interaction and cooperation inheren

interaction and cooperation inherent in the CSA’s practical arrangements create certain
possibilities:
1. For farmers to know the needs of the community before beginning to work the
land.
2. For the consumers to have an opportunity to express to the farmers what their
food needs and financial limits are.
3. For commitments to be consciously established between farmers and
consumers.
4. For the farmers’ needs to be recognized, thus freeing them to serve the
community.
I was aware of the CSA movement in this country from its beginning and had
many opportunities to speak with participants about the conceptual basis and practical
arrangements associated with various farms. During the early years of the CSA
movement I was managing a farm store on a 400-acre Biodynamic farm that marketed the
farm’s products along with products from other sustainable farms regionally and
nationally.
Altogether I had accumulated nearly twenty years of experience working in small
businesses at a variety of level—production, distribution, marketing, and retail and
wholesale sales. Thus I was able to gain some insight into agricultural economics and the
workings of the economy in general. As store manager I made every possible effort to
promote sales of the farm’s products and to obtain equitable prices. I also made efforts to
educate consumers as much as possible about the methods and needs of the farm, through
conversations in the store, meetings, newsletters, workshops, and farm tours. But in the
end my impression was that under the existing economic conditions there was a gap
between producers and consumers that could not be bridged. The marketplace, with all
the economic forces working through it, acts more as a barrier than as a bridge between
producers and consumers.
It was with great interest that I entered into conversations concerning the CSA
movement. Many of the initial conversations focused on the role and position of
agriculture in the economy. For many farmers, their experiences had led them to the
conviction that sustainable agriculture cannot survive under present economic conditions.
Fluctuating market prices often do not meet the costs of production; escalating real estate
prices inhibit the creation of new farms; and a nature-based production that is susceptible
to climatic changes creates a higher degree of risk than industrial production. It is for
good reasons that an increasing number of Biodynamic and organic farmers are becoming
bitter about their experiences in the market. This has created in them a desire to seek a
new social and economic basis for agriculture.
I met with three perspectives concerning the relation of agriculture to the
economy:
1. Agriculture should be removed from the economy altogether. It is primarily a
cultural activity of tending and cultivating the land, and the food that is produced is a byproduct of this activity. Therefore the nature of agriculture is different from that of
industry.
2. Agriculture is a part of the economy. But true agriculture that does not exploit
nature cannot compete in the economy as does industry; it needs special conditions in
order to function. For instance, most sustainable farms are not in a position to pay land
mortgages based on existing market values. Therefore, ways need to be found to make
land available for agriculture at low or no cost.
3. Part of agriculture is in the economy and part of it is not. Adherents of this
perspective usually cite the activity of harvest as the dividing line. Cultivation, planting,
and growing up to the point of harvest is seen as a cultural, tending activity. Once
harvesting takes place, the food takes on a commodity character and enters the economic
process.
All these perspectives are based on the feeling that true agriculture, which has not
been converted to agribusiness, cannot survive in an economy in which there are
fluctuating prices, little consumer loyalty, escalating land prices, and the exploitation of
natural and human resources. But the reason for rejecting these conditions should not
merely be because they are inherently inappropriate and harmful, no matter what is being
produced and consumed. In the existing market the farmer meets the same forces and is
compelled to compete out of the same self-interested and profit motive as every other
producer. A farmer who still maintains a living connection with the land is in a unique
position to offer a perspective on the effects that such economic conditions have on
nature. And therefore, it makes sense that such farmers would be among the first to reject
some of the main components of our present economy. But rather than trying to withdraw
farming from or insulate it against the negative aspects of our present economy, it would
benefit everyone in the long run if agriculture could be seen as the place to build up an
economy on a new basis. The most basic necessity of earthly life, food, can provide the
starting point for moving from our present government-guided, production-driven market
economy, which is based on competition, to an independent, associative economy based
on consumer needs and conscious, rational decisions between producers and consumers.
