The Jichang Garden of Wuxi, in Jian

The Jichang Garden of Wuxi, in Jiangsu Province, is a famous hillside residence garden in South China, well known for its meticulous work in construction and unique artistic style. The Jichang Garden has a history of over 400 years, initially serving as the residence of Qin Yao, Minister of the Board of War of the Xuande Period (1506-1521 AD) of the Ming Dynasty. By the 19th Year of the Wanli Period (1591 AD), the descendants of Qin Jin remodeled the residence into Jichang Garden, and the garden has been remodeled several times ever since. The garden not only has the typical charm of the gardens of South China and the grace of re-created nature, but also stands out with a unique appeal, having been cleverly blended into nature and built against the hills.

Walking into the west side of Jichang Garden, ancient trees, secluded valleys and the sound of the springs give one the illusion of nature in wild, and artificial hills can be seen everywhere, taking up as much as two thirds of the entire area. Planted on the hills are trees and bushes, and valleys and gullies run along the shape of the hills. Springs led in from Huishan Mountain drop from all levels of the slopes, singing and tinkling to form the scene of the ‘music box gully.’

In the eastern part of the garden lies a pond, narrow shaped with the long sides on the north and south and the narrow sides on the east and west. The pond takes up as much as 17% of the total garden area, and is called Jin Hui Yi, which means ‘Ripple of the Pooled Brocade’. The water is divided into two areas of north and south, breaking up the monotony by a long stretch of water. At the northern end of the pond there are flat bridges and covered bridges across the water, adding visual interest to a not-so-big water area. Finally, a ‘water tail’ is built at the very northern end, camouflaged by a covered bridge, the water giving the illusion of having a source without an end. Although limited in size, the Jin Hui Yi is nevertheless full of visual interest and does not seem at all cramped with its winding riverbanks and multiple levels of water partition.
