของเขา "ฉันไม่เคยเห็นชนิดของความบังเอิญนี้มาก่อน." เขาหัวเราะ cheekily "คุณได้เป็นอย่างดี ผมไม่คิดว่าคุณหรือทุกวันโดยบังเอิญได้พบกับผู้หญิงสวยในระหว่างการขี่ของคุณโดยรถแท็กซี่? หรือในระหว่างการตัดผมที่ร้านของคุณได้หรือไม่ "เขาถามในระหว่าง cheekily หัวเราะของเขา "คุณยังไม่ได้?" มินโฮคิ้วร่องทันทีในขณะที่เขาได้ยินเขา "บังเอิญ." เขาซ้ำ. คนขับรถแท็กซี่ยักไหล่ไหล่ของเขาด้วยรอยยิ้มล้อเล่นในขณะที่เขาดูมินโฮจากกระจกก่อนที่จะดำเนินการต่อการขับรถในที่เงียบ ให้พื้นที่ส่วนตัวสำหรับเขา. 'บังเอิญ' 'เขาซ้ำแล้วซ้ำอีกในจิตใจเขาคิดว่าเป็นอีกครั้งเกี่ยวกับความรู้สึกที่คุ้นเคยที่เขารู้สึกต่อผู้หญิง ความรู้สึก undescribed ระหว่างตาของพวกเขาพบกันครั้งแรก 'จริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรือไม่?' 'จิตใจของเขาทันที picturing ภาพของผู้หญิงและไม่มีการประกาศหยิกปากของเขาเข้าไปในรอยยิ้ม. ~ ~ ~  "คุณรู้หรือไม่ว่าผู้ชายคนนั้น?" คำถาม Jeung กึน, ขณะที่ลูกสาวของเขาหลุดภายใน รถแท็กซี่ ดวงตาของเขายังคงติดกาวไปที่หน้าต่างที่ดูคนที่รถแท็กซี่ต่อไปกับพวกเขา.  "หือ? ใคร?  "ชินฮเยถาม." คนที่พูดคุยกับคุณเพียงแค่ตอนนี้ที่. "เขาชี้ไปยังทิศทางที่เป็นรถแท็กซี่ของพวกเขาเริ่มต้นการย้ายผ่านโดยรถแท็กซี่ของผู้ชาย. เธอส่ายหัวของเธอเบา ๆ ไม่ได้มองไปที่ทิศทางหรือกับพ่อของเธอ. "คุณไม่ได้รู้ว่าเขา?" เขาถามเพื่อยืนยัน. "ฉบับที่ เราเพิ่งพบกันในร้านเสริมสวย. "เธอวางกระเป๋าถือของเธออยู่ในถุง." เขาตัดผมของเขาด้วยหรือไม่ "" ฉบับที่ เขาซื้อไอศครีมมี. "ชินเฮใส่ในคำตอบของเธอเสียดสี "ใช่ Appa เขาตัดผมของเขายัง.  "" มันเป็นแนวโน้มในปัจจุบัน? หยุดที่ร้านเสริมสวยในขณะที่ขี่บนรถแท็กซี่? "เธอหันไปหาพ่อของเธอขณะที่เธอได้ยินคำถามเดียวกันที่คล้ายกันเกือบ คำถามที่สไตลิสขอให้เธอก่อนหน้านี้. "มันเป็นเช่นนั้นแปลกกับคุณ?" เธอถาม. Jeung กึนมองไปที่เธอ "ไม่ใช่" เขย่าหัวของเขา "มันเป็นเรื่องที่แปลกและตลก." เขายิ้ม cheekily "ไม่แปลกที่เมื่อคุณและคนที่มีเช่นสถานการณ์ที่คล้ายกันในวันเดียวกันและในเวลาเดียวกัน คุณทั้งสองขี่รถแท็กซี่หยุดสำหรับการตัดผมและต่อด้วยขี่ไปยังปลายทางที่แน่นอน. "เขาเสร็จสมบูรณ์มันเหมือนบอกเล่าเรื่องราว "คุณไม่คิดว่ามันตลก?" เขาถามในระหว่างการหัวเราะของเขา "เป็นเรื่องบังเอิญที่แปลกและตลก." เขายังคงหัวเราะ. ชินเฮค้างในจุดของเธอ ตาของเธอติดกาวบนพ่อของเธอที่ค่อย ๆ หยุดตัวเองจากการหัวเราะในขณะที่เขามองออกไปทางหน้าต่างไม่สนใจเธอ 'บังเอิญ' จิตใจของเธอซ้ำคำในขณะที่ในเวลาเดียวกันการย่อยความจริงที่ว่าพ่อของเธอพูดถึงก่อนหน้านี้ 'ตลก? มันเป็นสิ่งที่ตลก?' เธอรู้สึกหัวใจของเธอตียึดอีกครั้งขณะที่เธอจำได้ว่าคนที่แต่งตัวประหลาดและอุบัติการณ์ที่เกิดขึ้นภายในร้าน. 'สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมหรือเปล่า ทำไมฉันรู้สึกเช่นนี้? เขาคือใคร?'

































