Chapter 520: Endless Cold Knows No

Chapter 520: Endless Cold Knows No Years

40 years flashed by. There were still people who remembered Meng Hao, but most people only recalled a scene in which someone brought 800,000 neo-demons through Blackgate Fort.

As far as what Meng Hao looked like, most people barely remembered.

As time passed, Meng Hao was slowly being forgotten.

In truth, it was the same even with him. Not even his shadow was seen upon the Western Desert Violet Sea. He had been submerged at the bottom of the sea for years now.

He sat cross-legged on what had once been the land of the Western Desert. This time, it lasted for a very long time.

He didn’t move, nor did he breathe. There seemed to be no signs of life coming from him whatsoever. He sat in the darkness of the bottom of the sea, secluded in meditation.

The surrounding will of extermination was increasingly reduced. Even if you looked for it closely, it was difficult to detect its existence. At the same time, the scant life force remaining in Meng Hao’s body slowly lessened. There was only one tiny strand that kept his life from being snuffed out.

It was in exactly this fashion that twenty more years passed.

From the time Meng Hao had begun his attempt to understand the Violet Sea, a full sixty year cycle had passed. More and more people in the outside world were forgetting about him. Even in the Golden Crow Black Dragon Clan, many people who joined the Clan or were born during that time took the stories of Meng Hao to be nothing but exaggerated legends. The exception were the people who had actually associated with Meng Hao years ago.

Slowly, friction began to develop between the members of the Black Dragon Tribe and the Golden Crow Tribe. However, Xu Bai was able to forcefully suppress this trend, and smooth out the conflicts.

It was understandable considering that the two Tribes did not have a common origin. They had been forced together because of the pressures of the outside world. The Golden Crow Tribe occupied a position of leadership above the Black Dragon Tribe. Although things seemed as peaceful as the waters of a windless sea, in reality, the wild hearts of the Black Dragon Tribe were awakening.

More years passed. One day, Meng Hao sat there cross-legged and motionless in the depths of the seas. Suddenly, his eyes snapped open.

As soon as they did, they began to shine with a brilliant light. After a long time, his expression began to weaken.

“So many years….” he murmured softly to himself, looking around at the world of the pitch black seafloor.

“Unfortunately I… still haven’t thoroughly grasped the meaning of the Violet Sea’s death will. The will of extermination is weak, but still there. Until it completely vanishes, I will be separated from the Violet Sea, incapable of fusing together with it.

“Although there is only a tiny bit of life force left in me, it is still there. As such, the extermination power will not disappear.

“Don’t tell me, that I really… have to die?!” He shook his head as he looked out thoughtfully at the blackness around him. Occasionally, specters would appear. During the more than sixty years that had passed, more and more specters had begun to awaken and roam about in the seawater.

They would float past Meng Hao without making even the slightest hint of an attack against him. It was as if they couldn’t see him, or perhaps, in their judgment, Meng Hao was like them, completely lacking any life force whatsoever.

As Meng Hao looked at the black sea water, an image coalesced in his mind. It was the vague image of his father and mother from when he was a child. He saw himself as a boy, reading books in front of the window. He felt the disappointment of failing over and over again in the preliminary rounds of the imperial examinations. And then there was the point on Mount Daqing where his entire life changed.

The Reliance Sect. The Blood Immortal Legacy. The Violet Fate Sect. The Black Lands… all the way down to the great lands of the Western Desert. All of these things flashed through Meng Hao’s mind. It was endless. Endless unforgettable memories. It was now almost one hundred years since he had encountered Xu Qing on Mount Daqing.

A hundred years of time had flowed by. It had passed by so quickly that Meng Hao barely had time to recall all the memories. Just like that, the entire life of a mortal passed gone by.

Gradually, Meng Hao’s life seemed to coalesce in front of him. He saw many figures. It didn’t matter whether they were enemies or friends, the Karma threads which invisibly connected him to all these people started to become visible.

