Liu Fei obviously found it hard to

Liu Fei obviously found it hard to turn around. She gnashed her teeth while furiously looking at Lin Feng. That bastard was using her promise to her dad as an excuse!



But at that moment, Lin Feng walked up to her. When he arrived next to her, his hand grabbed Liu Fei’s hand and he said: “Let’s go back, alright?”



Lin Feng was holding her hand so tightly that she couldn’t get away from him. That bastard was using strength against her. As she couldn’t break her hand free from his, she just angrily glared at him.



“Relax now.” Lin Feng was proud of himself. Coping with women wasn’t an easy thing but Liu Fei was being docile at that moment.



Of course, He wouldn’t be able to do the same thing with Meng Qing. If he tried to use force against her, she would probably attack him and in the blink of an eye he would be sent flying.



A short time after, Yuan Shan and Duan Feng saw Lin Feng and Liu Fei coming back hand in hand. When they saw that Liu Fei wasn’t struggling and was holding his hand too, they were astonished. They looked at Lin Feng in a way which looked like they were worshiping his prowess with women. What a truly talented young man!



“There are many rooms in my living quarters, you can choose one and stay there. If you don’t agree, you can live with Jing Yun.” said Lin Feng releasing Liu Fei’s hand.



“Who would want to live in the living quarters of a bastard like you?” said Liu Fei looking at Lin Feng with cruel eyes. Lin Feng suddenly felt relieved though and had the feeling that Liu Fei had returned to her usual self.



Uncle Liu had asked him to take care of her. It seemed like better days would be in the future because today he felt terrible.



Lin Feng shook his head and went back into his apartment. He moved towards the room in which Meng Qing was and softly knocked at her door.



There was no reply for a few seconds and then Lin Feng heard Meng Qing’s voice from behind the door say: “I want to have a rest. Go and have fun with her.”



“Eh….” Lin Feng was smiling wryly. Could it be that the divine and spiritual Meng Qing was jealous?



But Lin Feng quickly refuted the idea that she could be jealous. Meng Qing always gave the impression that she had a stone cold heart. Lin Feng never knew what she was thinking.



“I said that I wanted to rest. Leave now.” shouted Meng Qing from inside the room. Lin Feng was stupefied.



What was going on? What was wrong with her?



Men Qing had always sounded cold and detached. Her mood seemed to never really change but at that moment, she almost sounded angry.



“Meng Qing……” said Lin Feng again but Meng Qing immediately interrupted him and said: “Go away!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Liu Fei ชัดพบมันยากที่จะเปิดรอบ เธอ gnashed เธอฟันกระโชกมองหน้าหลินเฟิง ลูกครึ่งที่ใช้สัญญาของเธอกับพ่อของเธอเป็นข้ออ้าง แต่ในขณะ เฟิงหลินเดินมาหาเธอ เมื่อเขามาข้าง ๆ เธอ Liu Fei มือคว้ามือของเขา และเขากล่าวว่า: "ขอไปกลับ ไม่เป็นไร" หลินเฟิงได้จับมือของเธอเพื่อให้แน่นว่า เธอไม่ได้รังเกียจ ลูกครึ่งที่ใช้ความแข็งแรงกับเธอ ขณะที่เธอไม่สามารถทำลายฟรีจากเขามือของเธอ เธอด้วยความโกรธเพียง glared ที่เขา "พักผ่อนตอนนี้" หลินเฟิงเป็นความภาคภูมิใจของตัวเอง รับมือกับผู้หญิงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่หลิวเฟยถูกฤทธิ์ที่ แน่นอน เขาจะไม่สามารถทำสิ่งเดียวกับเมงชิง ถ้าเขาพยายามที่จะใช้ บังคับกับเธอ เธออาจจะโจมตีเขา และในพริบตา เขาจะส่งบิน ช่วงเวลาสั้น ๆ หลังจาก หยวนชานและ Duan Feng เห็นหลินเฟิงและ Liu Fei ที่กลับมาจับมือ เมื่อเห็นว่า หลิวเฟยไม่ดิ้นรน และได้จับมือของเขามากเกินไป พวกเขาก็ประหลาดใจ พวกเขามองที่หลินเฟิงวิธีที่ดูเหมือนพวกเขาได้บูชาความสามารถของเขากับผู้หญิง อะไรชายหนุ่มที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง "มีห้องในชีวิตของฉัน คุณสามารถเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง และอยู่ที่นั่น ถ้าคุณไม่ยอมรับ คุณสามารถมีชีวิตอยู่กับยุนจิง "หลินเฟิงปล่อยมือ Liu Fei กล่าว "ใครต้องการอยู่อาศัยของลูกครึ่งเช่นเดียวกับคุณ" Liu Fei กำลังดูหลินเฟิงโหดตากล่าว หลินเฟิงก็รู้สึกโล่งใจว่า และมีความรู้สึกที่ Liu Fei ได้กลับไปตัวตนปกติของเธอ ลุงหลิวได้ถามเขาว่าจะดูแลเธอ ดูเหมือนว่าจะเป็นวันที่ดีกว่าในอนาคตเนื่องจากวันนี้เขารู้สึกกลัว เฟิงหลินส่ายหัวของเขา และกลับไปที่อพาร์ทเมนท์ของเขา เขาย้ายไปสู่ห้องชิงเมงถูก และเบาเคาะที่ประตูของเธอ มีตอบไม่กี่วินาที และจากนั้น หลินเฟิงได้ยินเมงชิงเสียงจากด้านหลังประตูพูด: "อยากจะมีส่วนเหลือ ไป และสนุกกับเธอ" "เอ๊ะ..." หลินเฟิงยิ้ม wryly อาจจะเป็นว่าอิจฉาชิงเมงพระเจ้า และจิตวิญญาณ แต่หลินเฟิงโต้แย้งความคิดที่ว่า เธออาจจะอิจฉาได้อย่างรวดเร็ว เมงชิงมักจะให้ความรู้สึกว่า เธอมีหัวใจหินเย็น หลินเฟิงไม่เคยรู้อะไรที่เธอคิด "ผมบอกว่า อยากพักผ่อน ปล่อยให้ทันที"ตะโกนเมงชิงจากภายในห้อง หลินเฟิงถูกรตเทสต์แทก สิ่งที่เกิดขึ้น คืออะไรก้ได้ ชิงผู้ชายได้เสมอฟังดูเย็น และเดี่ยว อารมณ์ของเธอดูเหมือนจะ เปลี่ยนไม่เคยจริง ๆ แต่ในช่วงเวลานั้น เธอเกือบฟังโกรธ "ชิงเมง..." กล่าวว่า หลินเฟิงอีก แต่เมงชิงจังหวะเขาทันที