Although she still feels guilty for

Although she still feels guilty for Xiao Ning’er, Ye Ziyun made a decision.

Quietly, time passed by. Nie Li was also experiencing this wonderful moment.

In his previous life, the loneliness that penetrated to the bone marrow had instantly obtained comfort.

Ye Ziyun’s maiden fragrance was refreshing to the mind. Nie Li gently stroke Ye Ziyun’s back, feeling that smooth and delicate skin. He could feel her undulating heart beat and her somewhat irregular breath, this is indeed not a dream. I have really returned, Ziyun is by my side, standing so close.

A moment later, Ye Zong opened his eyes. Seeing the scene in front of him, he immediately sat up and slapped Nie Li’s head.

Suddenly being attacked, Nie Li let out a cry in pain and furiously said, “Hey, why are you hitting me?”

“You still dare to speak?! I have yet to die and yet you dare to bully my daughter in front of me!” Ye Zong’s face turned black as he tugged Nie Li’s ear.

“Hey, Ye Zong, you’re undiscriminating and ungrateful. It was me that saved you and yet you still hit me!” Nie Li said, depressingly.

“You deserve a beating for bullying my daughter!” Ye Zong coldly snorted.

“Hey, which eyes of yours has seen me bullying her?” Nie Li looked at Ye Zong with indignation.

“Then where have you been placing your hand?” Ye Zong snorted and picked up a nearby pillow, “You dared to bully my daughter, see if I don’t beat you to death!”

While watching Ye Zong and Nie Li’s quarreling scene, without knowing why, Ye Ziyun felt her heart filled with warmth. She covered her mouth and giggled. The white silk dress that she wore made her even more charming when she smiled.

That tender and lovely appearance made Nie Li dumbfounded.

“You’re still looking?!” Ye Zong threw the pillow at Nie Li.

Nie Li jumped and furiously stared at Ye Zong, “Ye Zong, you’re unreasonable! You’re not even letting me look at her, how is there any justice to that?!”

“Hmph hmph, in the City Lord’s Mansion, I am justice!” Ye Zong said, proudly.

“You… Ziyun, let’s go. Let’s not bother with this old rogue!” Nie Li said, looking at Ye Ziyun.

Ye Ziyun gave Nie Li a peaceful smile and said, “Nie Li, my father has yet to fully recover. I want to remain here and look after him.”

Nie Li can only depressingly sit in a nearby chair.

Seeing Nie Li’s face, the corner of Ye Zong’s mouth leaked an unnoticeable smile. His hand was slightly clenched. At that time, he thought that he had already died. The light before his eyes had slowly disappeared, and he could only hear Ziyun’s cries. He tried very hard and struggled, wishing to come back. He wanted to open his eyes, but no matter what, he couldn’t open them. He’s worried about Yun’er. Once he’s gone, Yun’er will really be all alone. He prayed in his heart, even if it’s for a day, he only wanted to take a good look at Yun’er again. However, he was helpless, slowly submerging into the terrifying darkness.

His heart has always been worried for her.

Then, all of a sudden, as though the gods have answered his prayers, strength finally returned to his body. He gradually came back. When he woke up, he secretly wiped the tears that came at the corner of his eyes. He knows that it was Nie Li that saved him.

However, when Ye Zong wanted to shout loudly to vent out his joy, he saw Nie Li gently hugging Ye Ziyun. He suddenly felt the dependance of family. That kind of quiet, even he couldn’t bear to disrupt it. The reason why he smacked Nie Li was just to express the joy in his heart.