After a while, Meng Hao smiled. Within that smile, determination suddenly shined out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 520: เย็นสิ้นปีไม่รู้40 ปีประกายโดย ก็ยังมีคนจำเมงเฮา แต่คนส่วนใหญ่เรียกฉากคนนำ 800,000 นีโอปีศาจผ่านป้อม Blackgate เท่านั้นเท่าที่ทำอะไรเมงห้าวเหมือน คนส่วนใหญ่แทบไม่จำขณะที่เวลาผ่าน ถูกค่อย ๆ ถูกลืมเฮาเมงในความเป็นจริง มันก็เหมือนกับเขาได้ ไม่ได้เงาของเขาก็เห็นเมื่อทะเลสีม่วงทะเลทรายตะวันตก เขาได้รับจมอยู่ใต้น้ำที่ด้านล่างของทะเลสำหรับปีนี้เขานั่งไขว่ห้างบนครั้งเดียวรับดินแดนแห่งทะเลทรายตะวันตก เวลานี้ มันกินเวลานานมากเขาไม่ได้ย้าย ไม่เขาไม่หายใจ มีดูเหมือนจะ ไม่มีสัญญาณของชีวิตมาจากเขาแต่อย่างใด เขานั่งในความมืดด้านล่างของทะเล เงียบสงบนั่งสมาธิจะโดยรอบของสำนักมากขึ้นลดลง ถ้าคุณดูมันอย่างใกล้ชิด มันเป็นเรื่องยากในการตรวจสอบการดำรงอยู่ของ ในเวลาเดียวกัน พลังชีวิตไม่เพียงพอที่เหลืออยู่ในร่างกายเมงเฮาค่อย ๆ ลดลง สาระเล็ก ๆ เพียงหนึ่งที่เก็บชีวิตของเขาจากการถูก snuffed ออกได้ในนี้ว่าแฟชั่นที่ผ่านไปยี่สิบปีได้จากเวลาที่เริ่มเมงเฮา ได้ผ่านความพยายามของเขาจะเข้าใจทะเลม่วง รอบหกสิบปี คนมากขึ้นในโลกภายนอกถูกลืมเกี่ยวกับเขา แม้ในทองอีกาดำตระกูลมังกร หลายคนที่เข้าร่วมกองทัพ หรือเกิดในช่วงเวลาที่ เอาเรื่องราวของเมงเฮาจะอะไรแต่ตำนานที่พูดเกินจริง ข้อยกเว้นถูกคนที่มีจริงเกี่ยวข้องกับเฮาเมงปีที่แล้วช้า แรงเสียดทานเริ่มในการพัฒนาระหว่างสมาชิกของเผ่ามังกรดำและเผ่าขันทอง อย่างไรก็ตาม ซูไบเป็นสามารถยับยั้งแนวโน้มนี้ประ และเรียบจากความขัดแย้งพิจารณาว่า ทั้งสองเผ่าไม่ได้เป็นจุดเริ่มต้นทั่วไปเข้าใจได้ พวกเขาถูกบังคับร่วมกันเนื่องจากแรงกดดันของโลกภายนอก เผ่าอีกาทองครอบครองตำแหน่งผู้นำเหนือเผ่ามังกรดำ แม้ว่าสิ่งที่ดูเหมือนสงบเป็นเป็นน่านน้ำของทะเล windless ในความเป็นจริง ถูกปลุกหัวใจป่าของชนเผ่ามังกรดำปีผ่านไป วันหนึ่ง เมงเฮานั่งขัดสมาธิหลัง และนิ่งในระดับความลึกของท้องทะเล ทันใดนั้น ตาของเขาจัดชิดเปิดทันทีที่พวกเขา พวกเขาเริ่มไปส่องกับแสงสว่างสดใส หลังจากที่เวลานาน นิพจน์ของเขาเริ่มจะอ่อนตัวลง"หลายปี..." เขา murmured เบา ๆ กับตัวเอง มองไปรอบ ๆ โลกก้นดำสนาม"น่าเสียดายอัณฑะยังคงยังไม่ทั่วถึงเข้าใจความหมายของสีม่วงทะเลตายจะ ของมรณะคืออ่อนแอ แต่ยังคง จนมันสมบูรณ์หายไป ฉันจะแยกจากทะเลสีม่วง ความสามารถในการหลอมรวมร่วมกับมัน"ถึงแม้จะมีเพียงบิตเล็ก ๆ ของชีวิตบังคับซ้ายฉัน ก็ยังมี เช่นนี้ พลังมรณะจะหายไป"อย่าบอกฉัน ที่ฉันจริง ๆ...ต้องตาย! " เขาส่ายหัวของเขาขณะที่เขาดูออกอย่างพิถีพิถันที่มืดรอบ ๆ ตัวเขา บางครั้ง specters จะปรากฏ ระหว่าง specters มากกว่าหกสิบปีที่ได้ผ่าน มากขึ้น และได้เริ่มปลุก และร่อนในน้ำทะเลพวกเขาจะลอยผ่านมาเฮาเมงโดยไม่ทำแม้กระทั่งไวน์น้อยที่โจมตีเขา ก็เป็นถ้าพวกเขาไม่เห็นเขา หรือบางที ในดุลยพินิจ เมงเฮาเป็นเหมือนพวกเขา อย่างสมบูรณ์ขาดพลังชีวิตใด ๆ ก็ตามเป็นเมงเฮามองน้ำทะเลสีดำ ภาพ coalesced ในใจของเขา มันเป็นภาพคลุมเครือของพ่อและแม่จากเมื่อเขาเป็นเด็กของเขา เขาเห็นตัวเองเป็นเด็ก อ่านหนังสือด้านหน้าของหน้าต่าง เขารู้สึกผิดหวังล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำอีกในรอบเบื้องต้นของการสอบที่อิมพีเรียล แล้ว มีจุดบนภูเขา Daqing ที่เปลี่ยนชีวิตของเขาทั้งหมดนิกายพึ่ง มรดกเลือดอมตะ นิกายสีม่วงโชคชะตา ดำดินแดน...จนสุดดินแดนทะเลทรายตะวันตกดี ทุกสิ่งเหล่านี้ประกายผ่านใจเมงเฮา ก็ไม่รู้จบ โคตรทรง ก็ตอนนี้เกือบหนึ่งร้อยปีตั้งแต่เขาได้พบ Xu Qing บน Daqing เมาท์ร้อยปีของเวลาได้เกิดขึ้นโดย มันได้ผ่านโดยอย่างรวดเร็วว่า เฮาเมงแทบไม่มีเวลาที่จะเรียกคืนความทรงจำ แบบของ ชีวิตทั้งชีวิตของมนุษย์ที่ผ่านไปโดยค่อย ๆ เมงเฮาชีวิตดูเหมือนจะ โดหน้าเขา เขาเห็นตัวเลขมากมาย มันไม่สำคัญว่าพวกเขาเป็นเพื่อนหรือศัตรู เธรดกรรมซึ่งลูกหูลูกตากับเขาเหล่านี้ทุกคนเริ่มมองเห็นหลัง เมงเฮายิ้ม ภายในที่รอยยิ้ม ความมุ่งมั่นก็ shined ออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 520: Endless เย็นไม่มีใครรู้ว่าปีที่ผ่านมา

40 ปีโดยประกาย ยังมีคนที่จำเม้งเฮา แต่คนส่วนใหญ่นึกถึงเฉพาะฉากที่มีคนนำมา 800,000 นีโอปีศาจผ่าน Blackgate ป้อม.

เท่าที่สิ่งที่เม้งเฮาดูเหมือนคนส่วนใหญ่จำได้ว่าแทบจะไม่.

เมื่อเวลาผ่านไปเม้งเฮาเป็นอย่างช้า ถูกลืม.

ในความเป็นจริงมันเป็นเดียวกันแม้จะมีเขา ไม่ได้แม้แต่เงาของเขาก็เห็นอยู่บนทะเลทรายตะวันตกทะเลสีม่วง เขาได้รับการจมอยู่ใต้น้ำที่ด้านล่างของทะเลมานานหลายปีในขณะนี้.

เขานั่งไขว่ห้างอยู่บนสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นดินแดนแห่งทะเลทรายตะวันตก คราวนี้มันกินเวลานานเป็นเวลานานมาก.

เขาไม่ได้ย้ายไปเขาก็ไม่หายใจ ดูเหมือนจะมีสัญญาณของชีวิตมาจากเขา แต่อย่างใด เขานั่งอยู่ในความมืดของด้านล่างของท้องทะเลที่เงียบสงบในการทำสมาธิได้.

เจตจำนงโดยรอบของขุดรากถอนโคนก็ลดลงมากขึ้น แม้ว่าคุณจะมองหามันอย่างใกล้ชิดมันเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบการดำรงอยู่ของ ในเวลาเดียวกันการขาดแคลนพลังชีวิตที่เหลืออยู่ในร่างกายเม้งเฮาส์ลดลงอย่างช้าๆ มีเพียงเส้นหนึ่งเล็ก ๆ ที่ถูกเก็บไว้ในชีวิตของเขาจากการถูกดับเป็น.

มันเป็นในตรงนี้แฟชั่นที่ยี่สิบปีที่ผ่านมามากขึ้น.

