The night in Chicago was a little b

The night in Chicago was a little bit unsatisfactory compared to the afternoon. There was also the fact that people sought food truck less at night, but there was also the fact that people that were considered to be a fan had already came in the afternoon. But regardless that not many people looked for them, the 500 lines of kimbap they made twice, sold out only after 3 hours had passed.

10 o’clock. Jo Minjoon was organizing the account book on the running truck. He wasn’t accustomed to it, but if he thought it to be a math homework, it wasn’t that difficult.

“We gained 1422 dollars today. But excluding the oil and ingredient fees, we gained roughly 800 dollars.”
“I don’t know if it’s much or not.”

Joanne talked with an ambiguous face. Jo Minjoon closed the book.

“We gained 160 dollars each. The whole day. Do you get it if I say it like this?”
“How much would it be in 1 year? 160 times 300, plus 60 times that and then 5 more…….”
“58400 dollars. But of course, it’s in the case you don’t take days off. So if you exclude those days, then you can think as you get 50 thousand dollars less.”
“……You are quick to think.”

Jo Minjoon glanced at the other team members. They seemed to be so tired that they were nodding while getting asleep. But it was fortunate that they had a driver. Because if they had to also drive at night, honestly the exhaustion wouldn’t be normal.

The truck was going to the northern parts right now. The destination was Waukegan. Normally, it was a place you could arrive in one hour from Chicago. It was a city without even hundred thousand of population, so they couldn’t know how much they would be earning.

“If it was summer, it would have been fine to go around the beach.”
“Quite the creep.”

Joanne put on an odd smile. Jo Minjoon thought what she meant, and soon opened his mouth.

“…….No. Who said that I wanted to go to the beach because of that?”
“What’s that?”
“Shut up. Let’s sleep.”

The one who didn’t let Joanne continue making fun was Anderson. He opened his mouth while leaning his head on the fridge. Jo Minjoon said dispiritedly.

“You have to squeeze out what you have to.”
“You will get lectured by Kaya if you get caught talking to a another girl.”
“…….It seems like you are having quite the fun?”

Anderson didn’t reply and just raised the corner of his mouth with his eyes still shut. Jo Minjoon replied to that smile with just an honest sigh. Ivanna seemed to have woke up and rubbed her eyes. Her swollen face made her look like a baby.

“Yawn…… Where are we right now?”
“I don’t know. John. How much more do we have to go?”
“It would be 20 minutes from now on.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนในชิคาโกได้น่าพอใจเล็กน้อยเมื่อเทียบกับช่วงบ่าย ก็จริงที่ว่า คนที่ต้องการรถบรรทุกอาหารน้อยเวลากลางคืน แต่เป็นความจริงที่คนที่จะ เป็นแฟนแล้วได้มาในช่วงบ่าย แต่ก็ว่า ไม่ได้หลายคนมองหาพวกเขา 500 บรรทัดของ kimbap ที่พวกเขาทำสอง ขายออกหลังจาก 3 ชั่วโมงเลย10 โมง Jo Minjoon คือการจัดระเบียบสมุดบัญชีรถบรรทุกวิ่ง เขาไม่คุ้นเคยกับมัน แต่ถ้าเขาคิดว่า มันจะ เป็นการบ้านคณิตศาสตร์ มันไม่ได้ยากที่"เรารับดอลลาร์ 1422 วันนี้ แต่ไม่รวมค่าน้ำมันและส่วนผสม เรารับประมาณ 800 ดอลลาร์""ฉันไม่รู้ว่ามาก หรือไม่"Joanne คุย ด้วยใบหน้าอิดโรย Jo Minjoon ปิดหนังสือ"เรารับ 160 ดอลลาร์ ทั้งวัน คุณได้มันถ้าฉันพูดเช่นนี้""เท่าใดจะใน 1 ปี 160 ครั้ง 300 บวก 60 ครั้งที่แล้ว 5 เพิ่มเติม...""58400 ดอลลาร์ แต่แน่นอน ในกรณีที่คุณไม่ได้ใช้วันปิด ดังนั้น วันนั้นแยก แล้วคุณสามารถคิดคุณได้รับ 50 พันดอลลาร์น้อยกว่า"“…… คุณได้อย่างรวดเร็วในการคิด"Jo Minjoon glanced ที่สมาชิกทีมอื่น ๆ พวกเขาดูเหมือนจะเหนื่อยว่า พวกเขาถูก nodding ในขณะที่การนอนหลับ แต่ก็โชคดีว่า พวกเขามีโปรแกรมควบคุม เพราะถ้าพวกเขาจะขับเวลากลางคืน สุจริตหมดลงจะไม่เป็นปกติThe truck was going to the northern parts right now. The destination was Waukegan. Normally, it was a place you could arrive in one hour from Chicago. It was a city without even hundred thousand of population, so they couldn’t know how much they would be earning.“If it was summer, it would have been fine to go around the beach.”“Quite the creep.”Joanne put on an odd smile. Jo Minjoon thought what she meant, and soon opened his mouth.“…….No. Who said that I wanted to go to the beach because of that?”“What’s that?”“Shut up. Let’s sleep.”The one who didn’t let Joanne continue making fun was Anderson. He opened his mouth while leaning his head on the fridge. Jo Minjoon said dispiritedly.“You have to squeeze out what you have to.”“You will get lectured by Kaya if you get caught talking to a another girl.”“…….It seems like you are having quite the fun?”Anderson didn’t reply and just raised the corner of his mouth with his eyes still shut. Jo Minjoon replied to that smile with just an honest sigh. Ivanna seemed to have woke up and rubbed her eyes. Her swollen face made her look like a baby.“Yawn…… Where are we right now?”“I don’t know. John. How much more do we have to go?”“It would be 20 minutes from now on.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืนในชิคาโกเป็นนิด ๆ หน่อย ๆ ที่น่าพอใจเมื่อเทียบกับช่วงบ่าย นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าคนที่ขอรถบรรทุกอาหารน้อยในเวลากลางคืน แต่ก็ยังมีความจริงที่ว่าคนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นแฟนได้มาแล้วในช่วงบ่าย แต่ไม่คำนึงถึงว่าไม่หลายคนมองหาพวกเขา 500 เส้นของคิมบับพวกเขาทำสองครั้งขายออกเฉพาะหลังจาก 3 ชั่วโมงที่ผ่านมา

