about to pass a passel the guy shot

about to pass a passel the guy shot by us without warning and howled and tooted his horn and flashed the tail lights for challenge. We took off after him like a big bird. "Now wait," laughed Dean, "I'm going to tease that sonofabitch for a dozen miles or so. Watch." He let the Buick go way ahead and then accelerated and caught up with it most impolitely. Mad Buick went out of his mind; he gunned up to a hundred. We had a chance to see who he was. He seemed to be some kind of Chicago hipster traveling with a woman old enough to be-and probably actually was-his mother. God knows if she was complaining, but he raced. His hair was dark and wild, an Italian from old Chi; he wore a sports shirt. Maybe there was an idea in his mind that we were a new gang from LA invading Chicago, maybe some of Mickey Cohen's men, because the limousine looked every bit the part and the license plates were California. Mainly it was just road kicks. He took terrible chances to stay ahead of us; he passed cars on curves and barely got back in line as a truck wobbled into view and loomed up huge. Eighty miles of Iowa we unreeled in this fashion, and the race was so interesting that I had no opportunity to be frightened. Then the mad guy gave up, pulled up at a gas station, probably on orders from the old lady, and as we roared by he waved gleefully. On we sped, Dean barechested, I with my feet on the dashboard, and the college boys sleeping in the back. We stopped to eat breakfast at a diner run by a white-haired lady who gave us extra-large portions of potatoes as church-bells rang in the nearby town. Then off again.
"Dean, don't drive so fast in the daytime."
"Don't worry, man, I know what I'm doing." I began to flinch. Dean came up on lines of cars like the Angel of Terror. He almost rammed them along as he looked for an opening. He teased their bumpers, he eased and pushed and craned around to see the curve, then the huge car leaped to his touch and passed, and always by a hair we made it back to our side as other lines filed by in the opposite direction and I shuddered. I couldn't take it any more. It is only seldom that you find a long Nebraskan straightaway in Iowa, and when we finally hit one Dean made his usual no and I saw flashing by outside several scenes that I remembered from 1947-a long stretch where Eddie and I had been stranded two hours. All that old road of the past unreeling dizzily as if the cup of life had been overturned and everything gone mad. My eyes ached in nightmare day.
"Ah hell, Dean, I'm going in the back seat, I can't stand it any more, I can't look."