 



 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มินโฮได้รับในแท็กซี่ด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา เขาสังเกตเห็นหญิงสาวหน้าแดงหน้าเพราะคำชมของเขา รึเปล่า

" ผู้หญิงที่สวย เธอ . . . " คนขับแท็กซี่กล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม เขามองดูมินโฮผ่านกระจก

" ห๊ะ ? " มินโฮรบกวนเขาเลย รอยยิ้มของเขาขยายตัวกว้างขึ้น " ผมไม่สามารถพูดได้ว่าไม่ คุณเห็นเธอด้วย "

" เพื่อนของคุณ ? คุณดูเหมือนจะสนิทกับเธอ" เขาถามและเริ่มเคลื่อนแท็กซี่ มุ่งหน้าสู่ปลายทางที่แน่นอน

" โอ้ ไม่นะ " มินโฮลื่นมือ " เราเจอกันในร้าน "

คนขับรถแท็กซี่ที่ในประหลาดใจ " เธอตัดผมของเธอด้วย " เขาสบตาในกระจกอีกครั้ง

" ใช่ " มินโฮพยักหน้า

" ท่านทั้งสองผมตัดที่ร้านเดียวกัน " คนขับรถแท็กซี่ยืนยัน

" อืม " มินโฮพยักหน้าอีกครั้ง

" เธอมีแท๊กซี่รอของเธอเช่นกัน " เขาเพิ่มขึ้นข้อมูล

" ครับ " มินโฮพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม การยอมรับข้อเท็จจริงที่สมบูรณ์

" ว้าว ! แค่ว้าว ! " คนขับรถแท็กซี่ซ้ำเต็มตื่นเต้น

" ว้าว คุณหมายถึงอะไร ? " มินโฮสับสน

" คุณไม่ได้พบว่ามันน่าสนใจ ? มันเป็นเรื่องบังเอิญ บังเอิญที่สมบูรณ์แบบ ! " คนขับรถแท็กซี่ออกมากับข้อสรุปของเขา" ผมไม่เคยเห็นเรื่องบังเอิญแบบนี้มาก่อน " เขาหัวเราะอย่างไม่มีความเคารพ " คุณเป็นอย่างดี ผมไม่คิดว่าคุณจะเสมอ หรือ ทุก ๆวัน บังเอิญได้พบกับสาวสวยในการขี่ของคุณ โดยรถแท็กซี่ หรือระหว่างตัดผมที่ร้านทำผม " เขาถามล้อ ๆระหว่างหัวเราะของเขา " คุณยังไม่ได้ ? "

มินโฮขมวดคิ้ว รอยย่นบนใบหน้า ทันทีที่เขาได้ยินเขา " บังเอิญ " เขาย้ำ .