In comparison with the hills and water, the architecture does not seem to be much. Except for a few temples, ancestral halls and chambers near the entrance, the other few pavilions, platforms, towers and bridges are all scattered around the pond. The Fish Watching Fence at the mid-section on the eastern bank of the pond protrudes into the water and becomes the visual center of the entire pond, from where a full view of the Private Gardens of the Ming and Qing Dynasties on the hills on the western bank can be obtained. The Jiashu Hall at the north of the garden is built on a high and open space, serving as the main view of the entire garden. Looking up from there, the Huishan Mountain can be seen on the opposite side, and looking back there is the Xishan Mountain and the shadow of its pagodas. Watching the spring ripples before the eyes, it virtually seems like a walk in a painting. Although the Xishan and Huishan Mountains are not in the gardens, the view far exceeds that if they were in the garden. The mere two and a half mu (about 300 square meters in area) of the narrow land is a feast for the eye with layer after layer of scenery without end.

Because of its clearly defined plans, with meticulous attention paid to the styles of hills, rocks and ponds, as well as the treatment of architectural details, scenes of unique beauty have been created within a limited sphere. What is especially noteworthy is that the garden's mountain and woods environment, with heavy and dense hills and water highlighted with scattered buildings, have fully inherited the intellectual garden style since the Tang and Song Dynasties and thus deserves to be rated as a top-grade garden of the Ming and Qing Dynasties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Jichang สวนของหวูซี จังหวัด มณฑลเจียงซูเป็นสวนอาศัยเนินเขาที่มีชื่อเสียงในประเทศจีน เที่ยวงานพิถีพิถันในการก่อสร้างและรูปแบบศิลปะเฉพาะ สวน Jichang มีประวัติศาสตร์กว่า 400 ปี เริ่มให้บริการเป็นพำนักของชินยาว รัฐมนตรีคณะสงครามระยะซวนเต๋อ (ปี 1506-1521 AD) ราชวงศ์หมิง ปีที่ 19 ของวานลี (1591 AD), ลูกหลานของชินจิห้องเดอะเรสซิเดนซ์เป็นสวน Jichang และสวนมีการออกแบบหลายครั้งนับตั้งแต่ สวนไม่เพียงมีเสน่ห์ทั่วไปของสวนภาคใต้ของจีนและของธรรมชาติที่สร้างขึ้นใหม่ แต่ยัง โดดเด่น ด้วยอุทธรณ์เฉพาะ มีการคำนึงผสมเป็นธรรมชาติ และสร้างกับเขาเดินเข้ามาในฝั่งตะวันตกของสวน Jichang ต้นไม้โบราณ หุบเขาเงียบสงบ และเสียงน้ำพุให้หนึ่งภาพลวงตาของธรรมชาติในป่า และภูเขาเทียมสามารถดูได้ทุกที่ กินถึงสองในสามของพื้นที่ทั้งหมด ปลูกบนภูเขามีต้นไม้และพุ่มไม้ และหุบเขาและ gullies วิ่งไปตามรูปร่างของภูเขา ไฟ led ในสปริงจากภูเขาฮุยหล่นจากระดับลาด ร้องเพลง และ tinkling เพื่อฉาก 'กล่องเพลงนี่'ในภาคตะวันออกของสวนอยู่บ่อ แคบรูปด้านทิศเหนือ และใต้ยาวและแคบด้านตะวันออกและตะวันตก บ่อน้ำจะขึ้นถึง 17% ของพื้นที่สวน และเรียกว่าจินฮุยยี ซึ่งหมายความว่า 'Ripple