Sun Ho paying respect to your Highn

Sun Ho paying respect to your Highness." Sun Ho kneeled down with his head on the ground, praying respect to the Emperor whom he had not seen for the past 20 years.

"Dispense with the formalities and rise up. Come up and sit next to me." The Emperor strained his eyes to take a look at his younger brother whom he could not recall from his memory. Thought there was some distance between the 2, the Emperor could not contained his shock when he saw Sun Ho. Oh my, how could a man looked so delicate and pretty and devilish. Could those aged rumours be truth that Sun Ho was the off spring of a human and a demon, a semi-demon? No wonder, Sun Ho was banished out of palace by my late father. The Emperor was sure that no human parents were be able to give birth to Sun Ho with such features.

Sun Ho's eyebrows arched like the willows, his eyes resembled that of the sparkling stars and pinkish glow from his porcelin- liked skin. The appearance was simply alluring and his voice was captivating. No one would doubt that Sun Ho was a princess if it was based oh his appearance and he was certainly prettier than some of the beauties that he had seen.

"Your Highness, pardon me for it is improper for me to be seated next to you." Sun Ho bowed again. Sun Ho could hear the slight whisper among the court officials and the attendance lined up down the imperial hall. Sun Ho hated his appearance, everyone was alway commenting on his stunning appearance and he knew of the rumours that he was s semi-demon. "I am just an ordinary human being with a little knowledge and skills in spells and charms, issn't it?" Sun Ho thought silently to himself.

"You are a Prince, part of the royal family and you are my younger brother. There isn't any improperness." The Emperor commanded his attendance to move a seat to the side of the Imperial Hall behide a screen. Since Sun Ho did not wish the others to stare at him. The Emperor would not compel Sun Ho to do anything against his wish. However, Sun Ho had to pledge his submission to the Emperor before the Emperor could guarantee that he wouldn't force Sun Ho.

"Your Highness, Sun Ho had the title of a Prince by birth and was not confered the title by the late Emperor. Hence, it is improper for me to remain in this Imperial Hall." Sun Ho frowed and was not willing to risd and move to the seat. Sun Ho recalled that his father, the late Emperor, banished his mother and him out of the palace and to the Imperial Shrine. Sun Ho was not confered with the title and was not given a name. Sun Ho had to adopt his mother's surname and it was the Highest Priest at the Imperial Shrine that named him. The late Emperor forbidded them to step into the palace. No one from the royal family had visited them all these years even till the demise of his mother. Sun Ho did not know the reason that he was sent for to the palace and even so in what capacity of his status that he was eligible to be here.

Sun Ho did not blame the late Emperor, nor resent his lowly birth status..... He simply could not describe his feelings. Sun Ho knew that all of them were intimidated of him, if not, Sun Ho would not be sent for into the palace.

"If that is the case; in this instance, I will confer you the title of Prince and bestowed you with Imperial chambers in the palace." The emperor stroked his beard.

"Your Highness,This can't do...." Sun Ho bowed again at the Emperor and felt that he was caught in a fix. Sun Ho was not yearning for all this when he came to the palace, he did not need the privileges at all.

"You are still not satisified with this!" the Emperor raised his eyebrows and glared at Sun Ho. The Emperor thought that Sun Ho could easily bought over but instead, Sun Ho desired more than this.

"Pardon me, your Highness. Sun Ho does not care for the title or the Imperial chambers. Sun Ho just wanted to return to the Imperial Shrine, its where Sun Ho belongs." Sun Ho spent his life in the Imperial Shrine all these years and he just wanted to continue remaining there for the rest of his life. Sun Ho did not wish to leave his place and to be in the palace.

"Sun Ho." The Emperor stood up and stepped down from his throne. He walked over to Sun Ho and and placed his hands on Sun Ho's skinny shoulders. The Emperor lifted Sun Ho up from the ground and he was awed by Sun Ho's appearance at such a close proximity.

Sun Ho was definitely charming to be unlike a human. If Sun Ho was a divine, there was no denial to it but there was a hidden indescribable vibe in his attractive eyes. The vibe belonged to the realm of the evil, a sinister beauty. The other officials could not helped but to mouth out their shockness when Sun Ho's face was raised again.

"Your Highness, Sun Ho does not deserve all this." Sun Ho quickly bowed his head again when he heard the gasps. The gasps from the officials and the attendance made Sun Ho felt uneasy which made him trying to conceal his face.

