As Fleischaker & Goodwin (2009) hav

As Fleischaker & Goodwin (2009) have observed, the
closer to real life an effectiveness study becomes, the less it
offers in confidence of efficacy. The findings from this feasibility
study suggest that a pragmatic study of the clinical
effectiveness of disorder-specific interventions for bipolar
disorder needs to address the issue of patient choice to
engage in therapy. Attention to the timing of therapy is
needed whereby therapy maybe more effective to instigate
when the patient is not in a current mood episode. It may
also mean that any disorder-specific psychosocial intervention
needs to be integrated into the model of service delivery,
not an adjunct delivered in parallel. An integrated team
approach that utilizes a structured disorder-specific psychosocial
intervention with proven efficacy in acute and maintenance
stages of the disorder, e.g. interpersonal social
rhythm therapy (Frank et al. 2005), may be more effective
for this group of patients. An integrated approach that
provides an integrated pharmacological and psychosocial
treatment would potentially promote patient willingness to
engage in therapy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็น Fleischaker & กูดวิน (2009) ได้สังเกตเห็นความ
ใกล้ชิดกับชีวิตจริงการศึกษาประสิทธิผลจะกลายเป็นน้อยก็
มีความเชื่อมั่นในประสิทธิภาพ ผลการศึกษาความเป็นไปได้จากนี้
การศึกษาชี้ให้เห็นว่าการศึกษาในทางปฏิบัติของทางคลินิก
ประสิทธิผลของการแทรกแซงความผิดปกติที่เฉพาะเจาะจงสำหรับสองขั้ว
ความผิดปกติของความต้องการที่จะแก้ไขปัญหาของทางเลือกของผู้ป่วยที่จะ
มีส่วนร่วมในการบำบัด ให้ความสนใจกับระยะเวลาของการรักษาที่มี
ความจำเป็นโดยการบำบัดอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นที่จะก่อให้เกิดการ
เมื่อผู้ป่วยไม่ได้อยู่ในฉากอารมณ์ปัจจุบัน มันอาจจะ
ยังหมายความว่าความผิดปกติทางจิตสังคมที่เฉพาะเจาะจงการแทรกแซงใด ๆ
จะต้องมีการรวมเข้ากับรูปแบบของการให้บริการที่
ไม่ได้เป็นผู้ช่วยจัดส่งในแบบคู่ขนาน ทีมบูรณาการ
วิธีการที่ใช้เป็นโรคเฉพาะทางจิตสังคมที่มีโครงสร้าง
การแทรกแซงด้วยการรับรู้ความสามารถในการพิสูจน์เฉียบพลันและการบำรุงรักษา
ขั้นตอนของความผิดปกติเช่นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสังคม
บำบัดจังหวะ (แฟรงก์ et al. 2005) อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น
สำหรับผู้ป่วยกลุ่มนี้ แนวทางบูรณาการที่
ให้ทางเภสัชวิทยาและด้านจิตสังคมแบบบูรณาการ
การรักษาอาจจะส่งเสริมความตั้งใจของผู้ป่วยที่จะ
มีส่วนร่วมในการบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็น fleischaker & กู๊ดวิน ( 2009 ) ได้สังเกตเห็นแล้วใกล้จริงชีวิตประสิทธิผลการศึกษากลายเป็น น้อยมันมีความมั่นใจในตนเอง . จากผลการศึกษานี้การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการศึกษาปฏิบัติในคลินิกประสิทธิผลของการแทรกแซงที่เฉพาะเจาะจงสำหรับโรคไบโพลาร์โรคที่ต้องแก้ไขปัญหาของการเลือกผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการรักษา ให้ความสนใจกับระยะเวลาของการรักษา คือซึ่งอาจจะต้องบำบัดมีประสิทธิภาพ ยุเมื่อผู้ป่วยไม่ได้อยู่ในตอนที่อารมณ์ปัจจุบัน มันอาจหมายถึงความผิดปกติทางจิตสังคมที่เฉพาะเจาะจง การแทรกแซงต้องรวมอยู่ในรูปแบบของการส่งมอบบริการไม่ช่วยส่งในแบบขนาน ทีมรวมวิธีการที่ใช้โครงสร้างความผิดปกติเฉพาะด้านจิตสังคมการแทรกแซงด้วยการพิสูจน์ประสิทธิภาพในการบำรุงรักษาระยะของโรค เช่น บุคคล สังคมจังหวะการรักษา ( Frank et al . 2005 ) อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับผู้ป่วยกลุ่มนี้ . แบบบูรณาการที่มีฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาและบูรณาการด้านจิตสังคมการรักษาอาจจะส่งเสริมและผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการรักษา