Implementation of the Right to Coun

Implementation of the Right to Counsel for Children in Juvenile Court Dependency Proceedings: Lessons from Kenny A


Erik S. Pitchal
affiliation not provided to SSRN

Ira P. Lustbader
Children's Rights

May 25, 2012

Nova Law Review, Vol. 36, p. 407, 2012

Abstract:
More than 400,000 children are currently in the custody of state-run foster care systems, having been placed there by a state court judge in what is commonly referred to as a dependency proceeding. The practice of child welfare law has matured greatly in the forty years since the Child Abuse Prevention and Treatment Act first required states to provide a “guardian ad litem” to all children in such cases, as a mandate in exchange for each state's receipt of federal financial support for child abuse programs. Most states now require the appointment of a lawyer in these circumstances. Despite progress in the field, states' performance in implementing the ABA's Standards of Practice for Lawyers Who Represent Children in Abuse & Neglect Cases lags. In a recent national report card assessing the degree to which states are fulfilling the promise of counsel for children, researchers determined that only eleven states earned an “A.” Fifteen states earned a “D” or “F,” and roughly one-third of the states do not require the appointment of counsel at all. Notably, the report card only analyzed the law, not its implementation. Anecdotally, children's lawyers around the nation — even in those states that earned an “A” on the report card — regularly complain that they have far too many cases, not enough training, and inadequate pay. In short, it is well known in this field, if not openly recognized within the legal profession, that well-meaning and talented lawyers who want to do the right thing for their child-clients are nonetheless committing malpractice every day.

Thus, even if states adopt legislation guaranteeing the right to counsel for children, the question remains whether an “A” for excellence in legislative drafting translates to something meaningful for children on the ground. Certainly, successful implementation will depend on who is involved in the translation effort and what steps they take. This essay describes one radical, systemic transformation of child advocacy — one that was inspired by the ABA Standards and pushed in part by impact litigation — and how it happened. Because this change was grounded in core principles that later found animation in the ABA's 2011 Model Act Governing the Representation of Children in Abuse, Neglect, and Dependency Proceedings, the story of how this overhaul happened may be instructive for those jurisdictions interested in implementing the 2011 Model Act. This is the story of the Kenny A. ex rel. Winn v. Perdue litigation.

The authors conclude that children's right to counsel requires ongoing, systematic attention to transform it from a principle into practice. Successful implementation requires controlled caseloads, strong leadership, a comprehensive training and supervision plan, and independence from the judiciary and political interference. The Kenny A. story illustrates that it is in fact possible to create a system of child advocacy that is client-directed and that this system's effectiveness can be measured without unduly interfering in daily operations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้สิทธิในการปรึกษาเด็กในตอนขึ้นต่อศาลคดีเด็กและเยาวชน: บทเรียนจากเคนนี AErik S. Pitchal สังกัดไม่ให้ SSRN ไอร่า P. Lustbader สิทธิเด็ก 25 พฤษภาคม 2555 ทบทวนกฎหมายโนวา ปี 36, p. 407, 2012 บทคัดย่อ: More than 400,000 children are currently in the custody of state-run foster care systems, having been placed there by a state court judge in what is commonly referred to as a dependency proceeding. The practice of child welfare law has matured greatly in the forty years since the Child Abuse Prevention and Treatment Act first required states to provide a “guardian ad litem” to all children in such cases, as a mandate in exchange for each state's receipt of federal financial support for child abuse programs. Most states now require the appointment of a lawyer in these circumstances. Despite progress in the field, states' performance in implementing the ABA's Standards of Practice for Lawyers Who Represent Children in Abuse & Neglect Cases lags. In a recent national report card assessing the degree to which states are fulfilling the promise of counsel for children, researchers determined that only eleven states earned an “A.” Fifteen states earned a “D” or “F,” and roughly one-third of the states do not require the appointment of counsel at all. Notably, the report card only analyzed the law, not its implementation. Anecdotally, children's lawyers around the nation — even in those states that earned an “A” on the report card — regularly complain that they have far too many cases, not enough training, and inadequate pay. In short, it is well known in this field, if not openly recognized within the legal profession, that well-meaning and talented lawyers who want to do the right thing for their child-clients are nonetheless committing malpractice every day. Thus, even if states adopt legislation guaranteeing the right to counsel for children, the question remains whether an “A” for excellence in legislative drafting translates to something meaningful for children on the ground. Certainly, successful implementation will depend on who is involved in the translation effort and what steps they take. This essay describes one radical, systemic transformation of child advocacy — one that was inspired by the ABA Standards and pushed in part by impact litigation — and how it happened. Because this change was grounded in core principles that later found animation in the ABA's 2011 Model Act Governing the Representation of Children in Abuse, Neglect, and Dependency Proceedings, the story of how this overhaul happened may be instructive for those jurisdictions interested in implementing the 2011 Model Act. This is the story of the Kenny A. ex rel. Winn v. Perdue litigation. The authors conclude that children's right to counsel requires ongoing, systematic attention to transform it from a principle into practice. Successful