In 2005-06 the HILDA Survey moved t

In 2005-06 the HILDA Survey moved towards providing a full set of
household financial accounts on a longitudinal multi-year basis. A full set of
accounts, which includes measures of wealth and consumption as well as
income, will enable us to make much improved assessments of trends in the
economic well-being of Australians. In this paper the accounts are used as a
basis for suggesting improved estimates of financial poverty.

National measures of poverty in Australia and other Western countries are
usually based only on low income. But this is conceptually incorrect; the
measures lack validity. To be poor is to have a low material standard of
living – involuntarily. So measures of poverty should also take account of
household consumption and wealth. If a household has an adequate level of
consumption or a reasonable amount of wealth (net worth), it should not be
classified as poor, even if its current income is low.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2005-06 สำรวจ HILDA ย้ายให้แก่ชุดเต็มของ
บัญชีครัวเรือนการเงินในระยะยาวหลายปี การตั้งค่าของ
บัญชี ซึ่งรวมถึงมาตรการของความมั่งคั่งและการใช้เป็น
รายได้ จะช่วยให้เราสามารถทำการประเมินแนวโน้มดีขึ้นมากการ
เศรษฐกิจความเป็นอยู่ของชาวออสเตรเลีย ในเอกสารนี้ ใช้บัญชีเป็นการ
ข้อมูลพื้นฐานสำหรับการแนะนำปรับปรุงประเมินความยากจนทางการเงิน

ความปลอดภัยแห่งชาติความยากจนในประเทศออสเตรเลียและประเทศตะวันตกอื่น ๆ
มักจะยึดตามรายได้ต่ำเท่านั้น แต่นี้ไม่ถูกต้องทางแนวคิด ใน
วัดขาดมีผลบังคับใช้ จะไม่ดีจะมีวัสดุมาตรฐานต่ำสุดของ
ชีวิต – involuntarily เพื่อวัดความยากจนควรใช้บัญชีของ
การบริโภคในครัวเรือนและอีกมากมายให้ ถ้าในครัวเรือนระดับพอ
ปริมาณหรือจำนวนที่เหมาะสมของทรัพย์สิน (มูลค่าสุทธิ), ต้อง
จัดเป็นคนจน แม้ว่ารายได้ของปัจจุบันจะต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2005-06 HILDA สำรวจย้ายไปให้ชุดเต็มของ
บัญชีการเงินของครัวเรือนในชีวิตประจำหลายปียาว ชุดเต็มของ
บัญชีซึ่งรวมถึงมาตรการของความมั่งคั่งและการบริโภคเช่นเดียวกับ
รายได้ที่จะช่วยให้เราสามารถให้การประเมินที่ดีขึ้นมากของแนวโน้มใน
ทางเศรษฐกิจเป็นอยู่ที่ดีของชาวออสเตรเลีย ในบทความนี้บัญชีที่ใช้เป็น
พื้นฐานสำหรับการแนะนำการประมาณการที่ดีขึ้นของความยากจนทางการเงินมาตรการแห่งชาติของความยากจนในประเทศออสเตรเลียและประเทศตะวันตกอื่น ๆ ที่มักจะขึ้นอยู่เฉพาะในรายได้ขั้นต่ำ แต่นี้เป็นแนวคิดที่ไม่ถูกต้อง; มาตรการที่ขาดความถูกต้อง จะยากจนคือการมีมาตรฐานวัสดุที่ต่ำของที่อยู่อาศัย - โดยไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นมาตรการของความยากจนก็ควรที่จะคำนึงถึงการบริโภคในครัวเรือนและความมั่งคั่ง หากครัวเรือนมีระดับที่เพียงพอของการบริโภคหรือจำนวนที่เหมาะสมของความมั่งคั่ง (มูลค่าสุทธิ) มันไม่ควรที่จะจัดเป็นที่น่าสงสารแม้ว่ารายได้ในปัจจุบันอยู่ในระดับต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 ในการสำรวจฮิลด้าย้ายต่อการให้ชุดเต็มของ
บัญชีการเงินในครัวเรือนในแต่ละปีตามยาว ชุดเต็มของ
บัญชีซึ่งรวมถึงมาตรการของความมั่งคั่งและการบริโภค ตลอดจน
รายได้ จะช่วยให้เราดีขึ้นมาก ประเมินแนวโน้ม
ความเป็นอยู่ทางเศรษฐกิจของชาวออสเตรเลีย ในกระดาษนี้บัญชีที่ใช้เป็น
พื้นฐานสำหรับการแนะนำการปรับปรุงการประเมินความยากจนทางการเงิน

แห่งชาติวัดความยากจนในออสเตรเลียและประเทศตะวันตกอื่น ๆเป็นปกติ
อยู่เฉพาะในรายได้ต่ำ . แต่นี้เป็นแนวคิดที่ไม่ถูกต้อง ;
ขาดมาตรการมีผลบังคับใช้ จะไม่ดีที่จะมีมาตรฐานวัสดุต่ำ–
อยู่รู้ตัว ดังนั้นมาตรการของความยากจนจะต้องใช้บัญชีของ
การบริโภคในครัวเรือน และความมั่งคั่งถ้าระดับครัวเรือนมีเพียงพอของ
การบริโภคหรือในปริมาณที่เหมาะสมของความมั่งคั่ง ( มูลค่าสุทธิ ) , มันไม่ควร
จัดว่าเป็นคนจน แม้รายได้ปัจจุบันอยู่ในระดับต่ำ