จากเวลาที่เม้งเฮาได้เริ่มความพยายามที่จะเข้าใจทะเลม่วง, รอบหกสิบปีเต็มได้ผ่าน ผู้คนมากขึ้นในโลกภายนอกที่ถูกลืมเกี่ยวกับเขา แม้จะอยู่ในโกลเด้นอีกาดำเผ่ามังกรหลายคนที่เข้าร่วมแคลนหรือเกิดในช่วงเวลาที่เอาเรื่องราวของเม้งเฮาจะเป็นอะไร แต่ตำนานที่พูดเกินจริง ยกเว้นในกรณีที่เป็นคนที่เคยเกี่ยวข้องจริงกับเม้งเฮาปีที่ผ่านมา.

ช้าแรงเสียดทานเริ่มพัฒนาระหว่างสมาชิกของมังกรดำเผ่าและโกลเด้นโครเผ่า แต่เสี่ยวตากใบก็สามารถที่จะปราบปรามอย่างแข็งขันแนวโน้มนี้และเรียบออกความขัดแย้ง.

มันเป็นที่เข้าใจได้พิจารณาว่าทั้งสองตระกูลไม่ได้มีต้นกำเนิดที่พบบ่อย พวกเขาถูกบังคับด้วยกันเพราะความกดดันของโลกภายนอก โกลเด้นโครเผ่าอยู่ในตำแหน่งของการเป็นผู้นำเหนือมังกรดำเผ่า แม้ว่าสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นที่เงียบสงบเป็นน่านน้ำของทะเลไม่มีลมในความเป็นจริง, หัวใจป่ามังกรดำเผ่าถูกปลุก.

ปีที่ผ่านมาผ่านไป วันหนึ่งเม้งเฮานั่งไขว่ห้างและนิ่งในความลึกของทะเล ทันใดนั้นสายตาของเขาตะคอกเปิด.

เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาพวกเขาเริ่มที่จะส่องแสงกับแสงที่ยอดเยี่ยม หลังจากที่เวลานานการแสดงออกของเขาเริ่มที่จะลดลง.

"ดังนั้นหลายปี ... ." เขาพากันบ่นเบา ๆ กับตัวเองมองไปรอบ ๆ ในโลกของสนามก้นทะเลสีดำ.

" แต่น่าเสียดายที่ฉัน ... ยังไม่ได้อย่างทั่วถึงลงโทษตามความหมายของสีม่วง การตายของทะเลจะ เจตจำนงของขุดรากถอนโคนอ่อน แต่ยังคงมี จนกว่ามันจะหายไปอย่างสมบูรณ์ผมจะแยกออกมาจากสีม่วงทะเล, ความสามารถในการหลอมรวมเข้าด้วยกันกับมัน.

"ถึงแม้จะมีเพียงเล็กน้อยของพลังชีวิตที่เหลืออยู่ในฉันก็ยังคงมีอยู่ เช่นพลังงานขุดรากถอนโคนจะไม่หายไป.

"อย่าบอกนะว่าฉันจริงๆ ... ต้องตาย ?!" เขาส่ายหัวในขณะที่เขามองออกความคิดที่มืดรอบตัวเขา เป็นครั้งคราว, ภูตผีจะปรากฏ ในช่วงกว่าหกสิบปีที่ผ่านภูตผีมากขึ้นก็เริ่มที่จะตื่นขึ้นมาและเดินเตร่เกี่ยวกับในน้ำทะเล.

พวกเขาจะลอยผ่านมาเม้งเฮาโดยไม่ต้องทำแม้ hint น้อยที่สุดของการโจมตีกับเขา มันเป็นเหมือนกับว่าพวกเขาไม่สามารถมองเห็นเขาหรือบางทีในการตัดสินใจของพวกเขาเม้งเฮาเป็นเหมือนพวกเขาสมบูรณ์ขาดพลังชีวิตใด ๆ .

ในฐานะที่เป็นเม้งเฮามองที่น้ำทะเลสีดำ, ภาพที่รวมตัวกันในใจของเขา มันเป็นภาพที่คลุมเครือของพ่อและแม่ของเขาเมื่อเขายังเป็นเด็ก เขาเห็นตัวเองเป็นเด็กอ่านหนังสือในด้านหน้าของหน้าต่าง เขารู้สึกผิดหวังล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำอีกในรอบเบื้องต้นของราชินีสอบ และแล้วก็มีจุดบนภูเขา Daqing ที่ทั้งชีวิตของเขาเปลี่ยนไป. the

เชื่อมั่นนิกาย เลือดอมตะมรดก สีม่วงโชคชะตานิกาย สีดำที่ดิน ... ทั้งหมดทางลงไปในดินแดนที่ดีของทะเลทรายตะวันตก ทุกสิ่งเหล่านี้ประกายผ่านใจเม้งเฮาส์ มันก็ไม่มีที่สิ้นสุด ความทรงจำที่น่าจดจำที่ไม่มีที่สิ้นสุด ตอนนี้มันเป็นเกือบหนึ่งร้อยปีนับตั้งแต่ที่เขาได้พบกับเสี่ยวชิงบนภูเขา Daqing.