implementation requires controlled caseloads, strong leadership, a comprehensive training and supervision plan, and independence from the judiciary and political interference. The Kenny A. story illustrates that it is in fact possible to create a system of child advocacy that is client-directed and that this system's effectiveness can be measured without unduly interfering in daily operations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดำเนินการที่เหมาะสมในการให้คำปรึกษาสำหรับเด็กที่อยู่ในศาลเยาวชนดำเนินการพึ่งพา: บทเรียนจากเคนนีเอริคเอส Pitchal ความร่วมมือไม่ให้กับ SSRN ไอราพี Lustbader เด็กสิทธิ25 พฤษภาคม 2012 โนวาทบทวนกฎหมายฉบับ 36 พี 407 2012 บทคัดย่อ: มากกว่า 400,000 เด็กกำลังอยู่ในความดูแลของระบบการดูแลอุปถัมภ์ของรัฐที่ดำเนินการถูกวางไว้โดยมีผู้พิพากษาศาลของรัฐในสิ่งที่เรียกกันทั่วไปว่าการดำเนินการพึ่งพา การปฏิบัติตามกฎหมายสวัสดิภาพเด็กได้ครบกำหนดอย่างมากในการสี่สิบปีตั้งแต่เด็กป้องกันการละเมิดและพระราชบัญญัติการรักษารัฐต้องแรกที่จะให้ "โฆษณาผู้ปกครอง Litem" เพื่อเด็กทุกคนในกรณีดังกล่าวเป็นคำสั่งในการแลกเปลี่ยนสำหรับใบเสร็จรับเงินของแต่ละรัฐของรัฐบาลกลาง การสนับสนุนทางการเงินสำหรับโปรแกรมการล่วงละเมิดเด็ก รัฐส่วนใหญ่ขณะนี้จำเป็นต้องได้รับการแต่งตั้งของทนายความในสถานการณ์เหล่านี้ แม้จะมีความคืบหน้าในด้านผลการดำเนินงานของรัฐในการดำเนินการของสถาบันการเงินมาตรฐานการปฏิบัติสำหรับทนายความที่เป็นตัวแทนของเด็ก ๆ ในการละเมิดและละเลยล่าช้ากรณี ในบัตรรายงานแห่งชาติที่ผ่านการประเมินระดับที่รัฐจะปฏิบัติตามสัญญาของการให้คำปรึกษาสำหรับเด็กนักวิจัยระบุว่าเพียงสิบเอ็ดรัฐได้รับ "เอ" สิบห้าได้รับรัฐ "D" หรือ "F" และประมาณหนึ่งในสาม ของรัฐที่ไม่จำเป็นต้องมีการแต่งตั้งที่ปรึกษาได้เลย ยวดบัตรรายงานเพียงการวิเคราะห์กฎหมายที่ไม่ดำเนินการ Anecdotally ทนายความของเด็กทั่วประเทศ - แม้ในรัฐเหล่านั้นที่ได้รับ "" ในบัตรรายงาน - สม่ำเสมอบ่นว่าพวกเขามีหลายกรณีที่ไกลเกินไปไม่พอการฝึกอบรมและการจ่ายเงินไม่เพียงพอ ในระยะสั้นจะเป็นที่รู้จักกันดีในด้านนี้หากไม่ได้รับการยอมรับอย่างเปิดเผยภายในวิชาชีพทางกฎหมายที่ดีมีความหมายและทนายความมีความสามารถที่ต้องการที่จะทำสิ่งที่ถูกต้องสำหรับลูกค้าของเด็กของพวกเขาจะยังคงกระทำการทุจริตต่อหน้าที่ทุกวัน. ดังนั้นแม้ว่า รัฐนำมาใช้กฎหมายหลักประกันสิทธิที่จะให้คำปรึกษาสำหรับเด็ก, คำถามที่ยังคงไม่ว่าจะเป็น "A" เพื่อความเป็นเลิศในการร่างกฎหมายแปลว่าบางสิ่งบางอย่างที่มีความหมายสำหรับเด็กบนพื้นดิน แน่นอนว่าการดำเนินงานที่ประสบความสำเร็จจะขึ้นอยู่กับผู้ที่มีส่วนร่วมในความพยายามแปลและสิ่งที่ขั้นตอนที่พวกเขาใช้ บทความนี้จะอธิบายหนึ่งที่รุนแรง, การเปลี่ยนแปลงระบบของการสนับสนุนเด็ก - หนึ่งที่ได้รับแรงบันดาลใจจากมาตรฐาน ABA และผลักดันในส่วนของการดำเนินคดีผลกระทบ - และวิธีการที่มันเกิดขึ้น เพราะการเปลี่ยนแปลงนี้ถูกกักบริเวณในหลักการที่ภายหลังพบว่าการเคลื่อนไหวในปี ABA 2011 รุ่นพระราชบัญญัติปกครองตัวแทนของเด็ก ๆ ในการใช้ผิดที่ละเลยและดำเนินการตามกฎหมายอยู่ที่เรื่องของวิธีการตรวจสอบที่เกิดขึ้นนี้อาจจะให้คำแนะนำสำหรับเขตอำนาจศาลผู้ที่สนใจในการดำเนินการปี 2011 พระราชบัญญัติรุ่น นี่คือเรื่องราวของเคนนีเออดีต rel Winn v. ดำเนินคดี Perdue. ผู้เขียนสรุปว่าสิทธิของเด็กที่จะต้องให้คำปรึกษาอย่างต่อเนื่องให้ความสนใจที่จะเปลี่ยนระบบจากหลักการไปสู่การปฏิบัติ การดำเนินงานที่ประสบความสำเร็จต้อง caseloads ควบคุมความเป็นผู้นำที่แข็งแกร่งฝึกอบรมที่ครอบคลุมและวางแผนการดูแลและความเป็นอิสระจากฝ่ายตุลาการและการแทรกแซงทางการเมือง เคนนีเรื่องเอแสดงให้เห็นว่าในความเป็นจริงที่เป็นไปได้ที่จะสร้างระบบของการสนับสนุนเด็กที่เป็นลูกค้าโดยตรงและประสิทธิผลของระบบนี้สามารถวัดได้โดยไม่รบกวนเกินควรในการดำเนินชีวิตประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้สิทธิการมีทนายความในการดำเนินคดีศาลเยาวชนเด็ก : บทเรียนจากเคนนี่เป็น