"Nonsense! You are my brother!" the Emperor held tightly on Sun Ho's shoulders and displayed a depressed look. The Emperor choked and sniffed loudly which made the officials feeling the same. Only Sun Ho could distinguish the hypocrisy from the Emperor. It could be that Sun Ho had lived in the serene Imperial Shrine for so many years and he could easily sensed the taint atmosphere here. Sun Ho remained silent.

" You are my brother, my beloved brother and not the semi-demon as rumoured. Even if that is true, you are still my blood related brother and this remained as a fact forever."

Sun Ho remained silent but his eyes were brimming with tears. Even though Sun Ho knew that it was a lie, he really wanted to believe it. No one had ever said this kind word to him, especially this heart warming lies.

"From now on, I will take take care of you, my beloved brother. Stay in the Imperial chambers of yours. You shall not leave the palace without my permission, understand!" the Emperor escorted Sun Ho to his seat behind the screen. Sun Ho looked at at the Emperor's scheming expression while he returned to his throne. Knowing that it was a lie, Sun Ho wondered why he felt agony in his heart.

"Your Majesty, you intend to use this demon to get rid of General Shinhwa?" An official stepped forth to the Emperor and muttered his words. "Your Majesty, he is demon which we can't control and it is very risky to do so."

"You are all dismissed." the Emperor yelled and waved his hand, rubbing his temple. The Emperor was not scared of Sun Ho and else, he would not have send for him now. If he did not have any plan to let Sun Ho to be submissive to him, he wouldn't have sent for him. The Emperor was at his wit's end, to send for Sun Ho. If he could not protect his throne and his dear life, he would not get to see the sunrise. So what Sun Ho was a semi-demon? If Sun Ho submit to him, he could use Sun Ho to get rid of the irksone General Shinhwa. Once, the General Shinhwa was gotten rid of, nothing would be a threat anymore.

General Shinhwa may be powerless, a descendant of a fallen clan but there were others ready to support General Shinhwa to overthrow him and seized the throne. The Emperor believed that Sun Ho could easily accomplish the task of weeding out the General.

"Sun Ho. I really wished that you could remain by my side so that I can make up for what our father had done to you." the Emperor's voice trembled and his eyes shone desperation.

" Your Highness, if there is anything that is within Sun Ho's ability, please issued the order." Sun Ho bit his lips. He knew very well what he was in for and he was waiting for this.

"Sun Ho, you had been in the Imperial Shrine all this years and you do not know the current situation here. After the last great war, some clans are conspiring to overthrow me and seize my throne. They wanted me to be the disgraced Emperor of our family if they overthrew me. I can't let this happen for the sake of our royal family...."

Sun Ho looked at the Emperor with an expressionless face. It was true that Sun Ho was unaware of the current situation here but now he realized the real reason that he was sent for to the palace. Sun Ho could not bear to see another war uprising, causing millions of innocent lives to be lost. Their unrest siprits had been accumulating and the dark aura was getting worse each time a battle broke out. Since Sun Ho was here, he could not do nothing to stop further tragedies.

"Sun Ho, i really need your help.." Seeing Sun Ho remained quiet all this while, the Emperor continued with his fake actings and crying.

"Your Highness, Sun Ho will abide with your orders." Sun Ho answered with grief. It was so pathetic, is Sun Ho of value to them in this way. Sun Ho felt that he was an abandoned animal.

"Sun Ho, I knew that I could count on you. I needed you to get rid of General Shinhwa." the Emperor's expression changed instantly and clapsed Sun Ho's hands happily.

" Your Higness, Sun Ho can't take a human life." Sun Ho exclaimed with shock

"You should do your part as a member of the royal family. If you do not get rid of General Shinhwa, war would surely broke out and can you bear to see the throne fallen into the hands of the treacherous ruler? Don't you care for the bloodshed and the innocent lives that would be lost should the war happened?" the Emperor grabbed Sun Ho's hands tightly.

Sun Ho could exorcise evil, demons or vengeful spirits but not killing a human. "Your Highness, I am sure there could be another way without killing anyone...." Sun Ho was unable to finish his sentence when the Emperor interrupted. " Sun Ho, this is warfare. It either they die or we die. Can you bear to see this palace turning into abyss of misery like a Hell. I am saddled with the fate of our royal family and I had to do something to safeguard us."

"Your Higness, but Sun Ho..." Sun Ho stammered.