"Hee-hee-hee!" tittered Dean and he passed a car on a narrow bridge and swerved in dust and roared on. I jumped in the back seat and curled up to sleep. One of the boys jumped in front for the fun. Great horrors that we were going to crash this very morning took hold of me and I got down on the floor and closed my eyes and tried to go to sleep. As a seaman I used to think of the waves rushing beneath the shell of the ship and the bottomless deeps there under-now I could feel the road some twenty inches beneath me, unfurling and flying and hissing at incredible speeds across the groaning continent with that mad Ahab at the wheel. When I closed my eyes all I could see was the road unwinding into me. When I opened them I saw flashing shadows of trees vibrating on the floor of the car. There

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับการที่จะผ่าน passel คนยิงโดยเราโดยไม่มีการเตือนและ howled และ tooted ฮอร์นของเขาและประกายไฟท้ายสำหรับความท้าทาย เราเอาออกหลังจากเขาเหมือนนกขนาดใหญ่ "ตอนนี้รอ" หัวเราะคณบดี "ฉันจะแซว sonofabitch ว่าสำหรับโหลไมล์หรือดังนั้น. ดู." เขาให้บูอิคไปทางข้างหน้าแล้วเร่งและติดกับมันมากที่สุดไม่สุภาพ บูอิคบ้าออกไปจากใจของเขาเขายิงได้ถึงร้อย เรามีโอกาสที่จะเห็นว่าเขาเป็นใคร เขาดูเหมือนจะเป็นชนิดบางส่วนของชิคาโก Hipster เดินทางไปพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งที่อายุมากพอที่จะเป็นและอาจจะจริงของเขาคือแม่ พระเจ้ารู้ว่าเธอก็บ่น แต่เขาวิ่ง ผมของเขาเป็นสีเข้มและป่า italian จากไคเก่าเขาสวมเสื้อกีฬา อาจจะมีความคิดในใจของเขาว่าเราเป็นแก๊งใหม่จากลาบุกรุก chicago,บางทีบางคน mickey โคเฮนเพราะรถลีมูซีนมองทุกบิตส่วนและแผ่นป้ายทะเบียนเป็นแคลิฟอร์เนีย ส่วนใหญ่มันเป็นเพียงแค่ถนนเตะ เขาเอาโอกาสที่น่ากลัวที่จะอยู่ข้างหน้าของเราที่เขาเดินผ่านรถบนเส้นโค้งและแทบจะไม่ได้กลับมาอยู่ในสายเป็นรถบรรทุกส่ายในมุมมองและปรากฏขึ้นมาก แปดสิบไมล์ของ iowa เรา unreeled ในแฟชั่นนี้และการแข่งขันเป็นที่น่าสนใจเพื่อที่ฉันมีโอกาสที่จะต้องกลัวไม่มี แล้วคนบ้าให้ขึ้น, ดึงขึ้นที่สถานีบริการน้ำมันอาจจะรับคำสั่งจากหญิงชราและในขณะที่เราคำรามโดยเขาโบกมือสำราญ เมื่อเราเร่งคณบดี barechested ผมด้วยเท้าของฉันบนแผงควบคุมและเด็กชายวิทยาลัยนอนหลับอยู่ด้านหลังเราหยุดที่จะกินอาหารเช้าที่ร้านอาหารที่ดำเนินการโดยผู้หญิงผมสีขาวที่ทำให้เราส่วนใหญ่พิเศษของมันฝรั่งเป็นคริสตจักรเบลดังที่อยู่ในเมืองใกล้เคียง แล้วปิดอีกครั้ง.
"คณบดีไม่ขับอย่างรวดเร็วในเวลากลางวัน."
"ไม่ต้องกังวลคนฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำ." ฉันเริ่มสะดุ้ง คณบดีขึ้นมาในสายของรถยนต์เหมือนนางฟ้าของความหวาดกลัว เขาเกือบจะกระแทกพวกเขาพร้อมในขณะที่เขามองสำหรับการเปิดเขาแกล้งให้กันชนเขาผ่อนคลายลงและผลักดันและ craned รอบ ๆ เพื่อดูโค้งแล้วรถขนาดใหญ่ก็ดิ้นไปสัมผัสของเขาและผ่านไปและเสมอโดยผมที่เราทำมันกลับไปที่ด้านข้างของเราเป็นเส้นอื่น ๆ ยื่นไปในทิศทางตรงข้ามและ ฉันสั่น ฉันไม่สามารถใช้มันอีกต่อไป มันก็เป็นเพียงไม่ค่อยที่คุณพบทันที Nebraskan ยาวในไอโอวาและเมื่อในที่สุดเราก็ตีหนึ่งคณบดีทำตามปกติของเขาและผมเห็นกระพริบหลายฉากภายนอกที่ผมจำได้จากปี 1947 ที่ยืดยาว eddie และฉันได้รับการติดสองชั่วโมง ที่ถนนสายเก่าที่ผ่านมา unreeling หวิวราวกับว่าถ้วยของชีวิตที่ได้รับการพลิกคว่ำและทุกอย่างหายไปบ้า ตาของฉันปวดในวันที่ฝันร้าย.
