A young man leaves his boardinghous

A young man leaves his boardinghouse room on an uncomfortably hot summer’s day in St. Petersburg. As he descends the steps, he is overcome with a dread of meeting his landlady, who lives on the floor below. He owes her several months’ rent and recoils at the thought of having to make excuses to her. The narrator states that this young man “had fallen into a state of nervous depression akin to hypochondria” and so avoids contact with other people. As he leaves the boardinghouse, the young man turns his thoughts to an extreme, though unspecified, act that he is thinking about committing. He considers himself incapable of the act—if he lacks the stomach even to face his landlady, it seems impossible that he would ever go through with the deed that he now mulls. The narrator identifies the young man as the protagonist (“our hero”) and describes him as tall and handsome, with “dark auburn hair and fine dark eyes.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชายหนุ่มคนหนึ่งออกจากห้องหอพักของเขาในวันฤดูร้อนไม่สบายในเซนต์ ปีเตอร์สเบิร์ก ในขณะที่เขาลงไปตามขั้นตอนที่เขาจะเอาชนะด้วยความกลัวของการประชุมเจ้าของของเขาที่อาศัยอยู่บนพื้นด้านล่าง เขาเป็นหนี้ค่าเช่าเป็นเวลาหลายเดือนของเธอและหันกลับมาที่ความคิดของการมีที่จะทำให้ข้อแก้ตัวให้กับเธอเล่าว่าชายหนุ่มคนนี้ "ได้ตกอยู่ในสภาพของภาวะซึมเศร้าประสาทคล้ายกับอันตรธาน" และเพื่อหลีกเลี่ยงการติดต่อกับคนอื่น ๆ ในขณะที่เขาเดินออกจากหอพักชายหนุ่มจะเปลี่ยนความคิดของเขาไปมาก แต่ไม่ได้ระบุการกระทำว่าเขาจะคิดเกี่ยวกับการกระทำ เขาคิดว่าตัวเองไม่สามารถกระทำหากเขาขาดท้องแม้จะเผชิญเจ้าของของเขาดูเหมือนว่าเป็นไปไม่ได้ว่าเขาจะเคยผ่านไปกับการกระทำว่าตอนนี้เขา mulls บรรยายระบุชายหนุ่มคนนั้นเป็นตัวชูโรง ("พระเอกของเรา") และอธิบายว่าเ​​ขาเป็นสูงและหล่อด้วย "ผมสีน้ำตาลแดงเข้มและดวงตาสีเข้มดี."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายหนุ่มออกจากห้องพักบอร์ดดิ้งเฮาส์ในวันฤดูร้อนร้อน uncomfortably ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เป็นขั้นตอนทอดเขา เขาจะเอาชนะ ด้วยกลัวของเจ้าของเขา อยู่ชั้นล่างห้องประชุม ท่านค้างชำระค่าเช่าหลายเดือนของเธอ และหันกลับมาที่คิดว่าต้องทำให้เข้าไปจัดการกับเธอ ผู้ระบุว่า หนุ่มคนนี้ "ได้ตกลงเป็นซึมเศร้าประสาทเหมือนกับ hypochondria" และหลีกเลี่ยงการติดต่อกับผู้อื่นดังนั้น ขณะที่เขาออกจากบอร์ดดิ้งเฮาส์ ชายหนุ่มเปิดความคิดของเขาต้องการมาก unspecified แต่ จะคิดยอมรับ เขาพิจารณาตัวเองหมันการกระทำ — ถ้าเขาขาดท้องแม้จะเผชิญเขาเจ้าของ มันดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ว่า เขาจะเคยผ่านกับหนังสือที่ตอนนี้ mulls ผู้ระบุหนุ่มเป็นตัวเอก ("พระเอกของเรา") และอธิบายเขาสูง และหล่อ "กระทาผมดำและมืดตาดี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนหนุ่มที่ออกจากห้อง boardinghouse ของเขาในวันไม่สบายช่วงฤดูร้อนที่ร้อนแรงใน St . Petersburg เขาทอดลงมาตามขั้นตอนแล้วเขาก็มาด้วยความกลัวของที่ประชุมเจ้าของบ้านของเขาที่มีชีวิตอยู่ในชั้นที่ด้านล่าง เขาก็เป็นหนี้ของเธอเช่า'หลายเดือนและ recoils ที่คิดว่าจะต้องทำการออกตัวกับเธอผู้บรรยายที่รัฐที่ชายหนุ่มผู้นี้"ได้ตกลงไปในที่ของรัฐประหม่าคล้ายคลึงกับพายุดีเปรสชันแทรกแซง"และเพื่อป้องกันไม่ให้สัมผัสกับผู้อื่น เขาเป็นใบ boardinghouse คนหนุ่มที่จะเปิดความคิดของเขาสุดยอดที่แม้ไม่สามารถระบุการกระทำที่เขามีความคิดเกี่ยวกับกระทำ เขาเห็นว่าเขาไม่สามารถกระทำการได้ - ถ้าเขาไม่มีความอดทนที่จะต้องเผชิญกับเจ้าของบ้านของเขามันดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไปพร้อมด้วยการกระทำที่เคยมีมาว่าตอนนี้เขา. ผู้บรรยายที่ระบุว่าคนหนุ่มที่เป็นตัวละครเอก("ฮีโร่ของเรา")และจะอธิบายถึงเขาเป็นทรงสูงและสวยด้วย"ผม Auburn สีเข้มและตาสีเข้มชั้นดี"