Once the experimenter had indicated

Once the experimenter had indicated the name and color of each location, children were given
practice trials to test their memory for the locations in the neighborhood. Children were first asked
to identify each house and store (e.g., ‘‘Can you show me where Bob’s house is?’’). They were corrected
if they incorrectly answered this question. Children were also asked to walk the doll from location to
location (e.g., in the self condition: ‘‘Show me how you walk to Bob’s house’’; in the other condition:
‘‘Show me how Charlie walks to Bob’s house’’). The order of identification was randomized. By the second
practice trial, all participants had correctly identified each house or store. Children were then provided
with the two goals. The script for the goals was generated to cohere with preschoolers’
comprehension and use of future-directed language. Past research has shown that by 3 years of age
children are able to refer to the future and construct sentences using modal auxiliaries such as ‘‘will’’
and ‘‘going’’ (Grant & Suddendorf, 2010; Harner, 1982; Hayne, Gross, McNamee, Fitzgibbon, & Tustin,
2011). Therefore, we incorporated simple modal auxiliaries to ensure that language ability would not
affect understanding of future-directed action. All children were told, ‘‘Today is Mary’s birthday, and
Mary is going to have a birthday party at her house.’’ They were then given the two goals in temporal
sequence—first the subgoal and then the final goal. In this way, the temporal structure was provided
for children, allowing us to analyze the completion of each goal separately. Children in the self condition
were first told, ‘‘You want to give Mary a birthday present. Where will you go first?’’.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ experimenter ที่มีระบุชื่อและสีของแต่ละสถาน เด็กที่ได้รับปฏิบัติการทดลองเพื่อทดสอบความจำสำหรับตำแหน่งที่ตั้งในย่าน เด็กครั้งแรกขอการระบุแต่ละบ้าน และร้านค้า (เช่น, ''คุณสามารถแสดงบ้านของบ๊อบ ') พวกเขาถูกแก้ไขถ้าพวกเขาไม่ถูกต้องตอบคำถามนี้ เด็กยังขอให้ตุ๊กตาจากตำแหน่งที่ตั้งการเดินสถานที่ตั้ง (เช่น ในสภาพตนเอง: ''แสดงว่าคุณเดินไปที่บ้านของบ๊อบ ''; ในเงื่อนไขอื่น ๆ:ต้องแสดงวิธีชาร์ลีเดินไปบ้านของ Bob'') ลำดับของรหัสเป็นแบบสุ่ม โดยที่สองทดลองปฏิบัติ ผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้อย่างถูกต้องระบุแต่ละบ้านหรือร้านค้า เด็กได้แล้วเป้าหมายที่สอง สร้างสคริปต์สำหรับเป้าหมายการ cohere กับของเด็กก่อนวัยเรียนความเข้าใจและการใช้ภาษาโดยตรงในอนาคต งานวิจัยได้แสดงให้เห็นว่า โดยอายุ 3 ปีเด็กจะสามารถอ้างอิงในอนาคต และสร้างประโยคโดยใช้คำกริยา auxiliaries เช่น ''จะ ''และ ''จะ '' (Grant & Suddendorf, 2010 Harner, 1982 Hayne รวม McNamee, Fitzgibbon, & Tustin2011) . ดังนั้น เรารวมง่ายคำกริยา auxiliaries เพื่อให้แน่ใจว่า ความสามารถด้านภาษาจะไม่มีผลต่อความเข้าใจของการดำเนินการโดยตรงในอนาคต เด็กทุกคนได้บอก, '' วันนี้เป็นวันเกิดของแมรี่ และแมรี่มีกำลังวันเกิดปาร์ตี้ที่บ้านของเธอด้วย '' พวกเขาได้รับสองเป้าหมายในทางโลกแล้วลำดับ — แรกที่ subgoal และเป้าหมายสุดท้าย มีโครงสร้างชั่วคราวด้วยวิธีนี้ช่วยให้เราวิเคราะห์ความสำเร็จของเป้าหมายแต่ละแยกต่างหากสำหรับเด็ก เด็กในสภาพตนเองครั้งแรกสั่ง, '' คุณต้องการให้แมรี่ขวัญวันเกิด ที่คุณจะไปครั้งแรก?''