[See “The Distribution of Wealth,” The Threefold Review, Issue No. 9, Summer/Fall
1993.]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โต้ตอบและความร่วมมือในของ CSA ปฏิบัติจัดสร้างแน่นอนไป:1. สำหรับเกษตรกรต้องทราบความต้องการของชุมชนก่อนที่จะเริ่มการทำงานดินแดนที่2. สำหรับผู้บริโภคได้มีโอกาสแสดงให้เกษตรกรอะไรของพวกเขาความต้องการอาหารและข้อจำกัดทางการเงินได้3. สำหรับข้อผูกมัดเพื่อสร้างสติระหว่างเกษตรกร และผู้บริโภค4. สำหรับเกษตรกรที่ต้องรับรู้ จึงเพิ่มพื้นที่ให้บริการชุมชนฉันได้ทราบการเคลื่อนที่ในประเทศนี้จากจุดเริ่มต้นของ CSA และมีโอกาสในการพูดกับผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานและปฏิบัติบริการที่เกี่ยวข้องกับฟาร์มต่าง ๆ ในช่วงปีแรก ๆ ของการ CSAฉันมีการจัดการฟาร์มการย้ายเก็บบน Biodynamic 400 เอเคอร์ฟาร์มที่ทำตลาดผลิตภัณฑ์ของฟาร์มรวมทั้งผลิตภัณฑ์จากฟาร์มอื่น ๆ อย่างยั่งยืนระดับภูมิภาค และผลงานทั้งหมด ผมได้สะสมประสบการณ์ในการทำงานในขนาดเล็กเกือบยี่สิบปีธุรกิจที่หลากหลายระดับเช่นผลิต กระจาย การตลาด และการขายปลีก และขายขายส่ง ดังนั้น ผมสามารถเข้าเป็นเกษตรเศรษฐศาสตร์และการทำงานของระบบเศรษฐกิจโดยทั่วไป เป็นผู้จัดการสาขา ทำได้พยายามส่งเสริมการขายผลิตภัณฑ์ของฟาร์ม และได้รับราคาที่เป็นธรรม นอกจากนี้ยังทำความพยายามรู้ผู้บริโภคมากที่สุดเกี่ยวกับวิธีการและความต้องการของฟาร์ม ผ่านบทสนทนาในร้าน การประชุม จดหมายข่าว ประชุมเชิงปฏิบัติการ และทัวร์ฟาร์ม แต่ในการสิ้นสุดความประทับใจของฉันว่า ภายใต้ที่มีอยู่เศรษฐกิจเงื่อนไขมีเป็นช่องว่างระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภคที่ไม่ถูกระหว่างกาล ตลาด มีทั้งหมดบังคับให้ทำงานผ่านได้ ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคมากกว่าเป็นสะพานระหว่างขึ้นทางเศรษฐกิจผู้ผลิตและผู้บริโภค มันเป็น ด้วยความสนใจว่า ใส่ลงในบทสนทนาเกี่ยวกับการ CSAเคลื่อนไหว การสนทนาเริ่มต้นมากมายเน้นบทบาทและตำแหน่งของเกษตรในเศรษฐกิจ เกษตรกรจำนวนมาก ประสบการณ์ของพวกเขาได้ทำให้การเชื่อมั่นว่าเกษตรยั่งยืนไม่สามารถอยู่รอดภายใต้สภาวะเศรษฐกิจปัจจุบันราคาตลาดความมักจะไม่ตรงกับต้นทุนการผลิต ดังอสังหาริมทรัพย์ราคายับยั้งการสร้างฟาร์มใหม่ และการผลิตตามธรรมชาติที่มีความไวต่อการเปลี่ยนแปลง climatic สร้างระดับสูงของความเสี่ยงมากกว่าการผลิตทางอุตสาหกรรม สำหรับเหตุผลดีที่จะกลายเป็นการเพิ่มจำนวน Biodynamic และเกษตรกรอินทรีย์ขมเกี่ยวกับประสบการณ์ของตนในตลาด นี้ได้สร้างในความปรารถนาที่จะแสวงหาการใหม่ทางสังคม และเศรษฐกิจพื้นฐานเพื่อการเกษตร ฉันได้พบกับมุมมองที่สามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของการเกษตรเพื่อการเศรษฐกิจ:1. เกษตรควรถูกเอาออกจากเศรษฐกิจทั้งหมด เป็นหลักการกิจกรรมทางวัฒนธรรมของแนว