"Sun Ho, since you are so heartless and unwilling to help. Take that I have never ask you this! I will not beg you also!" the Emperor turned his back at

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซันโฮแอ่วฝ่าบาทด้วย" โฮซัน kneeled ลงกับศีรษะของเขาบนพื้นดิน ความเคารพสวดจักรพรรดิที่เขาไม่เห็นผ่านมา 20 ปี"ป้ายสินค้า ด้วยพิธีการที่ และลุกฮือขึ้น ขึ้นมา และนั่งติดกับฉัน" จักรพรรดิย้ำตาตาของน้องที่เขาไม่สามารถเรียกคืนจากหน่วยความจำของเขา คิดว่ามีเป็นบางระยะห่างระหว่าง 2 จักรพรรดิไม่ประกอบด้วยช็อตของเขาเมื่อเขาเห็นดวงอาทิตย์นทร์ Oh ฉัน วิธีอาจเป็นคนดูดังนั้นละเอียดอ่อน และสวย และแสงแวววับ ข่าวลือเหล่านั้นอายุเป็นความจริงที่โฮจิมินห์ซันถูกสปริงออกของมนุษย์และปีศาจ ปีศาจกึ่ง พบ ซันโฮถูก banished จากพาเลซ โดยพ่อสาย จักรพรรดิไม่แน่ใจว่า พ่อแม่ไม่มีมนุษย์ได้สามารถให้เกิดโฮซันกับคุณลักษณะดังกล่าวปักษาเช่นระลึกคิ้วซันโฮ ตาของเขาคล้ายกับที่ของประกายดาวและโกลว์บัวโรยจาก porcelin ของเขา - ชอบผิว ลักษณะที่ปรากฏมีเพียงเสน่ห์ และเสียงของเขาน่ารัก ไม่มีใครจะสงสัยว่า ซันโฮถูกเจ้าหญิงถ้าเป็นตามโอ้ พระลักษณะของพระองค์ และเขาได้แน่นอนสวยกว่าของสวยงามที่เขาเห็น"ฝ่าบาท ขอโทษจะไม่เหมาะสำหรับผมที่จะได้นั่งติดกับคุณ" โฮซันก้มกราบอีกครั้ง โฮซันได้ยิน whisper เล็กน้อยระหว่างเจ้าหน้าที่ศาลและเข้าเมืองลงอิมพีเรียลฮอลล์ ซันโฮเกลียดชังท่าน ทุกคนถูกเสมอให้ข้อคิดเห็นในรูปลักษณ์ที่สวยงามของเขา และเขารู้เรื่องข่าวลือที่ว่า เป็น s กึ่งปีศาจ "ฉันเพียงผิดธรรมดามนุษย์ ด้วยความรู้และทักษะใน spells และเสน่ห์ issn't เล็กน้อยได้หรือไม่? " โฮซันคิดว่า อยู่เบื้องหลังตนเอง"คุณเจ้า ส่วนของพระบรมวงศานุวงศ์ และคุณน้องชายของฉัน ไม่มี improperness ใด ๆ " จักรพรรดิสั่งเขาให้เข้าไปนั่งข้าง behide อิมพีเรียลฮอลล์หน้าจอ ตั้งแต่ซัน โฮไม่ต้องคนอื่นจ้องมองเขา จักรพรรดิจะดันโฮซันจะทำอะไรกับเขาต้องการ อย่างไรก็ตาม ซันโฮจิมินห์มีการจำนำส่งพระจักรพรรดิก่อนจักรพรรดิสามารถรับประกันว่า เขาจะไม่บังคับโฮซัน"ฝ่าบาท ซันโฮมีชื่อของเจ้า โดยกำเนิด และมีชื่อ โดยจักรพรรดิสาย confered ไม่ ดังนั้น ได้ไม่เหมาะสมจะอยู่ในนี้ฮอลล์อิมพีเรียล" ซันโฮ frowed และไม่ยินดี risd และย้ายไปนั่ง โฮซันยกเลิกว่า บิดาของเขา จักรพรรดิ สาย banished มารดาของเขาและเขาออก จากวัง และ ศาลอิมพีเรียล โฮซันไม่ได้ confered กับชื่อเรื่อง และได้รับชื่อ ซันโฮได้นำนามสกุลของมารดาของเขา และเป็นนักบวชสูงสุดที่ศาลอิมพีเรียลที่ชื่อเขา Forbidded จักรพรรดิปลายเขาขั้นตอนเข้าวัง ใครจากพระบรมวงศานุวงศ์ได้ชมพวกเขาทุกปีเหล่านี้ได้จนถึงลูกของแม่ของเขา โฮซันไม่ได้ไม่รู้เหตุผลที่เขาถูกส่งไปขอไปในวัง และดังนั้นในการผลิตสิ่งของสถานะของเขาที่เขามีสิทธิ์ที่จะเป็นที่นี่โฮซันได้ไม่ตำหนิสายจักรพรรดิ ไม่ส่งสถานะของเขาเล็กแต่เกิด... เขาก็สามารถอธิบายความรู้สึกของเขา ซันโฮรู้ว่า ทั้งหมดมีอีกของเขา ถ้า ไม่ ซันโฮจะไม่ถูกส่งไปเพื่อเข้าวัง "ถ้าอย่างนั้น ในกรณีเช่นนี้ ฉันจะประสาทชื่อของเจ้า และแผ่นดินห้องอิมพีเรียลในวัง" จักรพรรดิแบบขีดลงเคราของเขา"ฝ่าบาท นี้ไม่ได้... " โฮซันลงอีกที่จักรพรรดิ และรู้สึกว่า เขาถูกจับในการแก้ไข โฮซันไม่ต้องการทั้งหมดนี้เมื่อเขามาถึงวัง เขาไม่ต้องการสิทธิ์การใช้งานทั้งหมด"You are still not satisified with this!" the Emperor raised his eyebrows and glared at Sun Ho. The Emperor thought that Sun Ho could easily bought over but instead, Sun Ho desired more than this."Pardon me, your Highness. Sun Ho does not care for the title or the Imperial chambers. Sun Ho just wanted to return to the Imperial Shrine, its where Sun Ho belongs." Sun Ho spent his life in the Imperial Shrine all these years and he just wanted to continue remaining there for the rest of his life. Sun Ho did not wish to leave his place and to be in the palace."Sun Ho." The Emperor stood up and stepped down from his throne. He walked over to Sun Ho and and placed his hands on Sun Ho's skinny shoulders. The Emperor lifted Sun Ho up from the ground and he was awed by Sun Ho's appearance at such a close proximity.Sun Ho was definitely charming to be unlike a human. If Sun Ho was a divine, there was no denial to it but there was a hidden indescribable vibe in his attractive eyes. The vibe belonged to the realm of the evil, a sinister beauty. The other officials could not helped but to mouth out their shockness when Sun Ho's face was raised again."Your Highness, Sun Ho does not deserve all this." Sun Ho quickly bowed his head again when he heard the gasps. The gasps from the officials and the attendance made Sun Ho felt uneasy which made him trying to conceal his face."Nonsense! You are my brother!" the Emperor held tightly on Sun Ho's shoulders and displayed a depressed look. The Emperor choked and sniffed loudly which made the officials feeling the same. Only Sun Ho could distinguish the hypocrisy from the Emperor. It could be that Sun Ho had lived in the serene Imperial Shrine for so many years