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อทดลองได้ชี้ให้เห็นชื่อและสีของแต่ละสถานที่ที่เด็กได้รับ
การทดลองการปฏิบัติในการทดสอบหน่วยความจำของพวกเขาสำหรับสถานที่ในพื้นที่ใกล้เคียง เด็กเป็นครั้งแรกถาม
ที่จะระบุแต่ละบ้านและร้านค้า (เช่น '' คุณสามารถแสดงให้ฉันที่บ้านของบ๊อบคืออะไร? '') พวกเขาได้รับการแก้ไข
ถ้าพวกเขาไม่ถูกต้องตอบคำถามนี้ เด็กยังได้ขอให้เดินตุ๊กตาจากที่ตั้งไป
ตั้ง (เช่นในสภาพที่ตัวเอง: '' แสดงวิธีการที่คุณเดินไปที่บ้านของบ๊อบ ''; ในเงื่อนไขอื่น ๆ :
'' แสดงวิธีชาร์ลีเดินไปที่บ้านของบ๊อบ '' ) การสั่งซื้อของประชาชนได้รับการสุ่ม โดยที่สอง
การทดลองปฏิบัติผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้ระบุแต่ละบ้านหรือร้านค้าได้อย่างถูกต้อง เด็กมีให้แล้ว
กับสองเป้าหมาย สคริปต์สำหรับเป้าหมายที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเชื่อมโยงกันกับเด็กก่อนวัยเรียน '
ความเข้าใจและการใช้ภาษาในอนาคตกำกับ การวิจัยที่ผ่านมาได้แสดงให้เห็นว่า 3 ปีของอายุ
เด็กมีความสามารถในการอ้างถึงอนาคตและสร้างประโยคโดยใช้ตัวช่วยคำกริยาเช่น '' จะ ''
และ '' ไป '' (แกรนท์และ Suddendorf 2010; Harner 1982; Hayne, รวม McNamee, กิบบอนและ Tustin,
2011) ดังนั้นเราจึงจัดตั้งขึ้นแนะแนวกิริยาที่เรียบง่ายเพื่อให้มั่นใจความสามารถทางภาษาที่จะไม่
ส่งผลกระทบต่อความเข้าใจในการดำเนินการในอนาคตกำกับ เด็กทุกคนก็บอกว่า '' วันนี้เป็นวันเกิดของแมรี่และ
แมรี่กำลังจะมีงานเลี้ยงวันเกิดที่บ้านของเธอ. '' พวกเขาได้รับจากนั้นทั้งสองเป้าหมายในชั่วขณะ
ลำดับแรก subgoal แล้วเป้าหมายสุดท้าย ด้วยวิธีนี้โครงสร้างชั่วคราวถูกจัดให้
สำหรับเด็กที่ช่วยให้เราสามารถวิเคราะห์ความสำเร็จของแต่ละเป้าหมายแยกต่างหาก เด็กอยู่ในสภาพที่ตัวเอง
ก็บอกว่าครั้งแรก '' คุณต้องการที่จะให้แมรี่เป็นของขวัญวันเกิด คุณจะไปที่ไหนก่อน? ''

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อผู้ทดลองได้ระบุ ชื่อ และ สี ของแต่ละสถานที่ เด็กได้รับการปฏิบัติการทดลองเพื่อทดสอบความจำของพวกเขาสำหรับสถานที่ในชุมชน เด็กก่อนถามเพื่อระบุแต่ละบ้านและร้านค้า ( เช่น " " ช่วยคุณแสดงให้ฉันว่าบ๊อบในบ้าน ? " " ) พวกเขาถูกแก้ไขหากพวกเขาไม่ถูกต้องตอบคำถามนี้ เด็กก็ขอให้เดินตุ๊กตาจากสถานที่ที่อยู่ ( เช่น ในตัวสภาพ : " "show ฉันวิธีการที่คุณเดินกับบ๊อบของบ้าน " " ; ในอื่น ๆเงื่อนไข" "show ฉันว่าชาร์ลีเดินกับบ๊อบของบ้าน " " ) สั่งซื้อของรหัสเป็นแบบสุ่ม โดยสองทดลองฝึก ผู้เข้าร่วมทั้งหมดมีระบุได้อย่างถูกต้องแต่ละบ้านหรือร้านค้า แล้วให้เด็กด้วยสองประตู สคริปต์สำหรับเป้าหมายที่ถูกสร้างขึ้นจะอยู่ติดกันกับเด็กวัยอนุบาลความเข้าใจและการใช้ในอนาคตกำกับภาษา การวิจัยที่ผ่านมาได้แสดงให้เห็นว่า อายุ 3 ปีเด็กสามารถดูอนาคตและสร้างประโยคโดยใช้ Modal Auxiliaries เช่น " "will " "และ " "going " " ( แกรนท์ & suddendorf , 2010 ; harner , 1982 ; เฮนมากแม็กเนอมี่ฟิตส์จีเบิน , และทัสติน2011 ) ดังนั้นเราจึงรวมผลแบบง่ายเพื่อให้แน่ใจว่า ความสามารถในการใช้ภาษาก็ไม่ได้มีผลต่อความเข้าใจของอนาคตกำกับการกระทำ เด็กทุกคนก็บอกว่า " "today คือวันเกิดของแมรี่ และแมรี่ไปฉลองวันเกิดที่บ้านของเธอ . " " จากนั้นได้รับสองเป้าหมายในกาลลำดับแรก subgoal แล้วสุดท้ายเป้าหมาย ในวิธีนี้โครงสร้างชั่วคราวคือให้สำหรับเด็ก ช่วยให้เราสามารถวิเคราะห์ความสำเร็จของเป้าหมายแต่ละแยก ภาพเด็กในตนเองเป็นคนแรกที่บอกว่า " อยากให้แมรี่เป็นของขวัญวันเกิด ท่านจะไปที่ไหนก่อน ? " "