6. Effect of ozone treatments on qu

6. Effect of ozone treatments on quality parameters of stored
products
Ozone treatments may affect various quality parameters of the
durable commodities. The effects of ozone treatment on the quality
and physiology of the commodities mainly depends on ozone
doses, exposure time and environmental conditions such as treatment
medium and temperature. There are suggested applications
of ozone in the food industry such as food surface hygiene, sanitation
of food plant equipment, reuse of waste water, and lowering
biological oxygen demand (BOD) and chemical oxygen demand
(COD) of food plant waste (Liangji, 1999). However, ozone is not
always beneficial and in some cases may promote oxidation-based
degradation of chemical constituents present in the grains. The use
of gaseous ozone at high concentrations for a long exposure time
may result in surface oxidation, discoloration or development of
undesirable odors in the commodities. Mendez et al. (2003) studied
the effect of ozone on grain quality resulting from long-term
exposure to high ozone concentrations and observed that the
husk of the rice after exposed 50 ppm ozone concentration for 30
days became darker brown than that in the control treatments and
also had a smell of vinegar. However, both the acidic odor and
brown discoloration were removed during the milling process,
which removed the husk, aleurone, pericarp, and seed coat. In the
same study, treatment of grains with 50 ppm ozone for 30 d had no
detrimental effect on popping volume of popcorn, fatty acid and
amino acid composition of soybean, wheat, and maize, milling
characteristics of wheat and maize, baking characteristics of wheat,
and stickiness of rice. Desvignes et al. (2008) reported ozone
treatment (10 g/kg) of common wheat grains with a new patented
process (Oxygreens) used before milling resulted in significantly
reduction (by 10e20%) in the required energy at breaking stage,
while total flour yield was unchanged. A proprietary process reported
by Dubois et al. (2006), that was based on treating wheat
prior to milling with ozone at an initial concentration of approximately
40,000 ppmv until 12 g O3/kg wheat, showed no significant
difference in grain vitamin, ferulic acid, protein, carbohydrate,
enzyme activity and lipid content as compared with untreated
wheat. Based on these results, the effects of ozone on qualitative
characteristics of grains should be considered as marginal.
Oxidation of amino acids by ozone can change the nutritional
and metabolic value of grain. Richard and Brener (1984) showed
that in aqueous solutions, amino acids readily oxidized by ozone
are those containing an eSH group, followed by tryptophan, tyrosine,
and histidine. However, Mendez et al. (2003) reported that
ozone treatment for 30 d at 50 ppm did not change the amino acid
contents of hard and soft wheat, soybean, and maize, which suggests
that ozone is unlikely to penetrate into the kernels. Fatty acids
in durable crops can be also oxidized by ozone, which may affect
their nutritional and metabolic value. Prudente and King (2002)
reported insignificant changes to the fatty acid profile of ozonated
corn. Lower ozone concentrations (0.05e5 ppm) do not
induce lipid oxidation in food grains. Similarly Chen et al. (2014)
studied the effect of ozone treatment at 6.0 mg/L for 30 min on
nutritional value of peanuts and observed no significant differences
in the polyphenols, resveratrol, acid value (AV), and peroxide value
(PV) between ozone treated and untreated samples. However,
when peanuts are treated with high concentration ozone for a long
time, the fatty acid is oxidized rapidly, and the AV and PV would
increase (Byun et al., 1997). Ozone treatment up to 18 ppm for 8 h
caused significant changes in fatty acid composition, lipid oxidation,
and destruction of barbaloin and natural pigments of aloe
powders (Aloe arborescence and Aloe vera) (Byun et al., 1997).
Several studies indicated that ozonation have negative or positive
effect on germination of the seeds, depending on the
conditions, the ozone concentration and the exposure time of
ozone treatment (Mason et al., 1997; Allen et al., 2003; Wu et al.,
2006; Violleau et al., 2007). Allen et al. (2003) tested the effect of
gaseous ozone at different concentrations on the germination of
barley grain and observed that ozone doses lower than 0.98 mg/g of
grain/min showed no effect on barley germination even after
45 min of ozonation. Wu et al. (2006) reported that ozone treatments
at doses of 0.016, 0.065, 0.16 and 0.33 mg/g of wheat/min
had no effect on wheat germination even after 60 min of ozonation.
