Strain-at-break, is defined as the

Strain-at-break, is defined as the ratio of the increase in length until the onset
of rupture to the original length. Stretch-at-break is the ratio of the length at
rupture to the original length. Both has units of m/m or as a percentage.
Tensile energy absorption, TEA, or tensile strain energy, is the amount of
energy per unit area of the paper absorbed during straining until the onset of
rupture in a tensile test. It can be illustrated as the area under the loadelongation
curve and has the units J/m2
.
Tensile stiffness is determined from the slope of the initial linear elastic part
of the load-elongation curve. Tensile stiffness is the force divided by the
elongation and the width of the strip, and it has the unit kN/m. The elastic
modulus can be obtained by dividing the tensile stiffness by the thickness of
the strip. The unit for elastic modulus is MN/m2
, or MPa.
The nature of the fracture is dependent on the degree of bonding in the sheet
(Page 1969, Davison 1972). A high degree of bonding leads to a large
propagation of fibre breaks, whereas in a poorly bonded sheet the dominating
process in the fracture zone is that fibres are pulled out of the network as the
fibre-fibre bonds break. Refining improves the tensile properties in several
ways. The fibres become more flexible, which facilitates the formation of
fibre-fibre bonds. Also the fines content in the pulp is increased, leading to an
increase in bond strength. Wet pressing increases the density and improves
the tensile properties as a result of an increase in bonded area. The stretch-atbreak
is highly dependent on the strain during the drying of the paper; freely
dried paper has a much higher stretch-at-break than paper dried under
restraint. Seth (1990) showed that the tensile strength increased with
increasing density and decreased with decreasing fibre strength. He also
showed a similar correlation for stretch-at-break. Further, Seth showed that
both tensile strength and stretch-at-break increased with increasing fibre
length. Paavilainen (1993a) saw a decrease in tensile strength with increasing
coarseness and suggested that the most important factors for high tensile
strength are good bonding ability and high intrinsic fibre strength. In a
different study, Paavilainen (1993b) continued the discussion, suggesting that
the tensile strength is determined by the bonded area, thus collapsibility,
external fibrillation, amount of fines and especially wet fibre flexibility.
Mohlin at al. (1996) studied the impact of fibre deformation on sheet
strength. They saw a decrease in tensile and tensile stiffness indices with
increasing total number of fibre deformations, while the stretch-at-break was
increased with decreasing shape factor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์ที่แบ่ง ถูกกำหนดให้เป็นอัตราส่วนของความยาวที่เพิ่มขึ้นจนเริ่มมีอาการของแตกตามความยาวเดิม ยืดที่แบ่งเป็นอัตราส่วนของความยาวที่แตกร้าวความยาวเดิม ทั้งสองมีหน่วย m/m หรือ เป็นเปอร์เซ็นต์การดูดซึมพลังงานแรงดึง ชา หรือ พลังงานความเครียด เป็นจำนวนพลังงานต่อหน่วยพื้นที่ของกระดาษดูดซึมระหว่างรัดจนถึงการโจมตีของการแตกร้าวในการทดสอบแรงดึง มันสามารถแสดงพื้นที่ภายใต้การ loadelongationโค้ง และมีหน่วย J/m2.ความแข็งแรงดึงจะถูกกำหนดจากความชันของส่วนยืดหยุ่นเชิงเส้นเบื้องต้นของเส้นโค้งโหลดยืด ความแข็งแรงดึงคือ แรงที่แบ่งโดยการการยืดตัวและความกว้างของแถบ และมันมีหน่วย kN/m ยืดโมดูลัสได้ โดยหารความแข็งแรงด้วยความหนาของเดอะสตริป สำหรับโมดูลัสยืดหยุ่นหน่วยเป็น MN/m2หรือ MPaธรรมชาติของกระดูกจะขึ้นอยู่กับระดับของพันธะในแผ่น(หน้า 1969, Davison 1972) ระดับสูงของพันธะไปสู่ขนาดใหญ่การเผยแพร่ของเส้นใยแบ่ง ในขณะที่ในการยึดติดในอำนาจเหนือแผ่นกระบวนการในโซนแตกหักเป็นว่า ดึงเส้นใยจากเครือข่ายเป็นการเส้นใยไฟเบอร์พันธบัตรแบ่ง กลั่นปรับปรุงสมบัติแรงดึงในหลายวิธี เส้นใยแข็ง ซึ่งช่วยในการก่อตัวของเส้นใยไฟเบอร์พันธบัตร ปรับเนื้อหาในเนื้อเยื่อเพิ่มขึ้น นำไปสู่การเพิ่มความแข็งแรง เพิ่มความหนาแน่นเปียกกด และปรับปรุงคุณสมบัติแรงดึงเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในพื้นที่ที่ถูกผูกมัด ยืด-atbreakจะสูงขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ในระหว่างการอบแห้งของกระดาษ ได้อย่างอิสระกระดาษที่แห้งได้มากขึ้นยืดที่หยุดพักกว่ากระดาษแห้งภายใต้ข่มใจ เซท (1990) พบว่า แรงที่เพิ่มขึ้นด้วยความหนาแน่นเพิ่มขึ้น และลดลงที่ความแข็งแรงของเส้นใยลดลง เขายังแสดงให้เห็นความสัมพันธ์คล้ายยืดเวลาพักผ่อน ต่อไป Seth แสดงให้เห็นว่าแรงดึงและยืดที่แบ่งเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มเส้นใยความยาว Paavilainen (1993a) เห็นการลดลงของความแข็งแรงด้วยการเพิ่มความหยาบ และแนะนำที่สำคัญสุดสำหรับสูงแรงความแข็งแรงมีความสามารถในการยึดเกาะสูงและความแข็งแรงภายใย ในการการศึกษาแตกต่างกัน Paavilainen (1993b) ต่อการอภิปราย บอกว่าแรงดึงจะถูกกำหนด โดยพื้นที่ถูกผูกมัด ดังนั้น collapsibilityผิดจังหวะภายนอก จำนวนค่าปรับและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเปียกใยยืดหยุ่นMohlin al. (1996) ที่ศึกษาผลกระทบของความผิดปกติของเส้นใยบนแผ่นความแข็งแรง พวกเขาเห็นการลดลงของดัชนีความแข็งแรงดึง และแรงดึงเพิ่มจำนวนเส้นใยพิการ ขณะที่ยืดที่แบ่งเพิ่มขึ้น ด้วยการลดรูปร่างสัดส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ที่แตกถูกกำหนดเป็นอัตราส่วนของความยาวเพิ่มขึ้นจนเริ่มมีอาการที่
แตกความยาวเดิม ยืดที่แบ่งเป็นอัตราส่วนของความยาวที่
เกิดการแตกความยาวเดิม ทั้งสองมีหน่วยของ m / m หรือคิดเป็นร้อยละ.