Ye Zong has also gradually liked the company of Nie Li. There were very few people that would contradict him like has Nie Li done. Those kinds of actions made him feel close to him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเธอจะยังคงรู้สึกผิดเสี่ยว Ning'er เจ้า Ziyun ตัดสินใจ. เงียบ ๆ เวลาผ่านไปโดย nie หลี่ก็ยังประสบกับช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมนี้. ในชีวิตของเขาก่อนหน้าเหงาที่จะเจาะไขกระดูกได้รับความสะดวกสบายในทันที. น้ำหอมหญิงสาวเจ้า Ziyun ถูกสดชื่นจิตใจ nie ลี่เบา ๆ กลับจังหวะเจ้า Ziyun ของรู้สึกว่าผิวเรียบเนียนและละเอียดอ่อน เขาอาจจะรู้สึกว่าหัวใจเต้นของเธอเป็นลูกคลื่นและลมหายใจที่ผิดปกติค่อนข้างเธอนี้ย่อมไม่ใช่ความฝัน ผมได้กลับมาจริงๆ Ziyun โดยด้านข้างของฉันยืนอยู่ใกล้ชิด. ช่วงเวลาต่อมาเจ้าซงเปิดตาของเขา เห็นฉากในด้านหน้าของเขาทันทีที่เขาลุกขึ้นนั่งและตบหัว Nie หลี่. ทันใดนั้นถูกโจมตี Nie ลี่ให้ออกร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดและคึกกล่าวว่า "Hey, ทำไมคุณตีฉัน" "คุณยังกล้าที่จะพูด ?! ฉันยังไม่ตายและยังคุณกล้าที่จะกลั่นแกล้งลูกสาวของฉันในด้านหน้าของฉัน! "ใบหน้าของเจ้าซงกลายเป็นสีดำในขณะที่เขาดึงหู Nie หลี่. " เฮ้เจ้าซงคุณ undiscriminating และเนรคุณ มันเป็นฉันที่ช่วยให้คุณและยังคุณยังคงตีฉัน! "Nie หลี่กล่าวว่าหงอย. " คุณสมควรได้รับการตีสำหรับการกลั่นแกล้งลูกสาวของฉัน! "เจ้าซงชา snorted. " เฮ้ซึ่งสายตาของคุณได้เห็นเรากลั่นแกล้งเธอ? " nie ลี่มองไปที่เจ้าซงกับความไม่พอใจ. "แล้วที่คุณได้รับการวางมือของคุณหรือไม่" เจ้าซง snorted และหยิบขึ้นมาเป็นหมอนในบริเวณใกล้เคียง "คุณกล้าที่จะกลั่นแกล้งลูกสาวของฉันดูว่าฉันไม่ชนะคุณไปสู่ความตาย!" ในขณะที่ดูเจ้าซงและฉากทะเลาะ Nie หลี่โดยไม่ทราบว่าทำไมเจ้า Ziyun รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่น เธอปกคลุมปากของเธอและหัวเราะคิกคัก การแต่งกายสีขาวผ้าไหมที่เธอสวมทำให้เธอมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้นเมื่อเธอยิ้ม. อ่อนโยนและน่ารักลักษณะที่ทำให้หลี่ Nie ตะลึง. "คุณยังคงมอง ?!" เจ้าซงโยนหมอนที่ Nie Li. Nie ลี่เพิ่มขึ้นและจ้องคึก ที่เจ้าซง "เจ้าซงคุณไม่มีเหตุผล! คุณไม่ได้ให้ฉันมองไปที่เธอว่าจะมีความยุติธรรมใด ๆ เพื่อที่ ?! " " ฮึ่มฮึ่มในแมนชั่นพระเจ้าซิตี้ของผมความยุติธรรม! "เจ้าซงกล่าวอย่างภาคภูมิใจ. " คุณ ... Ziyun ให้เป็นไป ให้ไม่รำคาญกับการโกงเก่า! "Nie หลี่กล่าวว่ากำลังมองหาที่เจ้า Ziyun. เจ้า Ziyun ให้ Nie Li รอยยิ้มที่เงียบสงบและกล่าวว่า" หลี่ Nie พ่อของฉันยังไม่ฟื้นตัวอย่างเต็มที่ ฉันต้องการที่จะยังคงอยู่ที่นี่แล้วและมองตามหลังเขา. " Nie Li เพียงหงอยสามารถนั่งอยู่ในเก้าอี้อยู่บริเวณใกล้เคียง. เห็นใบหน้า Nie หลี่, มุมปากเจ้าซงที่รั่วไหลออกมาสังเกตรอยยิ้ม มือของเขาถูก clenched เล็กน้อย ในเวลานั้นเขาคิดว่าเขาตายไปแล้ว ไฟก่อนที่ดวงตาของเขาได้หายไปอย่างช้า ๆ และเขาจะสามารถได้ยินเสียงร้องของ Ziyun เขาพยายามอย่างหนักมากและพยายามที่อยากจะกลับมา เขาต้องการที่จะเปิดตาของเขา แต่ไม่ว่าสิ่งที่เขาไม่สามารถเปิดได้ เขากังวลเกี่ยวกับ Yun'er ทันใดนั้นเขาก็หายไป Yun'er จริงๆจะเป็นคนเดียวทั้งหมด เขาได้อธิษฐานอยู่ในหัวใจของเขาถึงแม้ว่ามันจะเป็นวันที่เขาเพียงต้องการที่จะดูดีที่ Yun'er อีกครั้ง แต่เขาก็ทำอะไรไม่ช้าจมลงไปในความมืดที่น่ากลัว. หัวใจของเขาได้รับห่วงเสมอสำหรับเธอ. จากนั้นทั้งหมดในทันทีราวกับว่าพระเจ้าตอบคำอธิษฐานของเขามีความแข็งแรงในที่สุดก็กลับไปที่ร่างกายของเขา เขาค่อยๆกลับมา เมื่อเขาตื่นขึ้นมาเขาแอบเช็ดน้ำตาที่มาที่มุมของดวงตาของเขา เขารู้ดีว่ามันเป็น Nie ลี่ที่ช่วยชีวิตเขาไว้. แต่เมื่อเจ้าซงอยากจะตะโกนเสียงดังที่จะระบายออกจากความสุขของเขาเขาเห็น Nie ลี่เบา ๆ กอดเจ้า Ziyun เขาก็รู้สึก Dependance ของครอบครัว ชนิดของที่เงียบสงบที่แม้เขาทนไม่ได้ที่จะทำลายมัน เหตุผลที่ว่าทำไมเขาตี Nie ลี่เป็นเพียงการแสดงความดีใจในหัวใจของเขา. เจ้าซงยังค่อยๆชอบ บริษัท Nie หลี่ มีคนน้อยมากที่จะขัดแย้งกับเขาชอบมี Nie ลี่ทำ บรรดาชนิดของการกระทำที่ทำให้เขารู้สึกใกล้ชิดกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าเธอยังรู้สึกผิดที่เสี่ยว ning'er ท่าน ziyun ตัดสินใจเงียบๆ เวลาผ่านไป นี่ ลี ยังประสบกับช่วงเวลาที่แสนวิเศษแบบนี้ในชีวิตก่อนหน้าของเขา ความเหงาที่ทะลุถึงไขกระดูกได้ทันทีได้รับความสะดวกสบายเย ziyun Maiden กลิ่นหอมสดชื่นในจิตใจ หนี่หลี่เย ziyun จังหวะเบา ๆกลับมา ความรู้สึกที่เรียบเนียนและผิวที่บอบบาง เขารู้สึกได้ถึงเสียงหัวใจของเธอกระเพื่อม และลมหายใจของเธอค่อนข้างผิดปกติ นี่ย่อมไม่ใช่ความฝัน ฉันก็กลับมา ziyun อยู่ข้างๆฉัน ยืนใกล้มากสักครู่ต่อมา ท่านยังลืมตา เห็นฉากตรงหน้า เขารีบลุกขึ้นนั่งและตบหัว ไม่ ชอบก็ถูกทำร้าย หนี่หลี่ให้ร้องด้วยความเจ็บปวดและพยายามพูดว่า " เฮ้ นี่เธอตีฉันทำไม ? "" คุณยังกล้าพูด ? ! ฉันยังไม่ตาย แล้วยังกล้าขู่ลูกสาวฉันอยู่ตรงหน้าฉัน " หน้าของเยซองกลายเป็นสีดำ เขาดึงหูหนี่หลี่" เฮ้ เย ซอง นาย undiscriminating และเนรคุณ . ฉันเป็นคนช่วยคุณ แต่คุณก็ยังทำร้ายฉัน " หนี่หลี่ กล่าวอย่างผิดหวัง ." คุณควรเต้นรังแกลูกสาวของฉัน ! " เยซองแบบได้กลิ่น ." เฮ้ ซึ่งดวงตาของนายได้เห็นฉันรังแกเธอ " หนี่หลี่มองเยซองกับความโกรธเคือง" แล้วที่คุณได้รับการวางมือ " ท่านยังได้กลิ่น หยิบหมอนใกล้ๆ " คุณกล้ารังแกลูกสาวผม ถ้าผมไม่ตีให้ตาย ! "ในขณะที่ดูเย ซอง และ หนี่หลี่ ทะเลาะ ฉาก โดยไม่รู้ว่าทำไม ท่าน ziyun รู้สึกด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น เธอปิดปากหัวเราะคิกคัก . ชุดผ้าไหมสีขาวที่เธอใส่ ทำให้เธอยิ่งมีเสน่ห์เมื่อเธอยิ้มที่อ่อนโยนและลักษณะที่น่ารักทำให้หนี่หลี่ พูดไม่ออก" คุณกำลังมองหา ? ! " เยซองโยนหมอนที่ไม่ชอบนี่ ลี กระโดดมากจ้องเยซอง " เยซอง คุณก็ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย คุณไม่ได้ให้ฉันมองเธอว่าไม่มีความยุติธรรมได้ ! "" หึหึ ในคฤหาสน์เมืองของเจ้า ข้าคือความยุติธรรม ! " เยซองพูดอย่างภาคภูมิใจ" คุณ . . . . . . . ziyun ไปกันเถอะ อย่ายุ่งกับหัวไม้เก่านี้ ! " หนี่หลี่กล่าว มองเจ้า ziyun .ท่าน ziyun ลี่ยิ้มให้ไม่สงบ และกล่าวว่า " หนี่หลี่ พ่อผมยังไม่หายดี ผมต้องการที่จะอยู่ที่นี่และดูแลเขา "นี่ ลี สามารถเฉพาะอย่างผิดหวังนั่งลงบนเก้าอี้ใกล้ๆเห็นหน้าก็ไม่ลี มุมปากเยซองหลุดรอยยิ้มที่ไม่มีใครสังเกตเห็น มือของเขาถูกเล็กน้อยกำ . ตอนนั้น เขาคิดว่าเขาได้ตายไปแล้ว แสง ก่อนที่ดวงตาของเขาก็ค่อยๆ หายไป และเขาจะสามารถได้ยิน ziyun กำลังร้องไห้ เขาพยายามอย่างหนัก และพยายามดิ้นรน ปรารถนาที่จะกลับมา เขาต้องการที่จะเปิดดวงตาของเขา แต่ไม่ว่ายังไง เขาก็ไม่เปิด เขาเป็นห่วง yun'er . เมื่อเขาจากไปแล้ว yun'er จริงๆจะต้องอยู่คนเดียว เขาภาวนาในใจ ถึงแม้จะแค่วันเดียว เขาแค่อยากดู yun'er อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เขาสิ้นหวัง อย่างช้าๆ การจุ่มลงสู่ความมืดมิดที่น่ากลัวหัวใจของเขาได้เสมอ เป็นห่วงเธอในทันใดนั้น ราวกับพระเจ้าได้ตอบคำอธิษฐานของเขา แรงก็กลับสู่ร่างของเขา เขาจะค่อยๆ กลับมา เมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาแอบเช็ดน้ำตาที่ออกมาที่มุมของดวงตาของเขา เขารู้ว่ามันไม่ลี ที่ช่วยเขาไว้อย่างไรก็ตาม เมื่อท่านยังอยากจะตะโกนดังๆเพื่อระบายความสุขของเขา เขาเห็นหนี่หลี่เบาๆ กอดท่าน ziyun . จู่ๆ เขาก็รู้สึกเป็นเมืองขึ้นของครอบครัว ที่ค่อนข้างเงียบ แม้เขาไม่อาจจะทำลายมัน เหตุผลที่เขาตบหนี่หลี่ก็แสดงความสุขในหัวใจเย ซองก็ค่อยๆชอบ บริษัท ของ ไม่ ชอบ มีคนน้อยมากที่จะขัดแย้งกับเขาได้ ไม่เหมือน ลี ทำ ชนิดของการกระทำที่ทำให้เขารู้สึกสนิทกับเขา