และเพาะปลูกดิน และอาหารที่ผลิตคือ จิตสำนึกของกิจกรรมนี้ ดังนั้น ลักษณะของเกษตรเป็นของอุตสาหกรรม 2. เกษตรเป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจ แต่เกษตรจริงที่ใช้ธรรมชาติไม่สามารถแข่งขันในเศรษฐกิจกับอุตสาหกรรม ต้องการเงื่อนไขพิเศษในสั่งทำงาน เช่น ฟาร์มยั่งยืนที่สุดไม่ได้อยู่ในตำแหน่งเพื่อจ่ายค่าที่ดินmortgages ตามค่าการตลาดที่มีอยู่ ดังนั้น ต้องพบต้องการวิธีการที่ดินสำหรับการเกษตรที่ต่ำหรือไม่มีต้นทุน 3. ส่วนของเกษตรเศรษฐกิจ และอยู่ไม่ ยังนี้มุมมองปกติอ้างอิงกิจกรรมเก็บเกี่ยวเป็นเส้นแบ่ง เพาะปลูก การปลูกและเติบโตจนถึงจุดของการเก็บเกี่ยวจะเห็นเป็นวัฒนธรรม แนวกิจกรรม ครั้งเก็บเกี่ยวเกิดขึ้น อาหารจะใช้ชุดอักขระ และป้อนทางเศรษฐกิจกระบวนการ มุมมองเหล่านี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความรู้สึกที่จริงเกษตร ซึ่งไม่มีการแปลงเกษตร ไม่สามารถอยู่รอดในเศรษฐกิจซึ่งมีความราคา สมาชิกผู้บริโภคน้อย ดังราคาที่ดิน และการกดขี่ขูดรีดทรัพยากรธรรมชาติ และทรัพยากรมนุษย์ แต่เหตุผลสำหรับการปฏิเสธเงื่อนไขเหล่านี้ไม่ควรแต่เป็น เพราะพวกเขามีความไม่เหมาะสม และเป็น อันตราย ไม่ว่าสิ่งผลิต และใช้ ในตลาดที่มีอยู่ กองเดียวกันตรงกับชาวนา และมีได้ทำให้การแข่งขันจากเดียวกันกำไรสนใจตนเองและแรงจูงใจเป็นทุก ๆโปรดิวเซอร์ ชาวนาที่ยัง รักษาอยู่เชื่อมต่อกับแผ่นดินเป็นการเฉพาะตำแหน่งที่ต้องการนำเสนอมุมมองในลักษณะที่มีสภาพทางเศรษฐกิจดังกล่าวธรรมชาติ และดังนั้น มันทำให้รู้สึกว่าเกษตรกรดังกล่าวจะเป็นผู้แรกที่ปฏิเสธบางคอมโพเนนต์หลักของเศรษฐกิจปัจจุบัน แต่แทนที่จะพยายามที่จะถอนจากการทำฟาร์ม หรือช่วยมันต่อต้านแง่ลบของเศรษฐกิจปัจจุบัน ต้องประโยชน์ของทุกคนในระยะยาวถ้าเกษตรสามารถเห็นได้ในการสร้างการเศรษฐกิจบนพื้นฐานใหม่ ความจำเป็นพื้นฐานของชีวิตเอิร์ทลี่ อาหาร สามารถให้การจุดเริ่มต้นจากตลาดแนะ นำรัฐบาล ควบคุมการผลิตของเราอยู่เศรษฐกิจ ซึ่งขึ้นอยู่กับการแข่งขัน การเศรษฐกิจอิสระ เกี่ยวข้องตามความต้องการผู้บริโภคและใส่ใจ ตัดสินใจเชือดระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค[ดู "แจกของให้เลือกมากมาย Threefold ตรวจทาน ออกหมายเลข 9 ฤดูร้อน/ฤดูใบไม้ร่วง1993]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทำงานร่วมกันและความร่วมมือในการจัดโดยธรรมชาติในทางปฏิบัติของ CSA สร้างบางอย่างที่
เป็นไปได้:
1 สำหรับเกษตรกรที่จะทราบความต้องการของชุมชนก่อนที่จะเริ่มการทำงาน
ที่ดิน.
2 สำหรับผู้บริโภคที่จะมีโอกาสในการแสดงให้กับเกษตรกรในสิ่งที่พวกเขา
ตอบสนองความต้องการอาหารและข้อ จำกัด ทางการเงิน.
3 สำหรับภาระผูกพันที่จะจัดตั้งขึ้นมีสติระหว่างเกษตรกรและ
ผู้บริโภค.
4 สำหรับความต้องการของเกษตรกรที่จะได้รับการยอมรับจึงพ้นพวกเขาที่จะให้บริการ
ชุมชน.