In the same study, germination of wheat kernels was almost unaffected
by ozonation at dose of 0.98 mg/g of wheat/min lasting up
to 15 min. However, 20 and 30 min of ozonation reduced the
germination capability to 85.4% and 80%, respectively. Similarly,
Violleau et al. (2007) also observed that corn seeds treated by ozone
at dose of 20 g/m3 ozone for 6.8 and 20.5 min had a positive effect
on germination and roots growth. Treating seeds with ozone has
been shown to promote germination rate and biomass dry matter
of several species such as barley, corn, beans etc. (Yvin and Coste,
1995). What has not been explored is the effect of oxygen that is
present during ozonation on seed germination. Oxygen had also a
positive effect on corn seed germination rate and given that “oxygen
nests” are likely to exist during ozone application (through the
feeding gas technique), germination (and probably its insecticidal
effect) can be affected, under short exposure scenarios.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6. ผลของโอโซนบำบัดคุณภาพพารามิเตอร์ของเก็บผลิตภัณฑ์โอโซนบำบัดอาจมีผลต่อคุณภาพพารามิเตอร์ต่าง ๆ ของการสินค้าคงทน ผลของโอโซนบำบัดคุณภาพและสรีรวิทยาของสินค้าโภคภัณฑ์ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับโอโซนปริมาณ เวลาเปิดรับแสง และสภาพแวดล้อมเช่นการรักษาปานกลางและอุณหภูมิ มีโปรแกรมแนะนำของโอโซนในอุตสาหกรรมอาหารเช่นอาหารผิวอนามัย สุขาภิบาลอุปกรณ์โรงงานอาหาร นำเสีย และลดความต้องการออกซิเจนทางชีวภาพ (BOD) และความต้องการออกซิเจนทางเคมี(COD) ของอาหาร พืชเสีย (Liangji, 1999) อย่างไรก็ตาม โอโซนไม่ประโยชน์เสมอ และ ในบางกรณีอาจส่งเสริมการเกิดออกซิเดชันการลดประสิทธิภาพของเคมี constituents ในเกรน การใช้งานของโอโซนเป็นต้นที่ความเข้มข้นสูงเป็นเวลาเปิดรับแสงนานอาจทำให้เกิดการออกซิเดชันที่ผิว เปลี่ยนสี หรือพัฒนากลิ่นไม่พึงปรารถนาในสินค้าโภคภัณฑ์ เมนเดสและ al. (2003) ศึกษาผลของโอโซนคุณภาพเมล็ดที่เกิดจากระยะยาวสัมผัสกับความเข้มข้นของโอโซนสูง และสังเกตที่การแกลบข้าวหลังจากสัมผัส 50 ppm ความเข้มข้นของโอโซนสำหรับ 30วันกลายเป็น สีน้ำตาลเข้มกว่าในการรักษาควบคุม และนอกจากนี้ยัง มีกลิ่นน้ำส้มสายชู อย่างไรก็ตาม ทั้งกลิ่นกรด และกระสีน้ำตาลถูกเอาออกในระหว่างกระบวนการมิลลิ่งที่เอาแกลบ aleurone, pericarp และหุ้มเมล็ด ในศึกษาเดียวกัน รักษาธัญพืชกับโอโซน 50 ppm สำหรับ 30 d มีราคาไม่ผลอนุ popping เสียงข้าวโพดคั่ว กรดไขมัน และกรดอะมิโนส่วนประกอบของถั่วเหลือง ข้าวสาลี และข้าวโพด มิลลิ่งลักษณะของข้าวสาลีและข้าวโพด ลักษณะของข้าวสาลี เบเกอรี่และ stickiness ข้าว โอโซนรายงาน Desvignes