การดูดซับพลังงานแรงดึงชาหรือพลังงานความเครียดแรงดึงคือปริมาณของ
พลังงานต่อหน่วยพื้นที่ของกระดาษดูดซับในระหว่างการรัดจนเริ่มมีอาการของ
ความร้าวฉานในการทดสอบแรงดึง มันสามารถแสดงเป็นพื้นที่ภายใต้ loadelongation ที่
โค้งและมีหน่วย J / m2
.
ตึงแรงดึงจะถูกกำหนดจากความลาดเอียงของส่วนที่ยืดหยุ่นเชิงเส้นเริ่มต้น
ของเส้นโค้งโหลดยืดตัว ความแข็งแรงดึงเป็นแรงหารด้วย
การยืดตัวและความกว้างของแถบและมีหน่วยกิโลนิวตัน / เมตร ยืดหยุ่น
โมดูลัสสามารถรับได้โดยการหารตึงแรงดึงโดยความหนาของ
แถบ หน่วยสำหรับโมดูลัสยืดหยุ่น MN / m2
หรือ MPa.
ลักษณะของการแตกหักจะขึ้นอยู่กับระดับของพันธะในแผ่น
(หน้า 1969 Davison 1972) ระดับสูงของพันธะนำไปสู่การที่มีขนาดใหญ่
การแพร่กระจายของเส้นใยแบ่งในขณะที่ในแผ่นผูกมัดไม่ดีมีอำนาจเหนือ
กระบวนการในเขตแตกหักคือการที่เส้นใยจะถูกดึงออกมาจากเครือข่ายในขณะที่
การสลายพันธะเส้นใยไฟเบอร์ การกลั่นเพิ่มคุณสมบัติทนแรงดึงได้ในหลาย
วิธี เส้นใยที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้นซึ่งจะเอื้อต่อการก่อตัวของ
พันธบัตรเส้นใยไฟเบอร์ นอกจากนี้ยังมีเนื้อหาการปรับในการผลิตเยื่อกระดาษที่เพิ่มขึ้นนำไปสู่การ
เพิ่มขึ้นของความแข็งแรงพันธะ เปียกกดเพิ่มความหนาแน่นและปรับปรุง
สมบัติแรงดึงเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นในพื้นที่ผูกมัด ยืด-atbreak
สูงขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ระหว่างการอบแห้งของกระดาษ; ได้อย่างอิสระ
กระดาษแห้งมียืดที่แบ่งสูงกว่ากระดาษแห้งภายใต้
ความยับยั้งชั่งใจ เซท (1990) แสดงให้เห็นว่ามีความแข็งแรงเพิ่มขึ้นด้วยการ
เพิ่มความหนาแน่นและลดลงไฟเบอร์ที่มีความแข็งแรงลดลง นอกจากนี้เขายัง
มีความสัมพันธ์ที่คล้ายกันสำหรับยืดที่แบ่ง นอกจากนี้เซทแสดงให้เห็นว่า
ทั้งความต้านทานแรงดึงและยืดที่แบ่งเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มเส้นใย
ยาว Paavilainen (1993a) เห็นการลดลงของความต้านทานแรงดึงที่มีการเพิ่ม
ความเลวและชี้ให้เห็นว่าปัจจัยที่สำคัญที่สุดสำหรับการทนแรงดึงสูง
ความแข็งแรงมีความสามารถในการยึดเกาะที่ดีและความแข็งแรงของเส้นใยที่แท้จริงสูง ใน
การศึกษาที่แตกต่างกัน Paavilainen (1993b) ยังคงอภิปรายบอกว่า
ความต้านทานแรงดึงจะถูกกำหนดโดยพื้นที่ผูกมัดจึง collapsibility,
ภาวะภายนอกจำนวนเงินค่าปรับและยืดหยุ่นเส้นใยเปียกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง.
Mohlin ที่อัล (1996) การศึกษาผลกระทบของการเปลี่ยนรูปเส้นใยบนแผ่น
ความแข็งแรง พวกเขาเห็นการลดลงของแรงดึงและแรงดึงตึงดัชนีที่มี
การเพิ่มจำนวนเส้นใยพิการในขณะที่ยืดที่แตกได้รับ
เพิ่มขึ้นด้วยการลดปัจจัยรูปร่าง