ผมได้ตระหนักถึงการเคลื่อนไหว CSA ในประเทศนี้จากจุดเริ่มต้นและมี
โอกาสมากมายที่จะพูดคุยกับผู้เข้าร่วมประชุมเกี่ยวกับพื้นฐานความคิดและการปฏิบัติ
ที่เกี่ยวข้องกับการจัดฟาร์มต่างๆ ในช่วงปีแรกของ CSA
เคลื่อนไหวผมเป็นผู้บริหารร้านฟาร์มในฟาร์ม Biodynamic 400 เอเคอร์ที่ตลาด
สินค้าเกษตรพร้อมด้วยผลิตภัณฑ์จากฟาร์มที่ยั่งยืนอื่น ๆ ในระดับภูมิภาคและ
ระดับประเทศ.
พรึบฉันได้สะสมเกือบยี่สิบปีของประสบการณ์การทำงานในขนาดเล็ก
ธุรกิจ ที่หลากหลายของระดับการผลิต, การกระจายการตลาดและการค้าปลีกและ
ขายส่งขาย ดังนั้นฉันก็สามารถที่จะได้รับข้อมูลเชิงลึกในบางเศรษฐศาสตร์เกษตรและ
การทำงานของระบบเศรษฐกิจโดยทั่วไป ในฐานะที่เป็นผู้จัดการร้านที่ผมทำทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ในการ
ส่งเสริมการขายผลิตภัณฑ์ของฟาร์มและเพื่อให้ได้ราคาที่เป็นธรรม ฉันยังทำความพยายามที่จะ
ให้ความรู้แก่ผู้บริโภคมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เกี่ยวกับวิธีการและความต้องการของฟาร์มที่ผ่านการ
สนทนาในการจัดเก็บการประชุมจดหมายข่าวการประชุมเชิงปฏิบัติการและทัวร์ฟาร์ม แต่ใน
ท้ายความประทับใจของผมก็คือว่าภายใต้ภาวะเศรษฐกิจที่มีอยู่มีช่องว่าง
ระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภคที่ไม่สามารถ bridged ตลาดกับทุก
กองกำลังทางเศรษฐกิจการทำงานผ่านมันทำหน้าที่มากขึ้นเป็นอุปสรรคมากกว่าที่จะเป็นสะพานเชื่อมโยงระหว่าง
ผู้ผลิตและผู้บริโภค.
มันเป็นที่มีความสนใจอย่างยิ่งที่จะป้อนเข้าสู่การสนทนาเกี่ยวกับ CSA
เคลื่อนไหว หลายคนเริ่มต้นการสนทนามุ่งเน้นไปที่บทบาทและตำแหน่งของ
การเกษตรในระบบเศรษฐกิจ สำหรับเกษตรกรจำนวนมากประสบการณ์ของพวกเขาได้นำพวกเขาไปที่
ความเชื่อมั่นว่าการเกษตรแบบยั่งยืนไม่สามารถอยู่รอดภายใต้สภาวะเศรษฐกิจในปัจจุบัน.
มีความผันผวนของราคาในตลาดมักจะไม่ตรงกับค่าใช้จ่ายในการผลิต; อสังหาริมทรัพย์ที่เพิ่มขึ้น
ราคายับยั้งการสร้างฟาร์มใหม่; และการผลิตตามธรรมชาติที่มีความไวต่อ
การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่จะสร้างระดับที่สูงขึ้นของความเสี่ยงมากกว่าการผลิตภาคอุตสาหกรรม มันเป็น
เหตุผลที่ดีว่าจำนวนที่เพิ่มขึ้นของเกษตรกร Biodynamic และอินทรีย์จะกลายเป็น
ขมเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาในตลาด นี้ได้สร้างในพวกเขาปรารถนาที่จะแสวงหา
พื้นฐานทางสังคมและเศรษฐกิจใหม่เพื่อการเกษตร.
ฉันได้พบกับสามมุมมองเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของการเกษตรเพื่อ
เศรษฐกิจ:
1 เกษตรควรจะถูกลบออกจากระบบเศรษฐกิจทั้งหมด มันเป็นหลัก
กิจกรรมทางวัฒนธรรมของการดูแลและการเพาะปลูกที่ดินและอาหารที่ผลิตเป็นผลพลอยได้จากกิจกรรมนี้ ดังนั้นลักษณะของการเกษตรจะแตกต่างจากที่ของ
อุตสาหกรรม.
2 เกษตรกรรมเป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจ แต่ความจริงที่ว่าการเกษตรไม่ได้ใช้ประโยชน์จาก
ธรรมชาติที่ไม่สามารถแข่งขันในทางเศรษฐกิจเช่นเดียวกับอุตสาหกรรม มันต้องมีเงื่อนไขพิเศษใน
การทำงาน ยกตัวอย่างเช่นฟาร์มยั่งยืนที่สุดไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะจ่ายค่าที่ดิน
จำนองขึ้นอยู่กับค่าการตลาดที่มีอยู่ ดังนั้นวิธีการที่จะต้องมีการพบเพื่อให้
ที่ดินที่มีอยู่เพื่อการเกษตรที่มีต้นทุนต่ำหรือไม่มีเลย.
3 เป็นส่วนหนึ่งของการเกษตรเป็นในทางเศรษฐกิจและเป็นส่วนหนึ่งของมันไม่ได้ สมัครพรรคพวกของนี้
มักจะกล่าวถึงมุมมองการทำงานของการเก็บเกี่ยวเป็นเส้นแบ่ง การเพาะปลูก, การปลูก
และการเจริญเติบโตขึ้นมาถึงจุดของการเก็บเกี่ยวถูกมองว่าเป็นวัฒนธรรมพุ่งกิจกรรม เมื่อ
เก็บเกี่ยวจะเกิดขึ้นอาหารที่จะใช้เวลาในตัวละครของสินค้าโภคภัณฑ์และเข้าสู่เศรษฐกิจ
กระบวนการ.
มุมมองทั้งหมดเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับความรู้สึกที่ว่าการเกษตรเป็นจริงซึ่งยังไม่ได้
รับการแปลงธุรกิจการเกษตรไม่สามารถอยู่รอดได้ในภาวะเศรษฐกิจที่มี
ความผันผวนของราคา ภักดีของผู้บริโภคเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เพิ่มขึ้นของราคาที่ดินและการใช้ประโยชน์จาก
ทรัพยากรธรรมชาติและมนุษย์ แต่เหตุผลที่ปฏิเสธเงื่อนไขเหล่านี้จะไม่
เพียง แต่เป็นเพราะพวกเขาเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ที่ไม่เหมาะสมและเป็นอันตรายไม่ว่าสิ่งที่จะถูก
ผลิตและบริโภค ในตลาดที่มีอยู่ของเกษตรกรที่เป็นไปตามกองกำลังเดียวกันและถูก
บังคับให้ออกจากการแข่งขันตัวเองสนใจเหมือนกันและกระตุ้นกำไรอื่น ๆ ทุกคนเป็น
โปรดิวเซอร์ เกษตรกรที่ยังคงมีการเชื่อมต่อที่อยู่อาศัยที่มีที่ดินอยู่ในที่ไม่ซ้ำกัน
ในตำแหน่งที่จะนำเสนอมุมมองเกี่ยวกับผลกระทบที่ภาวะเศรษฐกิจดังกล่าวมีอยู่ใน
ธรรมชาติ และดังนั้นมันทำให้รู้สึกว่าเกษตรกรดังกล่าวจะเป็นกลุ่มแรกที่จะปฏิเสธ
บางส่วนขององค์ประกอบหลักของเศรษฐกิจในปัจจุบันของเรา แต่แทนที่จะพยายามที่จะถอนตัวออก
จากการทำการเกษตรหรือป้องกันมันกับด้านลบของเศรษฐกิจในปัจจุบันของเราก็จะ
ได้รับประโยชน์ทุกคนในระยะยาวถ้าการเกษตรอาจจะเห็นเป็นสถานที่ที่จะสร้าง
เศรษฐกิจบนพื้นฐานใหม่ ความจำเป็นขั้นพื้นฐานที่สุดของชีวิตบนโลก, อาหาร, สามารถให้
จุดเริ่มต้นสำหรับการย้ายจากรัฐบาลแนะนำในปัจจุบันของเราในตลาดการผลิตการขับเคลื่อน
เศรษฐกิจซึ่งจะขึ้นอยู่กับการแข่งขันเพื่อความเป็นอิสระทางเศรษฐกิจเชื่อมโยงตาม
ความต้องการของผู้บริโภคและมีสติมีเหตุผล การตัดสินใจระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค.
[โปรดดูที่ "การกระจายตัวของความมั่งคั่ง" รีวิวตรีคูณ, ฉบับที่ 9 ฤดูร้อน / ฤดูใบไม้ร่วง
ปี 1993]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิสัมพันธ์และความร่วมมือที่แท้จริงในการสร้างความเป็นไปได้ในทางปฏิบัติของ CSA แน่นอน
:
1 สำหรับเกษตรกรที่จะทราบความต้องการของชุมชนก่อนเริ่มงานที่ดิน
.
2 เพื่อให้ผู้บริโภคได้มีโอกาสที่จะแสดงให้กับเกษตรกรว่าต้องการอาหารและข้อ จำกัด ทางการเงินของพวกเขา
.
3 สำหรับภาระผูกพันที่จะ consciously สร้างขึ้นระหว่างเกษตรกรและผู้บริโภค
.
4สำหรับความต้องการของเกษตรกรที่จะได้รับการยอมรับ จึงพ้นหน้าที่

ผมรู้ชุมชน ของ CSA เคลื่อนไหวในประเทศนี้จากจุดเริ่มต้นและมีหลายโอกาสที่พูด
กับผู้เข้าร่วมอบรมเกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการจัดการ
ฟาร์มต่าง ๆ ในช่วงปีแรก ๆของ CSA
การเคลื่อนไหวที่ผมบริหารร้าน 400 เอเคอร์ฟาร์ม biodynamic ฟาร์มที่วางตลาดผลิตภัณฑ์
ฟาร์ม พร้อมด้วยผลิตภัณฑ์จากฟาร์มอื่น ๆอย่างยั่งยืนในระดับภูมิภาคและระดับชาติ ทั้งหมดผมได้
.
สะสมเกือบยี่สิบปีของประสบการณ์ทำงานในธุรกิจขนาดเล็ก
ในความหลากหลายของระดับการผลิต การตลาด และการขายขายส่ง
ขายปลีกและส่ง .ดังนั้นฉันก็สามารถที่จะได้รับข้อมูลเชิงลึกในสาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การเกษตรและ
ผลงานของเศรษฐกิจทั่วไป เป็นผู้จัดการร้านที่ผมทำให้ทุกความพยายามที่เป็นไปได้

ส่งเสริมการขายของผลิตภัณฑ์ของฟาร์ม และเพื่อให้ได้ราคาที่ยุติธรรม ฉันยังทำให้ความพยายาม

ความรู้ผู้บริโภคต้องการมากที่สุดเกี่ยวกับวิธีการและของฟาร์มผ่าน
สนทนาในร้าน , การประชุม , จดหมายข่าวการประชุมเชิงปฏิบัติการและทัวร์ฟาร์ม แต่ใน
จบความประทับใจของฉันคือการที่ภายใต้เงื่อนไขทางเศรษฐกิจที่มีอยู่มีช่องว่าง
ระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค ที่อาจไม่ bridged ตลาดที่มีทั้งหมด
เศรษฐกิจแรงทำงานผ่านมันทำตัวเป็นอุปสรรคมากกว่า เป็นสะพานเชื่อมโยงระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค

.มันเป็นด้วยความสนใจว่า ฉันเข้าไปในการสนทนาเกี่ยวกับ CSA
การเคลื่อนไหว มากของการสนทนาเบื้องต้นที่เน้นบทบาทและตำแหน่งของ
การเกษตรในประเทศ สำหรับชาวนามาก ประสบการณ์ของพวกเขานำพวกเขา
ความเชื่อมั่นที่ไม่สามารถการเกษตรยั่งยืนอยู่รอดภายใต้ภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน
ความผันผวนของราคาในตลาดมักจะไม่เป็นไปตามต้นทุนการผลิต เพิ่มขึ้นราคาอสังหาริมทรัพย์
ยับยั้งการสร้างฟาร์มใหม่ และธรรมชาติที่ผลิตขึ้นที่เสี่ยงต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ
สร้างระดับสูงของความเสี่ยงมากกว่าการผลิตอุตสาหกรรม มันคือ
เหตุผลที่ดีที่การเพิ่มจำนวนของ biodynamic และอินทรีย์เกษตรกรจะกลายเป็น
ขมเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาในตลาด นี้ได้สร้างขึ้นในพวกเขามีความปรารถนาที่จะแสวงหา
พื้นฐานทางสังคมและเศรษฐกิจใหม่เพื่อการเกษตร .
ผมเจอกับสามมุมมองเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเศรษฐกิจการเกษตรเพื่อ
:
1 เกษตรกรรมควรจะถูกลบออกจากระบบทั้งหมด มันเป็นหลัก
กิจกรรมทางวัฒนธรรมของพุ่งปลูกที่ดินและอาหารที่ผลิตเป็นผลพลอยได้ของกิจกรรมนี้ ดังนั้นลักษณะของการเกษตร จะแตกต่างจากที่ของอุตสาหกรรม
.
2 การเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของระบบเศรษฐกิจ แต่เป็นความจริงที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากเกษตรธรรมชาติ
ไม่สามารถแข่งขันในเศรษฐกิจเช่นเดียวกับอุตสาหกรรม ต้องการเงื่อนไขพิเศษ
การทํางาน ตัวอย่างเช่น ฟาร์มที่ยั่งยืนมากที่สุดไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะจ่ายที่ดิน
การจำนองตามค่าตลาดที่มีอยู่ ดังนั้น วิธีที่ต้องพบเพื่อให้ที่ดินเพื่อการเกษตร
ใช้ได้ในราคาต่ำหรือไม่ .
3 ส่วนหนึ่งของการเกษตรในเศรษฐกิจ และส่วนที่ไม่ใช่ สมัครพรรคพวกของมุมมองนี้
มักจะอ้างถึงกิจกรรมเก็บเกี่ยวเป็นแบ่งบรรทัด การเพาะปลูก , การปลูกพืช ,
และเติบโตถึงจุดของการเก็บเกี่ยวคือเห็นเป็นวัฒนธรรม ดูแลกิจกรรม เมื่อ
การเก็บเกี่ยวเกิดขึ้น อาหารที่ใช้ในชุดตัวละคร และเข้าสู่กระบวนการทางเศรษฐกิจ
.
มุมมองทั้งหมดเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับความรู้สึกที่เกษตรที่แท้จริงซึ่งไม่ได้
ถูกแปลงเกษตรไม่สามารถอยู่รอดได้ในระบบเศรษฐกิจที่มีความผันผวนของราคาผู้บริโภคน้อย
, ความจงรักภักดี , ราคาที่ดินที่เพิ่มขึ้น และการใช้ประโยชน์ของ
ธรรมชาติ และทรัพยากรมนุษย์แต่เหตุผลที่ปฏิเสธเงื่อนไขเหล่านี้ไม่ควร
เพียงเพราะว่าเขาอาจไม่เหมาะสมและเป็นอันตราย ไม่ว่าสิ่งที่ถูก
ผลิต และบริโภค ในตลาดที่มีอยู่เกษตรกรพบกองกำลังเดียวกันและเป็น
บังคับให้แข่งขันนอกกันตนเองสนใจและกำไรแรงจูงใจทุก
โปรดิวเซอร์เกษตรกรผู้ที่ยังคงรักษาชีวิตเกี่ยวข้องกับที่ดินในตำแหน่ง
เสนอมุมมองเกี่ยวกับผลกระทบต่อภาวะเศรษฐกิจเช่นมี
ธรรมชาติ ดังนั้นมันทำให้รู้สึกว่า เกษตรกรนั้นจะเป็นคนแรกที่จะปฏิเสธ
บางส่วนขององค์ประกอบหลักของเศรษฐกิจปัจจุบันของเรา แต่แทนที่จะพยายามที่จะถอน
เกษตรหรือป้องกันมันกับด้านลบของเศรษฐกิจในปัจจุบันของเรา มันจะ
ผลประโยชน์ของทุกคนในระยะยาว ถ้าเกษตรจะเป็นสถานที่สร้างขึ้น
เศรษฐกิจบนพื้นฐานใหม่ พื้นฐานความจำเป็นของชีวิต ของอาหารสามารถให้
จุดเริ่มต้นมาจากรัฐบาลปัจจุบันของเราแนวทางการผลิตขับเคลื่อนเศรษฐกิจตลาด
ซึ่งอยู่บนพื้นฐานของการแข่งขันเป็นอิสระ , เศรษฐกิจเชื่อมโยงตาม
บนความต้องการผู้บริโภค และมีสติในการตัดสินใจที่มีเหตุผล ระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค
[ ดู " การกระจายความมั่งคั่ง " ทบทวนสามเท่า , ฉบับที่ 9 , ฤดูใบไม้ร่วง / ฤดูร้อน
1993 ]