et al. (2008)จดสิทธิบัตรการรักษา (10 g/kg) ของธัญพืชข้าวสาลีทั่วไปมีใหม่กระบวนการ (Oxygreens) ใช้สีให้มากลดลง (โดย 10e20%) พลังงานต้องที่แบ่งระยะขณะที่ผลผลิตรวมแป้งอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง กระบวนการเป็นกรรมสิทธิ์ที่รายงานโดย Dubois et al. (2006), ที่เป็นไปตามรักษาข้าวสาลีก่อนที่จะกัดกับโอโซนที่มีความเข้มข้นเริ่มต้นของประมาณppmv 40000 ถึง 12 g O3 กิโลกรัมข้าวสาลี ที่แสดงให้เห็นว่าไม่สำคัญความแตกต่างในเม็ดวิตามิน กรด ferulic โปรตีน คาร์โบไฮเดรตเนื้อหากิจกรรมและไขมันของเอนไซม์ตกไม่ถูกรักษาข้าวสาลี ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์เหล่านี้ ผลของโอโซนในเชิงคุณภาพลักษณะของแป้งควรถือว่าเป็นกำไรออกซิเดชันของกรดอะมิโนโดยโอโซนสามารถเปลี่ยนแปลงคุณค่าทางโภชนาการและเผาผลาญค่าข้าว ริชาร์ดและ Brener (1984) พบว่าว่า ในโซลูชั่นอควี กรดอะมิโนพร้อมออกซิไดซ์ ด้วยโอโซนเป็นผู้ที่ประกอบด้วยกลุ่ม eSH ตามทริปโตเฟน tyrosineและ histidine อย่างไรก็ตาม เมนเดสและ al. (2003) รายงานว่ารักษาโอโซน 30 d ที่ 50 ppm ได้เปลี่ยนกรดอะมิโนเนื้อหา ของยาก และอ่อนข้าวสาลี ถั่วเหลือง ข้าวโพด การโอโซนที่ไม่น่าจะเจาะเข้าไปในเมล็ดได้ กรดไขมันในพืชที่ทนทานสามารถจะยังออกซิไดซ์ ด้วยโอโซน ซึ่งอาจส่งผลต่อค่าทางโภชนาการ และการเผาผลาญของ Prudente และพระมหากษัตริย์ (2002)รายงานการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในส่วนกำหนดค่ากรดไขมันของ ozonatedข้าวโพด ไม่มีความเข้มข้นโอโซนต่ำ (0.05e5 ppm)ทำให้เกิดออกซิเดชันของไขมันในอาหารธัญพืช ร้อยเอ็ดเฉิน al. (2014) ในทำนองเดียวกันศึกษาผลของการรักษาโอโซนที่ 6.0 mg/L ใน 30 นาทีในคุณค่าทางโภชนาการของถั่ว และสังเกตความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญไม่โพลีฟีน จำนวนมาก resveratrol ค่ากรด (AV), และค่าเปอร์ออกไซด์(PV) ระหว่างโอโซนถือว่า และตัวอย่างที่ไม่ถูกรักษาไว้ อย่างไรก็ตามเมื่อถั่วลิสงรับการรักษา ด้วยโอโซนความเข้มข้นสูงระยะยาวเวลา กรดไขมันถูกออกซิไดซ์อย่างรวดเร็ว และ AV และ PV จะเพิ่ม (Byun et al., 1997) โอโซนถึง 18 ppm สำหรับ 8 hเกิดการเปลี่ยนแปลงสำคัญในองค์ประกอบกรดไขมัน ไขมันออกซิเดชันและทำลายของ barbaloin และสีธรรมชาติของว่านผง (arborescence เนื้อว่านและว่านหางจระเข้) (Byun et al., 1997)หลายการศึกษาระบุกัมมันต์ที่มีค่าลบ หรือค่าบวกมีผลต่อการงอกของเมล็ด ขึ้นอยู่กับการเงื่อนไข โอโซนความเข้มข้น และเวลาแสงรักษาโอโซน (Mason et al., 1997 อัลเลนและ al., 2003 Wu et al.,ปี 2006 Violleau et al., 2007) ผลของทดสอบอัลเลน et al. (2003)โอโซนเป็นต้นที่ความเข้มข้นแตกต่างกันในการงอกของข้าวบาร์เลย์ และพบว่า ปริมาณโอโซนต่ำกว่า 0.98 mg/g ของเมล็ด/min พบว่าไม่มีผลต่อการงอกของข้าวบาร์เลย์แม้หลังจากกัมมันต์ 