คนขับรถแท็กซี่ shrugs ไหล่ของเขาด้วยการแกล้งยิ้ม เขาดูมินโฮ จากกระจก ก่อนจะขับรถต่อไปในเงียบ ให้พื้นที่ส่วนบุคคลสำหรับเขา

'coincidence ? ' ' เขาพูดในจิตใจอย่างที่เขาคิดหรอก อีกเรื่องที่คุ้นเคย ความรู้สึกที่เขารู้สึกต่อเธอ ในความรู้สึก undescribed สบตาครั้งแรก ทำไม 'is มันบังเอิญจริงๆเหรอ ?' ' ของเขาจิตใจทันที นึกภาพภาพของผู้หญิงและไม่มีประกาศ ริมฝีปากของเขาหยิกเป็นรอยยิ้ม

ไหม

~ ~ ~ ไหม

รึเปล่า

" รู้จักผู้ชายคนนั้นมั้ย " จองกึนถาม ขณะที่ลูกสาวของเขาลื่นในรถแท็กซี่ ตาของเขายังไม่ละจากหน้าต่าง มองผู้ชายที่นั่งข้างๆ รึเปล่า

" ห๊ะ ? ใคร ? " ชินเฮถาม รึเปล่า

" คนที่พูดกับคุณตอนนี้" เขาชี้ไปยังทิศทางที่แท็กซี่เริ่มเคลื่อนไหวผ่านโดยรถแท็กซี่ของผู้ชาย

เธอสั่นศีรษะเบาๆ ไม่ได้มองทิศทาง หรือพ่อของเธอ

" คุณไม่รู้จักเขาเหรอ " เขาถามเพื่อยืนยัน

" ไม่ เราเจอกันในร้าน เธอวางกระเป๋า ภายในกระเป๋า

" เขาตัดผมด้วย "

" ไม่ เขาซื้อไอศครีมมี " ชินเฮใส่ตอบประชดเธอ " ค่ะ พ่อเขาตัดผมยัง " รึเปล่า

" เป็นแนวโน้มในปัจจุบัน ? หยุดที่ร้านในขณะที่ขี่บนแท็กซี่ "

เธอกลายเป็นพ่อของเธอขณะที่เธอได้ยินคำถามเดียวกันเกือบจะเหมือน คำถามที่สไตลิสถามเธอก่อน

" มันแปลกเหรอ ? " เธอถาม

จองกึนมองเธอ " ไม่ " สั่นศีรษะของเขา " มันแปลกและตลก . " เขา grins ล้อ ๆ" ไม่ มันแปลก ๆ เมื่อคุณและเขามีสถานการณ์ที่คล้ายกันในวันเดียวกันและเวลาเดียวกัน ทั้งคู่ขี่บนรถแท็กซี่หยุดตัดผมและต่อด้วยขี่ไปยังปลายทางที่แน่นอน " เขาเสร็จมันบอกเรื่องราว " คุณไม่คิดว่ามันตลกเหรอ ? " เขาถามระหว่างหัวเราะของเขา " แปลกและตลกบังเอิญ " เขายังคงหัวเราะ

ชินเฮค้างในจุดของเธอ ตาของเธอที่ติดกาว คุณพ่อของเธอค่อยๆ หยุดตัวเองจากหัวเราะตามเขา มองออกไปทางหน้าต่าง ไม่สนใจเธอ ' บังเอิญ ? '   เธอจิตใจคำซ้ำๆในขณะที่ในเวลาเดียวกันย่อยที่ว่าพ่อของเธอพูดก่อนหน้านี้ ' ตลก นี่ตลกเหรอ' อะไรที่เธอรู้สึกเธอหัวใจเต้นยึดอีกเธอเล่าผู้ชายและอุบัติการณ์ที่เกิดขึ้นภายในร้าน

'what เกิดขึ้นกับฉัน ? ทำไมฉันถึงรู้สึกอย่างนี้ เขาคือใคร ? '