and he could easily sensed the taint atmosphere here. Sun Ho remained silent." You are my brother, my beloved brother and not the semi-demon as rumoured. Even if that is true, you are still my blood related brother and this remained as a fact forever."Sun Ho remained silent but his eyes were brimming with tears. Even though Sun Ho knew that it was a lie, he really wanted to believe it. No one had ever said this kind word to him, especially this heart warming lies. "From now on, I will take take care of you, my beloved brother. Stay in the Imperial chambers of yours. You shall not leave the palace without my permission, understand!" the Emperor escorted Sun Ho to his seat behind the screen. Sun Ho looked at at the Emperor's scheming expression while he returned to his throne. Knowing that it was a lie, Sun Ho wondered why he felt agony in his heart."Your Majesty, you intend to use this demon to get rid of General Shinhwa?" An official stepped forth to the Emperor and muttered his words. "Your Majesty, he is demon which we can't control and it is very risky to do so.""You are all dismissed." the Emperor yelled and waved his hand, rubbing his temple. The Emperor was not scared of Sun Ho and else, he would not have send for him now. If he did not have any plan to let Sun Ho to be submissive to him, he wouldn't have sent for him. The Emperor was at his wit's end, to send for Sun Ho. If he could not protect his throne and his dear life, he would not get to see the sunrise. So what Sun Ho was a semi-demon? If Sun Ho submit to him, he could use Sun Ho to get rid of the irksone General Shinhwa. Once, the General Shinhwa was gotten rid of, nothing would be a threat anymore.General Shinhwa may be powerless, a descendant of a fallen clan but there were others ready to support General Shinhwa to overthrow him and seized the throne. The Emperor believed that Sun Ho could easily accomplish the task of weeding out the General."Sun Ho. I really wished that you could remain by my side so that I can make up for what our father had done to you." the Emperor's voice trembled and his eyes shone desperation." Your Highness, if there is anything that is within Sun Ho's ability, please issued the order." Sun Ho bit his lips. He knew very well what he was in for and he was waiting for this."Sun Ho, you had been in the Imperial Shrine all this years and you do not know the current situation here. After the last great war, some clans are conspiring to overthrow me and seize my throne. They wanted me to be the disgraced Emperor of our family if they overthrew me. I can't let this happen for the sake of our royal family...."Sun Ho looked at the Emperor with an expressionless face. It was true that Sun Ho was unaware of the current situation here but now he realized the real reason that he was sent for to the palace. Sun Ho could not bear to see another war uprising, causing millions of innocent lives to be lost. Their unrest siprits had been accumulating and the dark aura was getting worse each time a battle broke out. Since Sun Ho was here, he could not do nothing to stop further tragedies."Sun Ho, i really need your help.." Seeing Sun Ho remained quiet all this while, the Emperor continued with his fake actings and crying."Your Highness, Sun Ho will abide with your orders." Sun Ho answered with grief. It was so pathetic, is Sun Ho of value to them in this way. Sun Ho felt that he was an abandoned animal."Sun Ho, I knew that I could count on you. I needed you to get rid of General Shinhwa." the Emperor's expression changed instantly and clapsed Sun Ho's hands happily." Your Higness, Sun Ho can't take a human life." Sun Ho exclaimed with shock "You should do your part as a member of the royal family. If you do not get rid of General Shinhwa, war would surely broke out and can you bear to see the throne fallen into the hands of the treacherous ruler? Don't you care for the bloodshed and the innocent lives that would be lost should the war happened?" the Emperor grabbed Sun Ho's hands tightly.Sun Ho could exorcise evil, demons or vengeful spirits but not killing a human. "Your Highness, I am sure there could be another way without killing anyone...." Sun Ho was unable to finish his sentence when the Emperor interrupted. " Sun Ho, this is warfare. It either they die or we die. Can you bear to see this palace turning into abyss of misery like a Hell. I am saddled with the fate of our royal family and I had to do something to safeguard us."
"Your Higness, but Sun Ho..." Sun Ho stammered.

"Sun Ho, since you are so heartless and unwilling to help. Take that I have never ask you this! I will not beg you also!" the Emperor turned his back at

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซอน โฮ เคารพองค์ชาย " ซอนโฮคุกเข่าลงกับศีรษะของเขาบนพื้นดิน สวดมนต์ ไหว้พระ จักรพรรดิที่เขาไม่ได้เจอมาตั้ง 20 ปี นะ

" ให้กับพิธีการ และลุกขึ้น มานั่งข้างๆฉัน " จักรพรรดิตึง สายตาของเขาดูน้องชายของเขาที่เขาไม่สามารถเรียกคืนจากหน่วยความจำของเขา คิดว่ามีระยะห่างระหว่าง 2พระราชาไม่อาจมีตกใจของเขา เมื่อเขาเห็นซอนโฮ โอ้ ทำไมผู้ชายดูละเอียดและสวย และปีศาจ อาจจะจริงว่าข่าวลือนั้นอายุ ซุน โฮเป็นฤดูใบไม้ผลิออกของมนุษย์และปีศาจ กึ่งปีศาจ ไม่สงสัยเลยว่า ซันโฮถูกเนรเทศออกจากวังโดยพ่อของข้า องค์จักรพรรดิทรงแน่ใจว่าไม่มีพ่อแม่มนุษย์ก็สามารถให้กำเนิด ซอน โฮ ด้วยคุณลักษณะเช่น .

ซุน โฮ คิ้วโก่งเหมือนหลิว ดวงตาของเขามีประกายของดวงดาว และมีแสงจาก porcelin ของเขา - ชอบผิว ลักษณะเป็นเพียงนาฬิกา และเสียงของเขาก็น่ารัก จะไม่มีใครสงสัยว่า ซุน โฮ คือ เจ้าหญิงถ้าวัดโอลักษณะของเขา และเขาก็ต้องน่ารักกว่าบางส่วนของความงามที่เขาได้เห็น . .