10 นาฬิกา. โจ Minjoon ถูกจัดสมุดบัญชีบนรถบรรทุกวิ่ง เขาก็ไม่ได้คุ้นเคยกับมัน แต่ถ้าเขาคิดว่ามันจะเป็นบ้านคณิตศาสตร์มันก็ไม่ยาก

"เราได้รับ 1,422 ดอลลาร์ในวันนี้ แต่ไม่รวมค่าธรรมเนียมน้ำมันและส่วนผสมที่เราได้รับประมาณ 800 ดอลลาร์. "
" ผมไม่ทราบว่ามันมากหรือไม่. "

โจแอนนาพูดคุยด้วยใบหน้าที่ไม่ชัดเจน โจ Minjoon ปิดหนังสือ

"เราได้รับ 160 ดอลลาร์ในแต่ละ ตลอดทั้งวัน. คุณจะได้รับมันถ้าฉันบอกว่ามันเป็นแบบนี้? "
" เท่าไหร่มันจะอยู่ใน 1 ปี? 160 ครั้ง 300 บวก 60 ครั้งที่แล้วอีก 5 ...... .
" " 58,400 ดอลลาร์ แต่แน่นอนมันเป็นในกรณีที่คุณไม่ได้ใช้วันหยุด ดังนั้นหากคุณยกเว้นวันนั้นแล้วคุณอาจจะคิดว่าที่คุณได้รับ 50,000 ดอลลาร์น้อย. "
" ...... คุณได้อย่างรวดเร็วเพื่อคิดว่า. "

โจ Minjoon เหลือบมองไปที่สมาชิกในทีมอื่น ๆ พวกเขาดูเหมือนจะเหนื่อยเพื่อให้พวกเขาได้รับการพยักหน้าในขณะที่การนอนหลับ แต่มันก็เป็นโชคดีที่พวกเขามีคนขับรถ เพราะถ้าพวกเขาจะยังขับรถในเวลากลางคืนอ่อนเพลียสุจริตจะไม่เป็นปกติ

รถบรรทุกกำลังจะไปภาคเหนือในขณะนี้ ปลายทางคือวอคีกัน ปกติก็เป็นสถานที่ที่คุณจะมาถึงในหนึ่งชั่วโมงจากชิคาโก มันเป็นเมืองที่ไม่มีแม้กระทั่งแสนประชากรดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถรู้ว่าพวกเขาจะได้รับรายได้

"ถ้ามันเป็นฤดูร้อนก็จะได้รับการปรับไปรอบ ๆ ชายหาด."
"ค่อนข้างคืบ."

โจแอนนาวางบนรอยยิ้มแปลก โจ Minjoon คิดว่าสิ่งที่เธอหมายและเร็ว ๆ นี้เปิดปากของเขา

" ...... .No ที่บอกว่าผมอยากจะไปที่ชายหาดเนื่องจากว่า? "
" มีอะไรที่? "
" หุบปาก ลองนอนหลับ. "

เป็นผู้หนึ่งที่ไม่ปล่อยให้โจแอนนายังคงทำให้ความสนุกเป็นเดอร์สัน เขาเปิดปากของเขาในขณะที่พิงศีรษะของเขาในตู้เย็น โจ Minjoon กล่าวว่าคอตก

"คุณจะต้องบีบออกสิ่งที่คุณได้."
"คุณจะได้รับการสอนโดย Kaya ถ้าคุณได้รับการติดการพูดคุยกับผู้หญิงคนอื่น."
" ...... มันดูเหมือนว่าคุณจะมีความสนุกมากได้หรือไม่"

แอนเดอไม่ตอบ และเพียงแค่ยกมุมปากของเขาด้วยตาของเขายังคงปิด โจ Minjoon ตอบรอยยิ้มที่มีเพียงถอนหายใจเที่ยงตรง Ivanna ดูเหมือนจะมีความตื่นขึ้นมาและลูบตาของเธอ ใบหน้าบวมของเธอทำให้เธอดูเหมือนเด็ก

"หาว ...... อยู่ที่ไหนเราตอนนี้?"
"ผมไม่ทราบว่า จอห์น. วิธีการมากขึ้นเราจะต้องไป? "
" มันจะเป็น 20 นาทีต่อจากนี้ไป. "