ของเวลาทางถูกพู' น้ำแบ่งออกเป็นสองส่วนเหนือและใต้ ทำลายขึ้นบคคลเหล่านี้โดยการยืดยาวของน้ำ ที่เหนือของบ่อ มีสะพานแบนและครองสะพานข้ามน้ำ เพิ่มน่าสนใจไปยังพื้นที่น้ำไม่เพื่อใหญ่ ในที่สุด เป็น 'น้ำหาง' อยู่ที่ตอนเหนือ อำพรางไป โดยครองสะพาน น้ำให้ภาพลวงตาของมีมาไม่สิ้นสุด แม้ว่าขนาด ยี่ฮุยจินจึงยังคงน่าสนใจ และดูเหมือนว่าไม่แคบเลยพาความคดเคี้ยวและพาร์ติชันน้ำหลายระดับเมื่อเปรียบเทียบกับภูเขาและน้ำ สถาปัตยกรรมดูเหมือน จะมากขึ้น ยกเว้นบางวัด ห้องโถงโบราณ และหอใกล้ทางเข้า การอื่น ๆ บางศาลา แพลตฟอร์ม อาคารและสะพานมีทั้งหมดกระจายอยู่ทั่วบ่อ กรอบการชมปลาที่ท่อนบนฝั่งตะวันออกของบ่อม่วนน้ำ และกลายเป็น ศูนย์กลางภาพของบ่อทั้งหมด จากการที่ได้เห็นวิวของสวนส่วนตัวหมิงและชิงบนเนินเขาบนฝั่งตะวันตกได้ ศาลาทางทิศเหนือของสวน Jiashu ถูกสร้างขึ้นบนพื้นที่สูง และเปิด ให้บริการเป็นมุมมองหลักของสวนทั้งหมด หาจาก ภูเขาฮุยสามารถมองเห็นฝั่งตรงข้าม และมองกลับมีภูเขาซิชานและเงาของเจดีย์ของ ดูน้ำพุ ripples ก่อนตา แทบเหมือนในภาพวาด แม้ว่าซิชานและภูเขาฮุยไม่ในสวน มุมมองไกลเกินกว่าที่ถ้าอยู่ในสวน เพียงสองครึ่งมู (ประมาณ 300 เมตรในพื้นที่) ของแผ่นดินแคบเป็นงานฉลองสำหรับรอบดวงตาที่มีชั้นหลังชั้นของทัศนียภาพไม่จบไม่สิ้นเนื่องจากแผนอย่างชัดเจน พิถีพิถันจ่ายให้ลักษณะของภูเขา หิน และบ่อ ตลอดจนการรักษารายละเอียดสถาปัตยกรรม ฉากงามได้ภายในทรงกลมจำกัด อะไรเป็นที่น่าสังเกตโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นของสวนภูเขาและสิ่งแวดล้อมไม้ ภูเขาหนัก และหนาแน่นและน้ำเน้น ด้วยอาคารกระจาย มีเต็มรับแบบสวนทางปัญญามาตั้งแต่ราชวงศ์ถังและราชวงศ์เพลง และดังนั้นจึง สมควรที่จะสามารถจัดเป็นสวนชั้นของหมิงและชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การ์เด้น Jichang ของอู๋ซีในมณฑลเจียงซูจังหวัดเป็นสวนที่อยู่อาศัยบนเนินเขาที่มีชื่อเสียงในภาคใต้ของจีนที่รู้จักกันดีสำหรับการทำงานที่พิถีพิถันในการก่อสร้างและรูปแบบศิลปะที่ไม่ซ้ำกัน การ์เด้น Jichang มีประวัติกว่า 400 ปีแรกที่ทำหน้าที่เป็นที่พำนักของราชวงศ์ฉินยาวรัฐมนตรีว่าการกระทรวงของคณะสงคราม Xuande ระยะเวลา (1506-1521 AD) ของราชวงศ์หมิง โดยปีที่ 19 ของระยะเวลาว่านหลี่ (1591 AD) ลูกหลานของฉินจินการออกแบบที่อยู่อาศัยเป็น Jichang การ์เด้นและสวนได้รับการออกแบบหลายครั้งนับตั้งแต่ สวนไม่เพียง แต่มีเสน่ห์ตามแบบฉบับของสวนของจีนตอนใต้และความสง่างามของธรรมชาติที่สร้างขึ้นใหม่ แต่ยังโดดเด่นด้วยการอุทธรณ์ที่ไม่ซ้ำกันที่มีการผสมลงไปในธรรมชาติอย่างชาญฉลาดและสร้างขึ้นกับเนินเขา. เดินเข้ามาในฝั่งตะวันตกของ Jichang สวนต้นไม้โบราณหุบเขาอันเงียบสงบและเสียงของน้ำพุให้หนึ่งภาพลวงตาของธรรมชาติในป่าและเนินเขาเทียมสามารถเห็นได้ทุกการขึ้นมากที่สุดเท่าที่สองในสามของพื้นที่ทั้งหมด ปลูกอยู่บนเนินเขาที่มีต้นไม้และพุ่มไม้และหุบเขาและลำห้วยวิ่งไปตามรูปร่างของภูเขา