" องค์ชายขอโทษมันไม่เหมาะสมสำหรับฉันที่จะนั่งถัดจากคุณ . " ซอนโฮคำนับอีกครั้ง ซอนโฮได้ยินน้อยกระซิบของศาล และการเข้าคิวที่ห้องโถงใหญ่ ซอน โฮ เกลียดที่เขาปรากฏตัว ทุกคนก็มักจะแสดงความคิดเห็นในลักษณะที่สวยงามของเขาและเขารู้ว่าข่าวลือว่าเขาเป็นปีศาจกึ่ง ." ฉันก็เป็นมนุษย์ธรรมดาที่มีความรู้เพียงเล็กน้อยและทักษะเวทมนตร์และเสน่ห์แบบอะนาลอกมั้ย ? " ซอนโฮคิดเงียบๆกับตัวเอง

" คุณเป็นเจ้าชาย เป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์ และ นายเป็นน้องชายของฉัน ไม่มี improperness " พระราชาทรงบัญชาการเข้าร่วมของเขาที่จะย้ายที่นั่งไปด้านข้างของฮอลล์ อิมพีเรียล ด้านหลังจอตั้งแต่ซอนโฮไม่อยากให้คนอื่นมองเขา จักรพรรดิจะไม่บังคับ ซุน โฮ ทำอะไรกับคำขอของเขา อย่างไรก็ตาม ซุน โฮ ต้องจำนำส่งของเขาจักรพรรดิก่อนที่จักรพรรดิสามารถรับประกันได้ว่าเขาจะ โฮซัน ไม่บังคับ

" พระสนมซอนโฮ มีบรรดาศักดิ์เป็นพระยา โดยกำเนิด และไม่ cerevisiae ชื่อเรื่องโดยจักรพรรดิแล้ว ดังนั้นมันไม่เหมาะสมสำหรับฉันที่จะอยู่ในฮอลล์ อิมพีเรียล นี้ " ซอนโฮ frowed และไม่เต็มใจที่จะริซดีและย้ายไปยังที่นั่ง ซอนโฮเล่าว่าพ่อของเขาเป็นพระราชาแล้ว แม่ของเขา และเขาถูกเนรเทศออกจากวัง และสุสานจักรพรรดิ ซอนโฮไม่ได้ cerevisiae ที่มีชื่อ และไม่ระบุชื่อซอน โฮ ต้องเลี้ยงแม่ นามสกุล และเป็นนักบวชสูงสุด อิมพีเรียล ศาลเจ้า ที่ชื่อเขา พระราชาองค์ก่อนสั่งห้ามพวกเขาก้าวเข้ามาในพระราชวัง ไม่มีใครจากพระราชวงศ์ได้เยี่ยมพวกเขาหลายปีจนกระทั่งการตายของแม่ของเขาซอนโฮไม่รู้ว่าเหตุผลที่เขาถูกส่งเข้าวัง และแม้แต่ในความจุอะไร สภาพของเขาว่า เขามีสิทธิที่จะอยู่ที่นี่

ซอนโฮไม่ได้โทษพระราชาองค์ หรือโกรธเคืองเขาต่ำต้อยเกิดสถานะ . . . . . เขาก็ไม่สามารถอธิบายถึงความรู้สึกของเขา ซอนโฮรู้ว่าทุกคนกลัวเขา ถ้าไม่ใช่ ซอนโฮจะไม่ส่งเข้าวัง

" ถ้านั่นเป็นกรณีในตัวอย่างนี้ ผมจะให้คุณชื่อของเจ้าชาย และมอบให้กับพระตำหนักในพระราชวัง " พระราชาลูบเครา

" ฝ่าบาท ไม่ได้ . . . . . . . " ซอนโฮก้มหัวอีกครั้งที่จักรพรรดิและรู้สึกว่าเขาถูกจับในการแก้ไข ซอน โฮ ไม่ได้โหยหาทั้งหมดนี้เมื่อเขามาถึงวัง ก็ไม่ต้องใช้เลย

" คุณยังไม่ภูมิใจกับสิ่งนี้" จักรพรรดิยกคิ้วของเขาและจ้องมองซอนโฮ จักรพรรดิว่า ซุน โฮ สามารถ ซื้อ แต่ ซันโฮต้องการมากกว่านี้

" ขออภัย พระสนม ซอน โฮ ไม่ได้สนใจชื่อเรื่องหรือห้องจักรพรรดิ ซอน โฮ แค่อยากกลับไปยังศาลเจ้าหลวง ซึ่งซันโฮเป็นของ