ร้อยปีของเวลาไหลโดย มันก็ผ่านไปได้โดยอย่างรวดเร็วว่าเม้งเฮาเพิ่งจะมีเวลาที่จะเรียกคืนความทรงจำทั้งหมด เช่นเดียวกับที่ทั้งชีวิตของมนุษย์ผ่านไปแล้วโดย.

ค่อยๆชีวิตเม้งเฮาดูเหมือนจะเชื่อมต่อกันในด้านหน้าของเขา เขาเห็นตัวเลขจำนวนมาก มันไม่สำคัญว่าพวกเขาเป็นศัตรูหรือเพื่อนหัวข้อกรรมซึ่งเชื่อมต่อลูกหูลูกตาให้เขาทุกคนเหล่านี้เริ่มที่จะกลายเป็นมองเห็น.

หลังจากที่ในขณะเม้งเฮายิ้ม ภายในรอยยิ้มที่มุ่งมั่นอย่างกระทันหันส่องออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 : ความหนาวเย็นก็ไม่ปี40 ปี ประกายโดย ยังมีคนจำได้ เมิ่งฮ่าว แต่คนส่วนใหญ่นึกถึงฉากที่เอาใครมา 800000 นีโอปีศาจผ่านแบล๊กเกต ป้อมเท่าที่สิ่งที่เมิ่งฮ่าวเหมือนคนส่วนใหญ่แทบจะจดจำเมื่อเวลาผ่านไป เมิ่งฮ่าวก็ค่อยๆถูกลืมในความจริง มันก็เหมือนกันกับเขา ไม่มีแม้แต่เงาของเขาที่เห็นบนทะเลทรายตะวันตกเขียวทะเล เขาได้รับจมที่ด้านล่างของทะเลมาหลายปีแล้วเขานั่งไขว้ขาในสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นดินแดนแห่งทะเลทรายตะวันตก เวลานี้มันเป็นเวลาที่ยาวนานมากเขาไม่ขยับ หรือว่า เขาหายใจ ไม่มีสัญญาณของสิ่งมีชีวิตที่มาจากเขาเลย เขาอยู่ในความมืดมิดของก้นทะเลที่เงียบสงบในการทำสมาธิโดยจะจัดได้มากขึ้นลด ถ้าคุณดูใกล้ๆ มันก็ยากที่จะตรวจสอบการดำรงอยู่ของ ในเวลาเดียวกัน ทำให้ขาดแคลนพลังชีวิตที่เหลืออยู่ในร่างกายอย่างช้าๆ เหม็ง เฮา ) มีเพียงหนึ่งเส้น เล็ก ๆที่ทำให้ชีวิตของเขาจากการฆ่าออกมันเป็นเหมือนแฟชั่นที่ยี่สิบปีก็ผ่านไปจากเวลาที่เมิงเฮาได้เริ่มความพยายามของเขาที่จะเข้าใจ เขียวทะเล เต็มรอบหกสิบปีได้ผ่านไปแล้ว คนมากขึ้นในโลกภายนอกถูกลืมเกี่ยวกับเขา แม้ในโกลเด้นอีกาพวกมังกรดำ หลายคนที่เข้าร่วมกลุ่ม หรือเกิดในช่วงเวลาที่นำเรื่องราวของ เมิ่งฮ่าวเป็นแค่ตำนานที่พูดเกินจริง ข้อยกเว้นเป็นคนที่เคยเกี่ยวข้องกับ เมิ่งฮ่าวปีก่อนช้า , แรงเสียดทานเริ่มพัฒนาระหว่างสมาชิกของเผ่ามังกรดำและทองกาเผ่า อย่างไรก็ตาม ซูไป๋ก็สามารถที่จะบังคับระงับแนวโน้มนี้และเรียบออกความขัดแย้งมันเข้าใจได้พิจารณาว่าทั้งสองตระกูลไม่ได้มีที่มาเหมือนกัน พวกเขาถูกบังคับให้อยู่ด้วยกันเพราะแรงกดดันจากโลกภายนอก อีกาทองเผ่าครอบครองตำแหน่งของความเป็นผู้นำเหนือเผ่ามังกรดำ แม้ว่าสิ่งที่ดูเหมือนเป็น สงบเหมือนน้ำในทะเล อับ ในความเป็นจริง , หัวใจของป่าเผ่ามังกรดำถูกกระตุ้น .