ResultsWeight Gain and Feed Intake:

Results
Weight Gain and Feed Intake: Weight gain and feed intake are shown in Table 1. Rats fed 5% peanuts had the
highest weight gain among all groups; however, rats fed the control had the lowest weight gain. Rats fed 10%
peanuts had the lowest feed intake compared to the other groups, whereas the highest feed intake was seen in
rats fed 5% walnuts.
Cecal Weight and Cecal pH: Cecal weight and cecal pH are shown in Table 2. Rats fed control had significantly
(p < 0.05) lower cecal weight compared to the treatment groups, whereas rats fed peanuts at 10% had the
highest cecal weight among all groups. The highest cecal pH was seen in rats fed control and the lowest was
seen in rats fed 5% peanuts.
Aberrant Crypt Foci: Aberrant Crypt Foci are shown in Table 2 and Table 3. ACF found in the proximal colon
was significantly (p < 0.05) lower compared to those found in the distal colon. The highest number of ACF
was seen in rats fed control. Rats fed control had a significantly (p < 0.05) higher number of ACF comp to those
fed the treatment except in rats fed 5% walnuts. Among treatment groups, rats fed walnuts at 5% had

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลลัพธ์
การเพิ่มน้ำหนักและอาหารการบริโภค: น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นและปริมาณอาหารที่กินจะแสดงในตารางที่ 1 หนูที่เลี้ยง 5% ถั่วลิสงมี
น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสูงที่สุดในบรรดาทุกกลุ่ม; แต่หนูที่เลี้ยงด้วยการควบคุมมีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นต่ำสุด หนูที่เลี้ยง 10%
ถั่วลิสงมีปริมาณอาหารที่กินต่ำสุดเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ ในขณะที่ปริมาณอาหารที่กินมากที่สุดคือเห็นใน
หนูที่เลี้ยงด้วยวอลนัท 5%.
cecal น้ำหนักและค่า pH cecal: น้ำหนัก cecal และค่า pH cecal จะแสดงในตารางที่ 2 หนูที่เลี้ยงด้วยการควบคุม อย่างมีนัยสำคัญ
(p <0.05) น้ำหนัก cecal ที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มการรักษาในขณะที่หนูถั่วลิสงเลี้ยงที่ 10% มี
น้ำหนัก cecal สูงที่สุดในบรรดาทุกกลุ่ม ค่า pH cecal สูงสุดที่เห็นในหนูที่เลี้ยงการควบคุมและต่ำสุดคือการ
มองเห็นได้ในหนูที่เลี้ยงด้วยถั่วลิสง 5%.
ธัย Crypt foci: ธัย Crypt foci จะแสดงในพบในลำไส้ใหญ่ proximal ตารางที่ 2 และ 3 ACF
อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05 ) ลดลงเมื่อเทียบกับที่พบในลำไส้ใหญ่ส่วนปลาย จำนวนสูงสุดของ ACF
ถูกมองในการควบคุมหนูที่เลี้ยง หนูควบคุมที่เลี้ยงมีจำนวนอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) ที่สูงขึ้นของ ACF คอมพ์ให้กับผู้
เลี้ยงรักษายกเว้นในหนูที่เลี้ยงวอลนัท 5% กลุ่มการรักษาหนูที่เลี้ยงด้วยวอลนัทที่ 5% มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์เพิ่มน้ำหนักและปริมาณอาหารเพิ่มน้ำหนักและปริมาณอาหารมีแสดงในตารางที่ 1 หนูที่เลี้ยง 5 % ถั่วลิสงได้น้ำหนักสูงสุดของทุกกลุ่ม อย่างไรก็ตาม หนูที่ได้รับการควบคุมที่มีน้ำหนักน้อยที่สุด หนูที่เลี้ยง 10 %ถั่วลิสงมีปริมาณการกินได้น้อยที่สุดเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ในขณะที่การบริโภคอาหารสูงที่สุด คือ เห็นในหนูที่เลี้ยง 5% วอลนัทน้ำหนัก : น้ำหนักลำไส้ใหญ่ซีคัมและลำไส้ใหญ่ซีคัมลำไส้ใหญ่ซีคัมและพีเอช pH ลำไส้ใหญ่ซีคัม แสดงในตารางที่ 2 หนูที่เลี้ยงควบคุมอย่างมีนัยสำคัญอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เมื่อเปรียบเทียบกับการรักษาลำไส้ใหญ่ซีคัมน้ำหนักต่ำกว่ากลุ่ม ในขณะที่หนูที่เลี้ยงถั่วลิสงที่ 10% ได้สูงสุดลำไส้ใหญ่ซีคัมน้ำหนักในกลุ่มทั้งหมด pH ลำไส้ใหญ่ซีคัมสูงสุด คือเห็นในหนูที่เลี้ยง การควบคุม และน้อยที่สุด คือเห็นในหนูที่เลี้ยง 5 % ถั่วลิสงบันทึก : บันทึกใต้ดินใต้ดินที่ผิดปกติจะแสดงในตารางที่ 2 และตารางที่ 3 พบในลำไส้ใหญ่ส่วนต้นของ ACFอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ลดลงเมื่อเทียบกับที่พบในลำไส้ใหญ่ส่วนปลาย . จำนวนสูงสุดของ ACFคือเห็นในหนูที่ได้รับการควบคุม หนูที่เลี้ยงควบคุมได้ ( P < 0.05 ) จำนวน ACF คอมพ์นั้นที่ได้รับการรักษา ยกเว้นในหนูที่เลี้ยง 5% วอลนัท ระหว่างกลุ่มการรักษา , หนูที่เลี้ยงวอลนัทที่ 5% ได้