สปริงส์ที่นำเข้ามาจากการลดลง Huishan ภูเขาจากทุกระดับของเนินเขาร้องเพลงและทำให้เกิดเสียงติ้งในรูปแบบของฉาก 'เพลงห้วยกล่อง.' ในภาคตะวันออกของสวนอยู่บ่อรูปทรงแคบที่มีด้านยาวด้านเหนือและ ทางทิศใต้และด้านข้างแคบทางด้านทิศตะวันออกและทิศตะวันตก บ่อที่เกิดขึ้นมากที่สุดเท่าที่ 17% ของพื้นที่สวนรวมและเป็นที่เรียกว่าจินฮุยยี่ซึ่งหมายถึง 'ระลอกของ Pooled โบรเคด' น้ำจะถูกแบ่งออกเป็นสองพื้นที่ของภาคเหนือและทิศใต้ทำลายความน่าเบื่อโดยยืดยาวของน้ำ ตอนเหนือของบ่อมีสะพานแบนและปิดสะพานข้ามน้ำเพิ่มความน่าสนใจไปยังพื้นที่ที่น้ำไม่ให้ใหญ่ สุดท้าย 'หางน้ำถูกสร้างขึ้นตอนเหนือมากพรางโดยปิดสะพานน้ำให้ภาพลวงตาของการมีแหล่งที่มาโดยไม่มีที่สิ้นสุด แม้ว่า จำกัด ในขนาดฮุยจินยี่ยังคงเต็มไปด้วยภาพที่น่าสนใจและไม่ได้ดูเลยคับแคบกับริมแม่น้ำคดเคี้ยวและหลายระดับของพาร์ทิชันน้ำ. ในการเปรียบเทียบกับภูเขาและน้ำสถาปัตยกรรมดูเหมือนจะไม่ได้มาก ยกเว้นวัดไม่กี่ห้องโถงบรรพบุรุษและห้องใกล้ประตูทางเข้า, ศาลาไม่กี่อื่น ๆ แพลตฟอร์มอาคารและสะพานที่มีกระจายอยู่ทั่วบ่อ ปลาดูรั้วที่กลางส่วนบนฝั่งตะวันออกของบ่อยื่นลงไปในน้ำและจะกลายเป็นศูนย์ภาพของบ่อทั้งจากการที่มีมุมมองที่เต็มไปด้วยสวนส่วนตัวของราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงบนเนินเขาบน ฝั่งตะวันตกสามารถรับได้ ฮอลล์ Jiashu ทางตอนเหนือของสวนที่สร้างขึ้นบนพื้นที่สูงและเปิดให้บริการเป็นมุมมองหลักของสวนทั้งหมด มองขึ้นไปจากที่นั่นภูเขา Huishan สามารถเห็นได้บนฝั่งตรงข้ามและมองย้อนกลับไปมี Xishan ภูเขาและเงาของเจดีย์ของ ดูระลอกฤดูใบไม้ผลิก่อนที่ตาของมันแทบจะดูเหมือนว่าเดินในการวาดภาพ แม้ว่า Xishan และเทือกเขา Huishan ไม่ได้อยู่ในสวนมุมมองไกลเกินกว่าว่าถ้าพวกเขาอยู่ในสวน เพียงสองและครึ่ง mu (ประมาณ 300 ตารางเมตรในพื้นที่) ของที่ดินแคบเป็นงานฉลองสำหรับตาที่มีเป็นชั้นของทิวทัศน์โดยไม่มีที่สิ้นสุด. เพราะแผนการที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนด้วยความพิถีพิถันจ่ายให้กับรูปแบบของเนินเขา หินและบ่อเช่นเดียวกับการรักษารายละเอียดของสถาปัตยกรรมฉากของความงามที่ไม่ซ้ำกันได้รับการสร้างขึ้นภายในวง จำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นสิ่งที่น่าสังเกตก็คือภูเขาวิวสวนและสภาพแวดล้อมของป่าด้วยเนินเขาหนักและมีความหนาแน่นและน้ำให้ความสำคัญกับอาคารกระจายได้อย่างเต็มที่สืบทอดสไตล์สวนทางปัญญาตั้งแต่ราชวงศ์ถังและซ่งราชวงศ์จึงสมควรที่จะจัดอันดับให้เป็นสวนบนชั้น ของราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนาลังสวนของอู่ในจังหวัดมณฑลเจียงซู เป็นเนินเขา บ้านพักสวนที่มีชื่อเสียงในประเทศจีนใต้ รู้จักกันดีสำหรับงานพิถีพิถันในการก่อสร้างและรูปแบบศิลปะที่ไม่ซ้ำกัน สวนาลังมีประวัติศาสตร์กว่า 400 ปี เริ่มให้บริการเป็นที่พำนักของฉินเหยา รัฐมนตรีคณะกรรมการสงครามระยะเวลาซวนเต๋อ ( 1506-1521 โฆษณา ) แห่งราชวงศ์หมิงโดยปี 19 ยุควั่นลี่ ( 1 , 591 AD ) ลูกหลานของซินจินการออกแบบที่อยู่อาศัยในาลังสวนและสวนได้รับการออกแบบ หลายๆ ครั้ง นับตั้งแต่ สวนไม่เพียง แต่มีเสน่ห์ตามแบบฉบับของ สวนจีนตอนใต้และพระคุณอีกครั้งสร้างธรรมชาติ แต่ยังโดดเด่นด้วยเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ได้รับอย่างชาญฉลาดผสมในธรรมชาติและที่สร้างขึ้นจากภูเขา