45 นาที Wu et al. (2006) รายงานว่า โอโซนบำบัดที่ปริมาณของ 0.016, 0.065, 0.16 และ 0.33 mg/g ของ ข้าวสาลี/minไม่มีผลต่อการงอกข้าวสาลีแม้หลังจาก 60 นาทีของกัมมันต์ได้ในการศึกษาเดียวกัน การงอกของเมล็ดข้าวสาลีที่ถูกผลกระทบเกือบโดยกัมมันต์ที่ยา 0.98 mg/g ของข้าวสาลี/นาทียาวนานขึ้นไป 15 นาที อย่างไรก็ตาม การลดลงของ 20 และ 30 นาทีของกัมมันต์ความสามารถในการงอก 85.4% และ 80% ตามลำดับ ในทำนองเดียวกันViolleau et al. (2007) ยังพบว่า เมล็ดข้าวโพดรักษา ด้วยโอโซนปริมาณ 20 g/m3 โอโซนสำหรับนาที 6.8 และ 20.5 มีผลดีต่อในการงอกรากเจริญเติบโตและการ รักษาเมล็ด ด้วยโอโซนได้รับการแสดงเพื่อส่งเสริมอัตราและชีวมวลเรื่องแห้งการงอกหลายพันธุ์เช่นข้าวบาร์เลย์ ข้าวโพด ถั่วฯลฯ (Yvin และ Coste1995) อะไรได้ไม่ได้ไปเป็นลักษณะพิเศษของออกซิเจนที่ทำงานกัมมันต์ในการงอกของเมล็ดพืช ออกซิเจนนอกจากนี้ยังมีการส่งผลบวกต่ออัตราการงอกของเมล็ดข้าวโพด และให้ออกซิเจน"รัง"มักจะอยู่ในระหว่างการใช้โอโซน (ผ่านการอาหารเทคนิคแก๊ส), การงอก (และคงเป็น insecticidalผล) สามารถรับผลกระทบ ภายใต้สถานการณ์ความเสี่ยงระยะสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6. ผลของการรักษาโอโซนในพารามิเตอร์คุณภาพของที่เก็บไว้
ผลิตภัณฑ์
การรักษาโอโซนอาจมีผลต่อค่าพารามิเตอร์ที่มีคุณภาพต่างๆของ
สินค้าคงทน ผลของการรักษาโอโซนอยู่กับคุณภาพ
และสรีรวิทยาของสินค้าโภคภัณฑ์ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับโอโซน
ปริมาณเวลาการเปิดรับและสภาพแวดล้อมเช่นการรักษา
ขนาดกลางและอุณหภูมิ มีการแนะนำการใช้งาน
ของโอโซนในอุตสาหกรรมอาหารเช่นสุขอนามัยอาหารผิวสุขาภิบาล
อุปกรณ์โรงงานอาหารที่นำมาใช้ในการบำบัดน้ำเสียและลด
ความต้องการออกซิเจนทางชีวภาพ (BOD) และความต้องการออกซิเจนทางเคมี
(COD) ของเสียโรงงานอาหาร (Liangji 1999 ) อย่างไรก็ตามโอโซนไม่ได้
ประโยชน์เสมอและในบางกรณีอาจส่งเสริมการเกิดออกซิเดชันที่ใช้
ย่อยสลายของสารเคมีที่มีอยู่ในธัญพืช การใช้
ก๊าซโอโซนที่ระดับความเข้มข้นสูงเป็นเวลานานการสัมผัส
อาจทำให้เกิดการออกซิเดชั่พื้นผิวเปลี่ยนสีหรือการพัฒนาของ
กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ในตลาดสินค้าโภคภัณฑ์ เม็นเดสและคณะ (2003) ได้ศึกษา
ผลของโอโซนที่มีต่อคุณภาพของเมล็ดข้าวที่เกิดจากการระยะยาว
การสัมผัสกับความเข้มข้นของโอโซนสูงและตั้งข้อสังเกตว่า
แกลบข้าวหลังจากสัมผัสโอโซนความเข้มข้น 50 ppm เป็นเวลา 30
วันกลายเป็นสีน้ำตาลเข้มกว่าว่าในการรักษาควบคุมและ
ยังมี กลิ่นของน้ำส้มสายชู อย่างไรก็ตามทั้งกลิ่นกรดและ
การเปลี่ยนสีน้ำตาลที่ถูกถอดออกในระหว่างขั้นตอนการสี
ที่ลบออกแกลบ, aleurone เปลือกและเยื่อหุ้มเมล็ด ใน
การศึกษาเดียวกันการรักษาของเมล็ดที่มีโอโซน 50 ppm เป็นเวลา 30 วันไม่ได้มี
ผลกระทบต่อปริมาณการปะทุของข้าวโพดคั่ว, กรดไขมันและ
