In a previous study of the influenc

In a previous study of the influence of salad on satiety, we found
that adding a preload of a large portion of a low-energy-dense
salad to a meal reduced intake of the main course and decreased
meal energy intake by an average of 12% (Rolls, Roe, & Meengs,
2004). In that study, the salad was served 20 min before the main
course and the amount of salad was fixed. Other studies have
shown similar effects on meal energy intake of adding a fixed pre-
load of low-energy-dense soup (Rolls, Bell, & Thorwart, 1999; Flood
& Rolls, 2007) or fruit (Flood-Obbagy & Rolls, 2009). Because of the
short interval after consuming the preload, it is likely that these
results are due to engaging initial satiety mechanisms including
cognitive and sensory factors (such as expectations of satiety value
based on previous experience, or visual and oral cues about vol-
ume), as well as early post-ingestive cues such as stomach disten-
sion (Blundell et al., 2010). There has been little investigation,
however, of variations in the timing of consuming food items
served within a meal. Additionally, few studies have compared
the effects of meal manipulations using fixed versus ad libitum
consumption. Although using fixed amounts of food reduces vari-
ability in intake, imposed consumption differs from typical eating
conditions and may have consequences due to differences in de-
mand characteristics or motivational factors (Rolls & McDermott,
1991; Finkelstein & Fishbach, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาก่อนหน้านี้ของอิทธิพลของสลัดบนความเต็มอิ่มเราพบว่าการเพิ่มโหลดของส่วนใหญ่ของพลังงานต่ำหนาแน่นสลัดอาหารลดปริมาณของอาหารจานหลักและลดลงปริมาณพลังงานอาหารโดยเฉลี่ย 12% (โรล ไข่และ Meengs 2004) ในการศึกษาที่สลัดเสิร์ฟ 20 นาทีก่อนที่จะหลักแน่นอนและปริมาณของสลัดได้รับการแก้ไขการศึกษาอื่นๆ ได้แสดงถึงผลกระทบที่คล้ายกันในการบริโภคอาหารพลังงานของการเพิ่มการแก้ไขก่อนการโหลดของน้ำซุปต่ำพลังงานสูง (โรลล์ เบลล์ และ Thorwart 1999 น้ำท่วมและโรลส์ 2007) หรือผลไม้ (น้ำท่วม Obbagy และม้วน 2009) เพราะช่วงเวลาสั้นๆ หลังจากการบริโภคโหลดมันเป็นไปได้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นผลเนื่องมาจากการมีส่วนร่วมกลไกความเต็มอิ่มเริ่มต้นรวมทั้งปัจจัยและองค์ความรู้ทางประสาทสัมผัส (เช่นความคาดหวังของค่าความเต็มอิ่มบนพื้นฐานของประสบการณ์ก่อนหน้านี้หรือตัวชี้นำภาพและช่องปากเกี่ยวกับปริมาตรเมะ) เช่นเดียวกับความหมายการโพสต์ ingestive ต้นเช่นกระเพาะอาหาร disten- ไซออน (Blundell et al., 2010)มีการตรวจสอบได้รับน้อยแต่การเปลี่ยนแปลงในระยะเวลาของการบริโภคอาหารที่เสิร์ฟอาหารภายในนอกจากนี้การศึกษาน้อยได้มีการเปรียบเทียบผลของการผสมอาหารโดยใช้คงที่เมื่อเทียบกับกินอย่างเต็มที่บริโภคแม้ว่าการใช้ในปริมาณที่คงที่ของอาหารลดตัวแปรความสามารถในการบริโภคการบริโภคกำหนดแตกต่างจากการรับประทานอาหารปกติเดอเงื่อนไขและอาจมีผลกระทบอันเนื่องมาจากความแตกต่างใน- ลักษณะชายหรือปัจจัยที่สร้างแรงจูงใจ (ม้วนและแม็กเดอมอตต์ 1991 Finkelstein และ Fishbach 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

12% (โรล, ไข่และ Meengs,
2004) ในการศึกษาที่สลัดเสิร์ฟ 20
ๆ

(โรลล์, เบลล์ & Thorwart 1999; น้ำท่วม
และโรลส์ 2007) หรือผลไม้ (น้ำท่วม Obbagy & Rolls 2009) เพราะ
ช่วงเวลาสั้น ๆ



เช่นเดียวกับความหมายการโพสต์ ingestive ต้นเช่นกระเพาะอาหาร disten-
ไซออน (Blundell et al.,






(โรลและ McDermott,
1991; Finkelstein & Fishbach 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

12% (ม้วน, ไข่ปลาและ meengs , 2004) ในการศึกษานั้นสลัดเสิร์ฟ 20 การศึกษาอื่น ๆ ได้





ก่อน -
โหลดต่ำพลังงานหนาแน่นซุป (ม้วน, ระฆัง, และ thorwart 1999; น้ำท่วม
และม้วน 2007) หรือผลไม้ (น้ำท่วม obbagy & ม้วน, 2009) เพราะ
สั้น ๆ หลังจากดื่มโหลด
ความเต็มอิ่ม
เช่น
VOL -
อุเมะ) เช่นท้องก่อนคิว disten -
ไซออน (. บลันเดิล, et al, 2010) มีการตรวจสอบน้อย
อย่างไรก็ตามรูปแบบต่าง ๆ
นอกจากนี้มีการศึกษาน้อย
Vari - ความสามารถในการบริโภค และอาจมีผลเนื่องจากความแตกต่างในเดอ - ชายลักษณะหรือแรงจูงใจ (ม้วนและแมคเดอร์มอท1991; ฟิงกัลสไตน์และ Fishbach 2010)