"อานรกคณบดีฉันจะอยู่ที่เบาะหลังฉันไม่สามารถยืนได้อีกต่อไปฉันไม่สามารถดู. "
" ฮีฮีฮี "tittered คณบดีและที่เขาเดินผ่านรถบนสะพานแคบและเลี้ยวในฝุ่นละอองและคำรามบน i. เพิ่มขึ้นในเบาะหลัง และขดตัวนอน. เด็กชายคนหนึ่งกระโดดลงมาด้านหน้าเพื่อความสนุกสนาน. ความน่าสะพรึงกลัวที่ดีที่เราจะผิดพลาดมากในเช้าวันนี้เอาถือของฉันและฉันได้ลงบนพื้นและปิดตาของฉันและพยายามที่จะไปนอนเป็นลูกเรือที่ฉันเคยคิดว่าของคลื่นวิ่งภายใต้เปลือกของเรือและลึกลึกมีภายใต้ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าถนนบางยี่สิบนิ้วใต้ฉัน unfurling และการบินและการเปล่งเสียงดังกล่าวด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อข้ามทวีปส่งเสียงพึมพัมกับที่ อาหับบ้าที่ล้อ เมื่อฉันปิดตาของฉันทั้งหมดที่ฉันจะได้เห็นเป็นถนนในการคลี่คลายฉันเมื่อฉันเปิดให้ฉันเห็นเงาของต้นไม้กระพริบสั่นอยู่บนพื้นของรถ ที่นั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับผ่าน passel เป็น คนยิงเราโดยไม่ต้องเตือน และเห่าหอน tooted ฮอร์นของเขา และถ่ายไฟท้ายสำหรับความท้าทาย เราเอาออกหลังจากเขาเช่นนกใหญ่ "ตอนนี้รอ หัวเราะคณบดี "ฉันจะหยอกล้อนั้น sonofabitch สำหรับไมล์โหล ชม" แล้วเขาให้ Buick ทางก็เร่ง และจมกับมันมากที่สุด impolitely Buick บ้าออกจากจิตใจของเขา เขา gunned ถึงร้อย เรามีโอกาสที่จะเห็นใครเขา เขาดูเหมือนจะ บางชนิดอ่อนชิคาโกเดินกับผู้หญิงเก่าพอจะ- และอาจจะถูกพระแม่ พระเจ้ารู้ถ้าเธอถูกบ่น แต่เขา raced ผมของเขาเป็นสีเข้ม และ ป่า ภาษาอิตาลีจากชีเก่า เขาสวมเสื้อกีฬา บางทีมีความคิดในจิตใจของเขาว่า เรามีแก๊งใหม่จากชิคาโก บุกรุก บางทีบางคนมิกกี้โคเฮน เนื่องจากรถมองดู ทุกบิตส่วน และแผ่นลิขสิทธิ์แคลิฟอร์เนีย ส่วนใหญ่เป็นเพียงถนนเตะ เขาได้โอกาสแย่พักก่อนเรา เขาผ่านรถในโค้ง และแทบไม่ได้กลับไปในบรรทัด wobbled ในรถบรรทุก และ loomed ขึ้นมาก ไมล์แปดของเรา unreeled ในนี้ รัฐไอโอวา และการแข่งขันน่าสนใจดังนั้นที่มีโอกาสไม่ต้องกลัว แล้ว คนบ้าได้ ดึงค่าที่สถานีแก๊ส คงใบสั่งจากหญิง และเป็นเรา roared โดย เขา waved ความยินดี ในเรา sped, Dean barechested ฉันกับเท้าของฉันบนแดชบอร์ด และโรงเรียนชายนอนในด้านหลัง เราหยุดการรับประทานอาหารเช้าที่ diner โดยเลดี้ไวท์ haired ให้เราพิเศษบางส่วนของมันเป็นระฆังโบสถ์รังในเมืองใกล้เคียง แล้ว ปิดอีก
"คณบดี ไม่ขับอย่างรวดเร็วในเวลากลางวัน"
"ไม่ต้อง กังวล คน ฉันรู้ว่าฉันทำ" ฉันเริ่ม flinch คณบดีมาค่าบนบรรทัดของรถยนต์เช่นเทวดาร้าย เขาเกือบ rammed พวกเขาตามเขามองหาการเปิด เขา teased กันชนของพวกเขา เขาบรรเทา และการผลักดัน และ craned รอบ ๆ ให้ดูโค้ง leaped สัมผัสของเขา และส่งผ่านรถใหญ่ แล้วเสมอ โดยผม เราทำให้มันกลับไปยังด้านข้างของเรายื่นรายการอื่น ๆ ในทิศทางตรงกันข้าม และฉัน shuddered ฉันไม่สามารถใช้มันต่อไป จึงเป็นเพียงบทบาทที่คุณค้นหาทันทีในระยะยาว Nebraskan ในรัฐไอโอวา และเมื่อเราสุดท้ายตี หนึ่งคณบดีทำเขาปกติไม่ และเห็นกะพริบตามฉากต่าง ๆ อยู่นอกที่ฉันจดจำจาก 1947 ที่ยาวเหยียดที่เอ็ดดี้และมีการควั่น 2 ชั่วโมง ถนนที่เดิมของที่ผ่านมา unreeling dizzily ถ้ามีแล้ว overturned ถ้วยของชีวิต และทุกอย่างไปบ้า ตา ached ในฝันร้ายวัน