องค์ประกอบของกรดอะมิโนจากถั่วเหลืองข้าวสาลีและข้าวโพดกัด
ลักษณะของข้าวสาลีและข้าวโพดอบลักษณะของข้าวสาลี ,
และความเหนียวของข้าว Desvignes และคณะ (2008) รายงานโอโซน
รักษา (10 กรัม / กิโลกรัม) ของเมล็ดข้าวสาลีร่วมกับการจดสิทธิบัตรใหม่
กระบวนการ (Oxygreens) ที่ใช้ก่อนที่จะมีผลในการกัดอย่างมีนัยสำคัญ
ลดลง (โดย 10e20%) ในการใช้พลังงานที่จำเป็นที่ทำลายเวที
ในขณะที่ผลผลิตแป้งรวมไม่เปลี่ยนแปลง . กระบวนการที่เป็นกรรมสิทธิ์ของรายงาน
โดยดูบัวส์และคณะ (2006) ที่อยู่บนพื้นฐานของการรักษาข้าวสาลี
ก่อนที่จะกัดกับโอโซนที่ความเข้มข้นเริ่มต้นประมาณ
40,000 ล้านส่วนปริมาตรจนถึง 12 กรัม O3 / กก. ข้าวสาลีที่สำคัญพบว่าไม่มี
ความแตกต่างในเม็ดวิตามินกรด ferulic, โปรตีนคาร์โบไฮเดรต
กิจกรรมของเอนไซม์และไขมัน เนื้อหาเมื่อเทียบกับได้รับการรักษา
ข้าวสาลี บนพื้นฐานของผลเหล่านี้ผลกระทบของโอโซนต่อคุณภาพ
ลักษณะของเมล็ดควรจะถือว่าเป็นร่อแร่.
ออกซิเดชันของกรดอะมิโนโดยโอโซนสามารถเปลี่ยนทางโภชนาการ
คุณค่าและการเผาผลาญอาหารของเมล็ดข้าว ริชาร์ดบรีเนอร์ (1984) แสดงให้เห็น
ว่าในสารละลายกรดอะมิโนออกซิไดซ์ได้อย่างง่ายดายโดยโอโซน
เป็นผู้ที่มีกลุ่ม ESH ตามด้วยโพรไบโอ, ซายน์,
และฮิสติดีน อย่างไรก็ตามเม็นเดสและคณะ (2003) รายงานว่า
โอโซนเป็นเวลา 30 วันที่ 50 ppm ไม่ได้เปลี่ยนกรดอะมิโน
เนื้อหาของข้าวสาลีแข็งและอ่อนถั่วเหลืองและข้าวโพดซึ่งแสดงให้เห็น
ว่าโอโซนไม่น่าจะเจาะเข้าไปในเมล็ด กรดไขมัน
ในพืชที่มีความทนทานสามารถออกซิไดซ์โดยโอโซนซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อ
คุณค่าทางโภชนาการและการเผาผลาญอาหารของพวกเขา Prudente และพระมหากษัตริย์ (2002)
รายงานการเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีนัยสำคัญกับรายละเอียดของกรดไขมันในโอโซน
ข้าวโพด ที่ต่ำกว่าความเข้มข้นของโอโซน (0.05e5 ppm) ไม่
ก่อให้เกิดออกซิเดชันของไขมันในอาหารธัญพืช ในทำนองเดียวกันเฉินและคณะ (2014)
ศึกษาผลของการรักษาโอโซนที่ 6.0 มิลลิกรัม / ลิตรเป็นเวลา 30 นาทีใน
คุณค่าทางโภชนาการของถั่วลิสงและไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ในโพลีฟีน, Resveratrol, ค่าของกรด (AV) และความคุ้มค่าเปอร์ออกไซด์
(PV) ระหว่างโอโซนได้รับการรักษาและได้รับการรักษา ตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม
เมื่อถั่วลิสงจะรับการรักษาด้วยโอโซนความเข้มข้นสูงเป็นเวลานาน
เวลากรดไขมันที่ถูกออกซิไดซ์อย่างรวดเร็วและ AV และ PV จะ
เพิ่มขึ้น (Byun et al., 1997) โอโซนได้ถึง 18 แผ่นต่อนาทีเป็นเวลา 8 ชั่วโมง
ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในองค์ประกอบของกรดไขมันออกซิเดชันของไขมัน,
และการทำลาย barbaloin และสีตามธรรมชาติของว่านหางจระเข้
ผง (Aloe arborescence และว่านหางจระเข้) (Byun et al., 1997).
การศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นว่า โอโซนมีลบหรือบวก
ผลกระทบต่อการงอกของเมล็ดพันธุ์ขึ้นอยู่กับ
สภาพความเข้มข้นโอโซนและเวลาการเปิดรับของ
โอโซน (เมสัน, et al, 1997;. อัลเลนและคณะ. 2003; Wu, et al.
2006; Violleau et al., 2007) อัลเลนและคณะ (2003) ที่ผ่านการทดสอบผลกระทบของ
ก๊าซโอโซนที่ระดับความเข้มข้นแตกต่างกันในการงอกของ
เมล็ดข้าวบาร์เลย์และตั้งข้อสังเกตว่าปริมาณโอโซนต่ำกว่า 0.98 มิลลิกรัม / กรัมของ
เมล็ดพืช / นาทีแสดงให้เห็นว่าไม่มีผลกระทบต่อการงอกของเมล็ดข้าวบาร์เลย์แม้หลังจาก
45 นาทีของโอโซน Wu และคณะ (2006) รายงานว่าการรักษาโอโซน
ในปริมาณ 0.016, 0.065, 0.16 และ 0.33 มิลลิกรัม / กรัมของข้าวสาลี / นาที
ไม่มีผลต่อการงอกของเมล็ดข้าวสาลีแม้หลังจาก 60 นาทีของโอโซน.
ในการศึกษาเดียวกันการงอกของเมล็ดข้าวสาลีได้รับผลกระทบเกือบ
โดย โอโซนที่ปริมาณ 0.98 มิลลิกรัม / กรัมของข้าวสาลี / นาทียาวนานขึ้น
ถึง 15 นาที อย่างไรก็ตาม, 20 และ 30 นาทีของโอโซนลดลง
ความสามารถในการงอก 85.4% และ 80% ตามลำดับ ในทำนองเดียวกัน
Violleau และคณะ (2007) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าเมล็ดข้าวโพดได้รับการรักษาโดยโอโซน
ขนาด 20 g / m3 โอโซนสำหรับ 6.8 และ 20.5 นาทีมีผลบวก
ต่อการงอกและการเจริญเติบโตของราก การรักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีโอโซนได้
รับการแสดงเพื่อส่งเสริมอัตราการงอกและชีวมวลแห้ง
หลายชนิดเช่นข้าวบาร์เลย์ข้าวโพดถั่ว ฯลฯ (Yvin และ Coste,
1995) สิ่งที่ยังไม่ได้รับการสำรวจเป็นผลของออกซิเจนที่เป็น
ปัจจุบันในระหว่างการใช้โอโซนในการงอกของเมล็ด ออกซิเจนยังได้
ผลบวกจากอัตราการงอกของเมล็ดข้าวโพดและกำหนดว่า "ออกซิเจน
รัง "มีแนวโน้มที่จะอยู่ในช่วงการประยุกต์ใช้โอโซน (ผ่าน
เทคนิคก๊าซให้อาหาร), การงอก (และอาจจะฆ่าของ
ผลกระทบ) จะได้รับผลกระทบภายใต้สถานการณ์การสัมผัสระยะสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6 . ผลของโอโซนที่มีต่อคุณภาพของผลิตภัณฑ์จัดเก็บค่า

โอโซน การรักษาอาจมีผลต่อค่าพารามิเตอร์ต่างๆที่มีคุณภาพของ
สินค้าโภคภัณฑ์คงทน ผลของโอโซนในการรักษาคุณภาพ