เอริก . pitchal
ต้นสังกัดไม่ให้ ssrn

ไอร่าหน้า lustbader
สิทธิเด็ก

25 พฤษภาคม 2012

โนวาทบทวนกฎหมายฉบับที่ 36 , หน้า 407 , 2012


เพิ่มเติมบทคัดย่อ กว่า 400000 เด็กอยู่ในความดูแลของระบบอุปถัมภ์ ขณะมีถูกวางไว้โดยมีผู้พิพากษาศาลของรัฐในสิ่งที่เรียกโดยทั่วไปจะเป็น การดำเนินการ การปฏิบัติของกฎหมายสวัสดิการเด็กโตขึ้นอย่างมากในช่วงปี 40 เนื่องจากการละเมิดเด็กการป้องกันและการรักษาขั้นแรกต้องรัฐเพื่อให้เป็น " ผู้พิทักษ์เซ็นต์เรื่องนี้ " ให้เด็กทุกคนในกรณีดังกล่าวเป็นคำสั่งในการแลกเปลี่ยนสำหรับแต่ละรัฐได้รับการสนับสนุนทางการเงินของรัฐบาลกลางสำหรับโปรแกรมเด็กถูกทารุณกรรม รัฐส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้ต้องแต่งตั้งทนายความในสถานการณ์เหล่านี้ แม้จะมีความก้าวหน้าในด้านประสิทธิภาพของรัฐในการดำเนินงานของ ABA มาตรฐานการปฏิบัติของทนายความที่เป็นตัวแทนของเด็กในทางที่ผิด&ละเลยกรณีล่าช้าในล่าสุดแห่งชาติบัตรรายงานการประเมินระดับที่สหรัฐอเมริกาจะบรรลุสัญญาที่ปรึกษาสำหรับเด็ก นักวิจัยระบุว่า แค่ 11 รัฐได้ " A " สิบห้ารัฐได้รับ " D " หรือ " F " และประมาณหนึ่งในสามของรัฐไม่ต้องแต่งตั้งที่ปรึกษาทั้งหมด ยวด , บัตรรายงานเพียงวิเคราะห์กฎหมาย ไม่ใช้งานของ anecdotally ,เด็กทนายความทั่วประเทศ แม้ในรัฐเหล่านั้นที่ได้รับ " เป็น " บัตรรายงาน - เป็นประจำบ่นว่าพวกเขามีไกลมากเกินไป กรณี การฝึกอบรมไม่เพียงพอและไม่เพียงพอจ่าย ในระยะสั้น , มันเป็น ที่รู้จักกันดี ในฟิลด์นี้ ถ้าไม่เปิดเผยได้รับการยอมรับในวิชาชีพทางกฎหมายที่ความหมายดี และเก่งทนายความที่อยากจะทำสิ่งที่ถูกต้องสำหรับลูกค้าเด็ก กระนั้นการผิดพลาดได้ทุกวัน

ดังนั้นถ้ารัฐใช้กฎหมายว่าให้สิทธิแก่เด็ก ก็ยังมีคำถามว่า " " เพื่อความเป็นเลิศในการร่างกฎหมายแปลเป็นสิ่งที่มีความหมายสำหรับเด็กบนพื้นดิน แน่นอนผลการดำเนินงานจะขึ้นอยู่กับผู้ที่เกี่ยวข้องในการแปลความและสิ่งที่ขั้นตอนที่พวกเขาได้รับ บทความนี้อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงของผู้สนับสนุนกลุ่มหนึ่ง , - เด็กที่ได้แรงบันดาลใจโดย ABA มาตรฐานและผลักดันในส่วนของคดี - ผลกระทบและมันเกิดขึ้นได้ยังไงเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงนี้ถูกกักบริเวณในหลักการหลักที่พบในภายหลังในรูปแบบภาพเคลื่อนไหวของ ABA 2011 พระราชบัญญัติว่าด้วยการเป็นตัวแทนของเด็กในการละเมิด ละเลย และพึ่งพาการดําเนินเรื่องยกเครื่องนี้เกิดขึ้นอาจจะให้เพื่อดาวน์โหลดผู้สนใจในการนำ 2011 แบบจำลองแสดง นี่คือเรื่องราวของเคนนี่ . . ว้าก . ลูวีน , ฟ้องร้อง

ผู้เขียนสรุปได้ว่าสิทธิของเด็กที่จะปรึกษาต้องต่อเนื่อง สนใจระบบการแปลงจากหลักการสู่การปฏิบัติ ผลการดำเนินงานต้อง caseloads ควบคุม การเป็นผู้นำที่แข็งแกร่ง , ครอบคลุมการฝึกอบรมและวางแผน ควบคุมและความเป็นอิสระจากตุลาการและการแทรกแซงทางการเมือง ส่วนเคนนี่ .เรื่องราวที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นในความเป็นจริงที่เป็นไปได้ในการสร้างระบบของการสนับสนุนเด็กที่เป็นลูกค้าโดยตรง และประสิทธิผลของระบบนี้สามารถวัดได้โดยมิชอบแทรกแซงการดำเนินงานประจำวัน