" Ah นรก คณบดี ฉันไปในเบาะหลัง ไม่สามารถยืนได้ต่อไป ฉันไม่สามารถดู"
"สังฮี้ฮี้" tittered คณบดี และเขาผ่านรถบนสะพานแคบ และคนในฝุ่น และ roared ในการ ฉันไปในนั่งหลัง และโค้งขึ้นไปนอน เด็กผู้ชายอย่างใดอย่างหนึ่งไปในที่เที่ยว ความน่ากลัวมากที่เราจะชนเช้านี้มากเอาถือของฉัน และฉันได้ลงบนพื้น และปิดตา และพยายามไปนอน เป็นแบบซีแมน เคยคิดของคลื่นที่วิ่งใต้เปลือกเรือและ deeps bottomless มีน้อยตอนนี้ผมรู้สึกถึงถนนบางยี่สิบนิ้วใต้ฉัน unfurling และการเดินทาง และมีที่ความเร็วเหลือเชื่อข้ามทวีป groaning ด้วยว่าพระองค์บ้าที่ล้อ เมื่อฉันปิดตาทั้งหมดสามารถ ดูได้อยู่ผ่อนคลายเป็นผม เมื่อเปิดให้ ผมเห็นเงากะพริบของการสั่นสะเทือนบนพื้นรถ มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับการส่งผ่านโน่นแน่ะคนที่ยิงโดยเราไม่มีและส่งเสียงหอนเตือนและ tooted เขาและพุ่งเข้าใส่ไฟท้ายเพื่อความท้าทาย. เราได้หลังจากเขาเหมือนนกขนาดใหญ่ "ตอนนี้รอ"หัวเราะคณบดี"ผมจะล้อ sonofabitch ว่าสำหรับที่สิบสองไมล์หรือกว่านั้น รับชม."ปล่อยให้เขาไม่ชอบให้ไปตามทางไปข้างหน้าแล้วเร่งตัวสูงขึ้นและถูกจับได้พร้อมด้วยมันเหน่งมากที่สุด วอลเตอร์บ้าออกไปจากใจของเขาเขาเหตุการณ์ได้ถึงร้อย เราได้มีโอกาสที่จะได้เห็นเขาเป็นใคร เขาก็ดูเหมือนจะเป็นบางส่วนของ Hipster ประกอบด้วยค่ายชิคาโกเดินทางกับผู้หญิงที่อายุมากพอที่จะ - และอาจจะจริงๆแล้วแม่ของเขา พระเจ้ารู้ว่าถ้าเธอเป็นโรคแต่เขาก็วิ่งไป ผมของเขาก็เป็นสีเข้มและป่าอิตาเลียนจาก Chi เก่าเขาสวมเสื้อกีฬา บางทีอาจมีความคิดที่อยู่ในใจของเขาว่าเราเป็นคนใหม่จาก La การบุกเข้าไปในเมืองชิคาโกบางที Mickey เฮนบางอย่างของคนเพราะรถลีมูซีนที่มองไปทุกส่วนและแผ่นความร้อนที่มีการใช้งาน, California ส่วนใหญ่เป็นเพียงลูกเตะถนน เขาก็เป็นโอกาสอันน่าสยดสยองเพื่อการเข้าพักไปข้างหน้าของเราเขาก็เดินผ่านรถบนเส้นโค้งและแทบจะไม่ได้กลับเข้าไปในสายเป็นรถกระบะคันหนึ่ง wobbled เข้าสู่วิวทิวทัศน์และอะไรได้ขนาดใหญ่ ร้อยแปดสิบไมล์ของไอโอวาเรา unreeled ในแฟชั่นแห่งนี้และการแข่งขันก็จะน่าสนใจที่ว่าผมไม่มีโอกาสที่จะได้ดูน่าตกใจ แล้วคนที่บ้าก็ดึงขึ้นที่สถานีบริการน้ำมันที่อาจเป็นในการสั่งซื้ออื่นๆได้จากหญิงชราที่และการที่เราส่งเสียงดังกึกก้องโดยเขาโบกมืออย่างปลื้มปีติ บนเราเร่ง barechested คณบดีผมพร้อมด้วยเท้าของฉันบนแผงหน้าปัดที่วิทยาลัยและเด็กผู้ชายที่นอนอยู่ทางด้านหลังได้เราจะหยุดเพื่อรับประทานอาหารเช้าที่ร้านอาหารที่ดำเนินการโดยเลดี้สีขาว - ผมแดงซึ่งที่ให้เราเป็นพิเศษส่วนขนาดใหญ่ของมันฝรั่งและโบสถ์ - เสียงระฆังดังก้องอยู่ในเมืองที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง จากนั้นให้ปิดอีกครั้ง.
",คณบดี,ไม่ขับรถเร็วมากในเวลากลางวันที่"
"ไม่ต้องกังวลว่าชายคนที่ผมรู้ว่าผมทำอะไรอยู่"ผมเริ่มที่จะสะดุ้ง Dean ขึ้นมาบนสายของรถยนต์นั่งส่วนบุคคลเหมือนกับทูตของความสยดสยอง เขาเกือบจะเป็นไปตามทีจากนั้นก็กระทุ้งให้เขามองไปที่การเปิดเขาล้อกันชนหน้าเขาเริ่มคลี่คลายและผลักและชะเง้อมองโดยรอบเพื่อดูความโค้งมนที่จอดรถที่มีขนาดใหญ่แล้วกระโดดลงไปในและผ่านไปแล้วโดยทุกครั้งที่ผมเราก็กลับไปที่ด้านข้างของเราเป็นสายอื่นๆยื่นฟ้องในทิศทางตรงข้ามกับที่และผมสั่นไปทั้งตัว ฉันไม่สามารถใช้ได้มากขึ้น มันเป็นเพียงน้อยมากที่คุณจะพบ< B >คะแนน nebraskan ยาวนานในไอโอวาและเมื่อเราสุดท้ายตีหนึ่งคณบดีทำให้ตามปกติไม่มีของเขาและเราเห็นกะพริบโดยทางด้านนอกหลายฉากที่ผมจำได้จากมา 1947 - ทอดตัวยาวที่เอ็ดดี้และผมได้ตีเกลียวสองชั่วโมง. ถนนสายเก่าแก่ที่ทั้งหมดของ unreeling ที่ผ่านมาตาลายและหากถ้วยรางวัลแห่งชีวิตได้รับการพลิกคว่ำและทุกสิ่งทุกอย่างเสียสติไป ในสายตาของฉันปวดคณบดีฝันร้ายวัน.
"อานรกผมจะอยู่ในที่นั่งด้านหลังฉันไม่สามารถทนได้อีกผมไม่ได้มอง"
"ฮิ...ฮิ...ฮิ...!" tittered คณบดีและเขาก็เดินผ่านรถบนเบี่ยงเฉไปข้างๆเล็กน้อยและสะพานแคบๆในฝุ่นและส่งเสียงดังกึกก้องใน ผมกระโดดในที่นั่งด้านหลังและม้วนตัวขึ้นไปนอน เป็นหนึ่งในคนที่กระโดดลงในทางด้านหน้าเพื่อความสนุกสนานได้ ความเลวร้ายที่ดีเยี่ยมที่เรากำลังจะชนตอนเช้าเป็นอย่างมากแห่งนี้ก็จับของฉันและฉันก็ลงบนพื้นและหลับตาลงของฉันและพยายามจะไปนอนเป็นลูกเรือคนหนึ่งผมก็เคยคิดว่าของที่ฉูดคลื่นใต้เปลือกของเรือและที่ซึ่งไม่มีก้นลึกใต้ - ในตอนนี้ผมรู้สึกได้ที่ถนนบางยี่สิบนิ้วใต้ตัวผม,สลอนเรื่อยและบินได้และที่ไม่น่าเชื่อเลยหรือไงที่ความเร็วในทวีปส่งเสียงร้องครวญครางด้วยว่าบ้าอาหับที่ล้อ. เมื่อผมหลับตาของผมทั้งหมดผมก็ไม่เห็นจะมีถนนเพลิดเพลินใจเข้ากับฉันเมื่อฉันเปิดให้บริการให้ผมเห็นเงากะพริบของต้นไม้สั่นบนชั้นที่ของรถที่ มี