ปีก็ผ่านไป วันหนึ่ง เมิ่งฮ่าวนั่งไขว้ขา และหยุดนิ่งในระดับความลึกของทะเล ทันใดนั้น สายตาของเขาหลุดเปิดทันทีที่พวกมันเริ่มเปล่งประกายแสงสุกใส หลังจากที่เวลานาน สีหน้าของเขาเริ่มอ่อนแอลง" หลายปีแล้ว . . . . . . . " เขาพึมพำเบาๆ กับตัวเอง มองไปรอบๆ โลกของสีดำ พื้น ." แต่ฉัน . . . ยังไม่ทั่วถึง เข้าใจความหมายของสีม่วงทะเล ตายแน่ จะของการทำลายล้างจะอ่อนแอ แต่ยังคงมี จนกว่าจะหมดหายไป ผมจะอยู่ห่างจาก เขียวทะเล ไม่สามารถรวมตัวกันได้" แม้ว่าจะมีเพียงเล็กน้อยของชีวิตแรงหลงเหลืออยู่ มันยังคงมี เช่น พลังทำลายล้างจะไม่หายไป" อย่าบอกนะ ว่าผม . . . . . . . ต้องตาย ? ! " เขาส่ายหัว เขามองออกไปอย่างที่ความมืดรอบ ๆตัวเขา บางครั้ง วิญญาณก็จะปรากฏขึ้น ในช่วงกว่าหกสิบปี ที่ผ่านไปมากขึ้นและปีศาจได้เริ่มตื่นและเดินเตร่ในน้ำทะเลพวกเขาจะลอยผ่านมา เมิ่งฮ่าวโดยไม่เคยแม้แต่ hint ของการโจมตีต่อต้านเขา มันเป็นถ้าพวกเขาไม่เห็นเขา หรือบางที ในการตัดสินใจของพวกเขา เมิ่งฮ่าวเหมือนพวกเขาทั้งหมดขาดชีวิตใด ๆบังคับแต่ประการใดอย่างเมิงเฮามองน้ำทะเลสีดำ รวมตัวกันเป็นภาพในจิตใจของเขา มันเป็นภาพที่คลุมเครือของพ่อและแม่ของเขา ตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก เขาเห็นตัวเองเป็นเด็ก การอ่านหนังสือในด้านหน้าของหน้าต่าง เขารู้สึกได้ถึงความผิดหวังล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่าในรอบแรกของการสอบ . และก็มีจุดบนภูเขา Daqing ที่ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปอ้างอิงนิกาย เลือดอมตะมรดก สีม่วงโชคชะตานิกาย ดินแดนสีดำ . . . . . . . มาถึงดินแดนอันยิ่งใหญ่ของทะเลทรายตะวันตก ทุกสิ่งเหล่านี้แวบผ่าน เมิ่งฮ่าวจิตใจ มันไม่มีที่สิ้นสุด ความทรงจำที่ไม่มีที่สิ้นสุด ตอนนี้เกือบหนึ่งร้อยปีตั้งแต่เขาได้พบ Xu ชิงบนภูเขา Daqing .ร้อยปีของเวลาได้ไหลโดย มันผ่านไปเร็วมาก เมิ่งฮ่าวแทบจะไม่มีเวลาที่จะเรียกคืนความทรงจำทั้งหมด เหมือนกับว่า ชีวิตของมนุษย์ผ่านไปแล้วโดยค่อย ๆ ชีวิตเมิงเฮาดูเหมือนจะเชื่อมต่อกันต่อหน้าเขา เขาเห็นตัวเลขมากมาย มันไม่สำคัญว่าพวกเขาคือศัตรูหรือเพื่อน กรรม กระทู้ที่สุดลูกหูลูกตาเชื่อมเขาคนเหล่านี้เริ่มที่จะกลายเป็นมองเห็นได้หลังจากนั้น เมิ่งฮ่าวยิ้ม ในรอยยิ้มนั้น การหาก็ส่องแสงออกมา