และสรีรวิทยาของสินค้าโภคภัณฑ์ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับปริมาณโอโซน
เวลาเปิดรับแสง และสภาวะแวดล้อม เช่น อุณหภูมิปานกลาง และการรักษา

มีแนะนำโปรแกรม
โอโซนในอุตสาหกรรมอาหาร เช่น สุขอนามัยอาหารผิว , สุขาภิบาล
อุปกรณ์โรงงานอาหาร , ใช้น้ำเสียและลด
ความต้องการออกซิเจนทางชีวภาพ ( BOD ) และความต้องการออกซิเจนทางเคมี
( COD ) ของพืชอาหารขยะ ( liangji , 1999 ) อย่างไรก็ตาม โอโซนไม่
ประโยชน์เสมอ และในบางกรณีอาจส่งเสริมการออกซิเดชันตาม
การสลายตัวขององค์ประกอบทางเคมีที่มีอยู่ในธัญพืช ใช้
โอโซนเป็นก๊าซที่ความเข้มข้นสูงสำหรับ
เวลาเปิดรับแสงนานอาจส่งผลให้ออกซิเจน ผิวสีซีดจางหรือการพัฒนา
ไม่พึงประสงค์กลิ่นในสินค้าโภคภัณฑ์ เมนเดซ et al . ( 2546 ) ได้ศึกษาผลของโอโซนต่อ

คุณภาพเมล็ดที่เกิดจากการสัมผัสกับปริมาณโอโซนสูงในระยะยาว และสังเกตว่า
เปลือกของข้าวหลังจากที่สัมผัสโอโซนความเข้มข้น 50 ppm เป็นเวลา 30
วันกลายเป็นสีน้ำตาลเข้มกว่าในการควบคุมการรักษา
ยังมีกลิ่นของน้ำส้มสายชู อย่างไรก็ตาม ทั้งเปรี้ยว กลิ่น
สีน้ำตาลกระถูกเอาออกในระหว่างกระบวนการโม่
, ซึ่งเอาแกลบ ลิวโรน , เปลือกและเคลือบเมล็ดพันธุ์ ใน
ศึกษาเดียวกัน รักษาของธัญพืชกับ 50 ppm โอโซน 30 D ไม่มี
detrimental popping ข้าวโพดคั่วปริมาณของกรดไขมันและ
องค์ประกอบของกรดอะมิโน ถั่วเหลือง ข้าวสาลี และข้าวโพด ข้าวสาลี และข้าวโพดโม่
ลักษณะอบลักษณะของข้าวสาลี
และความเหนียวของข้าว desvignes et al . ( 2008 ) รายงานโอโซน
บำบัด ( 10 กรัม / กก. ) ธัญพืชข้าวสาลีทั่วไปกับกระบวนการจดสิทธิบัตร
ใหม่ ( oxygreens ) ใช้ก่อนกัด ส่งผลอย่างมาก
ลดลง ( โดย 10e20 % ) ในพลังงานที่ต้องการทำลายเวที
ในขณะที่ผลผลิตแป้งรวมไม่เปลี่ยนแปลง กระบวนการที่เป็นกรรมสิทธิ์ของรายงาน
โดยบัว et al . ( 2006 ) ที่อยู่บนพื้นฐานการรักษาก่อนการโม่ข้าวสาลี
ด้วยโอโซนที่มีความเข้มข้นประมาณ 40 , 000 ppmv จนถึง 12 g O3
/ กก ข้าวสาลี อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ความแตกต่างในวิตามินเม็ดกรด ferulic , โปรตีน , คาร์โบไฮเดรต ,
เอนไซม์และไขมันเมื่อเทียบกับแป้งดิบ

จากผลผลของโอโซนต่อลักษณะคุณภาพ
ของธัญพืชก็ควรถือว่าเป็นคนชายขอบ .