และกล่าวว่า: "ไปเลย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลิวเฟชัดพบว่ามันยากที่จะหันไปรอบ ๆ เธอ gnashed ฟันของเธอในขณะที่กำลังมองหาที่คึกหลินฮ ไอ้ที่ใช้สัญญาของเธอเพื่อพ่อของเธอเป็นข้ออ้าง! แต่ในขณะที่หลินฮเดินขึ้นไปของเธอ เมื่อเขามาถึงต่อไปกับเธอมือของเขาคว้ามือหลิวเฟยและเขากล่าวว่า "ลองกลับไปไม่เป็นไร?" หลินฮถือมือของเธอแน่นจนเธอไม่สามารถรับไปจากเขา ไอ้ที่ใช้ความแข็งแรงกับเธอ ขณะที่เธอไม่สามารถทำลายมือของเธอเป็นอิสระจากเขาเธอก็โกรธจ้องหน้าเขา. "Relax ขณะนี้." หลินฮเป็นความภาคภูมิใจของตัวเอง การรับมือกับผู้หญิงก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ง่าย แต่หลิวเฟยถูกเชื่องในขณะนั้น. แน่นอนเขาจะไม่สามารถที่จะทำสิ่งเดียวกันกับเม้งชิง ถ้าเขาพยายามที่จะใช้บังคับกับเธอเธออาจจะโจมตีเขาและในพริบตาที่เขาจะถูกส่งบิน. เวลาสั้น ๆ หลังจากหยวนฉานและด้วนฮเห็นหลินฮและหลิวเฟยกลับมาจับมือ เมื่อเขาเห็นว่าหลิวเฟยไม่ได้ดิ้นรนและได้รับการจับมือของเขามากเกินไปพวกเขาก็ประหลาดใจ พวกเขามองไปที่ฮหลินในทางที่ดูเหมือนว่าพวกเขาได้รับการบูชาความกล้าหาญของเขากับผู้หญิง สิ่งที่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีความสามารถอย่างแท้จริง! "มีห้องพักจำนวนมากในห้องนั่งเล่นของฉันที่คุณสามารถเลือกหนึ่งและอยู่ที่นั่น ถ้าคุณไม่เห็นด้วยคุณสามารถอยู่กับจิงหยุน. "กล่าวว่าหลินฮปล่อยมือหลิวเฟ. " ใครจะต้องการที่จะอยู่ในที่อยู่อาศัยของไอ้เช่นเดียวกับคุณหรือไม่? "นายหลิวกล่าว Fei มองหาที่หลินฮด้วยดวงตาที่โหดร้าย . หลินฮก็รู้สึกโล่งใจและแม้ว่ามีความรู้สึกว่าหลิวเฟยได้กลับไปด้วยตัวเองตามปกติของเธอ. ลุงหลิวได้ถามเขาว่าจะดูแลเธอ มันดูเหมือนว่าวันที่ดีกว่าจะเป็นในอนาคตเพราะวันนี้เขารู้สึกแย่. หลินฮส่ายหัวของเขาและเดินกลับเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ของเขา เขาเดินตรงไปยังห้องที่เม้งชิงถูกและเบา ๆ เคาะประตูเธอ. มีการตอบกลับไม่กี่วินาทีไม่ได้แล้วหลินฮได้ยินเสียงเม้งชิงจากหลังประตูกล่าวว่า "ผมอยากจะมีส่วนที่เหลือ ไปและมีความสุขกับเธอ. " " เอ๊ะ ... . "หลินฮยิ้มถึงคราว มันสามารถเป็นที่พระเจ้าและจิตวิญญาณเม้งชิงอิจฉา? แต่หลินฮรวดเร็วข้องแวะความคิดที่ว่าเธอจะต้องอิจฉา เม้งชิงเสมอทำให้เกิดความรู้สึกว่าเธอมีหัวใจหินเย็น หลินฮไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่เธอคิด. "ผมบอกว่าผมอยากจะพัก ออกจากขณะนี้. "ตะโกนเม้งชิงจากภายในห้องพัก หลินฮถูกตะลึง. อะไรคือสิ่งที่เกิดขึ้น? สิ่งที่ผิดกับเธอ? ชายชิงได้ฟังเสมอหนาวเย็นและแฝด . อารมณ์ของเธอดูเหมือนจะเปลี่ยนไม่เคยจริงๆ แต่ในขณะที่เธอเกือบจะเป่าโกรธ"เม้งชิง ...... " กล่าวว่าหลินฮอีกครั้ง แต่เม้งชิงทันทีขัดจังหวะเขาและกล่าวว่า: "ไปให้พ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิว เฟย ก็พบว่า มันยากที่จะหันไปรอบ ๆ เธอขบฟันขณะที่พยายามมองหลินฟง นั่นคือการใช้สัญญาของเธอกับพ่อของเธอ เป็นข้ออ้างแต่ ณตอนนั้น หลินฟงเดินมาหาเธอ เมื่อมาถึงข้างกายเธอ มือของเขาคว้ามือของหลิวเฟยและเขากล่าวว่า : " กลับเถอะนะ "หลินฟงก็จับมือเธอ จนเธอไม่สามารถหนีไปจากเขา ไอ้สารเลวนั่นใช้แรงกับเธอ เธอไม่สามารถหยุดมือเธอ ฟรี จาก ของเขา เธอแค่โกรธถลึงตาใส่เขา" ใจเย็นๆ ตอนนี้ หลินฟง ก็ภูมิใจในตัวเอง การรับมือกับผู้หญิงที่ไม่ได้เป็นสิ่งที่ง่าย แต่หลิวเฟยถูกรู้อยู่ในขณะนั้นแน่นอน เขาไม่สามารถที่จะทำแบบเดียวกันกับเม้งชิง ถ้าเขาพยายามที่จะใช้กำลังกับเธอ เธออาจจะทำร้ายเขา และในชั่วพริบตา เขาก็ถูกส่งไปบินหลังจากนั้นไม่นาน หยวนซานต้วนฟงหลินฟงและเห็นและหลิวเฟยกลับมาจับมือกัน เมื่อพวกเขาเห็นหลิวเฟยไม่ดิ้นรนและจับมือของเขาเหมือนกัน ก็อัศจรรย์ใจ พวกเขาดูที่หลินฟง ในลักษณะที่ดูเหมือนพวกบูชาความกล้าหาญของเขากับผู้หญิง ช่างเก่งจริงๆพ่อหนุ่ม" มีหลายห้องในห้องนั่งเล่นของฉัน คุณสามารถเลือกหนึ่งและพักที่นั่น ถ้าคุณไม่เห็นด้วย คุณสามารถอยู่กับจิงหยุน กล่าวว่า หลินฟง ปล่อย ของ หลิวเฟย มือ" ใครอยากจะอยู่ในที่อยู่อาศัยของวายร้ายอย่างนาย " บอกว่า หลิวเฟยมองหลินฟงด้วยสายตาอำมหิต หลินฟงก็รู้สึกโล่งใจ แม้ว่า และมีความรู้สึกว่า หลิวเฟยกลับมาตามปกติของเธออาหลิวก็บอกให้เขาดูแลเธอ มันดูเหมือนว่าวันดีกว่า จะได้ในอนาคต เพราะวันนี้เขารู้สึกน่ากลัวหลินฟงส่ายหัวและเดินกลับเข้าไปในห้องของเขา เขาได้ย้ายไปยังห้องที่เม้งชิงเป็นอ่อนโยนและเคาะประตูห้องของเธอไม่มีการตอบกลับไม่กี่วินาทีแล้วหลินฟงได้ยินเสียงเมิงชิงจากหลังประตูพูดว่า : " ข้าต้องการพักผ่อน ไปและมีความสนุกสนานกับเธอ " ." เอ๋ . . . . . . . " หลินฟงยิ้มอย่างบิดเบี้ยว . อาจเป็นไปได้ว่า เทพและวิญญาณเม้งชิงอิจฉา ?แต่หลินฟงรีบยกเลิกความคิดที่ว่าเธออาจจะอิจฉา เม้งชิงมักจะให้ความประทับใจที่เธอมีหินเย็นหัวใจ หลินฟงไม่เคยรู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่" ฉันบอกว่า ฉันต้องการพักผ่อน ออกไปเดี๋ยวนี้ " ตะโกนเม้งชิงจากภายในห้องพัก หลินฟงเป็นงง .เกิดอะไรขึ้น ? เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ?มีคนชิงเสมอฟังดูเย็นชาและไม่แยแส . อารมณ์ของเธอดูเหมือนจะไม่ค่อยเปลี่ยน แต่ ณตอนนั้น เธอเกือบจะฟังดูโกรธ" เมิงชิง . . . . . . . " หลินฟงอีกครั้ง แต่เมิงชิงทันทีขัดจังหวะเขา และกล่าวว่า : " ไปให้พ้น ! "