เดินเข้าไปทางด้านตะวันตกของาลังสวน ต้นไม้โบราณ และหุบเขาอันเงียบสงบ เสียงสปริงให้ภาพลวงตาของธรรมชาติในป่าและเนินเขาเทียมสามารถเห็นได้ทุกที่ สละมากเป็นสองในสามของพื้นที่ทั้งหมด ปลูกบนเนินเขามีต้นไม้และพุ่มไม้และหุบเขาและเส้นทางวิ่งไปตามรูปร่างของเนินเขา สปริง LED จากภูเขาหล่น huishan ทุกระดับตั้งแต่ลาด ร้องเพลง และเสียงในรูปแบบของกล่องเพลงแบบฉาก ' '

ในภาคตะวันออกของสวนอยู่บ่อ แคบรูปกับด้านยาวในทิศเหนือและทิศใต้และด้านแคบ ด้านทิศตะวันออก และทิศตะวันตกบ่อจะขึ้นเป็น 17 % ของพื้นที่สวนทั้งหมด และเรียกว่า จิน ฮี อี ซึ่งหมายถึง " กระเพื่อมของพูที ' น้ำแบ่งเป็น 2 บริเวณ คือเหนือและใต้ ทำลายความน่าเบื่อโดยยืดยาวของน้ำ ทางตอนเหนือสุดของบ่อมีสะพานแบนและปิดสะพานข้ามน้ำ เพิ่มความน่าสนใจให้ไม่ใหญ่มากน้ำพื้นที่ ในที่สุด' น้ำ ' ถูกสร้างขึ้นที่ปลายหางมากเหนือ พรางตัวโดยปิดสะพาน น้ำให้ภาพลวงตาของการมีแหล่งที่มาโดยไม่สิ้นสุด แม้ว่าจำกัดขนาด จิน ฮี อี แต่เต็มไปด้วยความน่าสนใจ และไม่ได้ดูแคบและคดเคี้ยว riverbanks ของหลายระดับของน้ำ ฉากกั้นห้อง
ในการเปรียบเทียบกับภูเขาและน้ำสถาปัตยกรรมที่ไม่ได้ดูเหมือนจะมีมาก ยกเว้นบางวัด บรรพบุรุษ ห้องโถงและห้องใกล้ประตู อื่น ๆบางศาลา , แพลตฟอร์ม , อาคารและสะพานทั้งหมดจะกระจายอยู่รอบ ๆบ่อ ปลาดูรั้วที่ส่วนกลาง บนธนาคารตะวันออกของบ่อ protrudes เข้าไปในน้ำ และกลายเป็นศูนย์กลางการมองเห็นสระทั้งหมดจากที่มองเห็นสวนส่วนตัวของหมิงและราชวงศ์ชิงบนภูเขาในธนาคารตะวันตกสามารถรับ การ jiashu ฮอลล์ที่เหนือสวนที่สร้างขึ้นบนพื้นที่สูง และเปิดให้บริการเป็นมุมมองหลักของสวนทั้งหมด เงยหน้าขึ้นมองจากตรงนั้น ภูเขา huishan สามารถมองเห็นด้านตรงข้ามแล้วมองกลับมา มีภูเขาและเงาของ Xishan ของเจดีย์ ดูฤดูใบไม้ผลิระลอกก่อนที่สายตามันแทบจะเหมือนเดินในจิตรกรรม แม้ว่าไม่ได้อยู่ใน huishan Xishan ภูเขาและสวน วิวไกลเกินว่าถ้าพวกเขาอยู่ในสวนเพียงสองและครึ่งหมู่ ( ประมาณ 300 ตารางเมตรในพื้นที่ของที่ดินแคบเป็นงานฉลองสำหรับตาชั้นแล้วชั้นเล่าฉากโดยไม่จบ

เพราะของมันชัดเจนแผน ด้วยความพิถีพิถันใส่ใจกับลักษณะของเนินหิน และบ่อเลี้ยง ตลอดจนการรักษารายละเอียด สถาปัตยกรรม , ฉากงดงามได้รับการสร้างขึ้นในพื้นที่ที่ จำกัดอะไรคือโดยเฉพาะอย่างยิ่ง น่าสังเกตว่าสภาพแวดล้อมของภูเขาและสวนป่า ภูเขาและน้ำ หนักและแน่น เน้นกระจายกับอาคารได้อย่างเต็มที่ได้รับการถ่ายทอดสไตล์สวนปัญญา ตั้งแต่ราชวงศ์ถัง และเพลง และราชวงศ์ จึงสมควรที่จะได้รับคะแนนเป็นเกรดสวนของหมิงและราชวงศ์ชิง .