ออกซิเดชันของกรดอะมิโนโดยโอโซนสามารถเปลี่ยนโภชนาการ
และค่าการเผาผลาญของเมล็ดข้าว ริชาร์ด และ เบรเนอร์ ( 2527 ) พบว่าในสารละลาย
กรดอะมิโนพร้อมออกซิไดซ์ด้วยโอโซน
เป็นผู้ที่มีกลุ่มนี้สามารถตามด้วยทริปซีน
โล่งอก , .อย่างไรก็ตาม เมนเดส et al . ( 2003 ) รายงานว่า
อบโอโซน 30 D 50 ppm ไม่มีการเปลี่ยนแปลงปริมาณกรดอะมิโน
อย่างหนักและข้าวสาลีอ่อน ถั่วเหลือง และข้าวโพด ซึ่งแสดงให้เห็นว่า
ที่โอโซน ไม่น่าจะเจาะเข้าไปในเมล็ด
กรดไขมันในพืชที่ทนทาน สามารถออกซิไดซ์ด้วยโอโซน ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อคุณค่าทางโภชนาการและการเผาผลาญอาหารของพวกเขาค่า
. ระมัดระวังและกษัตริย์ ( 2002 )
รายงานการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยกับกรดไขมันของโอโซนความเข้ม
ข้าวโพด ปริมาณโอโซนที่ลดลง ( 0.05e5 ppm ) ไม่ทำให้เกิดการออกซิเดชันของไขมันในอาหารเม็ด
. ในทำนองเดียวกัน Chen et al . ( 2014 )
ศึกษาผลของโอโซนบำบัดที่ 6.0 มก. / ล. เป็นเวลา 30 นาที
คุณค่าทางโภชนาการของถั่วลิสง และพบว่าไม่มีความแตกต่าง
ในโพลีฟีน , Resveratrol , ค่าของกรด ( AV ) และ
ค่าเปอร์ออกไซด์( PV ) ระหว่างโอโซนการปฏิบัติและตัวอย่างดิบ อย่างไรก็ตาม
เมื่อถั่วลิสงจะถือว่าโอโซนความเข้มข้นสูงเป็นเวลานาน
, กรดไขมันจะสลายตัวอย่างรวดเร็ว และ AV และ PV จะ
เพิ่ม ( บุน et al . , 1997 ) อบโอโซนได้ถึง 18 ppm 8 H
เป็นเหตุให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในองค์ประกอบของกรดไขมันของลิปิดออกซิเดชัน
ทำลายบาร์บาโล นและสีธรรมชาติของว่านหางจระเข้
( arborescence ผงว่านหางจระเข้และว่านหางจระเข้ ) ( บุน et al . , 1997 ) .
หลายการศึกษาพบว่าโอโซนจะลบหรือบวกผลต่ออัตราการงอกของเมล็ดขึ้นอยู่กับ
สภาพโอโซนความเข้มข้นและเวลารับของ
อบโอโซน ( เมสัน et al . , 1997 ; Allen et al . , 2003 ; Wu et al . ,
2006 ; violleau et al . , 2007 ) Allen et al . ( 2003 ) ทดสอบผลของ
ก๊าซโอโซนในระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการงอกของเมล็ดข้าวบาร์เลย์ และสังเกตว่า
โอโซนในปริมาณที่ลดลงมากกว่า 0.98 มิลลิกรัม / กรัม / นาที พบว่าไม่มีผล
เม็ดข้าวบาร์เลย์งอกหลังจาก
45 นาทีของโอโซน . Wu et al . ( 2006 ) รายงานว่าโอโซนบําบัด
( 0.016 , 0.065 , 0.16 และ 0.33 มก. / กรัมข้าวสาลี / มิน
ไม่มีผลต่อข้าวสาลีงอกหลังจาก 60 นาทีของ
โอโซน .ในการศึกษาเดียวกัน การงอกของเมล็ด ข้าวสาลี เกือบเลย
โดยโอโซนขนาด 0.98 มิลลิกรัม / กรัม / นาที นานขึ้น
ข้าวสาลี 15 นาทีและ 20 และ 30 นาที ได้แก่ ความสามารถในการงอกลดลง
85.4 % และ 80% ตามลำดับ ในทํานองเดียวกัน
violleau et al . ( 2007 ) ยังพบว่า เมล็ดข้าวโพด รักษาด้วยโอโซน
ขนาด 20 g / m3 โอโซนสำหรับ 6.8 และ 20.5 มินมีผลบวก
การงอกและการเจริญเติบโตของราก รักษาเมล็ดพันธุ์ด้วยโอโซนได้
แสดงการส่งเสริมอัตราการงอก และชีวมวล
แห้ง ชนิดต่าง ๆ เช่น ข้าวบาร์เลย์ ข้าวโพด ถั่ว ฯลฯ ( yvin ความเสียหาย
และ , 1995 ) อะไรที่ยังไม่ได้สำรวจ คือ ผลของออกซิเจนที่
อยู่ในโอโซนต่อความงอกของเมล็ด ออกซิเจนมีผลในเชิงบวกต่ออัตราการงอกเมล็ดพันธุ์ข้าวโพด และระบุว่า " ออกซิเจน
รัง " มีแนวโน้มที่จะอยู่ในช่วงการใช้ก๊าซโอโซน ( ผ่าน
ให้อาหารเทคนิคแก๊ส ) ความงอก ( และอาจผล )
) สามารถได้รับผลกระทบ ภายใต้สถานการณ์ที่ความเสี่ยงในระยะสั้น